Pedofilie Beleidsnota Samenstellers Klas MWDv-2c3 Projectbegeleidster Voorwoord Beste lezer, Dit rapport is in opdracht van de NVMW gemaakt door een projectgroep bestaande uit zes leden, voor de opleiding maatschappelijk werk- en dienstverlening. Dit rapport vloeit voort uit een project over diversiteit. Wij hebben gekozen voor de doelgroep ‘pedofielen’, omdat dit een kwetsbare minderheidsgroep is in de Nederlandse samenleving en het ons zeer interessant leek om te onderzoeken hoe wij de positie van deze groep indien nodig kunnen verbeteren. Voordat wij begonnen met dit project hadden wij al verscheidene meningen en vooronderstellingen omtrent het onderwerp pedofilie. Zo dachten wij dat pedofielen meestal mannen zijn die gevoelens voor en seksueel contact met kinderen hebben. Naarmate ons onderzoek vorderde, zijn wij tot de conclusie gekomen dat dit een verkeerd beeld is. De opdracht voor dit project is om een kwetsbare minderheidsgroep in Nederland te onderzoeken, na te gaan wat deze groep zo kwetsbaar maakt en te bekijken hoe die positie versterkt kan worden. Tijdens het onderzoek hebben we een beroep gedaan op verschillende hulp- en dienstverleningsinstanties. Zo hebben wij een aantal psychologen benaderd, politie, seksuologen, justitie, de reclassering, ‘Different’ en ‘Kwadraad’. Tevens hebben wij ons op een forum gemengd om zo vragen te kunnen stellen aan de doelgroep zelf. Wij willen allen die hebben meegewerkt aan het maken van dit rapport hartelijk bedanken. In het bijzonder willen wij onze projectbegeleider bedanken voor haar adviezen en steun tijdens dit project. Wij hebben met enthousiasme en toewijding onderzoek gedaan en we hopen dan ook dat dit tot uiting is gekomen in ons beleidsrapport. Wij wensen u veel plezier bij het lezen van dit rapport. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 1 Samenvatting Hieronder volgt eerst een samenvatting van hetgeen in dit beleidsrapport geschreven is. Definitie van de doelgroep Het is van belang dat er een duidelijk verschil gezien wordt tussen pedofilie en pedoseksualiteit. Pedofilie wil zeggen dat iemand seksuele gevoelens heeft voor kinderen, maar deze niet tot uiting brengt. Pedoseksualiteit wil zeggen dat iemand liefdesgevoelens heeft voor kinderen én seksuele handelingen met hen verricht. Tot slot is het van groot belang te beseffen dat de mensen die pedofiel zijn of pedoseksueel zijn niet enkel gezien worden als pedofiel of pedoseksueel maar in de eerste plaats als mensen met bepaalde gevoelens en seksualiteit. Zij zijn dus méér dan een pedofiel of een pedoseksueel. Ontstaan van pedofiele gevoelens Er zijn verschillende verklaringsmodellen die als antwoord gegeven kunnen worden op de vraag wat pedofilie en pedoseksualiteit veroorzaakt. Achtereenvolgens worden het biopsychosociale model, de (mogelijke) afwijking in de hersenen en de (mogelijke) verstoring in de psychoseksuele ontwikkeling besproken. Tot slot wordt kort ingegaan op de naturenurture-discussie, omdat de uitkomst daarvan zeker van invloed kan zijn op de heersende maatschappelijke visie op pedofilie en pedoseksualiteit. Ervaringen en gevolgen Samenvattend kan gesteld worden dat pedofielen hun seksuele geaardheid over het algemeen zelf accepteren, maar dat zij vooral veel negatieve druk vanuit de maatschappij ondervinden. Die druk zorgt voor verschillende gevolgen, zowel positief als negatief. Zo is besproken dat schaamtegevoelens, sociaal isolement en somberheid of zelfs depressiviteit negatieve gevolgen kunnen zijn. Ook het niet kunnen bevredigen van seksuele gevoelens en het ontbreken van een huisje-boompje-beestje-toekomst kan door pedofielen als nadelig worden gezien. Naast deze negatieve gevolgen, zijn er dus ook positieve gevolgen van pedofilie als seksuele geaardheid te noemen. Zo wordt op het forum door enkele pedofielen aangegeven dat zij zich goed kunnen inleven in kinderen doordat zij regelmatig contacten met hen onderhouden. Ook wordt gesteld dat pedagogische vaardigheden zich ontwikkelen en dat pedofielen dichter bij de belevingswereld van kinderen staan. Maatschappelijke posities In onze cultuur worden mensen met pedofilie over het algemeen niet geaccepteerd. Vroeger was dit anders. Toen was het bijvoorbeeld normaal dat kinderen toekeken hoe ouders seks hadden. Tegenwoordig wordt pedofilie als schadelijk gezien voor het kind, dus situaties waarin kinderen hun ouders seks zien hebben zijn taboe. Er worden in onze samenleving weinig positieve tot zeer negatieve uitlatingen gedaan over mensen met pedofilie. Mensen zijn vooral angstig voor pedofielen. Het is de schrijvers van dit rapport ook opgevallen dat, wanneer het onderwerp pedofilie wordt aangesneden, er weinig goeds over gezegd wordt. Hieruit kan opgemaakt worden dat ze niet geaccepteerd worden en zeker een minderheidsgroep zijn. Opvallend is dat situaties waarin het kind de seksuele handelingen accepteert niet overwogen schijnen te worden. Dit is opvallend aangezien er vaak wordt gezegd dat pedofilie slecht is voor het kind en daarom niet geaccepteerd mag worden. Verder heeft de samenleving soms zelf niet door dat zij een aanzetje geven tot het uiten van de gevoelens, al uitte de persoon met de pedofiele gevoelens deze eerst niet. Tot slot is opgemerkt dat pedofielen hun ‘geaardheid’ niet zullen aangeven tijdens het solliciteren naar een baan, omdat zij vermoeden dat ze dan zullen worden afgewezen. Dit bewijst ook weer dat zij geen sterke positie in de samenleving innemen. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 2 Hulp- en dienstverlening Samenvattend kan gezegd worden dat er verschillende organisaties zijn waar pedofielen en pedoseksuelen terecht kunnen voor al dan niet gedwongen hulp. Uiteindelijk komen pedofielen en pedoseksuelen vaak bij de tweedelijns hulpverlening terecht. Dit omdat veel eerstelijns hulpverleners zich niet professioneel genoeg achten om met deze doelgroep te werken. Verschillende behandelingen komen aan bod, respectievelijk de daderbehandeling, de zelfhulpmethode en psychotherapie. De doelgroep zelf is vaak niet tevreden met de geboden hulp en voelt zich niet begrepen door de hulpverleners. De hulpverlening zou verbeterd kunnen worden door meer kennis van het onderwerp te vergaren en meer professionaliteit te tonen. Daarbij komt dat er geen specifieke methode is voor de behandeling van deze doelgroep, terwijl hier wel behoefte aan is. Beleid omtrent pedofilie en pedoseksualiteit in Nederland De uitdrukking ‘als het kalf verdronken is, dempt men de punt’ is van toepassing op het beleid van de Nederlandse overheid ten aanzien van pedofilie. De Nederlandse overheid heeft jaren lang achter de feiten aangelopen en reageerde alleen nadat er maatschappelijke onrust ontstond. Er mist in de Nederlandse politiek een duidelijke visie op het gebied van pedofilie. Het lijkt wel of de politiek er zijn vingers niet aan wil branden en als er dan een beleidswijziging wordt doorgevoerd, is het niet duidelijk hoe deze ingevuld gaat worden. Deze politieke onduidelijkheid zorgt er mede voor dat er in Nederland grote bezorgdheid heerst op het gebied van pedofilie en pedoseksualiteit. Beleid omtrent pedofilie en pedoseksualiteit in de VS In de Verenigde Staten wordt er veel aandacht besteed aan pedofilie en ook pedoseksualiteit. Zo bestaat er een reality-programma, genaamd ‘To catch a predator’, waarin zogenoemde online predators opgespoord worden. Er is een aantal wetten in de Verenigde Staten omtrent de registratie van seksuele delinquenten (pedoseksuelen). Deze wetten zijn herhaaldelijk aangepast en hebben nog niet het gewenste effect gehad, namelijk het doen zakken van de recidivecijfers. Deze cijfers zijn nog steeds erg hoog en daarom rijzen er vraagtekens over het nut van de registers. Het beleid in Nederland versus het beleid in de Verenigde Staten Het beleid ten aanzien van pedofielen en pedoseksuelen is in Nederland zeker niet hetzelfde als in de Verenigde Staten. Het is daar namelijk ‘normaal’ dat zij met naam en toenaam openbaar worden gemaakt. In Nederland is dit niet het geval. Dit verschil in beleid valt te verklaren door het verschil in de ontwikkeling van de individuele geschiedenis van Nederland en de VS. Zo heeft Nederland in de jaren zeventig een proseksuele beweging gekend. De erfenis van deze beweging is dat ons beleid ten aanzien van pedofielen en pedoseksuelen niet zo verregaand is als die in de Verenigde Staten. Wel lijkt het erop dat Nederland dezelfde kant opgaat, vanwege de opkomende verharding die in onze samenleving heerst. Vergelijkingen van beleid in diverse hulpverleningsinstanties Wat opvalt als we het afzonderlijke beleid van alle instellingen vergelijken, is dat er nagenoeg alleen hulp is voor pedoseksuelen. Alles is er op gericht om recidive te voorkomen. Wat mist is de begeleiding en ondersteuning van pedofielen die nog geen uiting hebben gegeven aan hun seksuele voorkeuren en dit ook niet willen. Wat daarnaast opvalt, zijn de verschillende manieren van werken tussen de instellingen. Dit is te verklaren door de onduidelijkheid die er is rondom het begrip pedofilie. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 3 Inhoudsopgave 1 2 3 4 5 6 7 Definitie van de doelgroep ................................................................................................. 7 § 1.1 Vertaling van het woord ‘pedofilie’ ......................................................................... 7 § 1.2 Verschil tussen pedofilie en pedoseksualiteit .......................................................... 7 § 1.3 Pedofilie volgens de DSM-IV .................................................................................. 7 Het ontstaan van pedofilie .................................................................................................. 9 § 2.1 Het biopsychosociale model .................................................................................... 9 § 2.2 Afwijking in de hersenen ......................................................................................... 9 § 2.3 Verstoring in de psychoseksuele ontwikkeling........................................................ 9 § 2.4 De nature-nurture-discussie ................................................................................... 10 Ervaringen en gevolgen .................................................................................................... 11 § 3.1 Ervaringen omtrent de seksuele geaardheid........................................................... 11 § 3.2 Negatieve gevolgen die de geaardheid met zich meebrengt .................................. 11 3.2.1 Schaamtegevoelens ............................................................................................ 11 3.2.2 Sociaal isolement................................................................................................ 12 3.2.3 Somberheid/depressiviteit .................................................................................. 12 3.2.4 Seksuele behoeften niet kunnen bevredigen ...................................................... 12 3.2.4 Ontbreken van huisje-boompje-beestje-toekomst .............................................. 13 § 3.3 Positieve gevolgen van pedofilie als seksuele geaardheid ..................................... 13 3.3.1 Pedagogische vaardigheden ............................................................................... 13 3.3.1 Inlevingsvermogen ............................................................................................. 13 Positie van de pedofiel: .................................................................................................... 15 § 4.1 Positie vanuit het culturele oogpunt: ...................................................................... 15 § 4.2 Positie vanuit sociaal oogpunt: .............................................................................. 15 § 4.3 Economisch: ........................................................................................................... 16 Beleid omtrent pedofilie en pedoseksualiteit in Nederland ............................................. 17 5.1 De ontwikkeling van beleid van de Nederlandse overheid jegens pedofielen .......... 17 5.2 Zedenwet met betrekking op pedofilie ...................................................................... 17 5 .3 Ontwikkelingen in beleid ten aanzien van pedofilie ................................................. 20 Hulp- en dienstverlening .................................................................................................. 21 § 6.1 Hulp- en dienstverlening ........................................................................................ 21 6.1.1 De politie ............................................................................................................ 21 6.1.2 Penitentiaire inrichtingen ................................................................................... 21 6.1.3 Tbs-klinieken ...................................................................................................... 21 6.1.4 De reclassering ................................................................................................... 21 6.1.5 Eerstelijns hulpverlening (maatschappelijk werk) ............................................. 22 6.1.6 Tweedelijns hulpverlening (psychologen/psychiaters/seksuologen) ................. 22 § 6.2 Behandelingen ........................................................................................................ 23 6.2.1 Daderbehandeling............................................................................................... 23 6.1.2 Zelfhulpmethode ................................................................................................ 23 6.2.3 Therapieën .......................................................................................................... 24 6.2.4 Steungroepen ...................................................................................................... 24 § 6.3 De mening van de pedofiel over de hulpverlening ................................................ 24 Beleid omtrent pedofilie en pedoseksualiteit in de Verenigde staten .............................. 26 § 7.1 Wet- en regelgeving in de Verenigde Staten ......................................................... 26 § 7.2 Sex offender registration - seksuele delinquentenregistratie ................................. 26 7.2.1 Verleden, heden, toekomst ................................................................................. 26 § 7.3 Jacob Wetterling Crimes Against Children and Sexually Violent Offender Registration Act .................................................................................................................... 27 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 4 § 7.4 Megan’s Law ......................................................................................................... 27 § 7.5 Adam Walsh Child Protection and Safety Act....................................................... 28 § 7.6 Jessica’s Law ......................................................................................................... 28 7.6.1 Effect op de familieleden van de dader .............................................................. 28 § 7.7 To Catch a Predator ............................................................................................... 28 7.7.1 De werkwijze...................................................................................................... 28 7.7.2 Kritiek................................................................................................................. 29 § 7.8 Recidive cijfers ...................................................................................................... 29 8 Vergelijkingen .................................................................................................................. 30 § 8.1 Vergelijking tussen het beleid in Nederland en het beleid in de VS ........................... 30 § 8.2 Vergelijking van het beleid van verschillende instellingen......................................... 30 9 Conclusie .......................................................................................................................... 31 10 Beleidsadvies .................................................................................................................... 33 11 Bronvermelding ................................................................................................................ 36 12 Bijlagen ............................................................................................................................ 40 § 12.1 Reacties op het forumtopic ‘Onderzoek’ op www.pedofilie.nl ............................. 40 § 12.2 Informatie over tbs ................................................................................................. 56 § 12.3 Groepsbehandeling voor plegers van zedendelicten tegen kinderen ..................... 59 § 12.4 Groepsbehandeling voor mensen die kinderporno hebben gedownload ............... 61 § 12.5 Interview met de politie ......................................................................................... 63 § 12.6 Interview met een medewerker van Different .................................................... 66 § 12.7 Schema van behandeling........................................................................................ 68 § 12.8 Recidivecijfers ....................................................................................................... 69 § 12.9 Relevante bronnen ................................................................................................. 70 § 12.10 Punten die uit het debat naar voren kwamen ...................................................... 71 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 5 Inleiding Pedofielen zijn er al zolang er mensen zijn. De laatste tijd is er in de media veel aandacht voor pedofielen en pedoseksuelen. Zo wordt er openlijk gedebatteerd over wat hun rechten op het gebied van privacy zijn. Enkele vragen die hierbij gesteld kunnen worden, zijn: “Mag je de persoonlijke gegevens van een pedoseksueel openbaar maken?” of “Moeten pedofielen en/of pedoseksuelen geregistreerd worden?”. Wij merken dat er in de Nederlandse samenleving een behoorlijke verdeeldheid heerst. Iedereen heeft recht op privacy, maar aan de andere kant wil niemand dat zijn kind in aanraking komt met een pedofiel of pedoseksueel. In ons rapport gaan wij dieper in op deze kwetsbare minderheidsgroep. Omdat er zo’n eenzijdig beeld over pedofielen bestaat, leek het ons een uitdaging om dit beeld te nuanceren. Het doel van dit rapport is om te onderzoeken welke positie pedofielen in de maatschappij innemen en of deze positie verbeterd moet en kan worden. Onze hoofdvraag is daarom: Wat is de positie van een pedofiel en hoe kunnen we die eventueel verbeteren? Inhoud van het rapport In het eerste hoofdstuk wordt de definitie van pedofilie en pedoseksualiteit besproken. Vervolgens wordt er in hoofdstuk twee ingegaan op welke mogelijke oorzaken er aan te wijzen zijn voor het ontstaan van pedofiele gevoelens. In hoofdstuk drie worden ervaringen van pedofielen uitgelicht en wordt ingegaan op de negatieve en positieve gevolgen van pedofilie. In hoofdstuk vier worden de verschillende posities van de pedofiel besproken. Dit wordt gedaan vanuit sociaal, economisch en cultureel oogpunt. In hoofdstuk vijf wordt ingegaan op het bestaande beleid omtrent pedofilie en pedoseksualiteit in Nederland en hoe dit beleid tot stand is gekomen. Tevens wordt er gekeken naar de actuele ontwikkelingen ten opzichte van pedofilie in Nederland. Vervolgens wordt de hulp- en dienstverlening aan pedofielen en pedoseksuelen in hoofdstuk zes besproken. Tevens komen er verschillende methodieken aan bod en wordt de mening vanuit de doelgroep over de hulp- en dienstverlening weergegeven. In hoofdstuk zeven worden enkele wetten omtrent pedoseksualiteit uitgewerkt die in de Verenigde Staten tot stand zijn gekomen en momenteel in werking zijn. In hoofdstuk acht worden de resultaten uit de eerdere hoofdstukken samengevoegd. Dit wordt gedaan om verbanden en verschillende opvallendheden aan het licht te brengen. Vervolgens worden er in hoofdstuk negen conclusies getrokken naar aanleiding van het onderzoek. Afsluitend zal in hoofdstuk tien ons beleidsadvies worden gepresenteerd. Wij hebben besloten om in het adviesrapport de termen ‘pedofiel’ en ‘pedoseksueel’ te gebruiken. Op het forum gebruikten wij de termen ‘mensen met pedofiele gevoelens’ en ‘mensen die de pedofiele gevoelens in daden omzetten’. Dit deden wij omdat wij vinden dat mensen méér zijn dan alleen pedofiel of pedoseksueel en het dus niet eerlijk is om hen zo te betitelen. Hier vielen de forumbezoekers echter over, omdat het de indruk wekte dat wij bang zijn ‘het beestje bij de naam te noemen’. Daarom hebben wij, op verzoek van de forumbezoekers, uiteindelijk toch gekozen om de termen ‘pedofiel’ en ‘pedoseksueel’ te gebruiken. