Vol in het leven - Insight-in

............................................................................................................................................................. MEDIUM AAN HET WOORD COLUMN
Vol in het leven
C
arla is een vrouw van 53 jaar. Ze zit druk
ming voor bezoek, maar de afspraak was al eerder
pratend tegenover me in mijn praktijk. Ze
gemaakt. Ik besloot de situatie te bespreken met
bruist van de energie, tenminste... zo lijkt
mijn man en ouders. ‘Wat moet ik nu doen?’, vroeg ik
het. Ik krijg de kans niet om iets te zeggen, dus ik
hen. ‘Ik weet dat ze doodgaat en ook snel, maar dat
laat haar gewoon doorratelen. Carla vertelt dat ze
kan ik haar toch niet vertellen?’ Daarnaast woonde
ziek is. Ze heeft kanker. ‘Maar’, verzekert ze me, ‘ik ga
ze veel te ver om naar haar toe te gaan en met haar
niet dood hoor.’ ‘Dat ga je wel’, denk ik bij mezelf en
te praten. Carla had begeleiding nodig. Iemand die
ik schrik van mijn eigen gedachten. Ik zie dat ze me
met haar kon praten over haar ziekte en de dood; het
zorgvuldig opneemt, alsof ze checkt wat ik denk over
hele proces. Ze had iemand nodig die haar intensief
haar gezondheid. Ze vraagt me er niets over en ik hou
kon begeleiden en haar kon bijstaan in de komende
Daniëlle Emmerik
het voor me. Ik weet niet of ze aan mijn reactie kon
periode. Zo iemand was ik niet. Niet voor haar, niet
In haar praktijk geeft
zien wat ik dacht. Ik laat het rusten.
op dat moment. Ik wist dat Carla op mijn antwoord
medium Daniëlle readings.
wachtte en hoe belangrijk het voor haar was. Het
Ze maakt contact met het
Optimistisch
leek wel of ik elke minuut voelde dat zij met spanning
energieveld van een cliënt
We praten over het leven, wat ze allemaal nog wil
achter haar computer zat te wachten op een bericht
en vertelt wat ze ziet, voelt
gaan doen. Eigenlijk wil ze graag verder in het spiri-
van mij.
en hoort.
tuele, wát maakt haar niet zoveel uit. ‘In ieder geval
meer weten dan nu’, zegt Carla vrolijk. Ik leg haar
Verantwoordelijk
uit wat voor haar de makkelijkste manier is om één
Ik weet hoe krachtig gedachten zijn en hoe sterk dat
en ander te leren en wat ze aan moet schaffen. Zo
iemand kan maken in moeilijke tijden. Ik wilde de
praten we anderhalf uur lang. Enthousiast gaat Carla
vechtlust niet van Carla afnemen. Ik wilde wel dat ze
de deur uit. Ze vond het een geweldig en fijn consult,
haar laatste weken zou genieten van de mensen die
zoals ze het zelf omschrijft. Ik doe de deur dicht en
ze liefhad. Ik wist namelijk dat ze nog maar een aantal
ga even rustig zitten. Carla is echt heel erg ziek en ik
weken zou hebben. Hoe breng je zo’n boodschap?
ben blij dat ze daar zelf geen besef van heeft. Ze staat
Hoe kon ik zorgen dat ze intensieve hulp ging zoeken
vol in het leven en heeft lieve mensen om zich heen.
en toch op een mooie manier afscheid van haar leven
Doordat ze zo optimistisch is, zou haar leven wellicht
kon nemen? Ik besloot Carla een hele lieve mail te
langer kunnen duren, denk ik bij mezelf.
sturen, waarin stond dat ik haar van deze afstand
niet kon helpen. Dat er wellicht iemand was zoals ik,
Intensieve begeleiding
maar dan meer bij haar in de buurt. Ze bedankte me
Een half jaar gaat voorbij. Op een avond krijg ik
en zou gaan zoeken, zei ze. Vijf weken later is Carla
een mail van Carla. ‘S.O.S. Carla, help me’, stond in
overleden. Ik besefte dat ik me zeer verantwoordelijk
de mail. Carla was in het ziekenhuis geweest en de
voelde voor deze situatie. Dat ik me dagen rot voelde,
tumor bleek enorm gegroeid te zijn. Het was een
omdat ik wist dat ze doodging en haar niet kon
enorme klap voor haar, want hoe kon dat nou? Ze was
helpen. Maar ik realiseerde me ook dat ik het nooit
er toch van overtuigd dat het weg zou gaan en nu
goed had kunnen doen. Wat ik ook zou schrijven of
was het zelfs groter geworden! Carla vroeg mij haar
zeggen, het had haar niet geholpen. Carla wilde niet
te helpen. Nou, eigenlijk vroeg ze geen hulp; ze wilde
dood, dat was een ding wat zeker was. Ze hield te
van mij weten of ze doodging. Ik was van slag door
veel van het leven.
haar vraag. Wat kon ik haar vertellen? Ik liep naar
ParaVisie
beneden en ging stil op de bank zitten. Mijn ouders
Lieve Carla, ik weet dat je het goed hebt! Zorg goed
zouden langskomen. Ik was niet echt in de stem-
voor jezelf... 
AUGUSTUS 2011 | 27