Luonnos 25

1. ------IND- 2007 0703 FIN NL- ------ 20080115 --- --- PROJET
ONTWERP
Ontwerp
tot wijziging van de wet inzake bestrijding van tabaksgebruik
Overeenkomstig het besluit van het Parlement
wordt ingetrokken artikel 34 van wet 673/1976 van 13 augustus inzake bestrijding van
tabaksgebruik;
wordt gewijzigd artikel 6, artikel 6a, lid 1 en 3, artikel 6c, artikel 7, lid 1 en 2, artikel 7a, lid
1, artikel 8, lid 2, artikel 10, lid 3, artikel 17, artikel 21, lid 2, artikel 28, lid 1 en 4, artikel 30a,
lid 1, en artikel 31 en 35,
en in hun huidige vorm artikel 6, artikel 6a, lid 1 en 3, artikel 6c, artikel 7, lid 1 en 2, artikel
7a, lid 1, artikel 7, lid 1, artikel 7a, lid 1, artikel 28, lid 1 en 4 en artikel 30a, lid 1 van wet
498/2002, artikel 10, lid 3, van de wet 487/1999, artikel 17 van wet 700/2006 en de eerder
genoemde wet 498/2002, artikel 21, lid 2, van wet 1541/2001, artikel 31 van wet 765/1994
alsmede de eerder genoemde wet 487/1999 en artikel 35 van wet 286/2006 en
wordt toegevoegd aan artikel 2, een nieuw punt 3 b alsook een nieuw punt 3 c, aan artikel 5
een nieuw lid 2, waardoor dus het huidige lid 2 lid 3 wordt, aan de wet een nieuw artikel 10 b
alsmede een nieuw artikel 10 c, aan artikel 25a een nieuw lid 1, waardoor het huidige lid 1
lid 2 wordt, aan de wet de nieuwe artikelen 31a, 31b, 31c, 31d en 33a:
§2
In de onderhavige wet moet worden
verstaan onder:
——————————————
3 b) sigaret: een in papier gerolde staaf
tabak dan wel in een andere buisvormige
verpakking geplaatste c.q. te plaatsen rol
tabak die niet als sigaar of cigarillo
beschouwd kan worden en bestemd is om
opgerookt te worden;
3 c) een sigaar en een cigarillo: een rol
natuurlijke tabak met een tabaksblad of
gereconstitueerde tabak in tabakskleur als
om- of dekblad bestemd om opgerookt te
worden;
——————————————
§5
——————————————
De zelfontbrandingskarakteristieken van
sigaretten moeten voldoen aan
brandveiligheidseisen. Deze zijn nader
bepaald bij besluit van het ministerie van
Sociale zaken en Volksgezondheid.
——————————————
§6
De fabrikant of importeur van een
tabaksproduct of een rookartikel bestemd
voor beroepsmatige verkoop of handel is
verantwoordelijk voor de analyse van de
stoffen in het tabaksproduct bedoeld in
artikel 5, voor de conformiteit met de
brandveiligheidseisen, de controle van de
juistheid van de verpakkingsopschriften
alsmede de kwaliteitscontrole.
De fabrikant of de importeur van sigaretten
moet er voor zorgen dat de tijdens de
verbranding van een sigaret vrijkomende
2
hoeveelheden teer, nicotine en koolmonoxide
gemeten worden en overeenstemmen met de
vermeldingen op de verpakking en dat het
product voldoet aan de eisen inzake
brandveiligheid, eveneens vermeld op de
verpakking, vóór het door de detailhandel
wordt verkocht. Het besluit van het
ministerie
van
Sociale
zaken
en
Volksgezondheid bevat nadere bepalingen
ten aanzien van de procedures voor
metingen, certificeringen en controles.
§ 6a
De testresultaten van het laboratorium dat
de controles bedoeld in lid 2 van artikel 6
uitvoert, moeten worden gecontroleerd en
goedgekeurd door de Keuringsdienst van
waren van het Centrum van Sociale zaken en
Volksgezondheid. De keuringsdienst van
waren houdt een lijst van erkende laboratoria
bij.
