Onze vredesduiven

Een week om nooit te vergeten !
100 jaar Wereldoorlog I komt dichtbij
Op 11 november herdenkt ons land het einde van Wereldoorlog I. We
denken aan de vele doden van die eerste ‘grote oorlog’. De Vlaamse
overheid haalde vorige week ook drie winnaars van de Nobelprijs voor
de Vrede naar Ieper. In 2014 starten grote herdenkingen van 100 jaar
Wereldoorlog I.
Leynah Gbowee uit Liberia in Afrika won de Nobelprijs voor de Vrede in 2011.
In 1976 ging die prijs naar Betty Williams uit Noord-Ierland. De vroegere
president van Zuid-Afrika Frederik Willem de Klerk won de prijs in 1993. De
drie winnaars streden voor vrede en samenwerking tussen groepen mensen.
Lange weg
Die boodschap brachten ze mee naar Ieper. Ze zien de strijd voor vrede als
een lange weg sinds Wereldoorlog I. Gbowee, Williams en de Klerk legden
bloemen neer bij Tyne Cot (zie foto). Hier liggen vele duizenden soldaten
begraven.
Het hoge bezoek is een opwarmer voor 2014. Dan beginnen de grote
herdenkingen voor 100 jaar Wereldoorlog I.
Een week om nooit te vergeten !
Wapenstilstand
Op 11 november is het Wapenstilstand. Dat is een nationale feestdag in België
en Frankrijk. Op die dag wordt het einde van de Eerste Wereldoorlog (19141918) herdacht.
De eerste Wereldoorlog (WO I) wordt ook wel de Grote Oorlog genoemd. Het
strijdtoneel situeerde zich in Europa. De oorlog begon op 28 juli 1914. Toen
werd aartshertog Frans Ferdinand van Oostenrijk-Hongarije vermoord.
Daardoor werden bestaande conflicten aangewakkerd.
België
WO I was een van de grootste oorlogen uit de geschiedenis. Er waren veel
landen bij betrokken. Langs de ene kant had je de geallieerden. Onder meer
het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Rusland maakten daar deel van uit.
Langs de andere kant had je Duitsland met als bondgenoot OostenrijkHongarije. België wilde neutraal blijven. Dat betekende dat ons land zich niet
in de strijd zou mengen. In augustus 1914 wilde Duitsland via ons land
Frankrijk aanvallen. Maar omdat België neutraal was, kregen de Duitsers geen
toelating om te passeren.
Ondanks die weigering viel Duitsland België binnen. Frankrijk en het Verenigd
Koninkrijk kwamen ons land te hulp. Er volgden veel zware gevechten. Vooral
in de Westhoek werd hevig gestreden.
Een week om nooit te vergeten !
Wapens neer
Daar zijn nu nog altijd sporen van te zien. Je vindt er oorlogsmonumenten,
loopgraven, bunkers en soldatenkerkhoven. Uiteindelijk wonnen de
geallieerden de strijd.
Op 11 november 1918 stemde Duitsland in met een staakt-het-vuren. Het land
erkende zijn nederlaag en legde de wapens neer.
Die dag werd later bekend als Wapenstilstand.
Een week om nooit te vergeten !
Wat gebeurde er op 11 november om 11 uur ?
Op 11 november herdenken we het einde van de Eerste Wereldoorlog, nu 95
jaar geleden. Naarmate de honderdste verjaardag van de oorlog nadert, neemt
de belangstelling ervoor duidelijk toe. De officiële herdenking vindt plaats op
de 11de dag van de 11de maand om 11 u ’s morgens.
De actie 11.11.11, die rond deze tijd wordt gehouden, heeft haar naam
daarvan gehaald. Precies op dat tijdstip in 1918 kwam er een einde aan het
bloedigste conflict dat de mensheid tot dan gekend had. Waarom net op dat
tijdstip ? Dat was min of meer toevallig.
Het was in de ochtend van 8 november 1918 toen in een treinwagon in het bos
van Compiègne, zo’n 80 km van Parijs, de gesprekken over een wapenstilstand
begonnen. Rond 11 uur overhandigde de geallieerde opperbevelhebber, de
Franse maarschalk FerdinandFoch,
de voorwaarden van een Duitse delegatie.
De Duitsers kregen 72 uur om er mee in
te stemmen, dus tot 11 november om 11 uur.
Een week om nooit te vergeten !
Strijd geen minuut langer rekken
De Duitse onderhandelaars hebben gedurende 72 uur geprobeerd om de
geallieerde eisen te milderen. Met zeer weinig resultaat. Nog de hele nacht van
10 op 11 november werd er bikkelhard gediscussieerd over één artikel van de
tekst. In de vroege ochtend werd er eindelijk een volledig akkoord bereikt. Dat
akkoord moest dan nog ondertekend worden.
