29.08.2013 – Fototentoonstelling Wetteren

Opening Fototentoonstelling Wetteren
29 augustus 2013
Door Provinciegouverneur Jan Briers
Geachte Wetteraars,
Het doet me plezier om niet alleen jullie, jullie burgemeester en college hier terug te zien, maar ook onze
vrienden uit ons Wetters crisiscentrum dat 19 dagen ter plaatse was: brandweer en politie, civiele
bescherming en defensie, medische hulpverleners, communicatiemensen, jullie ambtenaren en die van
Wichelen, vooral zij die dagen de telefooncentrale bemanden en tot 3.000 telefoons per dag behandelden.
Ik begrijp het zelf nog steeds niet, maar globaal waren 28 verschillende organisaties actief bezig met de
hulpverlening: toch fantastisch! En nog steeds zie ik het beeld voor mij: brandweermensen uit Wetteren die
hand in hand werken met collega’s uit Antwerpen, Gent, Brussel, maar ook met korpsen uit verschillende
Waalse steden. En dat was zo voor àlle hulpdiensten.
Ik wil jullie graag allemaal bedanken voor jullie komst vandaag. Zo benadrukken jullie andermaal jullie
betrokkenheid en dat wordt nog steeds heel erg op prijs gesteld: jullie steunen allemaal mekaar hiermee en
dat blijft nodig.
Vandaag ben ik blij (nadruk) aanwezig te zijn op de officiële opening van de fototentoonstelling. Met deze
fototentoonstelling – waarvan alle foto's door Wetteraars zijn ingestuurd – kijken we terug naar de treinramp,
door de ogen van de Wetteraars.
Ik wens het gemeentebestuur ook uitdrukkelijk te bedanken voor het faciliteren van dit initiatief. Het getuigt
van een blijk van realiteitszin om ook vandaag nog jullie inwoners een forum aan te reiken om zich te uiten en
om op die manier ertoe bij te dragen, dat elkeen de ramp een plaats kan geven. Feit dat dit aan de hand van
een fototentoonstelling gebeurt, kan ik alleen maar toejuichen. Een beeld zegt immers meer dan duizend
woorden.
Uiteraard gaat ook een welgemeende proficiat naar de fotografen van dienst. Jullie hebben de ramp, elk op
zijn of haar eigen manier, op een sublieme manier in beeld gebracht. Een foto kan doen glimlachen, wenen,
charmeren, troosten, bekoren, choqueren, of alles samen.
Keren we even terug naar het onderwerp van de fototentoonstelling: de treinramp. En staan we ook even stil
bij de psychische verwerking ervan.
De verwerking van elke ramp kan worden teruggebracht tot drie fasen waarbij elke fase zijn eigen
karakteristieken en eigenheden kent. Het is belangrijk dat we elk van die fasen (h)erkennen en begrijpen.
Alleen zo kunnen we de juiste middelen aanreiken om succesvol te zijn en te slagen in het
verwerkingsproces. Ik ben ervan overtuigd dat deze fototentoonstelling één van de schakels in dat
verwerkingsproces kan zijn.
Ik ga even dieper in op die verschillende fasen.
(1) Tijdens de eerste fase, de impactfase, overheerst chaos, schrik, ongeloof en verbijstering.
(2) Direct na de gebeurtenis, de tweede fase, komt een overvloed aan emoties los. Er is verslagenheid,
verdriet, angst en woede. Er ontstaat ook een zekere verbondenheid onder de getroffenen en dat blijft me
bij! Buren gingen elkaar aanspreken en helpen en daar hebben we mogen vaststellen dat de
W etteraars elkaar bijstaan en elkaar zullen blijven helpen. Belangrijk om weten is dat in deze
periode de slachtoffers heel sterk de behoefte hadden om over hun gevoelens te praten. Ik denk dat het
crisisteam hier zo goed als mogelijk heeft op ingespeeld. Er waren de infosessies, de bezoeken van ministers,
de volledige deputatie en dergelijke meer.
(3) En dan is er de derde fase, de fase een langere tijd na de ramp – en daar zitten we nu in. In deze fase
geven we de ramp een plaats. We weten dat er nog altijd mensen zijn die het moeilijk hebben om het
gebeuren die plaats te geven. En we moeten daar alle begrip voor hebben en hen blijven begeleiden.
Met deze fototentoonstelling hopen we alle betrokkenen die daar nog steeds nood aan hebben, een hand toe
te steken. We hopen van harte dat de foto's hen zullen helpen om vooruit te denken en om de draad terug op
te pikken.
Wij allen samen, de hulpverleners van toen, zullen alleszins aandachtig de hele opvolging van de ramp blijven
volgen, vandaag, morgen, maar ook over 5 jaar.
Dan verklaar ik nu samen met u allen de fototentoonstelling als geopend.