File

Opéra de la Bastille
Hier achter ons kunnen we het moderne operagebouw, de Opéra de la Bastille zien.

Op onze kaartroute kunnen we zien waar we ons bevinden, wie kan er dit komen aanduiden?
De opéra de la Bastille bevindt zich vlakbij het centrum van Parijs in oostelijke richting. Dat kun je
zien op deze kaart. Het ontleent zijn naam ook aan de plaats waar het ligt, namelijk de Place de la
Bastille in het 12de arrondissement. (google maps?)
De opera werd officieel geopend op 14 juli 1989 tijdens de viering van het tweehonderjarig jubileum
van de Franse Revolutie.

Zijn er studenten van geschiedenis die ons kunnen vertellen wat de Franse Revolutie inhoud?
Juist, de Franse Revolutie was een politieke omwenteling aan het einde van de 18e eeuw waarbij de
Franse monarchie werd afgezet en de Eerste Franse Republiek werd opgericht. Het kwam er op neer
dat de macht en privileges van de adel en geestelijkheid werd teruggedrongen. Dit was vooral ten
gunste van de burgerij, voor het gewone volk veranderde er niet veel. De bestorming van de Bastille,
een middeleeuws fort dat gebruikt werd als gevangenis, wordt beschouwt als het symbolisch
beginpunt van de revolutie. Er waren wel maar zeven gevangenen aanwezig tijdens de bestorming.
Om deze gebeurtenis te vieren, hield men een feestdag om samen te vallen met de eerste verjaardag
van deze gebeurtenis. De dag werd het Feest van de Federatie genoemd. In 1880 werd de datum van
14 juli uitgekozen om de Franse nationale feestdag te vieren. De opening van de Opera viel dus
samen met de nieuwe datum, 14 juli. Naast enkel samen te vallen met deze datum, staat de Opéra
de la Bastille ook op de plaats waar vroeger de bestormde gevangenis stond.

Waarvoor dient een opera? Wat voor activiteiten denk je dat er hier allemaal te doen zijn?
De Opéra is dus een modern opera-huis in Parijs. Eén van zijn vele functies is het Palais Garnier
ontlasten. Het Palais Garnier word voornamelijk gebruikt voor ballet voorstellingen. In de Opéra de
Bastille worden dus in de eerst plaats voornamelijk voorstellingen gegeven, maar er zijn nog veel
meer activiteiten.
De gracht achter het oorspronkelijk middeleeuws fort is omgebouwd tot een klein dok waar men op
kan rondvaren in kleine plezierbootjes. Op donder- en zondagen is er een grote buitenluchtmarkt
waar men vers fruit, vis, kleren, typische vlooienmarkt prulletjes enzoverder kan kopen. De markt
neemt ook een gedeelte van het park ten noorden van la Place de Bastille in.
Men kan ook naar restanten van een toren van het oude fort gaan kijken die ontdekt werden tijdens
de uitgravingen van de metro in 1899. Ze staan tentoongesteld in het park enkele honderden meters
verderop, het Square Henri-Galli. Je kan ook de originele uitlijning van het fort zien, deze uitlijning is
gemarkeerd op de voetpaden en straten in de vorm van speciale stenen. Rondom de opera zijn veel
cafés en kleine handelszaken die leven in de brouwerij brengen. Hetgeen dat het meeste opvalt naast
de opera is natuurlijk de drukke straat achter ons, namelijk de Rue Saint Antoine.
Het idee voor een nieuw operahuis kwam van de componisten Pierre Boulez, Maurice Béjart samen
met Jean Vilar. Zij inspireerden de toenmalige Franse president François Mitterrand die bereid bleek
de voorbereidingen voor de bouw van de De Opéra de la Bastille te sponsoren.
Onder de leiding van de l’Établissement PuA werd een wedstrijd voor het beste ontwerp
uitgeschreven, er waren 750 inzendingen. In 1983 werd deze competitie gewonnen door de architect
Carlos Ott. In het ontwerp is uitgegaan van 2723 zitplaatsen, elk met onbelemmerd uitzicht op het
toneel, wat veel is, zelfs voor operabegrippen.
De Opéra Bastille is de jongste van de twee operagebouwen in Parijs. Het gebouw werd ontworpen
door de Canadese architect Carlos Ott en gerealiseerd in 1989. Het is ook het grootste van de twee
opera's. Het is een reusachtig bouwwerk ter grootte van een volledig stadsblok. Het is bijna 30
verdiepingen hoog en tien daarvan zijn ondergronds gelegen. Elk van de verdiepingen in het gebouw
beslaat een oppervlakte van meer dan 22.000 vierkante meter. De Opéra Bastille is zo enorm groot
dat er waarschijnlijk meer dan 45 km lengte aan gangen is. Het auditorium en het podium beslaan
slechts 4% van deze ruimte wat ook al een indruk geeft van de immense grootte van het gebouw.
Het resterende gedeelte van de ruimte wordt gebruikt als backstage. Hier vindt men veel
werkplaatsen en alle infrastructuur die nodig is om een operaproductie van wereldklasse tot stand te
brengen.
Wat vooral opvalt aan het gebouw is de doorzichtigheid van de halfronde gevel die op de Place de la
Bastille uitkomt. Voor de binnen- en buitenzijde zijn dezelfde materialen gebruikt.
Deze opera was deel van een van de grands projects van de Franse president François Mitterand. De
grand projects of de grands travaux waren controversiële projecten zoals naast de opera de Bastille
het Louvre en de Bibliothèque Nationale de France. Ze waren controversiëel door de hoge budgetten
en de snelle besluitvorming.
Mitterand streefde namelijk naar een democratisering van de cultuur, hij wilde namelijk dat cultuur
iets werd waar iedereen van alle standen van kan genieten. Zijn bedoeling bij de opera de la Bastille
was om een open en modern democratisch operagebouw neer te zetten, als tegenpool van het
aristocratische operagebouw Opera Garnier. Daarnaast werd ook meer aandacht aan lagere
kunstuitingen zoals strips en popmuziek besteed. Zo kent Frankrijk een vaste boekenprijs, ontstond
er kunstsponsering en de Franse creatieve sector, vooral de filmsector, bloeiden open. Deze zaken
hadden invloed in heel Europa en zorgden ervoor dat Parijs een bloeiende cultuursector verwierf.
Lagere overheden kregen ook steeds meer middelen en ruimte om een eigen cultuurbeleid te
ontwikkelen, ondersteunt en aangemoedigt door de Parijse grands travaux. Mitterand zijn
inspanningen waren dus niet zonder resultaat, zijn opvolgers in de opvolgende jaren hebben ervoor
gezorgd dat het budget voor cultuur steeds verhoogd werd. In 2002 overschreed het cultuurbudget
zelfs de magische grens van 1% van het totale staatsbudget, tot de grote blijheid van Mitterand.