——————————————
Een laboratorium kan uitsluitend door de
overheid worden erkend. Een met een
importeur of fabrikant van tabaksproducten
samenwerkend
testlaboratorium
kan
niettemin bevoegd worden verklaard tot het
uitvoeren van tests of het certificeren van
eigen producten. Het al dan niet voldoen aan
de brandveiligheidseisen mag worden
bepaald door een technisch onderzoeksinstituut van de staat of enige andere
gelijkwaardige
openbare
onderzoeksinstelling.
——————————————
§6c
De fabrikant of importeur van het
tabaksproduct moet de Keuringsdienst van
waren van het Centrum van Sociale zaken en
Volksgezondheid jaarlijks:
1) een lijst doen toekomen met de
hoeveelheden teer, nicotine en koolmonoxide
die vrijkomen tijdens de verbranding van de
sigaretten die beroepsmatig verkocht worden
alsmede
gegevens
betreffende
de
testlaboratoria die de metingen en
certificeringen hebben verricht;
2) een lijst doen toekomen van de
bestanddelen die in elk merk en type
tabaksproduct
zijn
verwerkt
onder
vermelding van hoeveelheid; alsmede
3) onderzoeksrapporten
van
het
testlaboratorium of het erkende onderzoeksinstituut doen toekomen ten aanzien van het
al dan niet voldoen aan de brandveiligheidseisen van elk merk alsook de
aanbevelingen en de gegevens betreffende
het testlaboratorium of het onderzoeksinstituut.
Het besluit van het ministerie van Sociale
zaken en Volksgezondheid bevat nadere
bepalingen inzake de structuur van de lijsten
vermeld onder punt 1 en 2 en van lid 1, een
toelichting betreffende de stukken die als
bijlage aan die lijsten moeten worden
toegevoegd zoals toxicologische en andere
gegevens, alsmede betreffende het versturen
van die lijsten naar de Keuringsdienst van
waren van het Centrum van Sociale zaken en
Volksgezondheid
en
de
Europese
Commissie. Voorts verstrekt het besluit van
het ministerie van Sociale zaken en
Volksgezondheid nadere bepalingen ten
aanzien van het versturen van de gegevens
vermeld onder punt 3 van lid 1 naar de
Keuringsdienst van waren.
De Keuringsdienst van waren van het
Centrum
van
Sociale
zaken
en
Volksgezondheid zorgt er voor dat de
gegevens vermeld onder punt 1 en 2 a van
lid 1 de consument bekend worden gemaakt.
——————————————
§7
Tabaksproducten
mogen
uitsluitend
beroepsmatig worden verkocht of anderszins
verhandeld in detailverpakking conform het
bepaalde in onderhavige paragraaf en lid 1
van artikel 7a. Losse tabak mag uitsluitend
worden verkocht in detailverpakking met een
minimuminhoud van 30 gram. Sigaretten
mogen uitsluitend worden verkocht in
detailverpakking met een minimuminhoud
van 20 stuks. Sigaren mogen evenwel ook
per stuk worden verkocht. Een sigaar die per
stuk wordt verkocht, moet zijn voorzien van
geëigende markeringen.
De fabrikant of importeur van het
tabaksproduct moet, voorafgaande aan de
verkoop of enigerlei andere vervreemding in
3
het kader van een beroepsmatige activiteit
betreffende het tabaksproduct in het Fins en
het Zweeds het volgende op de detailverpakking vermelden:
1) waarschuwingen omtrent de gezondheidsrisico's die roken met zich brengen;
2) de hoeveelheden teer, nicotine en
koolmonoxide die tijdens het roken van een
sigaret vrijkomen;
3) de brandveiligheidseisen met betrekking
zelfontbranding van sigaretten; alsmede
4) gegevens benodigd voor de identificatie
en de traceerbaarheid van het product.