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 6 1 Definitie van de doelgroep In dit hoofdstuk zal de definitie van ‘pedofilie’ worden weergegeven. Er zijn twee vormen van pedofilie: het hebben van pedofiele gevoelens en het uiten van deze gevoelens door middel van het verrichten van seksuele handelingen. Om deze reden is het belangrijk om een duidelijk verschil hierin aan te geven. § 1.1 Vertaling van het woord ‘pedofilie’ Er zijn verschillende definities van ‘pedofilie’. Daarom kan er het beste eerst gekeken worden naar de letterlijke betekenis. Het woord ‘pedo’ betekent kind, en het woord ‘filie’, dat afgeleid is van ‘philein’, betekent beminnen. Pedofilie betekent dus letterlijk het beminnen van kinderen. § 1.2 Verschil tussen pedofilie en pedoseksualiteit Tussen pedofilie en pedoseksualiteit zit een duidelijk verschil. Pedofilie wil zeggen dat de persoon zich lichamelijk aangetrokken voelt tot kinderen (meestal tot de leeftijd 12/13 jaar). Seksuele gevoelens zijn er bij pedofielen wel, maar deze worden niet in daden omgezet. Bij pedoseksuelen, ook wel actieve pedofielen genoemd, worden de liefdesgevoelens wél omgezet in daden. Dat betekent dat er dus ook seksuele handelingen met het kind plaatsvinden. Daarnaast worden mensen die seks hebben met kinderen maar geen liefdesgevoelens voor hen koesteren ook tot pedoseksuelen gerekend. Zij worden ook wel ‘pseudo-pedofielen’ genoemd. Pedoseksueel gedrag kan liefdevolle en vijandige vormen aannemen. De vijandige vorm doet zich voor bij mishandeling, crimineel gedrag, volledig lustgericht gedrag. Ook situaties waarbij seks plaatsvindt terwijl het kind tegenzin of afweer toont, vallen onder de vijandige vorm.1/2 De liefdevolle vorm kan zich voordoen wanneer er sprake is van een relatie tussen volwassene en kind waarbij het kind de relatie als positief ervaart. Wat beseft dient te worden, is dat er wettelijk sprake kan zijn van pedofilie terwijl dit in werkelijkheid niet zo ervaren wordt. Een volwassen jongen van twintig die een relatie heeft met een meisje van vijftien zou eigenlijk onder de noemer ‘pedofiel’ vallen terwijl dit in werkelijkheid niet zo gezien/ervaren wordt. § 1.3 Pedofilie volgens de DSM-IV Actieve pedofilie valt binnen de DSM-IV (nu nog) onder parafiliën: dat staat voor seksuele stoornissen.3 De DSM-IV zegt het volgende over pedofilie: A. Gedurende een periode van ten minste zes maanden recidiverende intense seksueel opwindende fantasieën, seksuele drang of gedragingen die seksuele handelingen met een of meer kinderen in de prepuberteit (in het algemeen dertien jaar of jonger) met zich meebrengen. B. De fantasieën en seksuele drang of gedragingen veroorzaken in significante mate lijden of beperkingen in het sociaal of beroepsmatig functioneren of het functioneren op andere belangrijke terreinen. C. Betrokkene is ten minste zestien jaar oud en ten minste vijf jaar ouder dan het kind of de kinderen uit criterium A. Tot deze definitie behoren dus niet de volwassenen die een vaste seksuele relatie hebben met een twaalf- of dertienjarige. In dat geval is er namelijk sprake van pedoseksualiteit. Voor het diagnosticeren van pedoseksualiteit wordt vereist dat iemand door deze gevoelens wordt beperkt in zijn functioneren. 1 www.pedofilie.nl Pedofilie, een controversiële kwestie, analyse van een maatschappelijk vraagstuk, Frank van Ree, Lisse, 2001 3 http://nl.wikipedia.org 2 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 7 Zoals al eerder gezegd is, valt de actieve pedofilie nú nog onder de seksuele stoornissen. Er is al een keer aangekaart door medische kringen om dit uit de DSM-IV te halen, maar dit idee werd gelijk van tafel geveegd. Omdat homofilie in 1973 uit de DSM-IV is geschrapt, bestaat de mogelijkheid dat ook pedofilie een keer uit de DSM-IV verdwijnt. Daar is nu echter nog geen sprake van.4/5 Kort samengevat is het dus van belang dat er een duidelijk verschil gezien wordt tussen pedofilie en pedoseksualiteit. Pedofilie wil zeggen dat een volwassene verliefde en/of seksuele gevoelens voor kinderen heeft zonder seksuele handelingen met hen uit te voeren. De term ‘pedoseksueel’ wordt gebruikt wanneer een volwassene verliefde en seksuele gevoelens heeft voor kinderen én ook daadwerkelijk seksuele handelingen met hen uitvoert. In deze beleidsnota zal er steeds duidelijk weergegeven worden welke vorm van pedofilie er in de hoofdstukken bedoeld wordt. Tot slot is het van groot belang te beseffen dat mensen die pedofiel of pedoseksueel zijn niet gezien moeten worden als enkel pedofiel of pedoseksueel, maar dat dit mensen zijn met deze gevoelens en seksualiteit. Zij zijn meer dan alleen een pedofiel of pedoseksueel. 4 5 www.pedofilie.nl Reacties op de definitie, weergegeven op www.pedofilie.nl/node/21, diepergaande informatie ontbreekt Beleidsnota ‘Pedofilie’ 8 2 Het ontstaan van pedofilie Er bestaat geen eenduidig antwoord op de vraag welke oorzaken aan te wijzen zijn voor het ontstaan van pedofiele gevoelens of een pedoseksuele geaardheid. In deze paragraaf wordt daarom ingegaan op verschillende verklaringen. § 2.1 Het biopsychosociale model Als een van de mogelijke verklaringen wordt het biopsychosociale model genoemd. Dit model bestaat uit een samenhang tussen drie aspecten, respectievelijk het biologische, psychologische en het sociale aspect. Dit model gaat ervan uit dat iets verklaard wordt aan de hand van deze drie aspecten en dat deze niet los van elkaar gezien kunnen worden. Er is hierbij dus sprake van een holistische mensvisie (‘het geheel is meer dan de som der delen’).6 Bij pedofilie spelen volgens dit model karakter, gebeurtenissen, omgeving en ontwikkeling een belangrijke rol. De wortels van pedofiele gevoelens liggen dan in de verstoring van de normale ontwikkeling die op zeer jonge leeftijd plaatsvindt. Het gaat dikwijls om een afwezige vader en een dominante moeder. Hierdoor ontwikkelt het kind zich abnormaal en zal het later alsnog proberen zichzelf te vinden in kinderen.7 Dit suggereert dat pedofielen altijd van het mannelijke geslacht zijn, terwijl ook vrouwen seksuele gevoelens voor kinderen kunnen koesteren8. Aan dit feit wordt echter nauwelijks aandacht besteed. § 2.2 Afwijking in de hersenen Uit een recent Duits onderzoek waarbij gebruik werd gemaakt van hersenscans is gebleken dat de hersenen van pedofielen anders werken dan die van mensen zonder deze gevoelens. Door middel van fMRI-scans (functional Magnetic Resonance Imaging) werd ontdekt dat pedofiele patiënten bij het zien van erotische foto’s van volwassenen minder hersenactiviteit in de hypothalamus vertonen dan ‘gezonde’ patiënten. Met andere woorden: bij het zien van de erotische foto’s reduceren de hersenen van pedofiele patiënten de reacties in het zogenoemde ‘pleziercentrum’, wat dus duidt op een andere seksuele geaardheid. Hierbij moet echter in ogenschouw genomen worden dat het niet volledig duidelijk is of bovenstaand reactiepatroon de oorzaak is van pedofiele gevoelens of dat het patroon opgeroepen wordt door uitingen van deze gevoelens.9 Met andere woorden: het is niet duidelijk of de hersenafwijking ontstaat door het hebben van pedofiele gevoelens of dat de pedofiele gevoelens ontstaan vanwege de aanwezige hersenafwijking. § 2.3 Verstoring in de psychoseksuele ontwikkeling Sigmund Freud was de eerste die de psychoseksuele ontwikkeling van een kind beschreef. Volgens hem bestond deze ontwikkeling uit vier fasen: het orale, het anale, het fallische en het genitale stadium.10 Sekseverschillen ontstaan doordat meisjes zich identificeren met hun moeder en doordat jongens hun vader na gaan bootsen, om zo dichter bij hun moeder te komen. Sommige mensen zijn in dit kader van mening dat pedofielen dit identificatieproces niet of nauwelijks hebben doorlopen en dat zij zich daarbij ook niet goed hebben kunnen ontwikkelen in het omgaan met andere kinderen. Door het verlangen naar acceptatie en ‘erbij horen’ klampen zij zich daarom op latere leeftijd vast aan kinderen om maar niet te vervallen in eenzaamheid.11 Zie hiervoor ook hoofdstuk drie. ‘Het biopsychosociaal model’, Hilda Versluijs-Eering (2003) www.p-loog.nl 8 ‘De vrouwelijke pedofiel valt niet op – gestoorde moederliefde’, Imke van Schaaijk (2003) 9 ‘Pedophilia Is Linked to Reduced Activation in Hypothalamus and Lateral Prefrontal Cortex During Visual Erotic Stimulation’ – Martin Walter e.a. (2007) 10 ‘De mens in thema’s’, Roijendijk, L. & Dijt, A & Wijers, G.J. (2006) 11 www.different.nl 6 7 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 9 Het valt wellicht op dat deze verklaring overeenkomsten vertoont met het biopsychosociale model, maar zoals al eerder gezegd: er is geen eenduidige verklaring voor het bestaan van pedofilie, dus sommige kunnen in elkaar overlopen. § 2.4 De nature-nurture-discussie De nature-nurture-discussie is de discussie omtrent de oorsprong van de eigenschappen van een individu. Met ‘nature’ worden alle eigenschappen bedoeld die zijn bepaald door aanleg, bijvoorbeeld het genetisch materiaal. Met ‘nurture’ worden alle eigenschappen aangeduid die zijn bepaald door de opvoeding, voornamelijk door de leefomgeving.12 Er wordt verschillend gedacht over deze discussie. Voor de één neigt het antwoord naar ‘nature’, voor de ander juist naar ‘nurture’, maar de hedendaagse tendens is echter dat het vooral gaat om een mix tussen beide. Genen en omgeving zijn zo innig met elkaar verbonden dat ze nog maar nauwelijks van elkaar te onderscheiden zijn. De reden van het feit dat deze discussie in dit hoofdstuk besproken wordt, is dat er over de oorsprong van pedofilie en pedoseksualiteit nog veel onduidelijkheid bestaat. In de vorige paragrafen zijn al enkele verklaringsmodellen besproken en daaruit blijkt dat het zowel om ‘nature’ als om ‘nurture’ gaat. Voor pedofielen en voor pedoseksuelen is het waarschijnlijk zeer bepalend waar deze eigenschappen vandaan komen. Dit heeft vooral te maken met de maatschappelijke visie, die zeker beïnvloed wordt door de uitkomst van deze discussie. Mochten er bijvoorbeeld stemmen op gaan voor een verklaring vanuit het ‘nature’-standpunt, dan zal er ineens heel anders tegen pedofilie en pedoseksualiteit worden aangekeken. De politiek én de maatschappij worden dan namelijk gedwongen om anders te gaan denken en om anders te gaan handelen. Het zou zo kunnen zijn dat er milder tegen pedofilie en pedoseksualiteit zal worden aangekeken wanneer alom bekend wordt dat pedofielen een hersenafwijking hebben en hun verliefde en/of seksuele gevoelens voor kinderen dus aangeboren zijn. ‘Ze kiezen er niet voor’ wordt dan misschien de gedachte die de maatschappelijke visie voor pedofielen ‘positief’ gaat beïnvloeden. Samenvattend kan gezegd worden dat er verschillende verklaringsmodellen als antwoord gegeven kunnen worden op de vraag wat pedofilie en pedoseksualiteit veroorzaakt. Hier zijn achtereenvolgens het biopsychosociale model, de (mogelijke) afwijking in de hersenen en de (mogelijke) verstoring in de psychoseksuele ontwikkeling besproken. Tot slot werd kort ingegaan op de nature-nurture-discussie, omdat de uitkomst daarvan zeker van invloed kan zijn op de heersende maatschappelijke visie op pedofilie en pedoseksualiteit. 12 ‘Lessen voor de 21e eeuw’, prof. Koen Devriendt Beleidsnota ‘Pedofilie’ 10 3 Ervaringen en gevolgen Een belangrijke invalshoek in deze beleidsnota is die van de onderzochte doelgroep: mensen met pedofiele gevoelens. Daarom wordt in dit hoofdstuk kort ingegaan op hun eigen ervaringen omtrent pedofilie. Daarnaast worden negatieve en positieve gevolgen van pedofilie als seksuele geaardheid uitgewerkt. § 3.1 Ervaringen omtrent de seksuele geaardheid “’Wat voor aantrekkelijkheid mag zo’n snotaap dan toch wel hebben voor een volwassen man?’ vragen buitenstaanders zich soms af. Een onnozele vraag. Want geen man kan precies uitleggen waarom hij van een vrouw, een meisje, een man of een jongen houdt. Vriendschap met een jongen verjongt, maakt dat het kind in de man niet verloren gaat.”13 Pedofielen ervaren hun seksuele geaardheid niet als abnormaal, omdat het net als homo-, bien heteroseksualiteit een seksuele voorkeur is. Hierbij moet echter opgemerkt worden dat zij hun geaardheid, door de druk vanuit de maatschappij, toch als negatief kunnen ervaren. Die druk brengt verschillende gevolgen met zich mee. Deze zullen in paragraaf 3.2 en paragraaf 3.3 besproken worden. Toch accepteren de meeste mensen hun pedofiele gevoelens, ondanks de negativiteit en het taboe dat binnen de samenleving heerst over dit onderwerp. “Het is voor mij moeilijk geweest om te accepteren dat ik blijkbaar pedofiel ben. Maargoed, een feit is een feit en dus is het beste wat je kunt doen er maar het beste van maken.” 14 Tevens zijn de meeste pedofielen zich bewust van het feit dat het uiten van die gevoelens (zeer) schadelijke gevolgen voor het kind kan hebben. Het besef dat pedofilie niet moet overgaan in pedoseksualiteit is er dus zeker, zo blijkt uit een reactie op het forum: “Maatschappelijk kun je het niet maken om seksueel contact te hebben met een kind. Ook niet als het kind dit als prettig zou hebben ervaren. Je mag een kind niet opzadelen met een geheim.” Verdere reacties zijn te lezen op het forum van www.pedofilie.nl, onder ‘persoonlijke ervaringen - onderzoek’. § 3.2 Negatieve gevolgen van pedofilie als seksuele geaardheid In deze paragraaf zullen enkele negatieve gevolgen van pedofilie als seksuele geaardheid besproken worden, achtereenvolgens schaamtegevoelens, sociaal isolement, somberheid of zelfs depressiviteit, seksuele behoeften niet kunnen bevredigen en het ontbreken van een huisje-boompje-beestje-toekomst. De schuingedrukte citaten zijn afkomstig van het forum. NB: er wordt niet ingegaan op de gevolgen voor het kind, omdat daar te weinig ruimte voor is binnen deze beleidsnota. 3.2.1 Schaamtegevoelens Zoals hierboven is aangegeven, kan de druk vanuit de maatschappij voor negatieve gevolgen zorgen. Eén daarvan is het hebben van schaamtegevoelens. Mensen met pedofiele gevoelens durven in eerste instantie vaak niet voor die gevoelens uit te komen. Omdat het door veel mensen binnen de maatschappij niet goedgekeurd wordt en dat ook vaak zeer duidelijk wordt geuit, schamen zij zich om voor hun geaardheid uit te komen. De angst om verstoten te worden, speelt daarbij een rol. Pedofielen weten vaak voor zichzelf wel met wie ze kunnen praten over hun gevoelens, zo blijkt uit een reactie van het forum: ‘Tegenwoordig weet ik donders goed wie ik wel en niet 13 14 ‘Jongensliefde – seks en erotiek tussen jongens en mannen’, dr. E. Brongersma (1993) Reacties op het forumtopic ‘Onderzoek’ op de website www.pedofilie.nl, zie bijlage 1 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 11 over mijn pedofiele gevoelens kan vertellen en heb ik niet zoveel behoefte of reden om die gevoelens met anderen te delen, buiten degenen die er al vanaf weten’. Het is dus meestal niet zo dat pedofielen niet over hun gevoelens willen praten: ze zijn bang voor de gevolgen van het uitspreken ervan. Wederom een reactie van het forum: ‘Het is leven met een geheim. Eigenlijk wil ik volledig open kaart spelen. Mensen moeten mij accepteren zoals ik ben! Ik ben geen gevaar! Nu niet en in de toekomst ook niet! Voor mij is het niet verstandig om mijn gevoelens openbaar te maken. Ik ben bang voor de consequenties’. 3.2.2 Sociaal isolement Vanuit de schaamte, die hiervoor besproken is, kan een link gelegd worden naar sociaal isolement. Doordat pedofielen vaak niet geaccepteerd of verstoten worden door de maatschappij, familie of vrienden kunnen zij namelijk in een isolement raken. Daarnaast speelt het gevoel ‘anders te zijn’ of ‘nergens bij te passen of horen’ een belangrijke rol bij het verzeild raken in een sociaal isolement. Het praten met mensen met dezelfde gevoelens kan helpen dit isolement te verkleinen of te voorkomen. Hierbij moet gemeld worden dat sociaal isolement niet bij elke pedofiel een gevolg is. Sommige hebben namelijk juiste goede contacten binnen hun sociale netwerk waarbij zij zichzelf kunnen zijn, over hun gevoelens kunnen praten en hun seksuele geaardheid dus geaccepteerd wordt. Twee voorbeelden hiervan uit een reactie van het forum: ‘Ik vind het fijn te merken dat de mensen die moeite doen om zich te verdiepen in het onderwerp vaak begripvol zijn. In de maatschappij val ik niet op. Ik functioneer naar behoren, heb een goede baan, een relatie, kinderen, vrienden, hobby’s, etc. Dus, ik ervaar verder geen last! ‘ en ‘Sinds kort weet mijn vrouw ervan. Ook heb ik goede gesprekken gehad met een psycholoog. Het is geweldig om te merken dat ze me niet veroordelen, maar het beste met mij voor hebben. Een stukje eenzaamheid is hierdoor verdwenen. Ik ben er van overtuigd dat verder niemand in mijn omgeving mij associeert met pedofilie.’ 3.2.3 Somberheid/depressiviteit Voor diegenen die moeilijk met hun pedofiele gevoelens om kunnen gaan en mogelijk daarnaast in een sociaal isolement geraakt zijn, is de kans op somberheid of depressie groot, zeker wanneer zij hun pedofilie als geheim met zich mee dragen. ‘In de tijd dat ik mijn pedofiele gevoelens als geheim bij me droeg, voelde ik me regelmatig eenzaam en onbegrepen. Ik heb me vaak afgevraagd hoe mijn familie, vrienden en kennissen zouden reageren als ze hiervan afwisten’ aldus een forumgebruiker. Daarnaast kan leeftijd een rol spelen. Naarmate een pedofiel ouder wordt, lijkt het steeds moeilijker te zijn om met kleine kinderen in contact te komen en te blijven. Dat feit kan zorgen voor somberheid, aangezien pedofielen graag in aanwezigheid van kinderen zijn. Een voorbeeld van het forum om dit te verduidelijken: ‘Er is een tijd geweest dat ik regelmatig jongetjes over de vloer had. Gewoon gezellig kletsen, voetballen, computeren, zwemmen etc. Altijd op vriendschappelijk, nooit fysiek. Heerlijk, was dat! Ik merk dat deze contacten moeilijker te leggen zijn nu ik wat ouder ben. Dit vind ik erg jammer.’ 3.2.4 Seksuele behoeften niet kunnen bevredigen Het is alom bekend dat het niet is toegestaan om seks te hebben met kinderen. Dit is vastgesteld in de Nederlandse wetten. Toch verlangen sommige pedofielen naar seksueel contact met een kind. Velen fantaseren daarover en bevredigen hun behoeften met masturbatie. Toch zal het voor de meeste pedofielen als een sterk gemis voelen dat zij geen seksuele relatie kunnen aangaan met degene waarvoor zij gevoelens hebben. De behoefte om steeds met kinderen in aanraking te zijn, wordt niet alleen bevredigd met fantasieën en zelfbevrediging, maar ook door werk te zoeken waarbij men in contact is met Beleidsnota ‘Pedofilie’ 12 kinderen, bijvoorbeeld bij een turnvereniging of een zwemclub. Hierbij moet opgemerkt worden dat er daarbij geen sprake hoeft te zijn van seksueel contact, maar doordat men met kinderen in contact is, kan de behoefte tot seksueel contact verminderen of zelfs verdwijnen. Een reactie van een forumgebruiker: ‘Ik vind sommige jongens fysiek erg aantrekkelijk. Hier kan, mag en wil ik niks mee. Wel fantaseer ik hierover. Het evenwicht bewaren tussen gevoel en verstand kost energie. Ik moet soms moeite doen om mijn energievoorraad op pijl te houden.’ 3.2.4 Ontbreken van huisje-boompje-beestje-toekomst Ook een bijkomend nadelig gevolg van pedofilie als seksuele geaardheid is het ontbreken van een huisje-boompje-beestje-ideaal. Op het forum wordt aangegeven dat het lastig is om een partner op de hoogte te brengen van de aanwezigheid van gevoelens voor kinderen. Sommige relaties houden stand na zo’n ‘coming-out’, anderen lopen stuk. Daarnaast is het krijgen van kinderen een dilemma: de vraag daarbij is namelijk of een pedofiel verliefd zou kunnen worden op zijn eigen kind(eren). Die overweging kan leiden tot een besluit om een kinderloze toekomst tegemoet te gaan. “Ik vind het niet meer moeilijk om als pedofiel te functioneren in de hedendaagse samenleving, op enkele ongemakken na, zoals de praktische problemen die mijn vriend en ik ondervinden in verband met onze wens om een gezin met kinderen te worden. Dat is overigens niet heel veel anders dan bij homo's, behalve dat er een extra vraagstuk bij komt; wat als je je eigen kind aantrekkelijk gaat vinden?” Deze zaken zorgen ervoor dat het voor pedofielen lastig is om een (naar maatschappelijke normen) ‘normaal’ leven op te bouwen. Hierbij kan natuurlijk weer een link gelegd worden naar de gevolgen die hierboven besproken zijn. De wetenschap dat een huisje-boompjebeestje-toekomst geen logisch ideaal is, kan namelijk leiden tot bijvoorbeeld sombere gevoelens. § 3.3 Positieve gevolgen van pedofilie als seksuele geaardheid Pedofilie heeft niet alleen negatieve gevolgen, zo blijkt op het forum. In deze paragraaf wordt daarom kort ingehaakt op de positieve gevolgen van pedofilie als seksuele geaardheid. Het is echter van belang te beseffen dat deze gevolgen niet voor alle pedofielen gelden. 