1 III. Pythagoras en de Pythagoreeërs A. De Bronnenkwestie Pythagoras niets zelf geschreven, eerste lln. ook niet wel: Alcmeon, Philolaüs en Archytas andere getuigenissen nodig Pythagoras eigenaardige persoonlijkheid, geheimhouding legenden spaarzame gegevens van schrijvers 500-440 v.C.: Xenophanes, Heraclitus, Empedocles, Ion van Chios, Herodotus strenge gesloten school, sekte-achtig alle wet. prestaties aan Pythagoras zelf B. Uitwendige geschiedenis 1. Leven van Pythagoras geboren op Samos 530 weg naar Croton in Italië, stichtte levensgemeenschap, grote invloed in staatszaken 500 verdreven naar Metapontum veel prestige 2. Geschiedenis van de school godsdienstige gemeenschap aan Apollo gewijd eerst : religieus - zedelijke + wetensch., later 2 richtingen: a)koucmatikoí en maqhmatikoí (vb. Hippasus en Archytas) in 5de eeuw sommige Pythagoreëers als politieke leiders rond 450 allemaal verdreven einde 5de eeuw: groepen in Thebe en Phlius, laatste sporen verdwijnen na 350 v.C. C. Godsdienstige leer in de ziel: een aan de goden verwante essentie in verschillende waarneembare vormen band tussen de ongelijke wezens hieraan gekoppeld: wet. leer: verschijnselen verklaren door (verhoudingen van) getallen 1. Leer over de ziel ziel = onsterfelijk, bij de dood: zielsverhuizing cyclus van 3000 jaar, continuïteit ts verschillende graden van leven 2. Onthouding en zuivering niet zeker of volgens Pythagoras de ziel aan de cyclus kan ontkomen evt. ziel door de muziek gezuiverd (Aristoxenus), door contemplatie (Heraclides) Pythagoras zag wetenschap als bevorderlijk voor ziel D. Wetenschappelijke leer 1. Muziek en verhoudingen van getallen fundamentele intervallen toonladder ~ eenvoudige verhoudingen octaaf ~ 2:1, kwint ~3:2, kwart ~4:3 = mathematische wet beheerst fysisch fenomeen leer over de redens (lógoi) en evenredigheden (a)nalogíai / mecóthtes) (1) rekenkundige, (2) meetkundige en (3) harmonische evenredigheden (1) en (2) nu nog belangrijk in rekenkunde en algebra (3) belangrijk in wiskundige muziekleer Zelfstudie: de Pythagoreeërs: DS p. 24-31 2 2. Aritmo-geometrie eenheden als steentjes (v^hfoi), getallen als geometrische figuren verschillende typen: a. driehoeksgetallen vb. 10 = 1 + 2 + 3 + 4 b. vierkante en langwerpige getallen winkelhaak (gnomon) rondom een kern (voor vk: 1, voor lw: 2) 3. Vlakke meetkunde oppervlakterekening (de stelling) en meetkundige algebra stelling van de irrationaliteit van de vierkantswortel van á)rrhtos 4. Aritmologie akkoorden of consonanties zijn afhankelijk van bepaalde getallen alles is getal de elementen van het getal = elementen van iedere realiteit onevene + evene, bepaalde + onbepaalde 10 tegenstellingen (p. 29) steeds meer symbolisch vb. 4 = gerechtigheid 5. Astronomie en kosmografie centrum v/d wereld = Vuur (steeds onzichtbaar) 10 hemellichamen: Aarde, Tegenaarde (onzichtbaar), Maan, Zon, 5 planeten, hemel v/d vaste sterren grote snelheid: klanken ~ 8 noten v/h gamma = "harmonie der sferen" E. Latere ontwikkeling van de school 1. Alcmeon van Croton medicus, jongere tijdgenoot Pythagoras, 1ste helft 5de eeuw dissectie rol van hersenen gezondheid = evenwicht tegengestelden ziel onsterfelijk en goddelijk, altijd in beweging verstand mens, waarneming bij alle dieren zielsverhuizing? weet niet Pythagoreëers 2. Philolaüs van Croton tijdgenoot Socrates, 2de helft 5de eeuw, doceerde in Thebe uitgewerkte fysiologie < tabel v/d tegengestelden aritmologie, harmoniek, (kosmogr. frgm. onecht) 3. Archytas van Tarente vorst te Tarente 390-360, vriend van Plato 4 wiskundige vakken voor sterrenkunde en harmoniek: recht van de waarneming > < theorie Opmerking: sinds 440 v.C. ook interesse van buiten de pythag. school voor wiskunde (meetkunde) 2de helft 5de eeuw: Hippocrates van Chios, Hippias van Elis, Theodorus van Cyrene Zelfstudie: de Pythagoreeërs: DS p. 24-31