Brochure nr - Christenen voor Israël

DE BEVOLKING VAN HET LAND
ISRAËL DE EEUWEN DOOR
Brochure nr. 4
Postbus 1100
3860 BC NIJKERK
Tel: 033-245 88 24
[email protected]
www.christenenvoorisrael.nl
Nooit helemaal uit het land weggeweest
Een groot misverstand heerst ten aanzien van de aanwezigheid van het Joodse
volk in het land Israël, dat door toedoen van de Romeinse keizer Hadrianus vanaf
135 na Chr. Palestina werd genoemd. Onder christenen heerst de gedachte dat
de Romeinen in het jaar 70 veel Joden verbande uit het land en na de revolutie
van Bar Kochba in het jaar 135 na Chr. alle overgebleven Joden deed verstrooien
over de hele aarde. Volgens Flavius Josephus woonden er zeven miljoen Joden
in Israël in het jaar 70 en minstens drie miljoen in 135 na Chr. volgens Dio
Cassius. Dit laat al een heel ander beeld zien dan de visie dat er over een
periode van 1800 jaar nauwelijks Joden woonden in het Heilige Land. Niets is
minder waar want over een periode van 3700 jaar woonden er onafgebroken
Joden in het historische land tot op vandaag. Na de vernietiging van de tweede
Tempel werden er wel veel Joden vermoord door de Romeinen en verbannen
over de grenzen van het land, maar er bleven groepen Joden wonen in Galilea
en ander delen van het land. We kunnen dit ook eenvoudig zien aan opgravingen
in Kapernaüm, waar de resten te zien zijn van een synagoge uit de vierde eeuw
na Chr. Deze synagoge was gebouwd op de fundamenten van de synagoge uit
de tijd van Jezus. Lees verder over de aanwezigheid van Joden in het land door
de eeuwen heen.
 De derde revolutie in 351 na Chr.
 Bloemlezing van getuigenissen uit de geschiedenis
 De naam Palestina
 Arabische afwezigheid in 'toenmalig Palestina'
 Aantallen Inwoners in 'toenmalig Palestina'
 De bevolking van Jeruzalem
-1-
DE DERDE REVOLUTIE IN 351 NA CHR.
Na de revoluties in de jaren 70 en 135 tegen
de Romeinse overheersing ontstond er nog
een derde revolutie in het jaar 351 na Chr.
Onder leiding van Patricius stond de Joodse
bevolking van Sepphoris op tegen de
soldaten van de corrupte Romeinse heerser
Gallus. De Romeinen werden verslagen en
de revolutie breidde zich uit over heel Galilea
en reikte zelfs tot Lydda in het zuiden. Er
volgde een harde tegen reactie van de
Romeinen en vele Joodse gemeenschappen
werden verwoest. In 438 na Chr. verbrak
keizerin Eudocia het verbod voor de Joden
om te bidden op het Tempelplein in
Jeruzalem. Dat leidde in de Joodse gemeenschappen in Galilea tot een gerucht dat het
einde van de verstrooiing nu aangebroken
was. Een van de meest ongelooflijke
elementen van de Joodse geschiedenis is
geschreven door Joden die onder moeilijke
omstandigheden wisten te overleven in
toenmalig Palestina. (bron: Battleground, Fact and
Fantasy in Palestine, Samuel Katz, 1973, pag. 87)
Daar ontstond de Mishnah, de neergeschreven mondelinge Thora ofwel de
mondelinge overlevering, die vanaf Mozes
van geslacht tot geslacht werd doorgegeven.
Ook aan de Jeruzalem Talmoed is vanaf de
tweede tot vijfde eeuw gewerkt in toenmalig
Palestina. Hieronder volgt een bloemlezing
van getuigenissen van de Joodse aanwezigheid in toenmalig Palestina.
BLOEMLEZING VAN GETUIGENISSEN UIT DE GESCHIEDENIS
705
„Vanaf de tijd van Kalief Abd-el-Malik (ad.705) en daarna waren er Joden onder degenen
die de poorten van de Rotskoepel bewaakten. Als tegenprestatie kregen zij vrijstelling van
de belasting die aan alle niet-Moslims was opgelegd. De Joden waren tewerk gesteld bij
het schoonmaken van het gebied van het Tempelplein”. (Mujir al-din in zijn ‘Geschiedenis van
Jeruzalem en Hebron’)
863
„Dit is het veronderstelde jaar van de verhuizing van Yeshivat Eretz Israël van Tiberias
naar Jeruzalem, waar het de centrale religieuze autoriteit voor de hele regio werd. De
laatste van de Ga’ons (Wijzen) van Jeruzalem was Evyatar Ben Eliyahu Hacohen (1112)”.