3.3.1 Pedagogische vaardigheden Een forumbezoeker geeft aan dat hij vanwege zijn pedofiele gevoelens dichter bij de belevingswereld van kinderen staat, aangezien contact met kinderen bij hem regelmatig voorkomt. Daarnaast ontwikkelen zich verschillende pedagogische vaardigheden, zo zegt de bezoeker. Wat in dat verband tevens genoemd wordt, is dat deze vaardigheden goed van pas komen bij het uitoefenen van een beroep waarbinnen veel contact met kinderen plaatsvindt. Men kan zich hierbij natuurlijk afvragen of het wel zo verstandig is om zo’n beroep uit te oefenen, aangezien het misschien een trigger is voor het werkelijk hebben van seksueel contact met kinderen, met andere woorden: mogelijk wordt de drempel tot strafbaar gedrag verlaagd. 3.3.1 Inlevingsvermogen Een ander positief gevolg dat op het forum werd genoemd is het vermogen zich goed in te leven in kinderen. “Ik kan genieten van jongens. Ook denk ik dat mijn pedofiele gevoelens mij in staat stellen om een jongen beter te begrijpen. Dit wordt mij telkens bevestigd doordat jongens zich snel op hun gemak voelen bij mij en mij veel meer in hun wereld toelaten dan dat ze met andere volwassenen doen.” Beleidsnota ‘Pedofilie’ 13 Samenvattend kan gesteld worden dat pedofielen hun seksuele geaardheid over het algemeen zelf accepteren, maar dat zij vooral veel negatieve druk vanuit de maatschappij ondervinden. Die druk zorgt voor verschillende gevolgen, zowel positief als negatief. Zo is besproken dat schaamtegevoelens, sociaal isolement en somberheid of zelfs depressiviteit negatieve gevolgen kunnen zijn. Ook het niet kunnen bevredigen van seksuele gevoelens en het ontbreken van een huisje-boompje-beestje-toekomst kan door pedofielen als nadelig worden gezien. Naast deze negatieve gevolgen, zijn er ook positieve gevolgen van pedofilie als seksuele geaardheid te noemen. Zo wordt op het forum door enkele pedofielen aangegeven dat zij zich goed kunnen inleven in kinderen doordat zij regelmatig contacten met hen onderhouden. Ook wordt gesteld dat pedagogische vaardigheden zich ontwikkelen en dat pedofielen dichter bij de belevingswereld van kinderen staan. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 14 4 Positie van de pedofiel In dit hoofdstuk zal ingegaan worden op de culturele, de sociale en de economische positie van pedofielen. Bij de positie vanuit cultureel oogpunt wordt met name gekeken naar hoe de Nederlandse maatschappij tegen pedofilie aankijkt. § 4.1 Positie vanuit het culturele oogpunt Als gekeken wordt naar de maatschappelijke acceptatie van pedofilie, kan snel vastgesteld worden dat dit niet overal hetzelfde is. Zo wordt het bijvoorbeeld in de Papoea-stammen als normaal bevonden. Vroeger werd pedofilie in Europa anders benaderd dan dat nu gedaan wordt. Zo werd het geaccepteerd dat kinderen toekeken als de ouders seks hadden. De kinderen en ouders sliepen toentertijd ook naakt in hetzelfde verblijf. Nu wordt pedofilie niet meer geaccepteerd in de Nederlandse samenleving. Pedofielen worden veelal op één hoop gegooid. Dit is onder andere te merken in de gevangeniscultuur, waar pedofielen onderaan de rangorde staan.15 De pedofiel bevindt zich in een minderheidsgroep. Dit omdat er meer mensen zijn die zich tegen deze groep keren dan dat er mensen zijn die er sympathie voor tonen. Over het algemeen is de maatschappij vijandig en angstig tegenover pedofilie. Er is veel negatieve etikettering vanuit de maatschappij.16 De schrijvers van dit rapport merken dit ook op uit reacties van hun omgeving. Zodra er iets over pedofielen wordt gezegd, reageren de mensen boos en vertellen ze dat ze geen goed woord voor hen over hebben. Hierbij kan tevens opgemerkt worden dat de meeste mensen in de maatschappij geen onderscheid maken tussen pedofielen en pedoseksuelen. § 4.2 Positie vanuit sociaal oogpunt De gedachten over pedofielen zijn tegenwoordig anders dan vroeger. In de jaren negentig werd gezegd dat pedofielen niet per definitie schadelijk hoefden te zijn voor kinderen, maar de gedachten die er nu heersen, staan daar lijnrecht tegenover. Pedofilie wordt nu namelijk als schadelijk gezien voor kinderen. Seks met kinderen is verboden en wordt mede daardoor ook als abnormaal bestempeld. De gevolgen voor de kinderen die een keer of misschien wel enkele jaren tot seks gedwongen zijn, zijn vaak groot. Het leidt in de meeste gevallen tot ernstige psychische klachten. Het geval is dat de maatschappij alle seks met kinderen door een volwassene onacceptabel vindt, maar wat nu als het kind het prettig vindt? Er is per slot van rekening een groep die op hun twaalfde al eens gemasturbeerd heeft en sommige kinderen spelen op hun achtste al ‘doktertje’. De gevolgen die een kind ervaart wanneer het seksuele contact niet vrijwillig is zijn, zoals eerder genoemd, erg groot, maar in sommige gevallen vindt het kind het zelf erg spannend en ervaart het er weinig tot geen gevolgen aan.17 Het is helaas niet duidelijk hoe de maatschappij tegen de situatie aankijkt wanneer het kind de seksuele handeling accepteert. Hier is in de literatuur bovendien geen objectieve informatie over te vinden. Wel wordt op het forum gesproken over situaties waarin het kind het niet erg, maar juist spannend vond. Hier dient wel in ogenschouw genomen te worden dat kinderen dit soms zeggen om het seksueel misbruik te verwerken of omdat zij gehersenspoeld zijn. Dit kan door manipulatie komen.18 Tot slot geldt dat de sociale druk vanuit de samenleving invloed kan hebben op het handelen van pedofielen. Vaak worden pedofielen veroordeeld op basis van het argument dat hun neigingen pervers en misdadig zijn. Aangezien het neigingen zijn, zijn deze nog niet tot uiting gebracht, maar door al het commentaar vanuit de maatschappij kan dit een omslag maken. Zo ‘Seksualiteit, intimiteit en hulpverlening’, M. Heemelaar (2008) www.trimbos.nl 17 ‘Kinderporno, pedofilie en de tijdsgeest’ – van Ree (2008) 18 ‘Jongensliefde, seks en erotiek tussen jongens en mannen, deel 2’, dr. E. Brongersma (1993) 15 16 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 15 kan het namelijk zijn dat pedofielen in een soort ‘selffulfilling prophecy’ vervallen, met andere woorden: door steeds vanuit de omgeving aan te horen dat een pedofiel ziek en slecht is, zal hij eventueel daadwerkelijk vervallen in slecht gedrag (seksueel contact met kinderen). Hij zal zijn gevoelens misschien nog willen onderdrukken, maar nu wordt hij pas echt een gevaar voor kinderen.19 § 4.3 Positie vanuit economisch oogpunt Het is tot nu toe zeer lastig informatie te vinden over de economische situatie van pedofielen. Wel hebben de onderzoekers van dit rapport op het forum gevraagd of er mensen zijn die ervaren dat zij door hun pedofiele gevoelens geen of moeilijk een baan kunnen vinden. Uit de antwoorden op deze vraag kan opgemaakt worden dat zij er op economisch vlak geen hinder van hebben, omdat zij hun (aankomende) werkgever niet op de hoogte stellen van hun pedofiele gevoelens. Door het niet te melden, worden zij in principe als iedere andere sollicitant behandeld bij een sollicitatiegesprek en ervaren zij dus geen problemen. Wel geven de forumbezoekers aan dat ze verwachten dat zij, wanneer bekend zou worden dat zij pedofiel zijn, problemen zouden hebben met het vinden van een baan of het behouden van hun baan.20 Aangezien er zeer weinig informatie over de economische situatie van pedofielen te vinden is, willen de schrijvers van dit rapport kenbaar maken dat hier nog onderzoek naar gedaan zou kunnen worden. Samenvattend kan gezegd worden dat pedofielen over het algemeen niet worden geaccepteerd binnen de Nederlandse samenleving. Pedofilie wordt als schadelijk gezien voor het kind. Er worden weinig positieve uitlatingen gedaan over pedofielen. Daarom besluiten laatstgenoemden bij het solliciteren naar een nieuwe baan niet te vertellen over hun pedofiele gevoelens. Doordat zij het niet vertellen, ervaren zij geen problemen op economisch gebied. Zij verwachten hier wel problemen mee te hebben wanneer zij vertellen dat zij pedofiel zijn. Ten slotte is de onderzoekers opgevallen dat de sociale druk vanuit de maatschappij van invloed kan zijn op het uiten van de seksuele gevoelens die pedofielen voor kinderen kunnen koesteren. 19 20 ‘Jongensliefde, seks en erotiek tussen jongens en mannen, deel 2‘, dr. E. Brongersma, (1993) Reacties op het forumtopic ‘Onderzoek’ op de website www.pedofilie.nl Beleidsnota ‘Pedofilie’ 16 5 Beleid omtrent pedofilie en pedoseksualiteit in Nederland In dit hoofdstuk zal worden uitgelegd hoe het huidige beleid ten aanzien van pedofielen en pedoseksuelen is ontstaan. Vervolgens zullen een aantal wetsartikelen uiteengezet worden en tot slot zullen de recente ontwikkelingen in Nederland worden weergegeven. 5.1 De ontwikkeling van het Nederlandse beleid omtrent pedofilie en pedoseksualiteit De toegenomen publieke bewustwording rond kindermishandeling, in het bijzonder de seksuele variant daarvan, heeft de manier waarop men tegen seksuele gevaren voor kinderen aankijkt fundamenteel veranderd. Zo ontwikkelde Nederland in de jaren zeventig een sterke proseksuele stroming. Deze stroming heeft zich toen vertaald in een genuanceerd optreden bij veel zedendelicten. Zo werd er over seksueel contact met kinderen gematigd, of soms zelfs met uitgesproken positieve toon in de media gesproken. Dit veranderde echter in de jaren tachtig/negentig. Door negatieve aandacht in de media ontstond er een maatschappelijke onrust. Deze onrust heeft er voor gezorgd dat er politieke verharding optrad ten opzichte van pedofielen en pedoseksuelen. Deze verharding in de maatschappij en de politiek gaat vandaag de dag nog steeds door. Politieke partijen als ‘Trots op Nederland’ van Rita Verdonk roepen zelfs op tot castratie van pedofielen en daarnaast wordt er openlijk gedebatteerd over de vraag of er een huisvestigingsbeleid voor pedoseksuelen moet komen.21 Wat opvalt bij de ontwikkeling van het Nederlandse beleid ten aanzien van pedofilie, is dat er altijd wordt gereageerd vanuit maatschappelijke onrust. De regering mist een duidelijk standpunt tegenover pedofilie.22 5.2 Zedenwet met betrekking tot pedofilie Volgens de Nederlandse wetgeving is het hebben van een bepaalde geaardheid niet strafbaar. Dit geldt ook voor het hebben van seksuele gevoelens voor minderjarige kinderen (pedofilie). Het is echter wel strafbaar om seksueel contact te hebben met personen die jonger zijn dan zestien jaar. In deze paragraaf worden verschillende wetartikelen van de zedenwet uiteengezet die betrekking hebben op pedofilie. Artikel 240a Met gevangenisstraf van ten hoogste twee maanden of geldboete van de tweede categorie (3,350 Euro23)wordt gestraft hij die een afbeelding of voorwerp, waarvan de vertoning schadelijk is te achten voor personen beneden de leeftijd van zestien jaar, verstrekt, aanbiedt of vertoont aan een minderjarige van wie hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden, dat deze jonger is dan zestien jaar.24 Artikel 240b 1. Met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie (67.000 Euro25)wordt gestraft degene die een afbeelding - of een gegevensdrager, bevattende een afbeelding - van een seksuele gedraging, waarbij iemand die kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet heeft bereikt, is betrokken of schijnbaar is betrokken, verspreidt, openlijk tentoonstelt, vervaardigt, invoert, doorvoert, uitvoert of in bezit heeft. 21 www.ad.nl www.pedofilie.nl 23 www.wetboek.net 24 www.wetboek-online.nl 25 www.wetboek.net 22 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 17 2. Met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie wordt gestraft degene die van het plegen van een van de misdrijven, omschreven in het eerste lid, een beroep of een gewoonte maakt.26 Artikel 244 Hij die met iemand beneden de leeftijd van twaalf jaren handelingen pleegt die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren of geldboete van de vijfde categorie.27 Artikel 245 Hij die met iemand, die de leeftijd van twaalf jaren maar nog niet die van zestien jaren heeft bereikt, buiten echt, ontuchtige handelingen pleegt die bestaan uit of mede bestaan uit het seksueel binnendringen van het lichaam, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste acht jaren of geldboete van de vijfde categorie.28 Artikel 247 Hij die met iemand van wie hij weet dat hij in staat van bewusteloosheid, verminderd bewustzijn of lichamelijk onmacht verkeert, dan wel aan een zodanige gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van zijn geestvermogens lijdt dat hij niet of onvolkomen in staat is zijn wil daaromtrent te bepalen of kenbaar te maken of daartegen weerstand te bieden of met iemand beneden de leeftijd van zestien jaren buiten echt ontuchtige handelingen pleegt of laatstgemelde tot het plegen of dulden van zodanige handelingen buiten echt met een derde verleidt, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie.29 Artikel 248 1. Indien een der in de artikelen 243 en 245-247 omschreven misdrijven zwaar lichamelijk letsel ten gevolge heeft, wordt gevangenisstraf van ten hoogste twaalf jaren of geldboete van de vijfde categorie opgelegd. 2. Indien een der in de artikelen 242-247 omschreven misdrijven de dood ten gevolge heeft, wordt gevangenisstraf van ten hoogste vijftien jaren of geldboete van de vijfde categorie opgelegd.30 Artikel 248a Hij die door giften of beloften van geld of goed, misbruik van uit feitelijke verhoudingen voortvloeiend overwicht of misleiding een minderjarige, wiens minderjarigheid hij kent of redelijkerwijs moet vermoeden, opzettelijk beweegt ontuchtige handelingen te plegen of zodanige handelingen van hem te dulden, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.31 Artikel 248b Hij die ontucht pleegt met iemand die zich beschikbaar stelt tot het verrichten van seksuele handelingen met een derde tegen betaling en die de leeftijd van zestien jaren maar nog niet de 26 www.wetboek-online.nl www.wetboek-online.nl 28 www.wetboek-online.nl 29 www.wetboek-online.nl 30 www.wetboek-online.nl 31 www.wetboek-online.nl 27 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 18 leeftijd van achttien jaren heeft bereikt, wordt gestraft met een gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of een geldboete van de vierde categorie.32 Artikel 248c Hij die opzettelijk aanwezig is bij het plegen van ontuchtige handelingen door een minderjarige wiens minderjarigheid hij kent of redelijkerwijs moet vermoeden dan wel bij het vertonen van afbeeldingen van dergelijke handelingen in een daarvoor bestemde gelegenheid, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie.33 Artikel 249 Hij die ontucht pleegt met zijn minderjarig kind, stiefkind of pleegkind, zijn pupil (leerling), een aan zijn zorg, opleiding of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige of zijn minderjarige bediende of ondergeschikte, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vierde categorie. Met dezelfde straf wordt gestraft: 1. de ambtenaar die ontucht pleegt met een persoon aan zijn gezag onderworpen of aan zijn waakzaamheid toevertrouwd of aanbevolen; 2. de bestuurder, arts, onderwijzer, beambte, opzichter of bediende in een gevangenis, rijksinrichting voor kinderbescherming, weeshuis, ziekenhuis, of instelling van weldadigheid, die ontucht pleegt met een persoon daarin opgenomen; 3. degene die, werkzaam in de gezondheidszorg of maatschappelijke zorg, ontucht pleegt met iemand die zich als patiënt of cliënt aan zijn hulp of zorg heeft toevertrouwd.34 Artikel 250 Wordt gestraft: 1. met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vierde categorie (16,750 Euro)35, hij die het plegen van ontucht door zijn minderjarig kind, stiefkind of pleegkind, zijn pupil, een aan zijn zorg, opleiding of waakzaamheid toevertrouwde minderjarige of zijn minderjarige bediende of ondergeschikte met een derde opzettelijk teweegbrengt of bevordert; 2. met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaren of geldboete van de vierde categorie, hij die, buiten de gevallen genoemd onder 1°, het plegen van ontucht door een minderjarige wiens minderjarigheid hij kent of redelijkerwijs moet vermoeden, met een derde opzettelijk teweegbrengt of bevordert. Indien de schuldige van het plegen van het misdrijf een gewoonte maakt, kunnen de gevangenisstraffen met een derde worden verhoogd.36 32 www.wetboek-online.nl www.wetboek-online.nl 34 www.wetboek-online.nl 35 www.wetboek.net 36 www.wetboek-online.nl 33 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 19 Artikel 251 Bij veroordeling wegens een der in de artikelen 242-247 en 248ter-250ter omschreven misdrijven, kan ontzetting van de in artikel 28, eerste lid, onder 1°, 2° en 4°, vermelde rechten worden uitgesproken. Indien de schuldige aan een der misdrijven in de artikelen 248ter-250ter omschreven, het misdrijf in zijn beroep begaat, kan hij van de uitoefening van dat beroep worden ontzet.37 Artikel 5a De Nederlandse strafwet is toepasselijk op de vreemdeling die in Nederland een vaste woonof verblijfplaats heeft en zich buiten Nederland schuldig maakt aan een der misdrijven omschreven in de artikelen 240b en 242 tot en met 250a, voor zover het feit is gepleegd ten aanzien van een minderjarige. De vervolging kan pas plaatsvinden indien de verdachte eerst na het begaan van het feit een vaste woon- of verblijfplaats in Nederland heeft gekregen.38/39 5.3 Ontwikkelingen in beleid ten aanzien van pedofilie Bij het vrijkomen van een veroordeelde pesoseksueel wordt de burgemeester van de desbetreffende stad of het desbetreffende dorp voortaan ingelicht. Minister Hirsch Ballin van Justitie gaat dat vastleggen in een speciale regeling (7 januari 2009). De bewindsman kondigde dit aan in een vraaggesprek over de derde editie van het onderzoek naar ‘de Staat van het Recht’. Het informeren van woningbouwverenigingen gaat de heer Hirsch Ballin echter te ver.40 Overigens is het aan de burgemeesters zelf om te beslissen wat ze vervolgens doen met deze informatie. De burgemeester mag deze informatie met iedereen delen mits er sprake van noodzaak is.41 37 www.wetboek-online.nl www.pedofilie.nl 39 www.wetboek-online.nl 40 www.trouw.nl 41 www.trouw.nl 38 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 20 6 Hulp- en dienstverlening In dit hoofdstuk zal de bestaande hulp- en dienstverlening voor pedofielen en pedoseksuelen aan bod komen. De volgende vormen worden besproken: politie, penitentiaire inrichtingen, tbs-klinieken, de reclassering, eerstelijns hulpverlening en tweedelijns hulpverlening. Tevens zal er een aantal behandelingen worden besproken die ingezet kunnen worden bij pedofielen en pedoseksuelen. Tot slot zal de mening van pedofielen over de hulpverlening worden weergegeven. § 6.1 Hulp- en dienstverlening 6.1.1 De politie De politie komt in aanraking met pedofielen of pedoseksuelen wanneer zij verdacht worden van seksueel misbruik. De politie neemt dan een verdachtenverhoor af. Tijdens een verhoor komt vaak naar voren dat de verdachte pedofiele gevoelens heeft en dat die persoon het gevoel heeft er geen kant mee op te kunnen. Ook ervaren zij vaak maatschappelijke afkeuring en schamen zij zich voor hun gevoelens of gedrag. De doelgroep komt alleen gedwongen met de politie in aanraking en wordt vaak (vrijwillig) doorverwezen naar De Waag (zie 6.1.6).42 6.1.2 Penitentiaire inrichtingen Penitentiaire inrichtingen komen alleen met pedoseksuelen in aanraking. Wanneer zij schuldig zijn bevonden aan een strafbaar feit wacht er vaak een gevangenisstraf. Deze zitten zij dan uit in een penitentiaire inrichting. 