——————————————
§ 7a
Uitdrukkingen, benamingen, productmerken,
beschrijvingen
of
andere
markeringen die de indruk wekken dat het
tabaksproduct in kwestie minder gevaarlijk is
dan andere mogen niet op de verpakking van
tabaksproducten worden gebruikt. Dit geldt
evenwel niet voor de verpakkingen van
tabaksproducten die uit niet tot de Europese
Unie behorende landen worden ingevoerd.
——————————————
§8
——————————————
De bepalingen van lid 1 zijn evenmin van
toepassing op reclame in publicaties die
buiten de Europese Unie worden gedrukt en
gepubliceerd en die niet voornamelijk
bestemd zijn voor de gemeenschappelijke
markt en waarvan het voornaamste doel niet
reclame voor tabak, tabaksproducten of
surrogaten daarvan dan wel rookartikelen is.
——————————————
die wordt verstrekt door de gemeente waarin
het verkooppunt zich bevindt. De leverancier
van de tabaksproducten moet de situatie ter
plaatse van het verkooppunt kunnen
controleren.
De gemeente kan, op schriftelijke
aanvraag, een verkooppunt een vergunning
voor de beroepsmatige detailverkoop van
tabaksproducten verstrekken wanneer de
aanvrager voldoet aan de eisen ten aanzien
van de verkoop van tabaksproducten die in
de onderhavige wet gesteld zijn. De aanvraag
moet de volgende gegevens vermelden:
1) de naam of firmanaam van de aanvrager
en de identificatie van de firma of de
onderneming alsmede het adres van het
verkooppunt van de tabaksproducten;
2) een rapport inzake de controle op de
verkoop en het interne controleplan;
3) naam en adres van de personen die
belast zijn met de verkoop en de controle;
4) een opgave van het aantal verkooppunten ter plaatse, waar deze zich bevinden
en de plaats van de tabaksproducten in deze
verkooppunten.
De houder van een vergunning voor
detailverkoop moet de gemeente verwittigen
van enigerlei wijziging in de ter verkrijging
van de vergunning verstrekte gegevens of de
sluiting van de zaak. De gemeente moet de
afgifte of intrekking van de vergunning
alsmede eventuele overtredingen melden aan
de Keuringsdienst van waren van het
Centrum
van
Sociale
zaken
en
Volksgezondheid.
De inhoud van de vergunningaanvraag kan
nader gereglementeerd worden bij besluit
van het ministerie van Sociale zaken en
Volksgezondheid.
§ 10
——————————————
Het ministerie van Sociale zaken en
Volksgezondheid
verschaft
nadere
bepalingen omtrent de redactie, de inhoud en
de verwezenlijking van het interne
controleplan.
§ 10 c
Tabaksproducten mogen uitsluitend tussen
groothandelaars of aan detailhandelaars
worden
verkocht
die
een
detailhandelsvergunning bezitten overeenkomstig
artikel 10b.
§ 10 b
Voor het verkopen of anderszins
verhandelen van tabaksproducten is te allen
tijde een detailhandelsvergunning benodigd,
§ 17
De gemeente moet op eigen initiatief of op
grond van aangiften de plaatsen van opslag
en verkoop van tabaksproducten alsmede de
4
verkoop en plaats van de tabaksproducten en
rookartikelen op het verkooppunt, de plaats
van verkoopautomaten, de interne controle
van de verkoop van tabaksproducten en
rookartikelen, de reclame voor tabaksproducten en rookartikelen en enigerlei
andere verkoopbevorderende activiteiten
inclusief de naleving van rookverboden en
beperkingen binnen haar gebied van
bevoegdheid controleren.
Wanneer bij controle of anderszins
overtredingen van bepalingen worden
geconstateerd, dan moet de gemeente zulke
overtredingen verbieden. De gemeente kan
van zulke overtredingen kennis geven aan:
1) de officier van justitie, wanneer het een
overtreding van de bepalingen in artikel 10,
11, 10b, 10c of 12, lid 1, 2 of 5 van artikel
13 of artikel 13b betreft, alsmede
2) de Keuringsdienst van waren van het
Centrum
van
Sociale
zaken
en
Volksgezondheid, wanneer het gaat om
verkoop in een tabakshandel in strijd met de
bepalingen van artikel 5, 6, 6a, 6c en 7 of van
lid 1 van artikel 7a of enigerlei andere
vervreemding of procedure in strijd met deze
bepalingen of waar het een verbod van
reclame of het aanzetten tot verkoop van de
bepalingen van lid 2 van artikel 7a of artikel
8 of 9 betreft.