(Nathan Schur in ‘Geschiedenis van Jeruzalem’)
1167 „Tweehonderd van die Joden wonen in een hoek van de stad, bij de Toren van David”.
(Benjamin van Tudela in zijn beroemde ‘Reizen’)
1395 „De Joden in de Heilige Stad wonen in hun eigen speciale woonwijken”. (Reiziger Ogier
D’Anglure in ‘Le Saint Voyage de Jerusalem’)
1499 „Onder de zeer vele Joden in Jeruzalem trof ik er een aantal aan uit Lombardije (Noord
Italië), drie uit Duitsland en twee monniken die tot het Joodse geloof waren
overgegaan”. (Arnold von Harff’s reisverhaal: ‘Die Pilgerfahrt 1’)
1546 „Veel Joden wonen in Jeruzalem en er is een speciale Jodenstraat”. (Ulrich Prefat van Slovenië
in zijn kroniek)
1611 „In dit Land wonen zij (de Joden) als vreemdelingen en zijn blootgesteld aan
onderdrukking en ontbering. Als zij veracht en geslagen worden, dragen zij het met een
ongelooflijk geduld. Ondanks dit alles heb ik geen Jood gezien met een boos gezicht”.
(George Sands, zoon van de Aartsbisschop van York in ‘Reizen’)
1751 „Elk jaar komen er zo’n 4.000 personen en evenzoveel Joden, die uit alle hoeken van
de wereld komen”. (Zweedse reiziger Haselquist in ‘Voyages and Travels in the Levant’)
-2-
1857 “De Britse Consul General, James Finn, meldde: Het land is voor een opmerkelijk groot
deel zonder bewoners” (Alan Dershowitz, The Case for Israel pag. 26)
1860 In dit jaar is de eerste Joodse Wijk buiten de muren van Jeruzalem gebouwd. (In 1844
woonden er in Jeruzalem 7.120 Joden en 5.000 Moslims. In 1876 woonden er 12.000
Joden in Jeruzalem en 7.560 Moslims)
1881 “Het is geen overdrijving te zeggen dat er in Judea over een afstand van mijlen geen
bewoning en geen levend wezen te zien is” (Arthur Penrhyn Stanley, de grote Britse cartograaf)
1889 „Dertigduizend van de 40.000 inwoners van Jeruzalem zijn Joden. Momenteel komen de
Joden bij honderden hierheen”. (De Pittsburgh Dispatch, 15 Juli 1889)
1967 De Arabieren worden in hun nieuwe oorlog tegen Israël (De Zesdaagse Oorlog) verslagen.
Jeruzalem wordt verenigd en de Tempelberg en de Westelijke Muur bevrijd. (In 1967
woonden er in Jeruzalem op een totaal van 263.309 inwoners 195.700 Joden, 54.963
moslims en 12.646 christenen)
(Bron: Eliyahu Tal. ‘Whose Jerusalem’. International Forum for united Jerusalem. Tel Aviv, 1944)
DE NAAM PALESTINA
De naam Palestina komt in de grondtekst van
de bijbel niet voor. Het land wordt in de Bijbel
wél Israël genoemd. In het Oude Testament in
Ezech. 37:12, en in het Nieuwe Testament in
Mattheüs 2:20-21, met de gebiedsdelen
Galilea, Samaria, Efraïm, Judea, Zuiderland.
(Negev) Door de hele Bijbel heen wordt het
land Israël in verband gebracht met het volk
Israël. De naam ‘Palestina’ is voor het eerst
gebruikt door de Grieken als benaming voor
het volk Israël. In het Grieks kan die naam
strijder betekenen, afgeleid van de naam
Israël: hij die streed met God en mensen
(Gen. 32:28) De Romeinse keizer Hadrianus
noemde het Land Israël vanaf 135 ad
Palestina.
Deze
antisemitische
keizer
vervloekte het heilig, apart gezet Land met de
heidense naam Palestina, na de revolutie van
Bar Kochba. Hadrianus ontleende deze naam
aan het volk der Filistijnen die in de tijd van
Jozua en de Richteren voortdurend een plaag
en een vloek voor het volk Israël zijn geweest.
ARABISCHE AFWEZIGHEID IN 'TOENMALIG PALESTINA'
Het aantal Joden dat leefde in het jaar 70 ad
in Israël, voordat een groot deel van het volk
werd vermoord of verdreven en de Tempel
vernietigd werd, bedroeg naar schatting
5.000.000. Zelfs 62 jaar na de vernietiging van
de Tempel, toen er een revolutie uitbrak tegen
de Romeinen onder leiding van Bar Kochba
(132 ad), was het aantal Joden nog 3.000.000
volgens Dio Cassius. Zeventien eeuwen later,
toen een mogelijk terugkeer voor Joden naar
Sion aan de horizon begon te dagen, was
Palestina een bijna ontvolkt land.