6.1.3 Tbs-klinieken Wanneer verdachten schuldig bevonden worden aan een strafbaar feit, krijgen zij soms een gevangenisstraf in combinatie met tbs (terbeschikkingstelling). Dit houdt in dat de persoon naast de gevangenisstraf een gedwongen behandeling krijgt. Wat voor behandeling dit is, verschilt per delict en dus per persoon. Dit wordt gedaan zodat de stoornis behandeld kan worden en herhaling wordt voorkomen. Pedofielen komen dus niet in aanraking met tbsklinieken. De persoon wordt vaak in een gesloten kliniek opgenomen.43 Voor meer informatie over tbs zie bijlage twee. 6.1.4 De reclassering De reclassering is er om crimineel gedrag te voorkomen en te verminderen. Zij proberen het gedrag van daders positief te beïnvloeden en de risico’s te beheersen. De reclassering komt dus alleen in aanraking met pedoseksuelen. Zij proberen de dader in te laten zien dat hun leven veranderd moet worden en proberen de dader daarbij te coachen. Hoe dit wordt gedaan kunnen de onderzoekers helaas niet zeggen door gebrek aan contact met de reclassering. De reclassering werkt nauw samen met andere instanties zoals het maatschappelijk werk, de (forensische) psychiatrie, gemeenten, politie, rechtbanken en meer. Door een te klein budget kan de reclassering niet altijd voldoende hulp bieden en dit terwijl de nazorg juist zo belangrijk is bij het voorkomen van recidive.44 Stichting Naaste is een interkerkelijk vrijwilligersorganisatie die ex-gedetineerden helpt bij hun terugkeer in de maatschappij. Dit doen zij door individuele begeleiding op het gebied van huisvesting, arbeid, inkomen, uitkering, schuldhulpverlening, relatieproblematiek, zingeving en vrijetijdsbesteding.45 42 Interview met een rechercheur, afdeling Sociale Jeugd- en Zedenpolitie in Hollands-Midden www.justitie.nl 44 www.reclassering.nl 45 www.stichtingnaaste.nl 43 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 21 6.1.5 Eerstelijns hulpverlening (maatschappelijk werk) Kwadraad (algemeen maatschappelijk werk) te Leiden heeft wel eens cliënten gehad met pedofiele gevoelens, maar omdat zij hier niet in gespecialiseerd zijn, verwijzen zij vaak door naar De Waag (zie 6.1.6) of naar seksuologen. Wel kan het maatschappelijk werk pedofiele cliënten ondersteunen bij het accepteren van hun gevoelens. 6.1.6 Tweedelijns hulpverlening (psychologen/psychiaters/seksuologen) Tijdens dit onderzoek is er contact gezocht met psychologen en seksuologen. Door al deze personen werd gezegd dat er, of om persoonlijke redenen of omdat de persoon zich niet professioneel genoeg achtte, wordt doorverwezen. Ook zij verwijzen dan door naar De Waag. De Waag is een instelling die zich bezig houdt met mensen die grensoverschrijdend gedrag hebben getoond en daardoor in aanraking zijn gekomen met politie en justitie. Zij behandelen deze mensen met als doel het voorkomen van recidive. Dit wordt individueel maar ook in groepsverband gedaan. Dit doen zij door samen met de cliënten te bekijken hoe zij hun leven hebben ingericht, wat er verkeerd is gegaan in het verleden en wat er in de toekomst anders kan.46 Er zijn twee groepsbehandelingen binnen de Waag die betrekking hebben op pedofielen en pedoseksuelen, namelijk een groepsbehandeling voor plegers van zedendelicten tegen kinderen en een groepsbehandeling voor mensen die kinderporno hebben gedownload. Bij de eerste groepsbehandeling is het de bedoeling dat de plegers inzicht krijgen in de achtergronden van hun gedrag en in de manier van denken die ermee samenhangt. Ook wordt er gekeken naar mogelijke riskante situaties in de toekomst en hoe er in die gevallen anders kan worden gehandeld. Het doel hiervan is het voorkomen van recidive.47 Voor meer informatie over deze behandeling zie bijlage drie. De tweede groepsbehandeling heeft als doel om terugval naar het downloaden of verspreiden van kinderporno te voorkomen. Dit wordt gedaan door de gevolgen voor de deelnemer in kaart te brengen, de belangrijkste relaties van de deelnemer door te nemen en door strategieën te behandelen die de deelnemer kunnen helpen beter met spanningen om te gaan.48 Voor meer informatie over deze behandeling zie bijlage vier. Different is een instelling die deskundige hulp biedt bij problemen over homoseksualiteit, seksverslaving, transseksualiteit, pedofilie en travestie. Dit doen zij door te werken vanuit een Bijbelse visie.49 Different komt in aanraking met pedofielen, maar ook met pedoseksuelen. De cliënten zoeken dan hulp naar aanleiding van hun seksuele geaardheid. Er wordt gepraat over de vraag in hoeverre het een probleem is voor de cliënt, hoe de eigen seksuele ontwikkeling is verlopen en wat voor betekenis mogelijk gedrag heeft voor kinderen. Dit wordt allemaal gedaan vanuit een Bijbels oogpunt. Uit de ervaringen van een medewerker bij Different blijkt dat cliënten vaak zelf misbruikt zijn en dat pedofiele gevoelens daardoor een ingang hebben gekregen. Ook kunnen deze gevoelens ontstaan doordat de cliënt verlangt naar datgene wat in de jeugd als een gemis werd ervaren, zoals onschuld, puurheid en kind zijn. Wanneer iemand zich aanmeldt bij Different wordt er eerst een intake gedaan. Vervolgens vindt er een teambespreking plaats, daarna worden behandeldoelen en strategieën geformuleerd en tot slot wordt het individuele hulpverleningstraject gestart. Als Different de cliënt niet voldoende kan helpen, verwijzen zij door naar De Waag.50 46 www.dewaag-utrecht.nl Folder: ‘Groepsbehandeling voor plegers van zedendelicten tegen kinderen’, www.dewaag-utrecht.nl 48 Folder: ‘Groepsbehandeling voor mensen die kinderporno hebben gedownload’, www.dewaag-utrecht.nl 49 www.different.nl 50 Interview met medewerker van Different 47 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 22 Het DOK is een forensische psychiatrische poli- en dagkliniek. Zij behandelen patiënten die door hun grensoverschrijdende gedrag met justitie in aanraking zijn gekomen of dreigen te komen.51 Pedofielen en pedoseksuelen kunnen hier dus terecht. Na de aanmelding vindt er een intake plaats. Zij kunnen gedwongen worden aangemeld of zichzelf aanmelden. Daarna volgt een adviesgesprek en vervolgens wordt de behandeling gestart. Bij pedofielen en pedoseksuelen wordt de behandeling ‘Therapieprogramma Seksuele Delictplegers’ (TSD) vaak gebruikt. Deze behandeling is er voor mensen die seksueel grensoverschrijdend gedrag hebben geuit of dreigen te uiten. Iemand kan hieraan meedoen als die persoon bijvoorbeeld seksuele gevoelens heeft voor kinderen en/of jongeren, niet altijd controle heeft over seksuele gedachten, gevoelens of handelingen en daar niet of moeilijk over praat. Het doel van deze behandeling is om terugval te voorkomen. Het programma is bedoeld voor volwassenen en bestaat uit tachtig wekelijkse groepsbijeenkomsten van anderhalf uur. De totale duur van het programma is ongeveer twee jaar en er kunnen maximaal veertien personen aan deelnemen.52 Voor meer informatie zie de folder ‘Seksuele Delictplegers’ op www.hetdok.nl. § 6.2 Behandelingen 6.2.1 Daderbehandeling De daderbehandeling heeft een vrijwillig of een gedwongen kader en is alleen geschikt voor pedoseksuelen. De vrijwillige daderhulpverlening is gericht op het voorkomen van terugval, maar helpt de dader ook om het delict een plek te geven. Dit is dan ook het doel van deze behandeling. Er wordt geprobeerd om de cliënt in te laten zien dat er sprake was van misbruik en dat hij/zij de verantwoordelijkheid moet nemen voor het delict. Instellingen als De Waag, algemeen maatschappelijk werk en GGz-instellingen maken gebruik van deze daderbehandeling.53 De gedwongen daderbehandeling wordt gebruikt door de reclassering, tbs-klinieken en opnieuw de GGz. Deze behandeling blijft hetzelfde, maar in dit geval kan een rechter de dader verplichten aan de behandeling deel te nemen.54 6.1.2 Zelfhulpmethode De zelfhulpmethode is de ondersteunende methode van de steungroep die in paragraaf 6.2.4 besproken zal worden. Het uitgangspunt van de zelfhulpmethode is dat er niet gewerkt wordt met hulpverleners en hulpvragers. Alle leden in de groep zijn namelijk tegelijkertijd hulpverlener en hulpvrager, zodat er geen sprake is van duidelijk onderscheid. De zelfhulpmethode wordt ingezet tijdens groepsgesprekken. In deze gesprekken wordt wel een leider aangewezen, maar dit is geen hulpverlener. De leider houdt het groepsproces in de gaten door te vragen naar elkaar te luisteren, elkaar uit te laten spreken, de gevoelens uit te drukken en om ervaringen en ideeën uit te wisselen. De mensen die meedoen aan een dergelijke groep steunen elkaar vooral. Het overkoepelende doel van deze methode is het zich bewust worden van de gevoelens en deze te accepteren als een deel van zichzelf waartegen zij niet hoeven te vechten. De zelfhulpmethode wordt niet alleen gebruikt onder pedofielen, maar ook onder andere mensen die eenzelfde probleem hebben of in eenzelfde situatie zitten, zoals het verliezen van een kind. Alle leden van de groep zijn pedofiel of pedoseksueel. Er wordt geprobeerd om ervoor te zorgen dat de leden hun gevoelens accepteren en ook wordt er geprobeerd om de leden in te laten zien dat het kind beschadigd wordt wanneer zij een kind seksueel misbruiken.55 Op 51 www.hetdok.nl Folder: ‘Seksuele delictplegers’, www.hetdok.nl 53 www.seksueelgeweld.info 54 www.seksueelgeweld.info 55 www.helping-people.info 52 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 23 forums over pedofilie wordt meermaals aangegeven dat pedofielen en pedoseksuelen vaak de meeste steun ondervinden van lotgenotencontact. 56 6.2.3 Therapieën Psychotherapie is een therapie die gebruikt kan worden bij het helpen en ondersteunen van pedofielen. Deze therapie bestaat uit gesprekken met een psychotherapeut of klinisch psycholoog. Dit kan individueel maar ook in een groep plaatsvinden. De therapie helpt om dingen anders te zien, pijnlijke gevoelens te verwerken of moeilijke situaties anders aan te pakken. Dit wordt bereikt door gesprekken waarin de psychotherapeut of klinisch psycholoog een sturende rol aanneemt. Het doel is dus psychische klachten en problemen op te heffen, of zoveel te verminderen dat de cliënt er minder last van heeft.57 6.2.4 Steungroepen De Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming (NVSH) heeft een werkgroep opgericht, genaamd JON (Joris Oost-Nederland), waar pedofielen bij elkaar kunnen komen. In deze groep kunnen mensen met elkaar praten over hun gevoelens en kunnen ze leren de gevoelens te accepteren en te erkennen. Ook kunnen ze leren hoe met deze gevoelens om te gaan door te luisteren naar hoe anderen dit doen. 58/59 Vereniging MARTIJN houdt zich tevens bezig met steungroepen. Op dit moment worden deze bijeenkomsten niet meer georganiseerd vanwege de angst van de mogelijke deelnemers om elkaar op een vast adres te ontmoeten. De gespreksgroepen waren bedoeld voor mensen die zich emotioneel en seksueel aangetrokken voelen tot jonge personen en de behoefte hebben om hierover te praten. De methode die vereniging MARTIJN gebruikt in deze gespreksgroepen is de zelfhulpmethode (zie 6.2.2). Het doel van deze gespreksgroepen is elkaar te helpen om te leren hoe met pedofiele gevoelens kan worden omgegaan.60 Uit de reacties op het forum is gebleken dat er zeker wel behoefte is aan contact met andere pedofielen. Er is echter de angst dat de anderen niet te vertrouwen zijn, dat het niet klikt met de anderen of dat zij worden aangespoord om over te gaan op seksuele handelingen met kinderen. Tevens zou het moeilijk zijn om mensen te vinden die hieraan mee willen doen, onder andere door de hierboven genoemde angsten.61 § 6.3 De mening van de pedofiel over de hulpverlening Op het forum werd de vraag gesteld of zij wel eens hulp hebben gezocht, hoe zij dit ervaren hebben en hoe zij denken dat de hulpverlening verbeterd kan worden. Er zijn personen die positieve maar ook personen die negatieve ervaringen hebben met de hulpverlening. Zo werd in een reactie gesproken over een hulpverlener die zijn pedofiele cliënt veroordeelde door te zeggen dat deze gevaarlijk is en seksuele handelingen met kinderen pleegt, terwijl dat dus niet het geval was. Een andere forumbezoeker heeft juist veel gehad aan de gesprekken met een psycholoog in een GGz-instelling. Er blijkt uit de reacties dat er alleen goede hulp is voor pedoseksuelen en niet voor pedofielen. De drempel is vaak hoog doordat men het maar net moet treffen met de hulpverlener. De kennis die de hulpverleners hebben, is vaak te beperkt om de pedofiele cliënt goed te kunnen ondersteunen en begeleiden. Ook komt het voor dat de hulpverlener zich niet professioneel opstelt. 56 www.pedofilie.nl www.nvvp.nl 58 www.jorisoost.nl 59 www.humanbeing.demon.nl 60 www.martijn.org 61 Reacties op het forumtopic ‘Onderzoek’, www.pedofilie.nl 57 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 24 Uit een reactie blijkt dat iemand, die overigens zelf hulpverlener is, zo een methode zou kunnen beschrijven waarbij pedofielen echt gebaat zijn. Er is echter een aantal dingen dat hem tegenhoudt, zoals het vinden van een uitgever en de vraag of het behoud van volledige anonimiteit wel mogelijk is. Hier volgt een citaat uit zijn reactie: “Mijn ideeën voor een methode … komen voort uit mijn eigen ervaringen en de ervaringen die ik heb met allerlei mensen om mij heen die zich hebben ontwikkeld van worstelend met hun gevoelens tot accepterend en nadenkend over grenzen. Stap 1 is accepteren dat je bent wie je bent. Als je als hulpverlener eerst laat merken dat je je cliënt accepteert kan je hem … helpen zichzelf te accepteren. Die acceptatie is van vitaal belang. Wat belangrijk is voor acceptatie is het onderscheid tussen gevoelens en daden. Iemands daden kan je afkeuren, iemands gevoelens niet. Uitleg: gevoelens zijn geen keuze en hebben geen gevolgen, daden zijn wel een keuze en hebben wel gevolgen. Stap 2 is vervolgens het nadenken over in hoeverre je jezelf contact met kinderen wil toestaan … Enige sturing hierin mag, maar in mijn methode ben je te allen tijde vrij van waardeoordelen dus je gaat niet zeggen dat je een keuze onverstandig vindt ofzo. Wel kan je vragen naar de potentiële risico's/consequenties die een keuze met zich meebrengt. Dit staat ten dienste van de bewustwording en leert de cliënt kritisch nadenken over zijn handelen rondom kinderen. Stap 3 is de keuze voor het al dan niet zoeken van contacten met gevoelsgenoten. Liefst zou ik de mogelijkheid bieden voor een gespreksgroepje, maar mocht dat lastig zijn dan is de andere optie het verwijzen van de cliënt naar andere mogelijkheden via het internet. Het is belangrijk om hierbij integere mensen te vinden. De praktische invulling hiervoor ligt niet voor het oprapen, maar ik denk bijvoorbeeld aan een databank van integere mensen die bereid zijn om cliënten uit deze methode te ontmoeten voor een informeel contact. Overigens kunnen stap 2 en 3 ook andersom, afhankelijk van de wensen van de cliënt en de inschatting van de hulpverlener. Stap 4 is het bespreken van een aantal veelvoorkomende thema's zoals wat vind je van seksueel gedrag tussen kinderen onderling, zou je zelf ooit kinderen willen hebben, zie je jezelf ooit met een volwassen partner enzovoort. Stap 5 is de evaluatie. Een korte terugblik op de vorige vier stappen, waarin je kijkt of er nog aanvullende gesprekken wenselijk zijn. Stap 6 is de nazorg; gedurende een periode van laten we zeggen een jaar eens per twee maanden contact hebben en bespreken hoe het gaat en welke dingen de cliënt is tegengekomen. Tot zover mijn hersenspinsels. Dit heb ik even uit de losse pols opgeschreven en is dus verder niet goed doordacht.” Hieruit blijkt dat er behoefte is aan acceptatie en duidelijkheid voor zichzelf. Alle reacties op het forum zijn te vinden in bijlage één. Samenvattend kan gezegd worden dat er verschillende organisaties zijn waar pedofielen en pedoseksuelen terecht kunnen voor al dan niet gedwongen hulp. Uiteindelijk komen pedofielen en pedoseksuelen vaak bij de tweedelijns hulpverlening terecht. Dit omdat veel eerstelijns hulpverleners zich niet professioneel genoeg achten om met deze doelgroep te werken. Tevens zijn er verschillende behandelingen aan bod gekomen in dit hoofdstuk, respectievelijk de daderbehandeling, de zelfhulpmethode en psychotherapie. De doelgroep zelf is vaak niet tevreden met de geboden hulp en voelt zich niet begrepen door de hulpverleners. De hulpverlening zou verbeterd kunnen worden door meer kennis van het onderwerp te vergaren en meer professionaliteit te tonen. Daarbij komt dat er geen specifieke methode is voor deze doelgroep, terwijl hier wel behoefte aan is. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 25 7 Beleid omtrent pedofilie en pedoseksualiteit in de Verenigde Staten In dit hoofdstuk zal een aantal wetten dat in het grootste deel van de Verenigde Staten geldt, worden behandeld. Ook zal er uitleg gegeven worden over het reality-programma ‘How to catch a predator’. § 7.1 Wet- en regelgeving in de Verenigde Staten Allereerst een uitleg over hoe de wet- en regelgeving in de Verenigde Staten geregeld is. Iedere staat in de Verenigde Staten kent zijn eigen hooggerechtshof. Als er wordt gerefereerd aan het hooggerechtshof van de Verenigde Staten wordt meestal het federale hooggerechtshof in de staat Washington D.C. bedoeld. Dit hooggerechtshof wordt ook wel het Supreme Court genoemd. In alle 52 staten van de Verenigde Staten gelden dus andere regels en wetten. Deze regels en wetten worden opgesteld door de staat. Hierdoor is er een verschil in de straffen die er staan voor pedoseksualiteit. In Amerika geldt dezelfde definitie voor het woord pedofilie en pedoseksualiteit als in Nederland. Voor alle duidelijkheid: in de VS bestaan strenge wetten tegen pedoseksualiteit, dat is het daadwerkelijk uitvoeren van pedofiele verlangens. Pedofilie heeft alleen betrekking op seksueel verlangen naar prepuberale kinderen, niet op seksuele daden. Hieronder zullen de vijf belangrijkste wetten met betrekking tot pedofilie en pedoseksualiteit in de VS behandeld worden. 62 Met seksuele delinquenten worden hier (veroordeelde) pedoseksuelen bedoeld. § 7.2 Sex offender registration - seksuele delinquentenregistratie Seksuele delinquentenregistratie is een systeem dat in een aantal jurisdicties is ontworpen om de overheid op de hoogte te houden van het verblijf en de activiteiten van seksuele delinquenten, met inbegrip van degenen die hun criminele straffen hebben afgerond. In sommige rechtsgebieden (met name in de Verenigde Staten), wordt de informatie in het register ter beschikking gesteld aan het grote publiek via een website of via andere middelen.63 7.2.1 Verleden, heden, toekomst In 1948 is in Californië het eerste seksuele delinquenten-registratieprogramma opgezet. In 1994 werd een federale wet, genaamd de Jacob Wetterling wet, opgesteld. Deze wet verplicht alle staten om zedendelinquenten te registreren en dan met name seksuele delinquenten. In 1996 werd Megan’s Law geïntroduceerd, gebaseerd op een reeks wetten in New Jersey. Deze wet verplicht de federale overheid tot het bekendmaken van persoonlijke gegevens van bepaalde seksuele delinquenten. De Adam Walsh Child Protection and Safety Act werd in 2007 als wet vastgesteld. Deze wet implementeert nieuwe uniforme eisen voor seksuele delinquentenregistratie in de lidstaten. Hoogtepunt van de wet is een nieuw nationaal seksuele delinquentenregister, gestandaardiseerde registratie-eisen voor de staten en nieuwe en verbeterde strafrechtelijke overtredingen in verband met seksueel misbruik van kinderen. Sinds haar inwerkingtreding zijn er verscheidene zedendelinquenten vervolgd op grond van haar verordeningen. Dit heeft 62 Supreme Court of the United States "New York State Sex Offender Registry, Registerable Offenses", New York State, Division of Criminal Justice Services 63 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 26 geresulteerd in een levenslange gevangenisstraf wegens niet-registreren. Dit is te wijten aan de dader voor het niet registeren van een fysiek adres of dak- en thuisloos worden. Alle staten hebben inmiddels een wet die ervoor zorgt dat alle seksuele delinquenten worden geregistreerd. Hierbij wordt vereist dat er in het rapport van de delinquent staat waar ze gaan wonen bij het verlaten van de gevangenis of nadat ze zijn veroordeeld voor een misdrijf. 