§ 21
——————————————
Tegen een door de in artikel 14a bedoelde
gemeente of haar lasthebbende opgelegde
dwangsom of bevel tot het verrichten van een
handeling als gevolg van een overtreding als
bedoeld in lid 1 staat geen beroep open.
Degene aan wie een dwangsom is opgelegd
of tegen wie een zodanig bevel is
uitgevaardigd kan, op aanvraag van
behandeling door de Keuringsdienst van
waren van het Centrum van Sociale zaken en
Volksgezondheid,
binnen
14
dagen
geïnformeerd worden over de procedure. De
betrokken partij die een beslissing van de
Keuringsdienst van waren van het Centrum
van Sociale zaken en Volksgezondheid heeft
ontvangen, kan, als bepaald in lid 3, de zaak
voorleggen
aan
de
rechtbank
van
koophandel.
——————————————
§ 25a
De gemeente moet de aanvrager van een
vergunning
voor
de
verkoop
van
tabaksproducten de hiervoor verschuldigde
heffing in rekening brengen. Bovendien moet
de gemeente de vergunninghouder jaarlijks
de kosten van controle doorberekenen.
——————————————
§ 28
De instantie bedoeld in artikel 14 en 14a
van de onderhavige wet is bevoegd de
naleving van de bepalingen van deze wet en
de krachtens deze vastgestelde regels te
controleren door:
1) het betreden van werkplaatsen om de
verpakking, de opslag en de verkoop van
tabaksproducten
en
rookartikelen
te
controleren alsmede het betreden van
testlaboratoria om de werkzaamheden te
controleren en kennis te nemen van
documenten die voor deze controle
noodzakelijk zijn;
2) bij de fabrikant van het product in
kwestie, zijn importeur en de verkoper gratis
monsters van tabak, tabaksubstituten,
tabaksproducten en rookartikelen voor
analyse te verlangen; alsmede
3) gratis
inlichtingen,
toelichtingen,
documenten en andere noodzakelijke te
eisen.
——————————————
Worden deze monsters, toelichtingen,
documenten en overige dossiers als bedoeld
onder punt 2 en 3 van het eerste lid niet
binnen een bepaalde tijdsspanne geleverd,
dan kan de in artikel 14 en 14a bedoelde
instantie levering opleggen op straffe van een
dwangsom. De dwangsombeschikking wordt
uitgesproken door de administratieve
rechtbank op verzoek van de instantie
bedoeld in artikel 14 en 14a.
§ 30a
De instantie bedoeld in artikel 14 en 14a
van de onderhavige wet is bevoegd de
officiële medewerking van andere instanties
te verlangen ter controle van de naleving van
de bepalingen van de onderhavige wet en de
5
krachtens deze vastgestelde regels en aan
besluiten uitvoering te geven.
——————————————
§ 31
Eenieder die reclame maakt voor tabak,
tabaksproducten, tabaksurrogaten of rookartikelen of de verkoop daarvan bevordert
dan wel handelt in strijd met de bepalingen
van lid 2 van artikel 7a, artikel 8 of artikel 9
is strafbaar met een boete wegens
overtreding van de tabakswet.
§ 31a
Eenieder die reclame maakt voor tabak,
tabaksproducten, tabaksurrogaten of rookartikelen of de verkoop daarvan bevordert
dan wel handelt in strijd met de bepalingen
van lid 2 van artikel 7a, artikel 8 of artikel 9
en wel zodanig dat er, gezien de ernst van het
strafbare feit, de leeftijd van de doelgroep of
de economische winstderving, sprake is van
een misdrijf, is strafbaar met een boete of
maximaal twee jaar gevangenisstraf wegens
overtreding van de tabakswet.
