Transpiratie bij planten Toelichting BIOLOGIE Plant Fysiologie Transpiratie Transpiratie is de verdamping van waterdamp uit de huidmondjes van planten. Planten nemen het water in vloeibare vorm op via de wortelharen en verliezen water in gasvormige toestand via de huidmondjes (stomata) in de bladeren. Een klein deel van het water (ongeveer 1%) dat via de wortelharen wordt opgenomen blijft in de plant. De rest van het water transpireert vanaf de bladeren naar de omgeving. Gelijk aan transpiratie bij mensen hangt de mate van transpiratie af van de luchtvochtigheid en de mate van luchtbeweging rondom het oppervlakte. Daarnaast kunnen planten de mate van transpiratie reguleren door de huidmondjes te openen en/of te sluiten. Evapotranspiratie Wanneer je kijkt naar planten in hun ecosysteem dan is evapotranspiratie een belangrijk begrip. Evapotranspiratie is de som van evaporatie en transpiratie door planten. Evaporatie is de verandering van de toestand van water; een vloeistof gaat over in een gasvormige toestand en verdampt richting de atmosfeer. Evaporatie gebeurt vanuit de bodem, het bladerdak en het oppervlaktewater. Transpiratie, het ontsnappen van water uit de huidmondjes, maakt ook onderdeel uit van evapotranspiratie. Evapotranspiratie is een belangrijk onderdeel van de waterkringloop en het vegetatietype en het bodemgebruik hebben grote invloed op de evapotranspiratie. Aangezien water dat transpireert via de wortels wordt aangevoerd hebben planten met diepgewortelde wortels een constantere transpiratie. Kruidachtige planten transpireren doorgaans minder dan houtige planten. Dit komt doordat ze minder diep wortelen maar ook doordat kruidige planten gedurende het jaar hun structuur veranderen. Een deel van de kruidachtigen ontwikkelt elk jaar nieuwe bladeren en/of structuren. Hierdoor dragen zij in de lente nauwelijks bij aan de evapotranspiratie. Transpiratie bij planten - Toelichting 1 Huidmondjes De huidmondjes, ook wel stomata genoemd, zijn poriën in de epidermis van een blad of de stam die de plant gebruikt om de gasuitwisseling te reguleren. Rondom de stomata liggen steuncellen, die de opening van de stomata helpen reguleren. Via deze openingen worden zowel zuurstof als koolstofdioxide uitgewisseld met de omgeving. Een extra gevolg is dat waterdamp de plant via deze weg verlaat. Als gevolg van de verdamping van water via de huidmondjes wordt water in de houtvaten naar boven gezogen. Voor planten moet verdamping zoveel mogelijk gecontroleerd verlopen. Bij droog weer sluiten de huidmondjes zich waardoor minder water verloren gaat. Figuur 2: Dwarsdoorsnede blad met huidmondjes. In figuur 2 zie je de dwarsdoorsnede van een blad. Om de verdamping van water zoveel mogelijk te voorkomen zitten bij de meeste planten de huidmondjes vooral aan de onderkant van het blad. Het aantal huidmondjes per blad verschilt van plant tot plant. Op een zonnebloemblad zitten bij benadering ongeveer 13 miljoen huidmondjes. Een volwassen boom verdampt ongeveer 200 liter water per dag! 2 CMA Lesmateriaal