64 65 66 / / § 7.3 Jacob Wetterling Crimes Against Children and Sexually Violent Offender Registration Act Deze wet eist dat pedoseksuelen en hun misdaden tegen kinderen worden geregistreerd. Deze wet werd vastgesteld als onderdeel van de Federal Violent Crime Control and Law Enforcement Act van 1994. De Wetterling Wet verplicht staten tot het registreren van veroordeelde daders van seksueel gewelddadige misdrijven of misdrijven tegen kinderen. Ook staat deze wet voor strengere registratie-eisen rondom pedoseksuelen. Bovendien moeten de staten controleren of de adressen van de pedoseksuelen nog correct zijn, ten minste elke tien jaar. Op grond van deze wet kan de geregistreerde informatie ook aan het publiek worden verspreid; de verspreiding is echter niet vereist. De Wetterling Wet werd voor de laatste keer gewijzigd in 1998. Hierdoor werden er ook daders geregistreerd die in een andere lidstaat dan hun eigen een misdrijf hebben gepleegd.67 § 7.4 Megan’s Law Deze wet is vernoemd naar Megan Kanka, een meisje van zeven jaar dat in New Jersey werd verkracht en vermoord door een onbekende pedoseksueel. Deze bleek later aan de overkant van de straat te wonen zonder dat haar familie zich daarvan bewust was. Dit voorval vond plaats in 1996. Megan's Law is een informele naam voor de wet die wethandhavingsautoriteiten de mogelijkheid geeft om informatie beschikbaar te stellen aan het publiek ten aanzien van geregistreerde zedendelinquenten. Individuele staten beslissen welke informatie beschikbaar wordt gesteld en hoe het wordt verspreid. Vaak bevat de opgenomen informatie de naam van de dader, een foto, het adres, de datum van opsluiting en de aard van het misdrijf. De informatie wordt vaak weergegeven op openbare websites, maar kan ook worden gepubliceerd in kranten, verspreid worden via pamfletten, of door middel van andere kanalen. De aanmeldingsverplichting kan worden opgelegd voor een vaste tijdsperiode - meestal tenminste tien jaar - of permanent. Megan's Law biedt twee belangrijke diensten aan het publiek: seksuele delinquentenregistratie en dus kennisgeving aan de gemeenschap. De details die gezien worden als onderdeel van de seksuele delinquentenregistratie en hoe kennisgeving van de gemeenschap wordt behandeld, varieert van staat tot staat. Deze wet is opgericht zodat de leden van een gemeenschap zichzelf en hun kinderen kunnen beschermen. De wet is dus niet alleen bedoeld om de dader 64 Appeals court upholds ruling on sex offender list, The Kansas City Star. Columbia Daily Tribune: "Court asked to keep teen off offender list. 66 St. Louis Post-Dispatch: "Legislators focus on sex offenders 67 "Patty Wetterling: The harm in sex-offender laws", The Sacramento Bee 65 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 27 te straffen, maar ook om informatie in te winnen over mogelijke seksuele delinquenten binnen de gemeenschap.68/69/70 § 7.5 Adam Walsh Child Protection and Safety Act De Adam Walsh Child Protection and Safety Act werd ondertekend in het recht van de Amerikaanse president George W. Bush op 27 juli 2006. De wet deelt pedoseksuelen in drie niveaus in. Bij niveau één wordt er iedere maand een update gegeven over de verblijfplaats bij een levenslange registratie-eis, bij niveau twee elke zes maanden met 25 jaar registratie-eis en bij niveau drie elk jaar voor een registratie-eis van 15 jaar. Het niet registreren en bijwerken van deze informatie is een misdrijf volgens de wet. In de registratie moet de naam van de pedoseksueel, het adres, de geboortedatum, de plaats van delict en foto’s weergegeven worden. § 7.6 Jessica’s Law Deze wet is vernoemd naar Jessica Lunsford, een jong meisje dat werd verkracht en vermoord in februari 2005 door John Couey, een eerder veroordeelde seksuele delinquent. Deze wet is bedoeld voor het bestraffen van seksuele delinquenten en hun vermogen om opnieuw een delict te plegen te verkleinen. Een versie van Jessica's Law is ingevoerd op het federale niveau, bekend als de Jessica Lunsford Act. De wet houdt in dat bij het eerste pedoseksualiteitsmisdrijf 25 jaar gevangenisstraf mogelijk wordt gemaakt en bij het tweede pedoseksualiteitsmisdrijf levenslang. Deze wet kan alleen worden toegepast als het slachtoffer jonger dan 12 jaar oud is. 7.6.1 Effect op de familieleden van de dader Advocaten van veroordeelde zedendelinquenten stellen dat de burgerlijke rechten van veroordeelde personen en hun familieleden altijd beïnvloed worden, ook nog lang nadat de straf is beëindigd. Internetpublicatie van de huisadressen van de zedendelinquenten wordt aanvaard door de rechter in de naam van de openbare veiligheid. Het publiceren van deze gegevens kan echter ook de familieleden van de dader in gevaar brengen.71/72 § 7.7 To Catch a Predator ‘To catch a predator’ is een reality-programma in de Verenigde Staten. Dit programma wordt uitgezonden door Dateline NBC in de Verenigde Staten. Het is opgezet om het onderwerp in kaart te brengen en mensen aan te houden die contact met minderjarigen (of individuen waarvan ze denken dat die als dusdanig worden beschouwd) opnemen over het internet voor seksuele contacten. Verscheidene andere NBC filialen, zoals WTMJ in Milwaukee en Kansas City's KSHB hebben tevens lokale versies van ‘To Catch a Predator', evenals Scranton / Wilkes-Barre NBC affiliate WBRE. Het is dus begonnen met een project maar inmiddels hebben vele omroepen het project nagedaan. 7.7.1 De werkwijze De makers van het programma richten een huis in vol verborgen camera’s. Pervert Justice is een internetbeweging die op dat moment een chatprofiel aanmaakt van iemand die 68 www.meganslaw.ca California Megan's Law - California Department of Justice - Office of the Attorney General 70 "Supreme Court Cases of Interest 2002-2003: Sex Offender Registries (ABA Division for Public Education)". 71 "Child Sexual Abuse". Facts for Families, No. 9. American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. May 2008 72 Sex Offender Registries: Putting Lives At Risk?. Retrieved April 26, 2007 69 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 28 minderjarig is. De pedofiel weet dus niet dat het chatprofiel nep is en gaat een gesprek aan met de ‘minderjarige’. De pedofiel begint vaak na een bepaalde tijd seksueel getint te praten. Er wordt daarna een afspraak gemaakt met de pedofiel bij de minderjarige thuis. Hij komt dan uit bij het huis dat vol staat met de verborgen camera’s. Na een ondervraging van enkele minuten wordt hen medegedeeld dat alles opgenomen is. Buiten worden ze gearresteerd door de politie en verder ondervraagd. 7.7.2 Kritiek De serie is beschuldigd van het maken van nieuws in plaats van het rapporteren ervan. Dit zou komen door het vervagen van de grens tussen een nieuwsorganisatie en een agentschap van de rechtshandhaving, met een presentator die zich voordoet als politieagent. Onder de critici van de serie is Brian Montopoli van het CBS News Public Eye blog en voorheen van de Columbia Journalism Review. Montopoli stelt dat, hoewel Dateline NBC juridische straffen tot de politie en de openbare aanklagers laat, de omroep de verdachten op de nationale televisie laat zien, in de context van crimineel gedrag. Volgens Brian Montopoli is dit al een vorm van straffen; de media hebben hier geen recht op. Brian Montopoli suggereert ook dat NBC News bezorgder is over de kijkcijfers dan over het voor de rechter brengen van online criminelen. § 7.8 Recidive cijfers Er zijn een aantal cijfers gevonden wat betreft de recidive van mensen die een pedoseksueel delict hebben gepleegd. Deze cijfers zijn te vinden in bijlage acht. Samenvattend kan gesteld worden dat in de Verenigde Staten veel aandacht gegeven wordt aan het onderwerp ‘pedofilie’. Dit laten ze ook mede weten door een reality-programma te maken over het opsporen van pedofielen en dit op nationale televisie uit te zenden. Ze vragen hierdoor aandacht voor het onderwerp. Er is tevens een aantal wetten in de Verenigde Staten wat betreft de registratie van seksuele delinquenten. Deze wetten zijn herhaaldelijk aangepast en hebben nog niet het gewenste effect gehad, namelijk het doen zakken van de recidive cijfers. Deze cijfers zijn nog steeds erg hoog en er mag dus worden afgevraagd wat het register eigenlijk voor nut heeft. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 29 8 Vergelijkingen In dit hoofdstuk zullen de verschillen en overeenkomsten worden weergegeven tussen het beleid in Nederland en het beleid in de VS. Ook de verschillende instellingen worden hier met elkaar vergeleken. § 8.1 Vergelijking tussen het beleid in Nederland en het beleid in de VS De ontwikkelingen rond het beleid van pedofilie is in Nederland anders verlopen dan in de Verenigde Staten. Dit heeft te maken met de verschillende maatschappelijke stromingen die actief zijn geweest in zowel Nederland als in de Verenigde staten van Amerika. In Nederland heeft zich in de jaren zeventig een sterke proseksuele stroming ontwikkeld. Deze stroming heeft er voor gezorgd dat er in Nederland een genuanceerde kijk ontstond op het punt van seksualiteit. In de Verenigde Staten van Amerika heeft deze stroming zich nooit in dezelfde vergelijkbare mate als in Nederland voorgedaan. Dit heeft geresulteerd in een veel strengere en verregaande regelgeving in de Verenigde Staten ten aanzien van pedofielen en pedoseksuelen. Waar in Nederland pas de laatste jaren de discussie rond een landelijke registratie van pedofielen en het openbaar maken van hun persoonsgegevens is losgebroken, zijn deze zaken in de Verenigde Staten al lang vastgelegd in wetten (zie hoofdstuk zeven). Het lijkt erop dat Nederland qua ontwikkelingen rond het beleid en regelgeving enkele jaren achterloopt op de Verenigde Staten. Dezelfde maatschappelijke onrust die er nu in Nederland heerst, heeft namelijk in de Verenigde Staten voor strengere en verregaande regelgeving gezorgd. Dit is een zorgwekkende ontwikkeling. Het is de vraag of het maatschappelijk wenselijk is dat pedofielen en pedoseksuelen aan de sociale schandpaal worden genageld door hun gegevens in de toekomst openbaar te maken. Moet de Nederlandse regering zich net als de regering van de Verenigde Staten laten leiden door publieke onrust of moet het kiezen voor een vooruitstrevend beleid dat zowel pedofielen beschermt en de maatschappelijke onrust in toom houdt? Meer hierover in hoofdstuk tien, het advies. § 8.2 Vergelijking van het beleid van verschillende instellingen In de eerstelijns hulpverlening wordt er gezegd dat pedofielen bij het maatschappelijk werk terecht kunnen, terwijl in de praktijk echter blijkt dat er uiteindelijk toch vaak wordt doorverwezen naar bijvoorbeeld een seksuoloog. Omtrent de tweedelijns hulpverlening is er een aantal instellingen aan bod gekomen. Opvallend bij deze instellingen is dat zij het allemaal net iets anders aanpakken met de doelgroep. Zo heeft de Waag een groepsbehandeling waarbij plegers van zedendelicten behandeld worden, maar hier is ook plek voor pedofielen. Op deze manier lijkt het net alsof pedofielen ook plegers van zedendelicten zijn. Different biedt ook hulp aan pedofielen en pedoseksuelen. Dit doen zij door gesprekken te voeren met de cliënten en maken dus geen gebruik van een bepaalde behandeling. In deze gesprekken wordt geleerd om te denken vanuit Bijbels oogpunt. Het DOK biedt een therapieprogramma aan voor seksuele delictplegers. Hier kunnen pedofielen ook aan deelnemen. Ook hier lijkt het alsof pedofielen mensen zijn die een zedendelict hebben gepleegd, net als bij de Waag. Uit deze vergelijkingen blijkt dat alle drie de instellingen voornamelijk behandelen door te praten en dat er weinig tot geen activiteiten worden ondernomen. Ook het doel van de instellingen is hetzelfde, namelijk het voorkomen van recidive. Zij gaan er dus allemaal vanuit dat de cliënten iets hebben gedaan dat niet door de beugel kan. Ook de overige instellingen die in hoofdstuk zes aan bod zijn gekomen hebben als doel het voorkomen van recidive. Alleen bij Different zouden pedofielen terecht kunnen om te leren omgaan met hun gevoelens. Kanttekening hierbij is echter dat de persoon wel in overeenstemming moet zijn met het geloof, aangezien dit een sterke positie inneemt binnen de hulpverlening. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 30 9 Conclusie Het is duidelijk geworden dat er twee vormen van pedofilie te onderscheiden zijn, één waarbij het enkel om gevoelens gaat en één waarbij daadwerkelijk seksuele handelingen met kinderen verricht worden. Het is van belang dat deze vormen ook daadwerkelijk van elkaar gescheiden worden. Dit is namelijk belangrijk voor de maatschappelijke positie van pedofielen, omdat zij dan niet continu bestempeld zullen worden als kindermisbruikers. Het ontstaan van pedofilie heeft geen ‘vaste’ oorzaken. Vaak is er sprake van een combinatie van omgeving en daarnaast erfelijkheid. Wat betreft het nature-nurture-debat kan geconcludeerd worden dat het tegenwoordig niet meer reëel is om een van de twee standpunten aan te hangen. Men gaat er nu namelijk vanuit dat er vrijwel altijd sprake is van een combinatie van beide. Pedofiele gevoelens kunnen dus zowel aangeboren als aangeleerd zijn. Daarbij is het geval dat de uitkomst van dit debat enorme invloed kan hebben op de maatschappelijke visie op pedofielen. Als het namelijk aangeleerd blijkt te zijn, zullen er mensen opstaan die denken het weer af te kunnen leren en zou de positie eventueel kunnen verbeteren. Bij een ‘nature-uitkomst’ zouden mensen kunnen stellen dat er niets aan pedofilie gedaan kan worden en tegelijkertijd kan dan het besef groeien dat pedofielen niets aan hun gevoelens kunnen doen, dat er geen sprake is van een keuze. Dit maakt de uitkomst van de nature-nurture-discussie zo belangrijk voor de positie van pedofielen in deze maatschappij. Het feit dat er uit recent onderzoek is gebleken dat er bij pedofielen een hersenafwijking bestaat (ten opzichte van mensen zonder pedofiele gevoelens), brengt waarschijnlijk veel teweeg binnen de pedofiele ‘gemeenschap’. Zodra er namelijk gezegd kan worden dat pedofilie geen keuze is maar een biologische oorzaak heeft, verandert het maatschappelijke standpunt rondom dit onderwerp enorm, dat is althans de verwachting, waardoor hun positie zal verbeteren. Zie ook het hierboven beschrevene nature-nurture-debat. De meeste Nederlanders zijn niet in staat iets positiefs aan pedofilie te benoemen, maar er zitten wel degelijk positieve kanten aan, aldus enkele forumbezoekers. Zo hebben ze goede pedagogische vaardigheden en kunnen ze zich goed inleven in kinderen. Als de maatschappij in zou zien dat pedofilie niet alleen negatieve gevolgen met zich meebrengt, zou hun positie misschien enigszins verbeteren. Pedofielen worden momenteel vrijwel niet geaccepteerd in onze samenleving. Mensen zijn vijandig, angstig en negatief naar pedofielen toe. Zo staan zij bijvoorbeeld in een gevangenis als laatste in de rangorde. Daarbij hebben de schrijvers van dit rapport opgemerkt dat mensen zich zeer vaak negatief uiten zodra het over pedofielen gaat. Dit omdat zij denken dat pedofilie het kind alleen maar schade toe kan brengen. Daarin komt dus ook de minderheidspositie van pedofielen naar voren. Hier kan echter opgemerkt worden dat deze mensen het verschil tussen pedofielen en pedoseksuelen dus niet opmerken. De gevolgen op economisch gebied zijn voor pedofielen vaak klein omdat zij hun geaardheid in de meeste gevallen niet melden bij bijvoorbeeld een sollicitatiegesprek. Zij geven aan dat zij vermoeden dat ze niet zullen worden aangenomen indien ze hun geaardheid wél bespreekbaar maken. Ook dit feit geeft de slechte positie van pedofielen in onze samenleving weer. Als gekeken wordt naar de hulpverlening kan geconstateerd worden dat pedofielen ook hier geen goede positie innemen. Veel hulpverleners weten niet hoe ze moeten omgaan met pedofiele cliënten en verwijzen hen snel door. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 31 Pedofielen komen vaak bij de eerstelijns hulpverlening terecht als zij niet weten hoe zij met hun gevoelens om moeten gaan. Opvallend hierbij is dat de eerstelijns hulpverleners zich niet professioneel genoeg achten om de hulp aan te bieden, waardoor er al snel wordt doorverwezen naar de tweedelijns hulpverlening en dan meestal naar een seksuoloog. Ook seksuologen vinden soms dat zij niet professioneel genoeg zijn om met deze doelgroep te werken. Hier komt bij dat sommige seksuologen niet met de doelgroep willen werken om persoonlijke redenen, zoals eigen ervaringen met kindermisbruik. Pedoseksuelen komen vaak via politie en justitie terecht bij de tweedelijns hulpverlening en dan komen zij voornamelijk in aanraking met seksuologen, psychologen/psychotherapeuten en psychiaters. Over de methodes kan gezegd worden dat pedofielen het meeste hebben aan de zelfhulpmethode, die ook gebruikt wordt bij steungroepen. Helaas zijn er tegenwoordig nog maar heel weinig steungroepen. Mensen kunnen alleen op fora terecht om over hun gevoelens te praten, terwijl veel pedofielen het ook prettig vinden om face-to-face contact te hebben. Tevens kunnen de onderzoekers concluderen dat er behoefte is aan een specifieke methode om pedofielen mee te ondersteunen. Als de steungroepen terugkomen en methoden worden ontwikkeld zou het voor pedofielen hoogstwaarschijnlijk gemakkelijker worden in de samenleving. Op politiek niveau is Nederland de laatste jaren harder geworden. Zo zijn er politieke partijen als ‘Trots op Nederland’ van Rita Verdonk die zelfs willen dat pedofielen gecastreerd worden. Het is opmerkelijk dat politieke partijen vaak reageren vanuit maatschappelijke onrust en ze zelf nog geen sterk standpunt innemen. Wel zijn er dus partijen die er zwaar tegen zijn, waardoor de positie van pedofielen op politiek niveau laag komt te staan. Er is echter een zedenwet waarmee pedofielen niet kunnen worden opgepakt en pedoseksuelen wel. Hier wordt dus wel het onderscheid gemaakt tussen de twee begrippen, waardoor pedofielen op wettelijk niveau hoger staan dan pedoseksuelen. De schrijvers van dit rapport hebben de positie van pedofielen in Nederland vergeleken met de positie van pedofielen in de Verenigde Staten. In de Verenigde Staten wordt er veel aandacht gegeven aan het onderwerp ‘pedofilie’, maar vooral aan pedoseksualiteit. Dit laten ze ook mede weten door een reality-programma te maken over het opsporen van pedofielen/pedoseksuelen en dit op nationale televisie uit te zenden. Ze vragen hierdoor aandacht voor het onderwerp. Het gaat hier echter voornamelijk om pedoseksuelen en dat wordt niet duidelijk benadrukt. Er is een aantal wetten in de Verenigde Staten wat betreft de registratie van seksuele delinquenten. Deze wetten zijn herhaaldelijk aangepast en hebben nog niet het gewenste effect gehad, namelijk het doen zakken van de recidive cijfers. Deze cijfers zijn nog steeds erg hoog en er mag dus worden afgevraagd wat het register eigenlijk voor nut heeft. Ook in Amerika wordt in de wet duidelijk onderscheid gemaakt tussen pedofielen en pedoseksuelen. Bij pedoseksualiteit is men strafbaar en bij het hebben van pedofiele gevoelens niet. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 32 10 Beleidsadvies Naar aanleiding van ons onderzoek kunnen wij enkele adviespunten formuleren. Deze adviespunten hebben betrekking op verbetering van de positie van pedofielen. Daarnaast gaan wij in op het wel of niet invoeren van registratiesystemen. Tot slot geven wij enkele adviezen met betrekking tot de hulpverlening voor pedofielen. Positieverbetering Hetgeen dat als meest opvallend uit ons rapport naar voren is gekomen, is het feit dat de begrippen pedofielen en pedoseksuelen constant door elkaar worden gehaald. Daardoor worden zij over één kam geschoren, met andere woorden: pedofielen worden ook als kindermisbruikers gezien, terwijl zij in feite niets verkeerds hebben gedaan. Zij koesteren enkel verliefde en/of seksuele gevoelens voor kinderen maar doen daar niets mee. Wij achten het dus als zeer belangrijk om binnen de Nederlandse maatschappij te verhelderen dat deze twee begrippen van elkaar verschillen en dus duidelijk gescheiden moeten worden. Als mensen zouden beseffen dat pedofielen geen seksuele handelingen met kinderen verrichten, zou volgens ons de maatschappelijke visie op pedofielen zeker beïnvloed worden, met als gevolg een positieverbetering van deze groep. Wat tevens belangrijk is om te beseffen bij het bovenstaande is dat pedofielen niet bewust voor hun gevoelens gekozen hebben. Zoals in hoofdstuk twee te lezen is, is het ontstaan van pedofilie een combinatie van nature en nurture, met andere woorden: het is gedeeltelijk aangeboren en gedeeltelijk aangeleerd. Het is dus niet eerlijk om iemand te veroordelen naar aanleiding van hun pedofiele gevoelens, omdat er geen sprake is van een (bewuste) keuze. Er bestaat enkel de keuze of deze gevoelens worden omgezet in acties en in dat geval verschuift het begrip van pedofilie naar pedoseksualiteit. De twee bovenstaande punten kunnen worden verwerkt in een campagne. Dit om de bevolking voor te lichten over bovenstaande informatie. Er kunnen bijvoorbeeld folders of posters worden gemaakt. Een andere mogelijkheid is om deze informatie te verwerken in de lessen op school. Op scholen wordt al veel geleerd over kinderlokkers en dat je nooit met vreemden mee mag gaan. Op de middelbare school kan er dan eventueel informatie worden gegeven over pedofilie en pedoseksualiteit. De politiek dient volgens ons een duidelijk standpunt in te nemen ten aanzien van pedofilie. Als er geen eenduidig beleid wordt gevormd, bestaat er het risico dat de politiek de maatschappelijke discussie op zijn beloop laat en de belangen van pedofielen alsnog niet behartigd worden. Registratie In de Verenigde Staten is men heel open over mensen die seksuele handelingen met kinderen verrichten in de zin van openbare registers. In Nederland worden websites waarop mensen met pedofilie met naam en toenaam worden genoemd uit de lucht gehaald. Wij vragen ons af of zo’n register in Nederland mogelijk is. Over dit onderwerp was veel verdeeldheid onder de schrijvers van dit rapport. We begonnen met het standpunt dat een register van pedoseksuelen in Nederland nodig is, maar dat deze wel in mildere mate toegankelijk zou moeten zijn dan de registers in de Verenigde Staten. Zo stelden we als voorwaarde dat alleen personen met een gegronde reden de gegevens uit het register mogen opvragen. Dat voorkomt dat de gegevens op straat komen te liggen en dat iedereen, dus ook mensen met verkeerde bedoelingen, toegang hebben tot het register. Wij Beleidsnota ‘Pedofilie’ 33 kwamen echter tot de conclusie dat ‘gegronde redenen’ een te vaag begrip is en dat het ook niet duidelijk gemaakt kan worden of iemand de waarheid spreekt, want stel nu dat iemand zich voordoet als een moeder van twee kinderen, terwijl het eigenlijk een ‘pedofielenjager’ is. Vervolgens ontstond er een discussie rondom de vraag of het überhaupt realistisch en eerlijk is om een register op te stellen. Een register zou voor pedoseksuelen namelijk als gevolg kunnen hebben dat zij voortaan worden beschimpt door personen in hun omgeving die door middel van het register kennis hebben gekregen van het feit dat diegene pedoseksueel is. Bovendien kan het ernstige gevolgen hebben voor de familie van pedoseksuelen, omdat hun naaste in de openbaarheid is gekomen en er mogelijk wraakacties volgen. Het roept enkel maatschappelijke onrust en angst op wanneer in de openbaarheid komt waar pedoseksuelen woonachtig zijn. De andere kant van het verhaal is dat een registratie van pedoseksuelen wel degelijk sociaal wenselijk is op bepaalde vlakken. Zo’n registratie kan namelijk voorkomen dat pedoseksuelen zich weer in functies kunnen begeven waarbij contact met kinderen een belangrijk onderdeel is. De vraag is echter hoe ervoor gezorgd kan worden dat er een registratiesysteem komt die aan de ene kant de belangen van de maatschappij behartigt en er tegelijkertijd voor zorgt dat pedoseksuelen en pedofielen niet maatschappelijk worden vervolgd. Binnen de onderzoeksgroep werd het idee geopperd om een bepaald registratiesysteem in te voeren. Dit zou een systeem zijn dat rekening houdt met de anonimiteit van mensen. Het kan bereikt worden door verschillende eigenschappen van mensen aan elkaar te koppelen. Als een pedoseksueel en iemand die geen diploma’s heeft bijvoorbeeld komen solliciteren naar een baan als leraar worden deze personen allebei niet aangenomen. Dit omdat beide personen niet geschikt zijn: de één niet vanwege zijn pedoseksueel-zijn en de ander niet vanwege zijn ontbrekende diploma’s. Degene die de sollicitatieprocedure leidt, krijgt via het registratiesysteem enkel door dat de personen niet geschikt zijn. De reden wordt niet bekend gemaakt. In dit voorbeeld laten wij zien dat het nuttig zou kunnen zijn om al bestaande registratiesystemen met elkaar te combineren. Door deze combinatie kan de anonimiteit van pedoseksuelen gewaarborgd worden en wordt voorkomen dat deze personen in functies terecht kunnen komen waarbij omgang met kinderen cruciaal is. Ook zou het hierbij een mogelijkheid moeten zijn voor pedofielen (dus niet pedoseksuelen) om zich vrijwillig te laten registreren. Op deze manier zou de pedofiel beschermd kunnen worden tegen zichzelf. Het hierboven beschreven registratiesysteem zou de positie van pedofielen kunnen verbeteren. Door te voorkomen dat pedoseksuelen aangenomen worden bij banen waarvoor omgang met kinderen een vereiste is, zou ook kindermisbruik teruggedrongen kunnen worden. Wanneer dit niet het geval zou zijn, zouden in de maatschappij vraagtekens op kunnen gaan rond de vraag hoe het kan gebeuren dat iemand die al eerder veroordeeld is voor pedoseksualiteit alsnóg aangenomen wordt bij voorbeeld een basisschool. Met die vraagtekens gaat een vooroordeel over pedofielen samen: ‘zie je wel, ze zijn allemaal hetzelfde.’ Door dus te voorkomen dat veroordeelde pedoseksuelen opnieuw een ‘kinderrijk’ beroep zullen uitoefenen, verminder je ook het vooroordeel over pedofielen. Indirect wordt dus de positie van pedofielen verbeterd. Bij deze manier van registratie kan men zich echter afvragen of het niet te ver gaat. Als pedoseksuelen geregistreerd gaan worden, zouden eigenlijk ook moordenaars, dierenbeulen Beleidsnota ‘Pedofilie’ 34 etcetera geregistreerd moeten worden, want ook zij dienen tegen zichzelf beschermd te worden en daarnaast dient de maatschappij beschermd te worden tegen hen. Omdat wij dit dilemma enorm ingewikkeld vinden en wij bovendien geen gefundeerde uitspraken kunnen doen over wat wel of niet goed is maar alleen kunnen gissen, adviseren wij om diepergaand onderzoek te doen naar de gevolgen van registratie. Pas dan kan volgens ons een gegronde keuze worden gemaakt. Hulpverlening Wij adviseren tevens om meer steungroepen te creëren in Nederland, want op dit moment is er alleen in het oosten van het land een steungroep en kunnen de pedofielen enkel op forums terecht. Er is echter wel behoefte aan steungroepen, ook in de rest van het land. Het is daarnaast belangrijk dat professionals beter bekend worden met de doelgroep. Tot op heden zijn veel professionals niet in staat om te reageren vanuit hun beroep maar vanuit persoonlijk kader. Voor de pedofielen is het belangrijk dat ze als mensen worden behandeld en niet veroordeeld worden vanwege hun seksuele voorkeur. Er is dus meer kennis nodig over pedofilie. Op dit moment komen pedofielen vaak terecht bij seksuologen of psychiatrische instellingen. Wanneer er meer kennis is onder de professionals, zullen pedofielen ook terecht kunnen bij het maatschappelijk werk. Dit zouden wij beter bekend kunnen maken door hier op de opleiding meer aandacht aan te wijden en de leerlingen het onderscheid duidelijk te maken, want ook hier blijkt dat veel leerlingen bij de opleiding maatschappelijk werk en dienstverlening geen kennis hebben van het verschil tussen pedofielen en pedoseksuelen (dat kwam bijvoorbeeld naar voren tijdens het debat). Er kan dan ook duidelijk worden uitgelegd hoe het beste omgegaan kan worden met pedofielen en wat er gedaan kan worden als het niet lukt om met pedofielen te werken. Tijdens ons onderzoek is gebleken dat er geen specifieke methodiek bestaat voor de behandeling van pedofielen en daarom adviseren wij om zo’n methodiek te ontwikkelen. In hoofdstuk zes staat een opzet van een methodiek beschreven door een forumbezoeker. Dit lijkt ons een goede ingang voor een nieuwe hulpverleningsmethode. Het is hierbij wel belangrijk om de methode in samenspraak met de doelgroep te ontwikkelen, omdat de doelgroep precies kan aangeven welke wensen en behoeften zij hebben. Professionals moeten tevens gestimuleerd worden na te denken over het nature-nurture debat omtrent pedofilie en er een standpunt in te nemen. De bedoeling hiervan is dat professionals voor zichzelf beslissen aan welke kant ze staan: denken ze dat pedofilie aangeboren is of aangeleerd? Als een hulpverlener bijvoorbeeld denkt dat het aangeboren is, kan diegene van mening zijn dat het ook weer afgeleerd kan worden en dus een behandeling starten. Mensen die van mening zijn dat het aangeboren is, zouden kunnen vinden dat een behandeling geen nut heeft. Zij kunnen daarom eventueel weigeren om pedofielen te behandelen. Tot slot dient tijdens de hulpverlening aandacht besteed te worden aan de psychoseksuele ontwikkeling om zo te proberen de oorzaak/oorzaken van het ontstaan van de pedofiele gevoelens te achterhalen. Weten wat de oorzaken zijn van pedofiele gevoelens kan iemand misschien rust geven. Met deze adviezen hopen wij voor pedofielen een betere positie in de samenleving te kunnen creëren. In bijlage negen zijn voor geïnteresseerden een aantal relevante bronnen weergegeven. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 35 11 Bronvermelding 1 Definitie van de doelgroep Internet www.pedofilie.nl/definities http://nl.wikipedia.org/wiki/Pedofilie www.pedofilie.nl/node/21 www.p-loog.info/Opinie/informatiemap_pedofilie.htm www.humanbeing.demon.nl/humanbeingsweb/Bibliotheek/palmen_tekst.htm#Hoofdst uk%201 www.echoecho.nl/echobestanden/Het%20biopsychosociaal%20model.pdf www.scientificblogging.com/news_account/pedophiles_found_to_have_deficit_in_bra in_activation www.seksueelmisdrijf.nl/jl/index.php?option=com_content&task=view&id=42&Itemi d=74 www.different.nl/cms/content/view/103/70/ www.encyclo.nl/zoek.php www.webfilosofen.nl/thema.php?naturenurture www.hiw.kuleuven.ac.be/ned/lessen/cursumateriaal/0809/devriendt.pdf www.pedofilie.nl/node/193 reacties op de definitie weergegeven op www.pedofilie.nl/node/21 Literatuur ‘De mens in thema’s’, L. Roijendijk, A. Dijt en G.J. Wijers (2006) ‘Pedofilie: een controversiële kwestie – analyse van een maatschappelijk vraagstuk’, Frank van Ree (2001) 2 Het ontstaan van pedofilie Internet www.p-loog.info/Opinie/informatiemap_pedofilie.htm www.humanbeing.demon.nl/humanbeingsweb/Bibliotheek/palmen_tekst.htm#Hoofdst uk%201 www.echoecho.nl/echobestanden/Het%20biopsychosociaal%20model.pdf www.scientificblogging.com/news_account/pedophiles_found_to_have_deficit_in_bra in_activation www.seksueelmisdrijf.nl/jl/index.php?option=com_content&task=view&id=42&Itemi d=74 www.different.nl/cms/content/view/103/70/ www.encyclo.nl/zoek.php www.webfilosofen.nl/thema.php?naturenurture www.hiw.kuleuven.ac.be/ned/lessen/cursumateriaal/0809/devriendt.pdf www.pedofilie.nl/node/193 Literatuur ‘De mens in thema’s’, L. Roijendijk, A. Dijt en G.J. Wijers (2006) ‘Pedofilie: een controversiële kwestie – analyse van een maatschappelijk vraagstuk’, Frank van Ree (2001) Beleidsnota ‘Pedofilie’ 36 3 Ervaringen en gevolgen Internet www.pedofilie.nl, reacties van forumbezoekers Meso en Jorge Literatuur ‘Jongensliefde – seks en erotiek tussen jongens en mannen’, dr. E. Brongersma (1993) 4 Positie van de pedofiel Internet www.trimbos.nl/default22145.html www.pedofilie.nl/node/1343 Literatuur ‘Seksualiteit, intimiteit en hulpverlening’, M. Heemelaar (2008) ‘Jongensliefde, seks en erotiek tussen jongens en mannen, deel 2’, dr. E. Brongersma (1993) ‘Kinderporno, pedofilie en de tijdsgeest’, van Ree (2008) 5 Beleid omtrent pedofilie en pedoseksualiteit in Nederland Internet www.ad.nl/denhaag/zoetermeer/article452149.ece?pageNavType=all www.pedofilie.nl/node/409 http://wetboek.net/Sr/23.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/240a.html http://wetboek.net/Sr/23.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/240b.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/244.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/245.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/247.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/248.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/248a.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/248b.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/248c.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/249.html http://wetboek.net/Sr/23.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/250.html www.wetboek-online.nl/wet/Sr/251.html www.pedofilie.nl/node/46 www.wetboek-online.nl/wet/Sr/5a.html www.trouw.nl/achtergrond/Specials/recht/article1939004.ece/Melding_bij_vrijlating_ pedofiel__.html www.trouw.nl/opinie/podium/article1939647.ece/Pedofiel_heeft_stok__achter_de_de ur_nodig_.html 6 Hulp- en dienstverlening Internet www.helping-people.info/hoe_help_je.htm www.pedofilie.nl/forum www.nvvp.nl/linklijst.php?parent_id=1&stap1=Info+voor+cli%26euml%3Bnten&stap 2=Wat+is+psychotherapie%3F&type=linklijst&pt= Beleidsnota ‘Pedofilie’ 37 www.jorisoost.nl/index.html www.humanbeing.demon.nl/humanbeingsweb/Bibliotheek/ernest/hoofdstuk_5.htm www.martijn.org/page.php?id=104000 www.reclassering.nl/in_vogelvlucht/?cid=51 www.justitie.nl/onderwerpen/straf_en_boete/tbs/over_tbs/#paragraph3 www.justitie.nl/onderwerpen/straf_en_boete/tbs/ www.dewaag-utrecht.nl/client/3/?websiteid=3&contentid=3 www.different.nl/cms/content/view/116/90/ www.hetdok.nl/ www.seksueelgeweld.info/ik_zoek_hulp/hulpverlening_aan_plegers/vrijwillge_daderh ulpverlening www.seksueelgeweld.info/ik_zoek_hulp/hulpverlening_aan_plegers/daderhulpverleni ng www.stichtingnaaste.nl/doel.php www.stichtingnaaste.nl/index.php Interviews Interview met een rechercheur van de afdeling Sociale Jeugd- en Zedenpolitie in Hollands-Midden Interview met een medewerker van Different Reacties op het forumtopic ‘Onderzoek’ op de website www.pedofilie.nl/node/1343 Overig Folder: ‘Seksuele delictplegers’ van de website www.hetdok.nl/index.php?pageID=2247&n=371&s=&folderID=189176 Folder: ‘Groepsbehandeling voor plegers van zedendelicten tegen kinderen’ van de website www.dewaag-utrecht.nl/pool/3/documents/2%20-%20PPG%20def.%20%20gr%20beh%20plegers%20zedendelicten%20tegen%20kinderen%20apr08%20kle ur.pdf Folder: ‘Groepsbehandeling voor mensen die kinderporno hebben gedownload’ van de website www.dewaag-utrecht.nl/pool/3/documents/6%20-%20KPD%20def.%20%20gr%20beh%20kinderpornon%20downloaders%20apr08%20kleur.pdf Bronnen van de bijlagen komende uit hoofdstuk zes Internet www.justitie.nl/onderwerpen/straf_en_boete/tbs/over_tbs www.dewaag-utrecht.nl/pool/3/documents/6%20-%20KPD%20def.%20%20gr%20beh%20kinderpornon%20downloaders%20apr08%20kleur.pdf www.dewaag-utrecht.nl/pool/3/documents/2%20-%20PPG%20def.%20%20gr%20beh%20plegers%20zedendelicten%20tegen%20kinderen%20apr08%20kle ur.pdf www.helping-people.info/schema_nl.htm Interviews Interview met een medewerker van Different Interview met een rechercheur van de afdeling Sociale Jeugd- en Zedenpolitie in Hollands-Midden Beleidsnota ‘Pedofilie’ 38 Overig Folder: ‘Groepsbehandeling voor plegers van zedendelicten tegen kinderen’ van de website www.dewaag-utrecht.nl/pool/3/documents/2%20-%20PPG%20def.%20%20gr%20beh%20plegers%20zedendelicten%20tegen%20kinderen%20apr08%20kle ur.pdf Folder: ‘Groepsbehandeling voor mensen die kinderporno hebben gedownload’ van de website www.dewaag-utrecht.nl/pool/3/documents/6%20-%20KPD%20def.%20%20gr%20beh%20kinderpornon%20downloaders%20apr08%20kleur.pdf 7 Beleid omtrent pedofilie en pedoseksualiteit in de Verenigde Staten Internet www.aacap.org/cs/root/facts_for_families/child_sexual_abuse. www.abanet.org/publiced/preview/school/sexoffenders0203.html. www.abanet.org."Supreme Court Cases of Interest 2002-2003: Sex Offender Registries (ABA Division for Public Education)". http://caselaw.lp.findlaw.com/scripts/getcase.pl?navby=CASE&court=US&vol=538& page=1. www.meganslaw.ca www.ojp.usdoj.gov/bjs/crimoff www.wikipedia.nl Literatuur/artikelen Appeals court upholds ruling on sex offender list, The Kansas City Star, April 2, 2008 California Megan's Law - California Department of Justice - Office of the Attorney General California Megan's Law - California Department of Justice - Office of the Attorney General "Child Sexual Abuse". Facts for Families, No. 9. American Academy of Child and Adolescent Psychiatry. May 2008. Columbia Daily Tribune: "Court asked to keep teen off offender list. Connecticut Department of Public Safety, et al., Petitioners v. John Doe, individually and on behalf of all others similarly situated. California 2006 Election Proposition 83 summary Sex Offenders. Sexually violent predators. New York State Sex Offender Registry, Registerable Offenses", New York State, Division of Criminal Justice Services Punishment, residence restrictions and monitoring. Initiative Statute. "Patty Wetterling: The harm in sex-offender laws", The Sacramento Bee Sex Offender Registries: Putting Lives At Risk? Supreme Court of the United States St. Louis Post-Dispatch: "Legislators focus on sex offenders Supreme Court Cases of Interest 2002-2003: Sex Offender Registries (ABA Division for Public Education)" Beleidsnota ‘Pedofilie’ 39 12 Bijlagen § 12.1 Reacties op het forumtopic ‘Onderzoek’ op www.pedofilie.nl 3 Juni, 2009 - 13:23 — Anoniem Onderzoek Beste forumbezoekers, Wij zijn zes tweedejaars studenten van de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening op de Hogeschool Leiden en momenteel zijn wij bezig met een project waarin het thema ‘diversiteit’ een rol speelt. Wij krijgen daarbij de mogelijkheid om ‘in te zoomen’ op een bepaalde doelgroep en wij hebben naar aanleiding daarvan de doelgroep ‘mensen met pedofiele gevoelens en mensen die handelen naar deze gevoelens’ gekozen. Wij focussen ons daarbij op de sociale, economische en culturele positie van deze doelgroep. Ook doen wij onderzoek naar de mogelijke oorzaken en gevolgen van pedofilie en pedoseksualiteit. Omdat wij het erg belangrijk vinden om meerdere kanten van het verhaal te belichten en dus meerdere bronnen te gebruiken, hebben wij besloten om ons op dit forum aan te melden. Via het forum willen wij graag in contact komen met mensen die in bovenstaande doelgroep vallen, omdat wij een aantal vragen aan hen willen stellen. Onze wens is om een goed onderbouwd en objectief rapport te schrijven en wij hopen dan ook dat jullie, de bezoekers van dit forum, ons daarbij willen helpen. Binnenkort posten wij een aantal vragen. Wij zouden het zeer op prijs stellen als jullie daarop willen reageren. Vriendelijke groeten, Studenten MWD 3 Juni, 2009 - 16:01 — de vrijdenker Ik vraag me af of je dit Ik vraag me af of je dit lukt. Er zijn net zo verschillen in pedofilie als kaassoorten of dipsausjes. Wat ik bedoel te zeggen, hoe goed je bedoeling ook is, pedofilie is net als andere zaken niet onder 1 noemer te vangen. De ene pedofiel is de andere niet. Persoonlijk vind ik dit soort onderzoeken doodvermoeiend, die hoor ik mijn levenlang al. Ik zou zeggen begeef je onder pedofielen en kinderen dan leer je meer dan vanachter je schrijftafel dan kunnen al die onderzoeken naar de prullebak verdwijnen. Ik ben geen curiositet of bacterie die je onder een microscoop moet onderzoeken. Ik ben een doodgewoon mens zoals alle doodgewone mensen met doodgewone dagelijks bezigheden. Niets bijzonders om over te schrijven. De meesten onder ons trouwens ook niet 4 Juni, 2009 - 18:41 — MWD-studenten Precies wat wij proberen Beste vrijdenker, Je zegt: 'begeef je onder de pedofielen en dan leer je meer dan vanachter je schrijftafel...'. Dat is wat wij proberen te doen door ons op dit forum aan te melden. Zoals al eerder gezegd: wij willen graag de situatie van meerdere kanten bekijken, dus ook vanuit de doelgroep zelf en niet alleen vanuit de overwegend afkeurende maatschappij. Graag zouden we je willen verzoeken om toch onze komende vragen te beantwoorden. 4 Juni, 2009 - 19:54 — de vrijdenker Beste student wat ik bedoel, Beste student wat ik bedoel, begeef je onder pedofielen zelf. Is ook daadwerkelijk in de praktijk niet op internet. Hoe ik deze mensen ook langzamerhand redelijk denk te kennen. Het blijft digitaal. Je mist mimiek, gedrag in oogopslag gebaren enz. Je hebt dus nooit een totaal plaatje van mensen dat noodzakelijk is om je een beeld te kunnen vormen. Vragenlijstjes Beleidsnota ‘Pedofilie’ 40 zeggen mij niets, omdat vragen beantwoorden nooit het gehele verhaal achter iemands persoon kunnen weergeven. Dat is ook de reden dat ik er niets voor voel vragen op dit gebied te beantwoorden. Niet omdat ik je niet zou vertrouwen, maar om hierboven beschreven redenen. 4 Juni, 2009 - 02:10 — Jorge Verduidelijking Beste studenten, Willen jullie je doelgroep iets specifieker vermelden? Je hebt het over ‘mensen met pedofiele gevoelens en mensen die handelen naar deze gevoelens’, maar hoe moet ik dat handelen zien? A. ik heb pedofiele gevoelens, en kijk wel eens naar kinderen op straat die ik mooi vind of B. ik heb pedofiele gevoelens, en ga ook met kinderen om; heb vriendschappen met ze of C. ik heb pedofiele gevoelens en heb seksuele contacten met kinderen, danwel streef deze contacten na? Zelf ben ik een gevalletje B. Eventueel wil ik wel wat vragen beantwoorden; laat maar komen. 