§ 31 b
Alvorens de officier van justitie een
rechtsvervolging instelt wegens overtreding
van de tabakswet of een economisch delict
op grond van artikel 31 en 31a moet hij de
Keuringsdienst van waren van het Centrum
van Sociale zaken en Volksgezondheid de
gelegenheid geven een advies uit te brengen
en moet de rechtbank tijdens het gerechtelijk
onderzoek deze dienst de mogelijkheid geven
gehoord te worden.
§ 31 c
Eenieder die
1) in strijd met lid 1 van artikel 10 in de
uitoefening van zijn beroep een tabaksproduct of een rookartikel verkoopt aan een
persoon jonger dan 18 jaar dan wel
verhandelt;
2) in de uitoefening van zijn beroep de
bepalingen van artikel 11 overtreedt;
3) in strijd met artikel 10b zonder
detailhandelsvergunning
beroepsmatig
tabaksproducten verkoopt of anderszins
verhandelt;
4) in strijd met artikel 10c als groothandelaar tabaksproducten verkoopt aan
anderen die geen groothandelaar zijn of
anderszins verhandelt
dan wel geen
detailhandelsvergunning bezit, is strafbaar
met een boete wegens overtreding van de
tabakswet.
§ 31 d.
Eenieder die in de uitoefening van zijn
beroep tabaksproducten verkoopt die niet
zijn getest door een testlaboratorium als
bedoeld in artikel 6a of waarvan de gegevens
als bedoeld in artikel 6c niet zijn verzonden
of waarvan de markeringen op de verpakking
niet overeenstemmen met het bepaalde in
lid 1 - 3 van artikel 7 of lid 1 van artikel 7a
dan wel in strijd met artikel 10a van de
tabakswet pruimtabak verkoopt of anderszins verhandelt is strafbaar met een boete.
§ 33a
De gemeente kan een detailhandelsvergunning als bedoeld in artikel 10b zonder
schadeloosstelling voor een bepaalde tijd met
een maximum van 6 maanden of tot nader
order intrekken wanneer reclame is gemaakt
voor tabaksproducten of rookartikelen of
wanneer de verkoop daarvan op een andere
wijze bevorderd is, wanneer ze op een andere
wijze strijdig met de onderhavige wet
beroepsmatig zijn verkocht of verhandeld of
wanneer de vakhandelaar nagelaten heeft de
essentiële gegevens bedoeld in lid 4 van
artikel 10b op te geven of wanneer
tabaksproducten waarvan de verkoop
verboden is of die niet voldoen aan het
bepaalde in de onderhavige wet, op het
verkooppunt voorradig zijn.
Een tot nader order ingetrokken
detailhandelsvergunning kan binnen een jaar
na de datum van intrekking op aanvraag
opnieuw worden verleend.
6
§ 35
Tegen een besluit betreffende de
detailhandelsvergunning als bedoeld in
artikel 10b, het controleplan als bedoeld in
lid 3 van artikel 14a en de heffingen bedoeld
in artikel 25a kan met inachtneming van de
bepalingen van de wet op de gemeenten
(365/1995) beroep worden aangetekend.
———
De onderhavige wet treedt in werking op
[dag] [maand] [jaar].
Bij de onderhavige wet worden punt 1 en
3 van artikel 1 van besluit 225/1977 van
25 februari 1977 inzake bestrijding van
tabaksgebruik zoals die bepaald zijn in
besluit 174/1995 ingetrokken.
Niettegenstaande de bepalingen van artikel
10b is de beroepsmatige wederverkoop of
vervreemding
van
tabaksproducten
gedurende een periode van één jaar vanaf de
inwerkingtreding van de wet toegestaan op
voorwaarde dat de aanvraag van een
detailhandelsvergunning in de drie maanden
voorafgaande aan de inwerkingtreding van
de wet bij de gemeente is ingediend.
