http://www.cuttingedge.be/ Macbeth Thou art more lovely Theater Zuidpool maakt een interpretatie van Shakespeare's ‘Macbeth' met de instrumenten van vroeger en nu. Het publiek wordt verwacht recht te staan net zoals in het Elizabethaans theater van die tijd. De tekst voeren ze op in het Oud-Engels met de nodige thou en thee's. Deze vorm en taal van vier eeuwen geleden verbinden ze met de vorm en taal van een hedendaags rockconcert. ‘Macbeth' is hierdoor een geniale actualisering en een betoverende ervaring voor het oor. De acteurs staan als echte rockers achter de microfoon. Hun taal is muzikaal en opent door de immense verbeeldingskracht een nieuwe wereld zonder enige scenografische hulp. Jorgen Cassier, Sofie Decleir en Koen Van Kaam tonen zich pure stemvirtuozen die het publiek met hun blik en houding meesleuren in het verhaal. Femke Heijens, die met het air van een blonde PJ Harvey de ene valse noot achter de andere door de ruimte klieft, is dan weer een overtuigende heks. Hoewel de scène enkel een droge boel instrumenten en microfoons telt, valt er voortdurend iets te zien. Onze blik flitst gulzig van de instrumenten naar de gezichten van de acteurs en terug naar Sofie Decleir die de spanning van de hele zaal weet vast te houden door op blote voeten naar voor te sluipen. Spijtig genoeg zijn onze ogen druk bezet met het volgen van de boventiteling want met momenten kan je nauwelijks alles volgen. Een tweede keer deze voorstelling gaan bekijken is niet zo'n gek idee. Er is genoeg peuzelwerk voor een extra maaltijd. De muziek spint zich rondom het sfeervolle heksenthema dat een paar keer terugkeert. Filmische soundscapes en krankzinnig gitaargeweld flirten met de catchiness van pop. Altijd net op de rand van te veel aandacht eisen, staat de muziek van Mauro Pawlowski en Tijs Delbeke in het teken van de tekst. Bovendien spelen de acteurs ook mee. Jorgen Cassier voelt zich comfortabel achter de basgitaar en Sofie Decleir mept de pauken en symbalen hartstochtelijk aan diggelen. Rauwe rock, partybeats en country vermengen zich met de bevlogen expressie van de acteurs. Het samenspel is haarfijn. Ze staan er als één groep en brengen de muzikale poëzie van Shakespeare helemaal tot leven. Deze ‘Macbeth' toont hoe je de grenzen van theater kan verleggen zonder vergezochte concepten te hanteren. Bregt Van Wijnendaele