4 Juni, 2009 - 17:10 — TwistedSociety Same 'here' Get it on :p 4 Juni, 2009 - 18:38 — MWD-studenten Beste Jorge, Als wij het in Beste Jorge, Als wij het in ons onderzoek hebben over iemand die handelt naar zijn pedofiele gevoelens, dan hebben we het over C, zoals jij het beschrijft. A en B vallen voor ons onder 'mensen met pedofiele gevoelens'. Binnenkort posten wij onze vragen. 4 Juni, 2009 - 23:44 — Jorge Duidelijk Dat is duidelijk, dank jullie voor de toelichting. Mag ik jullie aanraden om de dingen wel gewoon bij de naam te noemen, zelfs al is het taboe om erover te spreken? Je bent op zoek naar pedofielen die seksuele contacten met kinderen hebben, dat klinkt een stuk duidelijker dan pedofielen die naar hun gevoelens handelen. Dat handelen kan namelijk van alles zijn, van het bijhouden van deze website via het verzamelen van foto's van kinderen tot het gericht zoeken naar seksuele contacten met kinderen. 8 Juni, 2009 - 19:12 — MWD-studenten Bedankt Bedankt, dat zullen we doen. Het was voor ons ook even moeilijk om de goede terminologie te 'vinden'. 4 Juni, 2009 - 21:23 — georg-bl gevalletje alfabet... zowel A, maar ook B, en vaak onzeker over mijn eigen C..... Niet in een enkel hokje te vangen, maar kom maar op met die vragen... 7 Juni, 2009 - 12:38 — MWD-studenten Hulpverlening Hallo forumbezoekers, Ik ben een van de zes studenten en ik zou graag van jullie willen weten of jullie wel eens hulp Beleidsnota ‘Pedofilie’ 41 hebben gehad om met jullie gevoelens om te gaan. En hoe jullie dat ervaren hebben. Hebben jullie een idee hoe dit verbeterd kan worden? En hebben jullie behoefte aan hulp, maar weerhoudt iets jullie? Wat weerhoudt jullie dan? Ik bedoel hiermee vrijwillige hulpverlening maar ook gedwongen hulpverlening. Ik wil er even bijzeggen dat ik weet dat de gevoelens zelden of nooit weggaan en dat het iets is waar je mee kan/moet leren omgaan. 7 Juni, 2009 - 13:42 — georg-bl gedwongen hulpverlening Laat ik vooropstellen dat "gedwongen hulpverlening" een contradictio in terminis is. Hulpverlening kan alleen plaatsvinden indien er een hulpvraag bestaat. Bij dwang is hiervan geen sprake. De hulp die ik gehad heb, en waar ik ook om gevraagd heb, betrof het omgaan met gevoelens hoe dan ook. Mijn pedofile gevoelens incluis. Omdat ik er zelf voor open stond, en me vastklampte aan elke vorm van ondersteuning in deze, heeft deze ondersteuning me ook datgene gebracht wat ik ervan verwachtte. Hier moet ik bij aanvullen dat ook een regelmatige check of het aanbod de vraag beïnvloedt bij het hele proces hoorde, ook op mijn eigen verzoek. Mijn ondersteuning haalde ik bij Reinier van Arkel, GGZ in Den Bosch en weide omgeving. 7 Juni, 2009 - 14:44 — Jorge Ja Ik ben een aantal jaar geleden in verband met een andere vraag doorverwezen naar een seksuologe om te onderzoeken of mijn seksuele gerichtheid iets met mijn hulpvraag te maken had. De seksuologe was een superaardige vrouw, maar ik heb haar meer kunnen leren dan zij mij geloof ik. Mijn gevoelens had ik toen allang geaccepteerd en onder controle. De beste hulp die ik bij dat accepteren heb gehad was het contact met gevoelsgenoten. 7 Juni, 2009 - 16:51 — de vrijdenker En hebben jullie behoefte En hebben jullie behoefte aan hulp, maar weerhoudt iets jullie? Wat weerhoudt jullie dan? Ik bedoel hiermee vrijwillige hulpverlening maar ook gedwongen hulpverlening. Ik wil er even bijzeggen dat ik weet dat de gevoelens zelden of nooit weggaan en dat het iets is waar je mee kan/moet leren omgaan -------------------------------------------------------------------------------------Ik laat me er toch even door verleiden te reageren. Ik zoek geen hulp, wil geen hulp, ik heb geen hulp nodig. Ik heb schoon genoeg van die betweterige goochen die alleen maar zeveren op de Riagg (tegenwoordig Mentrum) om je te willen bekeren. ze moeten gewoon van mij afblijven met hun op niets gebaseerde niets begrijpende alles alleen van hun standpunt uit geredeneerde shit. waarmee ze meehelpen een maatsschappij te steunen die de mijne niet is en die ik ook nooit wil voorstaan. Waarom ? Mijn gevoelens zijn even normaal als iedereen. Ook al denkt de maatschappij dat we gestoord zijn en gevaarlijk voor kinderen. Maar daar heb ik geen boodschap aan.Ik weet waar ik voor sta en dat is voor mij voldoende. Gelukkig heb ik hetero vrienden en vriendinnen die me wel 100 % beter begrijpen dan hen en ze dragen mij op handen. Ze weten heel veel van me, ben daar heel open in en niemand van hen doet moeilijk over pedofilie. Een uitspraak van één van mijn vrienden, die zelf op en top hetero is, heeft mij een kaart van zijn vakantie gestuurd met een voor mij bloed mooi jongetje er op. Hij schreef: Gezien de plek die je inneemt, ben je zoals je bent. 9 Juni, 2009 - 14:58 — MWD-studenten Enkele vragen Beleidsnota ‘Pedofilie’ 42 Beste forumbezoekers, Hieronder enkele vragen. Ze zijn gesteld in de 'u-vorm', omdat we mensen niet willen generaliseren door in 'jullie-vorm' te spreken. - Hoe ervaart u de seksuele geaardheid 'pedofilie' zelf? Hoe is het om met die seksuele geaardheid in de hedendaagse samenleving te functioneren? - Hoe wordt er vanuit de hedendaagse maatschappelijk tegen mensen met pedofilie aangekeken volgens u? Hoe ervaart u dat zelf? - Kunt u enkele positieve en/of negatieve gevolgen van 'pedofilie' als seksuele geaardheid noemen? - Bent u zich bewust van de (mogelijke) gevolgen van pedoseksualiteit voor een kind? Zo ja, wat zijn volgens u de gevolgen? - Ervaart u moeilijkheden bij bijvoorbeeld het solliciteren naar een baan vanwege uw seksuele geaardheid? Met andere woorden: ervaart u uw seksuele geaardheid soms als een belemmering en zo ja, wanneer dan? Hopelijk zijn de vragen duidelijk geformuleerd. Mochten er onduidelijkheden bestaan, dan horen wij dat graag. Alvast bedankt voor de antwoorden. NB. Als er punten zijn die iemand als belangrijk acht om in ons rapport op te nemen, post het dan, want wij nemen het graag mee. 9 Juni, 2009 - 21:57 — Sje Ik ben zelf Ik ben zelf kwaliteitsonderzoeker in de psychiatrie geweest. Ik kan mij de weerzin van Vrijdenker tegen vragenlijsten levendig indenken. Sommige zijn ook strond vervelend. Ik vind de bedoeling van deze studenten goed, maar ze blijken geen gevoel te hebben voor hoe ze dit moeten aanpakken. Daarom even wat tips van een "onderzoeker". U is een zeer beleefde vorm, maar ook een die afstand schept. Ik weet niet hoe de aangesproken pedofielen het ervaren, maar ik zou me door dat ge-u alleen al niet zomaar blood geven. Ik ben geen pedofiel, maar als ik die vragen lees, zou ik ze laten voor wat ze zijn. En dan denk ik dat Vrijdenker gelijk heeft, begeef je in de wereld van de pedofiel. Vraag de pedofielen op deze site of ze bereid zijn naar een ontmoetingsavond te komen, zodat jullie hen persoonlijk de vragen kunnen stellen. En stel dan je vragen eenduidig. Maak van een vraag niet meerdere. En durf vooral het beestje bij de naam te noemen. Als je naar de huisarts gaat over poepproblemen, maar je durft geen woord wat daarop maar lijkt in de mond te nemen, zul je toch een raar gesprek voeren met je huisarts en die zal je niet zo eenvoudig begrijpen. Jullie hoeft ook helemaal niet, vraag gewoon "wat vind jij....". Wat leren ze vandaag de dag tijdens de studie? Je wilt natuurlijk niet op tenen trappen, dat is begrijpelijk, wil ik hier ook niet, maar schep ook geen afstand door je taalgebruik. Je vraagt over iets heel verdomd persoonlijks een open antwoord en reactie. Wees dan zelf zo open en eerlijk als je kunt zijn. Toon dat ook in de vorm van je vragen. En ik vraag me af of jullie de berichten op het forum hebben gelezen en de artikelen. Dan zou je aan een pedofiel geen vragen stellen over pedosexualiteit en zouden jullie de vragen wat anders inkleden naar mijn mening. Ik wil jullie graag een tip geven. Open op elke vraag die je hebt een thema op dit forum. Dan krijg je de verhalen en discussie per vraag duidelijk overzichtelijk bij elkaar. En zo hebben we er allemaal wat aan. Geven jullie ook een samenvatting van jullie onderzoek? Ik wens jullie veel succes en hoop dat je veel reacties mag ontvangen. Als jullie je doel duidelijker formuleren moet dat best gaan lukken. De pedofielen hier zijn behoorlijk open. 10 Juni, 2009 - 18:27 — MWD-studenten Ik kan je reactie begrijpen, Ik kan je reactie begrijpen, maar ik wil er ook even bij zeggen dat wij heel erg ons best doen Beleidsnota ‘Pedofilie’ 43 om niet veroordelend en respectloos over te komen. Wij hebben de beste bedoelingen en begrijpen dat het een omstreden onderwerp is. Wij dachten dat als wij mensen bij het beestje noemden dat respectloos zou zijn, want iemand is meer dan pedofiel alleen. Wij hebben reacties en artikelen op het forum gelezen, de reden dat we die vraag stellen is doordat er in ons onderzoek naar voren is gekomen dat pedofielen heel vaak niet weten wat de gevolgen voor het kind zijn. En nee, die gevolgen zijn niet voor elk kind negatief, maar bij het grootste deel wel. Bij verdere vragen zullen wij met deze dingen rekening houden. Wij zullen kijken of wij misschien ons onderzoek of de belangrijkste dingen op deze site kunnen zetten. 10 Juni, 2009 - 18:28 — MWD-studenten Beste Sje, Wij zouden het Beste Sje, Wij zouden het fijn vinden als je ons rechtstreeks aanspreekt in plaats van het te hebben over 'deze studenten'. Dat schept namelijk ook afstand. Bovendien voelen wij ons negatief bekritiseerd als je zegt dat wij kennelijk geen gevoel hebben voor dit soort onderzoek. Wij doen ons uiterste best om een zo goed mogelijk rapport in elkaar te zetten, maar helaas hebben wij daar nog niet zo veel ervaring mee. Ons begeven in de wereld van pedofielen is vrijwel onmogelijk voor ons vanwege het korte tijdsbestek dat wij vanuit school krijgen aangereikt. Bovendien hebben wij al contact opgenomen met meerdere pedofielen, maar zij wilden niet meewerken. Als laatste willen wij graag nog even toelichten waarom we het woord 'pedofiel' liever niet gebruiken. Een schizofreen noem je ook geen schizofreen, want een mens is meer dan zijn ziekte. Een pedofiel noemen wij geen pedofiel, omdat zij meer zijn dan hun seksuele geaardheid. Hopelijk begrijpt iedereen dat. 9 Juni, 2009 - 22:20 — meso onderzoek Hoe ervaart u de seksuele geaardheid 'pedofilie' zelf? Hoe is het om met die seksuele geaardheid in de hedendaagse samenleving te functioneren? Over het algemeen belemmert het me niet in mijn functioneren. Af en toe ben ik wat somber. Ik mis af en toe jongetjes om me heen. Er is een tijd geweest dat ik regelmatig jongetjes over de vloer had. Gewoon gezellig kletsen, voetballen, computeren, zwemmen etc.. Altijd op vriendschappelijk, nooit fysiek. Heerlijk, was dat! Ik merk dat deze contacten moeilijker te leggen zijn nu ik wat ouder ben. Dit vind ik erg jammer. Overigens is mijn somberheid niet puur toe te schrijven aan mijn geaardheid. In de tijd dat ik mijn pedofiele gevoelens als geheim bij me droeg, voelde ik me regelmatig eenzaam en onbegrepen. Ik heb me vaak afgevraagd hoe mijn familie, vrienden en kennissen zouden reageren als ze hiervan afwisten. Sinds kort weet mijn vrouw ervan. Ook heb ik goede gesprekken gehad met een psycholoog. Het is geweldig om te merken dat ze me niet veroordelen, maar het beste met mij voor hebben. Een stukje eenzaamheid is hierdoor verdwenen. Ik ben er van overtuigd dat verder niemand in mijn omgeving mij associeert met pedofilie. Aan de ene kant betreur ik dit (ik houd niet van geheimen), aan de andere kant ben ik er blij mee, want zo vormt het geen belemmering voor mijn maatschappelijke functioneren. Hoe wordt er vanuit de hedendaagse maatschappelijk tegen mensen met pedofilie aangekeken volgens u? Hoe ervaart u dat zelf? Over het algemeen heel negatief en afwijzend. Mensen zijn vaak onwetend. Het beeld van pedofilie is er vertekend. Mensen kunnen het meestal niet los zien van misbruik. Ik vind dit heel triest, maar begrijpelijk. Door de media wordt dit beeld in stand gehouden. Ik vind het fijn te merken dat de mensen die moeite doen om zich te verdiepen in het onderwerp vaak begripvol zijn. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 44 In de maatschappij val ik niet op. Ik functioneer naar behoren, heb een goede baan, een relatie, kinderen, vrienden, hobby’s, etc.. Dus, ik ervaar verder geen last! Kunt u enkele positieve en/of negatieve gevolgen van 'pedofilie' als seksuele geaardheid noemen? Positief: Ik heb goede pedagogische vaardigheden. Ik sta dicht bij hun belevingswereld. Deze kwaliteit komt goed van pas in werk! Negatief: Ik vind sommige jongens fysiek erg aantrekkelijk. Hier kan, mag en wil ik niks mee. Wel fantaseer ik hier over. Het evenwicht bewaren tussen gevoel en verstand kost energie. Ik moet soms moeite doen om mijn energievoorraad op pijl te houden. Het leven met een geheim. Eigenlijk wil ik volledig open kaart spelen. Mensen moeten mij accepteren zoals ik ben! Ik ben geen gevaar! Nu niet en in de toekomst ook niet! Voor mij is het niet verstandig om mijn gevoelens openbaar te maken. Ik ben bang voor de consequenties. Bent u zich bewust van de (mogelijke) gevolgen van pedoseksualiteit voor een kind? Zo ja, wat zijn volgens u de gevolgen? Natuurlijk!! Ik denk dat er maar weinig mensen zijn die in hun leven zoveel hebben nagedacht over kind en seksualiteit. Maatschappelijk kun je het niet maken om seksueel contact te hebben met een kind. Ook niet als het kind dit als prettig zou hebben ervaren. Herinneringen zijn subjectief en worden beïnvloed door het maatschappelijke moraal. Later kan het kind hier alsnog last van krijgen. Je mag een kind niet opzadelen met een geheim! Ik zelf heb overigens ook nog nooit mee gemaakt dat een kind behoefte had aan intiem fysiek contact met een volwassene. Overigens vind ik dat de maatschappij moet oppassen met het aanpraten van trauma’s. Er zijn kinderen die seksueel contact hebben gehad zonder dat ze hier nadelige gevolgen van hebben ondervonden. Verkrachting en incest keur ik overigens altijd streng af. Ervaart u moeilijkheden bij bijvoorbeeld het solliciteren naar een baan vanwege uw seksuele geaardheid? Met andere woorden: ervaart u uw seksuele geaardheid soms als een belemmering en zo ja, wanneer dan? Mijn geaardheid gaat mijn werkgever niks aan. Dus ik ondervind hierin geen belemmering. Ik ben ervan overtuigd dat ik direct mijn baan verlies als ik open kaart speel. Ook weet ik zeker dat dan nooit meer werkzaam kan zijn in een soortgelijke functie. Ps. Ik ben het eens met Sje. Prima reactie! Over jullie vragen is veel geschreven op dit forum. Je kunt de algemene opvattingen er zo uithalen! 9 Juni, 2009 - 23:37 — Jorge Enkele antwoorden Hoe ervaart u de seksuele geaardheid 'pedofilie' zelf? Hoe is het om met die seksuele geaardheid in de hedendaagse samenleving te functioneren? Het is voor mij moeilijk geweest om te accepteren dat ik blijkbaar pedofiel ben. Maargoed, een feit is een feit en dus is het beste wat je kan doen er maar het beste van maken. Dat heeft betekend dat ik in een periode dat ik me soms eenzaam en achtergesteld voelde, soms gedoe kreeg omdat ik m'n mond niet hield, maar tegenwoordig weet ik donders goed wie ik wel en niet over mijn pedofiele gevoelens kan vertellen en heb ik niet zoveel behoefte of reden om die gevoelens met anderen te delen, buiten degenen die er al vanaf weten. Ook kan ik prima contact hebben met jongens die ik mooi vind, op een sociaal/maatschappelijk geaccepteerde wijze. Dat is voor mij prima, en ik vind het dan ook niet meer moeilijk om als pedofiel te functioneren in de hedendaagse samenleving, op enkele ongemakken na, zoals de praktische problemen die mijn vriend en ik ondervinden in verband met onze wens om een gezin met kinderen te worden. Dat is overigens niet heel veel anders dan bij homo's, behalve dat er een Beleidsnota ‘Pedofilie’ 45 extra vraagstuk bij komt; wat als je je eigen kind aantrekkelijk gaat vinden? De praktijk voor zover ik die ken lijkt echter aan te geven dat dat geen probleem vormt. Hoe wordt er vanuit de hedendaagse maatschappelijk tegen mensen met pedofilie aangekeken volgens u? Hoe ervaart u dat zelf? Nogal uiteenlopend. Je hebt mensen die ervoor open staan en bereid zijn na te denken over wat die pedofiele gevoelens nu eigenlijk betekenen, en je hebt mensen die meteen het beeld hebben dat ik een kindermisbruiker ben en daar niet vanaf te brengen zijn. De grote massa zit daar ergens tussenin en worstelt nogal met tegengestelde gevoelens en gedachtes. Of denkt er niet al teveel over na en roept maar gewoon iets sociaal verantwoords als 'opsluiten!' ofzo. De mensen die ik ken en die ik verteld heb over mijn gevoelens hebben stuk voor stuk de bereidheid getoond om erover na te denken en hebben ingezien dat ik geen monster ben maar iemand die zijn gevoelens onder controle heeft en er op een positieve manier mee omgaat. Een paar van hen hadden het er wat moeilijker mee. Zij zwijgen het onderwerp dood, maar gaan verder normaal met mij om. Een van die paar mensen is een goede vriend, die op gegeven moment toch ineens opmerkingen maakte als "ik zag je wel kijken!" nadat er een mooi jochie langs kwam fietsen. De toon waarop die opmerking kwam was er een van acceptatie; er kunnen grappen over gemaakt worden. Dat is ook wel gebeurd. Tegenwoordig is het een non-issue; het komt zelden ter sprake en dat is voor iedereen prima. Het wordt ook niet vermeden, maar er is gewoon geen reden meer om het erover te hebben. Kunt u enkele positieve en/of negatieve gevolgen van 'pedofilie' als seksuele geaardheid noemen? Positief: Ik kan genieten van jongens. Ook denk ik dat mijn pedofiele gevoelens mij in staat stellen om een jongen beter te begrijpen. Dit wordt mij telkens bevestigd doordat jongens zich snel op hun gemak voelen bij mij en mij veel meer in hun wereld toelaten dan dat ze met andere volwassenen doen. Negatief: Het is lastig om een gezin op te bouwen. Daarnaast bestaat er natuurlijk altijd de verleiding om seksuele contacten met een jongen aan te gaan. Ik vind het inmiddels niet heel erg meer om die verleiding te weerstaan (zo vaak is er ook niet een gelegenheid dat een jongen zich daarvoor open stelt), maar het betekent wel dat er een soort leegte is op seksueel vlak. Bent u zich bewust van de (mogelijke) gevolgen van pedoseksualiteit voor een kind? Zo ja, wat zijn volgens u de gevolgen? Die heb ik op deze website regelmatig uitvoerig beschreven. Dus: ja, zie andere posts van mij over dit onderwerp. Ervaart u moeilijkheden bij bijvoorbeeld het solliciteren naar een baan vanwege uw seksuele geaardheid? Met andere woorden: ervaart u uw seksuele geaardheid soms als een belemmering en zo ja, wanneer dan? Nee. Officiele instanties doe ik geen mededelingen over mijn seksualiteit. Hooguit deel ik desgevraagd mede dat ik samenwoon met mijn vriend. Dat is nog nooit door iemand negatief opgevat. Verdere correspondentie mag in de je- en jij-vorm trouwens ;-) 10 Juni, 2009 - 18:33 — MWD-studenten Bedankt Meso en Jorge, hartelijk bedankt voor jullie antwoorden. Wij waarderen jullie openheid enorm. Komende vragen zullen we inderdaad in je-vorm stellen, maar we wilden bewust beginnen Beleidsnota ‘Pedofilie’ 46 met 'u', omdat wij het niet respectvol vinden om mensen meteen met 'je' aan te spreken. Vandaar! Nog een klein vraagje. Wat vinden jullie van het feit dat er in de VS registers bestaan waarin de gegevens van veroordeelde 'pedoseksuelen' openbaar worden gemaakt? 11 Juni, 2009 - 00:33 — Jorge Registers Ik wist niet dat er registers openbaar werden gemaakt, maar als dat werkelijk zo is vind ik dat mensonterend en bovendien een bewuste aanmoediging tot het plegen van misdaden uit wraakgevoelens. 11 Juni, 2009 - 09:55 — meso Openbaar maken van register pedoseksuelen Mijn antwoord op de vraag: Wat vinden jullie van het feit dat er in de VS registers bestaan waarin de gegevens van veroordeelde 'pedoseksuelen' openbaar worden gemaakt? Openbaar maken van deze gegevens vind ik een kwalijke zaak. Veroordeelden worden vogelvrij verklaard, met veel mogelijke negatieve gevolgen. Ik begrijp de achterliggende angst, maar het openbaar maken van een register zal deze angst niet wegnemen. Wat moeten mensen met deze informatie? Het is paniek zaaien waardoor mensen voor eigen rechter gaan spelen. 10 Juni, 2009 - 18:36 — MWD-studenten Hallo vrijdenker, Niet Hallo vrijdenker, Niet iedereen heeft hulp nodig daarom was de vraag ook, heb je behoefte aan hulp. Sommigen kunnen er prima mee leven en omgaan. Gelukkig zijn er mensen die niet moeilijk doen over pedofilie. Er zijn zo veel misverstanden over een pedofiel. Want mensen denken dat een pedofiel seksueel contact heeft met kinderen, maar dit is klopt niet. Voordat ik dit onderzoek deed dacht ik dat ook, maar in de loop van dit onderzoek is mijn standpunt totaal veranderd. 