Niettegenstaande de bepalingen van artikel
10c is het de groothandel toegestaan
gedurende een periode van één jaar vanaf de
inwerkingtreding van de wet tabaksproducten
voor wederverkoop door te verkopen of op
een andere manier te verhandelen op
voorwaarde dat de koper de aanvraag van
een detailhandelsvergunning in de drie
maanden
voorafgaande
aan
de
inwerkingtreding van de wet bij de gemeente
heeft ingediend.
Niettegenstaande het bepaalde in lid 1 van
artikel 7 mogen detailverpakkingen van
sigaretten met een inhoud van minder dan
20 stuks en losse tabak met een inhoud van
minder dan 30 gram die bij de inwerkingtreding van de onderhavige wet in voorraad
zijn gedurende 6 maanden vanaf de datum
van
inwerkingtreding
van
de
wet
beroepsmatig worden verkocht.
Beroepsmatige
wederverkoop
van
sigaretten die niet voldoen aan de eisen van
brandveiligheid als bepaald in lid 2 van
artikel 5 is gedurende een periode van 1 jaar
vanaf de datum van inwerkingtreding van de
wet toegestaan.
De maatregelen voor haar tenuitvoerlegging
mogen
genomen
worden
voorafgaande aan de inwerkingtreding van
de onderhavige wet.
Gedaan te Helsinki, [datum], 200x
De Presidente van de Republiek
minister van basisvoorzieningen
7
3. De gevolgen van het ontwerp
Het doel van het wetsontwerp is, de hinder van het tabaksgebruik te doen afnemen door het
verbod op de verkoop van tabaksproducten aan minderjarigen aan te scherpen en de
sluikhandel in illegale tabaksproducten te voorkomen. Een zo doeltreffend mogelijk
voorkomen van de sluikhandel heeft een commercieel en sociaal voordeel dat, volgens de
beste schattingen, de commerciële omzet van tabak alsmede de staatsinkomsten uit accijnzen
met 3 à 8% zou kunnen verhogen. Zeker het verplicht stellen van een vergunning voor de
detailhandel in tabaksproducten is bijzonder belangrijk gezien de liberalisering van de invoer
daarvan door reizigers en het afschaffen van de grenscontroles binnen de interne markt.
De vergunningplicht voor de verkoop van tabaksproducten zal voor de beroepsmatige
verkopers van tabaksproducten enige kosten met zich brengen. Deze kosten kunnen evenwel
gespreid worden over enkele jaren omdat de vergunning in de meeste gevallen voor
onbepaalde tijd zal worden verleend. De aanvraag van een detailhandelsvergunning, de
verwerking en de toewijzing daarvan kunnen geautomatiseerd worden verwerkt, wat de kosten
van de procedure verlaagt. De voorgestelde aanvraagprocedure kan vergemakkelijkt worden
opdat het door de afhandeling veroorzaakte werkvolume gering blijft. Wanneer de kosten van
het afhandelen van de aanvraag en het verlenen van de vergunning op een arbeidsloonbasis
van bijvoorbeeld 40 euro/uur zouden worden berekend, dan zouden de kosten van een
detailhandelsvergunning, afhankelijk van de duidelijkheid van de aanvraag, tussen 80 en 190
euro bedragen.
De vergunningplicht voor de verkoop van tabaksproducten, de daaraan verbonden kosten en
de aanscherping van de controle zullen de vraag naar vorming, advies en voorlichting doen
toenemen. Tevens zal de Keuringsdienst van waren de prefecturen en de gemeenten van
advies dienen bij de uitvoering van de hun bij de wet toegewezen taken. Het zal noodzakelijk
zijn te wijzen op de noodzaak van voorlichting bij en coördinatie van het vergunningbeleid op
regeringsniveau. De kosten en het werk die het opzetten van een register van vergunningen
voor de detailhandel in tabaksproducten voor de Keuringsdienst van waren met zich brengen,
mogen in dit verband evenmin uit het oog worden verloren.
