Behandeling borstkanker

Behandeling borstkanker
1. Heelkunde (chirurgie) (operatie):
- Borstsparend: betekent wegname van het gezwel met
veiligheidsmarge van gezond weefsel rondom en
wegname van de schildwachtklier (poortwachterklier –
sentinel klier). Dit is de lymfeklier die rechtstreeks
verbonden is met het gezwel.
- De schildwacht klier (sentinel, poortwachter) is de
meest revolutionaire techniek bij borstchirurgie in de
laatste 3 decennia. Dankzij deze techniek is het risico
op een dikke arm minimaal. Professor Makar paste
deze techniek in 1996 als eerste toe in Vlaanderen.
De techniek is zeer veilig.
- Bij borstsparende chirurgie volgt altijd een
nabehandeling met bestraling (radiotherapie) van de
borst .
- Borstsparende chirurgie is niet mogelijk bij grote
gezwellen, inname van de tepel, multiple gezwellen of
wanneer de borst eerder bestraalde is. Ook bij
sommige huidaandoeningen waar postoperatieve
radiotherapie niet mogelijk is
- Borstamputatie: wanneer borstsparende chirurgie niet
mogelijk is werd een borstamputatie uitgevoerd. Een
onmiddellijke reconstructie is best mogelijk in veel
gevallen. Soms wordt aangeraden om de reconstructie
op een latere tijdstip te plannen meestal na afsluiten
van de nabehandeling (wanneer noodzakelijk is) .
Sentinelklier‐ schildwachtklier, poortwachter klier
Het is de lymfeklier rechtstreeks verbonden met het gezwel
De sentinel kan geïdentificeerd worden door radioactieve stof en/of blauwe kleurstof in te spuiten rond de tumor
Lymfeklieren
Vroeger werden alle lymfeklieren van de oksel weggenomen met een bijkomend risico op een dikke arm.
Nu is dit niet meer nodig bij kleine tumoren dankzij de sentinel klier procedure.
‐ Pionier werk met sentinelklier (schildwacht ‐ poortwachter klier)
‐ Artikel uit de artsenkrant
2. Chemotherapie (baxters):
Chemotherapie is een medicamenteuze antikanker
behandeling, vaak via een baxter. Doel is om de
vermenigvuldiging en functie van kanker cellen te verhinderen
en eventueel kanker cellen uit te schakelen. Chemotherapie
kan ook sommige gezonde cellen beschadigen tijdens de
behandeling. Dit heeft echter beperkt effect op termijn gezien
gezonde cellen beschikken over een groter herstel vermogen.
Chemotherapie wordt toegediend op regelmatig interval van
enkele weken om het lichaam/beenmerg tijd te geven tot
spontaan herstel. Dankzij vooruitgang in de geneeskunde
kunnen wij de meeste vervelende bijwerkingen van
chemotherapie opvangen zoals misselijkheid, braken,
vermoeidheid en bloedarmoede ter gevolge van onderdrukken
van beenmerg met een bijkomend risico op infectie.
Chemotherapie kan preventief toegediend worden bij patiënten
met hoger risico profiel op herval om de kans op genezing te
optimaliseren.
www.zna.be/nl-BE/overZNA/Medisch
aanbod/Oncologiekliniek/Aangeboden zorg/De oncologische
behandeling van kanker.aspx
3. Hormoon therapie:
Borstkanker is gevoelig in >75% van de gevallen voor de
hormonen oestrogeen en/of progesteron. In dergelijke gevallen
krijgen patiënten volgens hun menopausale status en risico op
herval een antihormonale nabehandeling gedurende 5 tot 10
jaar. De meeste gekende antihormonale middelen zijn
Tamoxifen en Aromatase remmers. De meest voorkomende
bijwerkingen voor antihormonale behandelingen zijn vapeurs en
vaginale droogte. Tamoxifen verhoogt het risico op bloedklonters
en afwijkingen van de baarmoederslijmvlies. Aromatase
remmers veroorzaken meer gewricht pijnen en osteoporosis.
4. Immunotherapie (Herceptin)
Ongeveer 20 % van de vrouwen met borstkanker komen in
aanmerking voor deze therapie.
Herceptin bevat de werkzame stof trastuzumab, dat een
menselijk monoklonaal antilichaam is. Dit is gelijk aan de
antilichamen die op natuurlijke wijze door het lichaam zelf
geproduceerd worden, om het te beschermen tegen infecties
door virussen en bacteriën. Monoklonale antilichamen zijn
eiwitten die specifiek andere unieke eiwitten in het lichaam,
antigenen genaamd, herkennen en daaraan binden.
Trastuzumab bindt selectief aan een antigeen dat humane
epidermale groeifactor 2 (HER2) wordt genoemd. HER2
bevindt zich in grote aantallen op het oppervlak van sommige
kankercellen waar het hun groei bevordert. Wanneer
Herceptin zich bindt aan HER2, stopt het de groei van deze
cellen.
De standaardbehandeling bestaat uit het toedienen van een
medicijn (Herceptin) in infuus om de 3 weken gedurende een
jaar. Volgt na de chemotherapie.
Bijwerkingen zijn veel milder dan bij chemotherapie. Men kan
werken tijdens het volgen van die therapie.
www.zna.be/nlBE/overZNA/Medischaanbod/Oncologiekliniek/Aangeboden
zorg/De oncologische behandeling van kanker.aspx
5. Radiotherapie (bestraling) : Radiotherapie is een behandeling met radioactieve stralen die
tot doel heeft kwaadaardige cellen te vernietigen. Als er
voldoende schade is aangebracht, kan een kanker cel zich
niet meer herstellen en gaat dood. Omdat straling overal
doorheen gaat, komt de straling niet alleen op de kankercellen
terecht maar ook op gezonde cellen van uw lichaam. Het
voordeel is dat kankercellen zich minder goed kunnen
herstellen dan gezonde cellen. Door moderne technologie
kunnen de gezonde cellen zoveel mogelijk gespaard worden.
Bestraling gebeurt op ambulante basis en wordt verspreid,
meestal over een periode van 6 -8 weken. Bijwerkingen van
borstbestraling zijn beperkt: roodheid en vochtophoping ter
hoogte van de borsthuid. Dit verdwijnt meestal binnen 18-24
maanden. Andere bijwerkingen kunnen vermoeidheidsgevoel
tijdens de behandeling en lichte slik problemen zijn.
http://www.zna.be/nlBE/Over%20ZNA/Medisch%20aanbod/On
cologiekliniek/Aangeboden%20zorg/De%20behandeling%20v
an%20kanker%20via%20radiotherapie.aspx