(bron: Battleground, fact and fantasy in Palestine,
Samuel Katz, pag.108, Bantam Books New York 1973)
Reizigers die toenmalig Palesitina bezochten
in de achttiende en negentiende eeuw
beschrijven allemaal het verlaten karakter van
het land. Thomas Shaw, Constantine Francois
Volney en Alexander Keith beschrijven een
geruïneerd en verlaten land. Algemeen
bekend is dat het Noorden van Israël
moerassig was en verlaten door veel
voorkomende malariavlieg.
1835 "Buiten de poorten van Jeruzalem zagen we geen levend voorwerp, hoorden we geen
enkel geluid. Het was hetzelfde stilte als voor de verlaten poorten van Pompeii. Een
complete stilte heerst in de stad en op de wegen door het land. Het graf van een heel
volk". (Alphonse de Lamartine)
-3-
1867 Mark Twaine reisde door het hele land en beschreef het aldus: "Het verlaten land
waarvan de grond rijk genoeg is, maar overgegeven aan onkruid en overwoekert in stilte
het land. De verlatenheid hier is niet voor te stellen. We bereikten veilig de berg Tabor
en we zagen geen enkel mens op de hele route. Er was nergens een boom te zien,
zelfs geen olijf of cactus. Zelfs deze vrienden van arme grond hadden het land bijna
verlaten. Palestina zit in zak en as. Over het land hangt de uitwerking van een vloek dat
haar velden heeft overwoekerd en haar energie heeft uitgezogen. Palestina is verlaten
en lelijk. Het land behoort niet meer tot de werkzame wereld".
AANTAL INWONERS IN 'TOENMALIG PALESTINA'
Constantine Francois Volney schatte het
inwonertal in 1785 van het land op niet meer
dan 200.000 mensen. In het midden van de
negentiende eeuw werd het aantal inwoners
van Palestina geschat tussen de 50.000 en
100.000 mensen. (bron: Battleground, fact and
fantasy in Palestine, Samuel Katz, pag.109, Bantam
Books New York 1973) In 1915 bestaat de
bevolking van Palestina uit 83.000 Joden en
ca. 590.000 moslim en christen Arabieren. Na
de verovering van het land door de Engelsen
in 1917 ontstaat er het westelijk deel van
Palestina, west van de Jordaan en het
oostelijk deel, ten oosten van de Jordaan. In
1922 bestaat de bevolking van (West)
Palestina uit ca. 84.000 Joden en 643.000
moslim en christen Arabieren. (bron: Myths and
facts, Mitchel G. Bard, pag. 23, AICE inc. 2002) In
1947 bestaat de bevolking van (West)
Palestina uit 600.000 Joden en 1.200.000
moslim en christen Arabieren.
DE BEVOLKING VAN JERUZALEM
Velen zijn zich niet bewust van het feit dat sinds omstreeks 1840 de Joden de meerderheid van
de bevolking van Jeruzalem hebben gevormd.
Jaar
1844
1864
1876
1896
1922
1931
1948
1967
1987
1990
2000
Joden
7.120
9.000
12.000
28.112
33.971
51.222
100.000
195.700
340.000
378.200
530.400
Moslims
5.000
5.000
7.560
8.560
13.411
19.894
40.000
54.963
121.000
131.800
204.100
Christenen
3.390
4.000
5.470
8.748
4.699
19.335
25.000
12.646
14.000
14.400
14.700
Totaal
15.510
18.000
25.030
45.420
52.081
90.541
165.000
263.309
475.000
524.400
758.300
(bron: Myths and facts, Mitchel G. Bard, pag. 217, AICE inc. 2002)
Bronnen:
Copyright © by the Israel Hasbara Committee (IHC)
Bard, Michell G., ‘Myths and Facts: A Guide to the Arab-Israël Conflict’, American Israëli Cooperative Enterprise Inc.,
2002.
Ben Gad, Yitschak, ‘Politics, Lies and Videotape’, Shapolski Publishers, Inc. New York, 1991.
Cohen, Saul B., ‘Jerusalem: Bridging the Four Walls’, Herzyl Press, News York, 1977.
Gilbert, Martin: ‘Jerusalem in the Twentieth Century’, Chatto and Windus Ltd., London, 1996.
Tal, Eliyahu: ‘Whose Jerusalem’, International Forum for a United Jerusalem’, Tel Aviv, 1994.
-4-