Overeenkomstig het ontwerp worden de gemeenten verantwoordelijk voor het
vergunningbeleid en de controle op de verkoop van tabaksproducten. Het wezenlijke doel van
het ontwerp is allerwege de controle op de naleving van de tabakswet aan te scherpen. Het
vergunningbeleid en een doeltreffender controle dan voorheen zal voor de gemeenten meer
personeel betekenen. De extra personeelskosten voor het vergunningbeleid en de controle
zouden worden bestreden uit de inkomsten uit beide. Wordt het aantal verkooppunten van
tabaksproducten gesteld op 20 000 à 30 000, dan kunnen de inkomsten uit de
vergunningbelasting geschat worden op 3 à 4 miljoen euro. Ook bestaat de mogelijkheid de
kosten van controle te beperken door deze werkzaamheden over twee gemeenten dan wel een
vereniging van gemeenten te spreiden.
Met het beperken van de inhoud van een pakje sigaretten tot een minimum van 20 stuks
wordt beoogd met name jonge mensen ervan te weerhouden te gaan roken.
Het aantal branden en brandslachtoffers ten gevolge van roken zou aanzienlijk moeten
kunnen worden teruggebracht wanneer de huidige sigaret zou worden vervangen door een
zelfdovende sigaret overeenkomstig de voorgestelde norm. Volgens schattingen van de Finse
brandweer en die in andere landen is het mogelijk elk jaar minstens 10 à 15 doden ten gevolge
van brand te voorkomen. De afname van het aantal branden ten gevolge van roken zou
minstens 20% en de materiële schade 25% bedragen.
De in Finland geïmporteerde sigaretten komen voornamelijk uit Europa; zelfdovende
sigaretten worden in Europa nog niet gemaakt. De grote tabaksfabrikanten maken evenwel
zelfdovende sigaretten die voldoen aan de brandveiligheidseisen in eigen land. Het ligt voor
de hand dat sigaretten die in oorsprong bestemd zijn voor de Finse markt ook buiten Europa
8
vervaardigd kunnen worden. De voorgestelde eisen zijn niet afhankelijk van de technologie;
de fabrikanten beschikken over verschillende mogelijkheden om aan de eisen te voldoen.
Deze eisen zijn gelijk aan de eisen die elders reeds gelden. De kosten voor de fabrikant van de
nieuwe eisen in Canada worden geschat op 0,09 - 0,19 euro (0,13 - 0,26 dollar) per slof
sigaretten; het is niet waarschijnlijk dat deze de consument volledig doorberekend zullen
worden.
De wijziging van de afwijking ten aanzien van reclame zou op dit punt omzetting van
reglementering van de richtlijn inzake de tabaksreclame betekenen. De wijziging van de
afwijking zou overeenkomstig de richtlijn inzake tabaksreclame plaats kunnen vinden in
publicaties voor verspreiding in Finland die gedrukt en gepubliceerd worden in een andere
lidstaat.
De opheffing van de beperkingen tot het instellen van rechtsvorderingen van de officier van
justitie in gevallen van overtreding van de wet op de tabaksreclame en andere delicten op dit
gebied zou een regelgeving overeenkomstig de richtlijn inzake tabaksreclame in werking doen
treden voor wat betreft de vervolgingen en tenuitvoerleggingen van toepassing op
voorschriften die uit deze richtlijn voortvloeien. Dit zou een preventief effect sorteren op de
illegale beroepsmatige verkoop van tabaksproducten en rookartikelen aan minderjarigen en
zou de vakhandel aanzetten tot een doeltreffende interne controle.
De voornaamste doelstellingen van dit ontwerp zijn het terugbrengen van het tabaksgebruik
bij kinderen en jongeren en het beperken van de verkrijgbaarheid van tabak, de omzetting van
de richtlijn inzake de tabaksreclame en het gelijktrekken van de jurisprudentie. De
voorgestelde wijzigingen zouden geen economische weerslag van belang hebben aangezien
het opheffen van de beperkingen tot het instellen van rechtsvorderingen zou leiden tot het
verdwijnen van overbodig werk en het vrijmaken van krachten voor de controles. Bovendien
zouden de gemeenten gaan beschikken over de inkomsten uit het vergunningbeleid en de
controles.