De overeenkomst bepaalde dat de wapenstilstand 6 uur na de ondertekening
zou ingaan. De klok wees 12 over 5 aan, maar maarschalk Foch stelde voor
om er 5 uur van te maken. Daardoor zouden de wapens precies om 11 uur ’s
morgens zwijgen.
Het siert maarschalk Foch dat hij de strijd geen minuut langer wilde rekken.
Hij stelde voor om eerst de laatste pagina van de overeenkomst in het net te
typen, en daar dan meteen de handtekeningen op te plaatsen. Het overtikken
van de volledige tekst zou immers meer tijd in beslag nemen. Om 20 minuten
over 5 werd het document getekend. Het zou tot 10.30 uur duren tot iedereen
over de volledige teksten beschikte, maar intussen waren de hoofdkwartieren
al via de radio op de hoogte gesteld.
(bron: www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/buitenland)
Een week om nooit te vergeten !
“Het verhaal van de klok uit de kerktoren van Vossem”
De Tweede Wereldoorlog (1940 – 1945) breekt uit en op 14 mei 1940 wordt
door de Engelse militaire overheid de onmiddellijke en verplichte ontruiming
van de gemeente bevolen. De bevolking vlucht naar familie en kennissen in
Brussel of verder naar Vlaanderen waar ze moeten aanschuiven in de
kilometers lange sliert van vluchtelingen die reeds op weg zijn, nergens heen…
Na de capitulatie van België keren de meeste inwoners terug naar hun
woningen.
De tram Leuven – Brussel was een erg nuttig vervoersmiddel tijdens de 2de
Wereldoorlog. Het werd door de stedelingen gebruikt en eveneens door
beroepssmokkelaars die de Brabantse dorpen overspoelden op zoek naar de
nodige mondvoorraad.
Op 7 januari 1944 werd op bevel van de bezettende Duitse militaire overheid
een klok uit de kerktoren gehaald en weggevoerd. Gedurende twee dagen , die
de weghaling van de klok voorafgingen, mocht iedereen met toelating van
pastoor Huybrechts, de veroordeelde klok doen luiden. De jongeren van de
parochie maakten daar gretig gebruik van. Zo luidde klok haar vaarwel aan de
parochie want na de bevrijding werd de klok van Vossem niet teruggevonden.
Een week om nooit te vergeten !
In de vaderlandse stoet die op 8 juli 1945 in de gemeente uitging om de
bevrijding van België te vieren, werd een praalwagen ingezet die het weghalen
van de klok uitbeeldde. Het feestprogramma gaf hierover volgende
commentaar : “Wie met klokken schiet, wint den oorlog niet”.
De nieuwe klok die de weggehaalde verving.
Zij werd op 21 augustus gewijd door Mgr. Schoenmaeckers.
Bron : “Geschiedenis van Vossem”
Een week om nooit te vergeten !
Moeilijke woorden
geallieerden = bondgenoten vooral in de landen die in de tweede wereldoorlog
samen tegen de Duitsers vochten
oudstrijder = iemand die vroeger streed voor vrede
bondgenoot = iemand die je belooft te helpe of met wie je samen iets wilt
bereiken
delegatie = een paar mensen die een groep vertegenwoordigen
Maarschalk = legeraanvoerder van de hoogste rang
R.I.P. = moge hij of zij rusten in vrede
neutraal = wordt gezegd over iemand die geen partij kiest in ruzie of oorlog
loopgraven = smalle gangen in de grond die soldaten graven om zich te
beschermen
nobelprijs = prijs voor een persoon met goede en eerlijke bedoelingen, edel
van geest
bezetting = het bezet zijn door een actiegroep of door een leger
militair = iemand die bij het leger werkt.
overheid : regering van een land, provincie of gemeente
smokkelen = ze in het geheim van het ene naar het andere land vervoeren
capitilati = je over geven
sneuvelen = omkomen in een oorlog of in een gevecht
helden = iemand die dappere daden voor zich neemt
vaderland = land waar in je geboren bent
conflict = ruzie die met een wapen uitgevochten wordt
Een week om nooit te vergeten !
Monumenten in Vossem
Een week om nooit te vergeten !
Een week om nooit te vergeten !
Een week om nooit te vergeten !
Een week om nooit te vergeten !
Een week om nooit te vergeten !
Schets gemaakt door Emma
‘onze vredesduiven’
Een week om nooit te vergeten !
‘Onze vredesduiven’
Liselotte, Aidin, Warre, Sofie, Théo, Lucas, Lars, Soetkin V., Silke,
Fiebe, Soetkin G., Milan, Emma, Oscar, Guillaume, Aurélie, Mateo,
Sien, Ferre, Lobke, Joshua, Tycho, Alicia, Charlotte, Zoë, Katleho
Juf Ann en juf Machteld