10 Juni, 2009 - 18:38 — MWD-studenten Heel erg bedankt voor de Heel erg bedankt voor de reacties tot nu toe. Wij stellen het op prijs dat mensen zo open zijn en ook gewoon zeggen wat zij vinden. Zouden er nog meer mensen willen reageren op onderstaande vragen? Heb je behoefte aan hulp? Heb je wel eens hulp gehad met betrekking tot pedofilie? Zoja, hoe heb je dat ervaren? Welke vragen kwamen er te sprake? Als je behoefte hebt aan hulp, weerhoudt iets je dan en wat is dat dan? Heb je een idee hoe de hulpverlening verbeterd zou kunnen worden? 10 Juni, 2009 - 19:23 — de vrijdenker Heb je een idee hoe de Heb je een idee hoe de hulpverlening verbeterd zou kunnen worden --------------------------------------------------------------------------------------------------daar wil ik nog wel een antwoord opgeven. in het verleden heb ik meegemaakt dat een "hulpverlener" van de Riagg. Toen ik vertelde dat ik pedofiele gevoelens had en nog al behoorlijk geisoleerd leefde en nog al met mijn gevoelens zat, als antwoord gekregen, het zou mijn kind niet moeten wezen. Jullie zijn gevaarlijk voor kinderen toch ?! toen ik dat weersprak zei ze. ja, ja, maar u beschadigd kinderen. Ik zei ik ?! Ik doe niets met kinderen. Volledig voorbij gaand aan wat ik verteld had Beleidsnota ‘Pedofilie’ 47 ging ze hele verhalen op hangen. U moet met volwassenen om gaan. Ga eens met vakantie. en busreisje maken met leeftijdsgenoten. U moet zich verre houden van kinderen. Daar moet U zich niet mee bezig houden . U bindt hiermee de kat aan het spek. zoveel onbegrip, daar kon ik niets mee. Toen ze een nieuwe afspraak wilde plannen ze ik: Laat maar zitten daar heb ik geen trek meer in. Ik vind U doodvermoeiend. Ze keek me aan of ze water zag branden en toen met een belerend toontje. Ik zal dan eens kijken of ik een andere psychiater voor U kan regelen. Dat wees ik af. O, ja er tussen door had ik nog een grapje gemaakt om de zwaarte van haar betweterigheid af te zwakken: Ik zei: Weet U wat een pedofilatilist is ? Nee zei ze. Ik zei: Dat is iemand die kinderpostzegels verzameld. Toen zei ze. Nou die zijn ten minste NIET gevaarlijk ! Ik heb de hulpverlening toen definitief de rug toe gekeerd. Nu heb ik het zoals ik al schreef niet meer nodig. ik heb mijn vrienden en een heleboel hobbies die niets met pedofilie te maken hebben. het enige wat ik jammer vind, maar daar kan niemand mij mee helpen, dat ik gezien mijn leeftijd, ik loop tegen de zeventig, straks geen kinderen meer om mij heen zal hebben. Maar ach wie dan leeft, die dan zorgt. 10 Juni, 2009 - 19:53 — MWD-studenten Ik begrijp heel goed dat je Ik begrijp heel goed dat je zo reageert wanneer je zo benadert wordt door een hulpverlener. Deze hulpverlener reageerde zo te horen niet meer als professional maar als persoon. En dacht blijkbaar niet meer na bij wat ze deed, en dat is ook heel onprofessioneel. Gelukkig zijn niet alle hulpverleners zo, maar ik denk dat er heel veel wel zo zijn! Het is heel fijn dat je nu geen hulp meer nodig hebt en gewoon kunt leven zonder 'gedoe', zoals ik het nu even noem (kom niet zo snel op een andere benaming voor wat ik eigenlijk wil zeggen). 11 Juni, 2009 - 12:43 — de vrijdenker Ik merk nu pas dat ik Ik merk nu pas dat ik eigenlijk nog geen antwoord op je vraag hebt gegeven: Heb je een idee hoe de hulpverlening verbeterd zou kunnen worden ? ----------------------------------------------------------------------------------------------------Ik denk dat dat in deze tijd nauwelijks mogelijk is. Dit onderwerp schrikt in het algemeen gesproken hulpverleners af, die een verlengstuk zijn van hoe de samenleving denkt. Een onafhankelijke mening is niet in het voordeel van de maatschappij die ze vertegenwoordigen. Zij moeten de maatschappij volgen in hun oordeel en daarin is eigenlijk geen ruimte voor een vrije keuze van denken. Een log instituut als het Mentrum (vroeger Riagg) is een vergaarbak voor mislukkelingen in de maatschappij, dat het Mentrum zelf in stand houdt.Mensen komen soms jaren praten (maximale tijd per bezoek: 3 kwartier, aflopend vaak naar 1 kwartier. En zijn gedwongen daar te komen om hun medicijnen te verkrijgen om hun emoties te onderdrukken. (en nu spreek ik dus in het algemeen, niet alleen pedofilie). Daar moeten ze dan ook nog een behoorlijke eigen bijdrage voor betalen, voor die hulp die in fijte geen hulp is, maar traineren, door hen die zich niet werkelijk kunnen inzetten voor hun clienten. Omdat het systeem, de bureacratie het niet toelaat. Het is een psycho- fabriek. Onpersoonlijk, afstandelijk. Dat alleen al stoot mij af. Ik heb er genoeg klachten over gehoord, maar mensen laten het gelaten over zich heen gaan bij gebrek aan alternatief. Ik heb mij er gelukkig aan kunnen ontrekken, maar niet iedereen lukt dat. De enige manier om de hulp te verbeteren is dat hele Mentrum op de schroothoop te gooien en klein schalige projecten te starten met hulpverleners die zelfstandig kunnen denken, zonder eierwekker naast zich om de tijd in de gaten te houden.Dat werkt bij mensen nonproductief. Maar dat lukt niet, want het is altijd weer een kwestie van geld. Grote projekten als het Mentrum zijn goedkoper maar beslist niet efficienter. Integendeel. Blijkens het fijt dat het aantal clienten in de loop der jaren zulke gigantische proporties heeft aangenomen, dat er maanden verstrijken voor er een intake Beleidsnota ‘Pedofilie’ 48 gesprek kan plaats vinden. Terwijl die mensen helemaal gefrustreerd raken omdat ze schreeuwen om hulp. Heb je een alcohol probleem ? dan wordt je subiet geweigerd en door verwezen naar de Jellenek, niet lettend op de achterliggende problemen waarom iemand zo fors drinkt. Kom je bij de Jellenek, dan weigeren ze naar je pedofiele problemen te luisteren want ze zijn voor problemen van de alcohol. Voorbij gaand aan het fijt dat iemand juist daarom zoveel drinkt. En zo is de circel weer rond. Afgemat kwam ik er vandaan met nog meer problemen opgezadeld dan toen ik er binnen kwam. Nu moet ik erbij zeggen, zo is het beleid in Amsterdam, hoe het in de rest van Nederland toe gaat, heb ik geen kijk op. Ja, wat ben ik blij dat ik dit allemaal achter de rug heb en niet meer nodig. Ik ben er achtergekomen dat in fijte alleen jij zelf degene bent, die zijn eigen problemen moet oplossen. (en zonder eierwekker ! ) 11 Juni, 2009 - 00:50 — Jorge Hulpverlening Ja, ik heb ervaringen met de hulpverlening. Daar heb ik ook al iets over geschreven dus dat zal ik niet herhalen. De enige professionele hulpverlening voor pedofielen in Nederland is de forensische psychiatrie. Dat is goed voor de behandeling van pedoseksuele delinquenten, maar pedofielen die met hun gevoelens in de knoop zitten en daar hulp voor zoeken dan? Daarvoor is niets! Zij komen terecht bij seksuologen van de Riagg-instellingen, en die mensen hebben in hun opleiding niets geleerd over pedofilie, laat staan over wat voor hulp geschikt is voor voornoemde groep. Er bestaat geen methode voor gerichte ondersteuning aan deze groep. Ik ben hulpverlener en heb ervaring met veel mensen met pedofiele gevoelens en heb ook de nodige mensen geholpen met hun gevoelens in een meer informele sfeer. Zonder te willen opscheppen durf ik te beweren dat ik met een paar dagen werk een gerichte methode voor behandeling voor de groep pedofielen die met hun gevoelens in de knoop zitten en zelf hulp zoeken kan ontwikkelen. Misschien moet ik dit gewoon eens doen, en dit vervolgens onder een pseudoniem in boekvorm uitgeven... Ik weet dat dit wellicht wat arrogant klinkt, maar als ik er voet mee aan de grond zou kunnen krijgen zou dat denk ik een grote stap voorwaarts zijn in het helpen van mensen met pedofiele gevoelens en eveneens het bestrijden van seksueel kindermisbruik. Maargoed, dit is niet meer dan een hersenspinsel op dit moment. Wie weet doe ik er ooit eens wat mee... 12 Juni, 2009 - 00:01 — MWD-studenten Goed idee Jorge, Persoonlijk zou ik meteen aan een boek beginnen. Ons wordt op school geleerd dat wij een signaleringsfunctie hebben en zodra een probleem gesignaleerd wordt, dient er iets mee gedaan te worden. Jij hebt kennelijk gesignaleerd dat er geen methodiek bestaat voor het behandelen/ondersteunen van pedofielen en/of pedoseksuelen. Als je een idee hebt over zo'n methodiek, waarom niet aan anderen kenbaar maken zodat zij er in de toekomst mee aan de slag kunnen? Er zullen misschien velen mee geholpen worden. Ik als student en aankomend hulpverlener wil graag zo veel mogelijk kennis opdoen over zo veel mogelijk doelgroepen en zo'n boekje zou daarbij erg behulpzaam zijn. Dus mocht je er in de toekomst aan beginnen, dan wens ik je veel succes! 12 Juni, 2009 - 11:53 — Jorge Groot gelijk Ik geef je/jullie groot gelijk, alleen in dit geval ligt het wat lastiger. Het schrijven van zo'n boekje zou ik zeker als nuttig zien, maar het zou mijn eigen werk denk ik verstoren en dat wil ik niet. Alleen al het vinden van een uitgever zou een dermate lastige onderneming worden Beleidsnota ‘Pedofilie’ 49 (aangezien ik dat anoniem zou moeten doen) dat ik er al niet meer aan begin. Maar wie weet, ooit, ga ik gewoon schrijven en zie ik wel of ik het ergens kwijt kan. 20 Juni, 2009 - 19:57 — MWD-studenten Mag ik vragen wat voor een Mag ik vragen wat voor een ideeën je hebt voor een methodiek om een boek over te schrijven. Ik vind het namelijk erg slecht dat alleen pedoseksuelen ergens terecht kunnen voor hulp, en pedofielen niet. Of in ieder geval dat pedofielen het maar net moeten treffen als zij bij een hulpverlener komen. Ik heb tijdens dit onderzoek contact gezocht met maatschappelijk werkers, psychologen en seksuologen en geen van allen achtte zich professioneel genoeg om met de doelgroep te werken. 21 Juni, 2009 - 00:21 — Jorge Bizar "Geen van allen achtte zich professioneel genoeg om met de doelgroep te werken." Dat is echt te bizar gewoon... Ik acht mijzelf wel professioneel genoeg, en vind mijn professionaliteit in mijn eigen vakgebied toch niet beter dan die van mijn collega's ofzo (ook niet slechter overigens). Mijn ideeën voor een methode (geen complete methodiek, maar gewoon één methode) komen voort uit mijn eigen ervaringen en de ervaringen die ik heb met allerlei mensen om mij heen die zich hebben ontwikkeld van worstelend met hun gevoelens tot accepterend en nadenkend over grenzen. Stap 1 is accepteren dat je bent wie je bent. Als je als hulpverlener eerst laat merken dat je je cliënt accepteert kan je hem (/haar? ik hou het voor nu even op hem) helpen zichzelf te accepteren. Die acceptatie is van vitaal belang. Wat belangrijk is voor acceptatie is het onderscheid tussen gevoelens en daden. Iemands daden kan je afkeuren, iemands gevoelens niet. Uitleg: gevoelens zijn geen keuze en hebben geen gevolgen, daden zijn wel een keuze en hebben wel gevolgen. Stap 2 is vervolgens het nadenken over in hoeverre je jezelf contact met kinderen wil toestaan. Vind je kinderen in het algemeen leuk, los van de seksuele gevoelens? Zo ja, wil je kinderen bij wie je ook seksuele gevoelens hebt mijden of juist opzoeken? Of wellicht geen van beide? Enige sturing hierin mag, maar in mijn methode ben je ten allen tijde vrij van waardeoordelen dus je gaat niet zeggen dat je een keuze onverstandig vindt ofzo. Wel kan je vragen naar de potentiële risico's/consequenties die een keuze met zich meebrengt. Dit staat ten dienste van de bewustwording en leert de cliënt kritisch nadenken over zijn handelen rondom kinderen. Stap 3 is de keuze voor het al dan niet zoeken van contacten met gevoelsgenoten. Liefst zou ik de mogelijkheid bieden voor een gespreksgroepje, maar mocht dat lastig zijn dan is de andere optie het verwijzen van de cliënt naar andere mogelijkheden via het internet. Het is belangrijk om hierbij integere mensen te vinden. De praktische invulling hiervoor ligt niet voor het oprapen, maar ik denk bijvoorbeeld aan een databank van integere mensen die bereid zijn om cliënten uit deze methode te ontmoeten voor een informeel contact. Overigens kunnen stap 2 en 3 ook andersom, afhankelijk van de wensen van de cliënt en de inschatting van de hulpverlener. Stap 4 is het bespreken van een aantal veelvoorkomende thema's zoals wat vind je van seksueel gedrag tussen kinderen onderling, zou je zelf ooit kinderen willen hebben, zie je jezelf ooit met een volwassen partner enzovoort. Stap 5 is de evaluatie. Een korte terugblik op de vorige vier stappen, waarin je kijkt of er nog aanvullende gesprekken wenselijk zijn. Stap 6 is de nazorg; gedurende een periode van laten we zeggen een jaar eens per twee maanden contact hebben en bespreken hoe het gaat en welke dingen de cliënt is tegengekomen. Tot zover mijn hersenspinsels. Dit heb ik even uit de losse pols opgeschreven en is dus verder niet goed doordacht. Jullie suggereren een beetje dat je graag zelf methodiek zou willen ontwikkelen. Dat is mooi, maar wat ik hierboven schreef hoort wel bij mij. Ik zou het niet fijn vinden als jullie ermee aan de haal gingen, en ik denk ook dat wanneer een ander Beleidsnota ‘Pedofilie’ 50 de hiaten in mijn ideeën gaat invullen, de methode niet goed gaat werken. Die ander heeft namelijk niet mijn referentiekader en dat resulteert mijns inziens in een incongruente methode. Mochten jullie toch aan de slag willen hiermee, dan moeten we eens contact hebben los van dit forum. Ik houd de deur graag open. Sowieso heb ik interesse in de resultaten van de contacten die jullie hebben gehad met andere mensen, met name de beroepskrachten. 21 Juni, 2009 - 12:12 — MWD-studenten Ja, dat is inderdaad bizar. Ja, dat is inderdaad bizar. Helaas kwam ik dit soort uitspraken toch tegen. Ik zal (natuurlijk, misschien voor sommigen niet zo vanzelfsprekend...) niet aan de haal gaan met jou ideeën. Wel zou ik willen vragen of ik deze reactie van jou als citaat in ons rapport mag zetten. Dan zal ik erbij zetten wat uit jou eerdere reacties is gekomen, namelijk dat er een aantal dingen je tegenhouden om dit te doen. Als je dit wilt zal ik het stuk waar dit staat eerst aan je laten lezen, zodat jij het ook eens bent met wat ik er heb opgeschreven, voordat wij het inleveren (wat overigens deze vrijdag is, 26 juni). 22 Juni, 2009 - 14:53 — Jorge Dat is prima Jullie mogen mijn citaat gebruiken, en ja, ik zou het tof vinden om jullie stuk te mogen lezen. Niet eens zozeer om het gebruik van mijn citaat te controleren, maar omdat het me gewoon interesseert wat jullie ervan maken. Je kan het mij mailen via jorge apestaart pedofilie punt nl (zelf even adres in elkaar knutselen; anti-spammaatregeltje). 11 Juni, 2009 - 09:57 — meso hulpvraag Mijn antwoorden op de vragen: Heb je behoefte aan hulp? / Heb je wel eens hulp gehad met betrekking tot pedofilie? Zo ja, hoe heb je dat ervaren? Welke vragen kwamen er ter sprake?/ Als je behoefte hebt aan hulp, weerhoud iets je dan en wat is dat dan? Ongeveer een jaar geleden ben ik depressief geworden en heb toen psychische hulp gezocht. Ik vond het een verademing om met iemand te spreken over mijn pedofiele gevoelens. Hij heeft mij niet veroordeeld en heeft moeite gedaan om mijn gevoelens te begrijpen. Hij toonde begrip en erkende de moeilijke situatie waarin ik zat. Met deze psycholoog heb ik geluk gehad. Het openlijk kunnen spreken, zonder schaamte en veroordeling heeft me goed gedaan. Ik ben het overigens wel eens met de kritiek dat gegeven wordt op de hulpverlening. Er is weinig kennis over dit onderwerp, je moet maar net geluk hebben bij wie je terecht komt. De drempel op hulp te zoeken is vaak zeer hoog. Ook met mijn vrouw spreek ik regelmatig over mijn gevoelens. Ook zij is begripvol, en ik vind het geweldig en verbazingwekkend dat ze me altijd is blijven steunen. Ik ben trots op haar! Toch ben ik voorzichtig en terughoudend als ik hierover met haar spreek. Ik merk dat het haar raakt en dat ze het er moeilijk mee heeft. Dus samenvattend: Behoefte aan hulp? Af en toe! Zelf hulp gehad? Ja – positieve ervaring. Wat zou me kunnen weerhouden? – Kwaliteit van de hulpverlening. Niet professioneel, weinig kennis, moralistisch. Als cliënt ben je totaal afhankelijk van de persoon die je treft. Heb je een idee hoe de hulpverlening verbeterd zou kunnen worden? Ja! Eerst veel investeren in eerlijk, taboe doorbrekend, neutraal onderzoek! Kennis vergaren! Zonder kennis is goede hulpverlening nauwelijks mogelijk. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 51 21 Juni, 2009 - 07:08 — Pepermuntje Reactie op vragen Heb je behoefte aan hulp? - Als je behoefte hebt aan hulp, weerhoudt iets je dan en wat is dat dan? Nee. Nog steeds niet. Ik kan nog steeds prima leven met mijn gevoelens, die dus alleen gevoelens zijn. Ik loop niet te koop met m'n geaardheid. Alleen zou ik, net als meso, contact willen hebben met gelijkgestemden. Ik heb inmiddels de e-mailadressen van een aantal medepedo's, maar nóg ben ik een beetje bang om daadwerkelijk mijn gevoelens en fantasieën met anderen te delen. Niet direct omdat ik deze mensen niet zou vertrouwen, maar hoofdzakelijk omdat ik bang ben dat mijn echte naam en adres tóch bekend zouden worden. Ik was mijn handen weliswaar in onschuld, maar ik voel me toch "lid" van een groep mannen (en een paar vrouwen) die in de "gewone" wereld te boek staan als "smerige kinderlokkers". Ik ben dat níet. Het onbegrip dat "normale" mensen hebben t.o.v. "ons" begrijp ik echter best. Als ik weer 's iets lees over een échte kinderverkrachter die na zijn daad het kind in kwestie voor oud vuil (al dan niet vermoord) ergens achterlaat word ik nèt zo kwaad als ieder ander. Daarom zou ik het geweldig vinden als er ooit een soort begrip zou zijn voor "ons". Let wel: niet voor de echte kinderlokkers die zich zomaar even vergrijpen aan een meisje of jongetje. Die lieden mogen wat mij betreft voor de rest van hun leven uit de maatschappij verbannen worden. Dit heb ik al vaker gemeld, maar hierop kreeg ik een reactie dat deze mensen na hun eventuele straf de kans moeten krijgen te bewijzen dat zij dit nooit meer zouden doen. En daar geloof ik dus niks van. Volgens mij gaan de meesten wéér "de fout in". Heb je een idee hoe de hulpverlening verbeterd zou kunnen worden? Ja. Ik vind dat de NVSH's iemand in dienst zouden moeten hebben die "ons" niet op één hoop veegt met de kinderlokkers en -verkrachters. Dat ben ík niet, en ik ga ervan uit dat dat voor de meesten hier geldt. Onze, al dat niet seksuele, gevoelens t.o.v. kinderen zouden bespreekbaar moeten worden zonder dat er direct vanuit wordt gegaan dat we allemaal "gore viespeuken" zijn. Dus: weg met de vooroordelen. Zolang iemand nooit zijn handen heeft vuilgemaakt, zoals ik, zouden die personen hun gevoelens openlijk moeten kunnen bespreken zonder dat er direct tegengas gegeven wordt in de vorm van: "Ja, maar u weet toch wel dat de maatschappij dit niet normaal vindt?" Ja, dat weet ik. Maar de maatschappij vindt homoseksualiteit in feite óók niet normaal, al doet men het voorkomen alsof homoseksualiteit voor de volle 100% geaccepteerd wordt. Echte pedoseksuelen zijn geen viespeuken, kinderlokkers of kinderverkrachters. Als ze dat wél zijn, ben ik in ieder geval géén pedo. Wat ik dan wél ben, weet ik niet. Misschien bestaat daar nog geen benaming voor. 22 Juni, 2009 - 14:59 — Jorge NVSH De NVSH heeft een werkgroep pedofilie gehad die diverse gespreksgroepen had. Ik meen dat er nog een restantje van over is, ergens in Den Haag of Rotterdam meen ik (*check links* ah, de RVSH, Rotterdam dus). Ik heb deze gespreksgroepen inhoudelijk niet gekend, maar geloof dat ze goed werk verricht hebben. De opkomst van internet maakte de groepen minder belangrijk en het in de jaren '80 en '90 almaar groter wordende taboe maakte hun werk bovendien niet makkelijker. Dat is de reden dat er nu praktisch niets meer van over is. Tegenwoordig heb je wel nog een gespreksgroep van JON (Joris Oost Nederland). Beide organisaties zijn via de links op deze website te vinden. 23 Juni, 2009 - 13:17 — Roderik Den Haag Beleidsnota ‘Pedofilie’ 52 Ter informatie: de RVSH is opgeheven. Of gefuseerd; wat zij willen. Er is nog 1 maandelijkse gespreksgroep bij de NVSH in Den Haag. 22 Juni, 2009 - 17:48 — John Pepermuntje, waar baseer jij Pepermuntje, waar baseer jij op dat meeste daders opnieuw de fout ingaan? Ik kom het in geen enkel onderzoek tegen, sterker nog, die onderzoeken zitten (bijna) allemaal onder de 4% en evenmin blijkt het het uit de sexoffender registers in de USA. Bedenk daarbij dat volgens de landelijke wetgeving aleen de gemiddelde en hoge risico's openbaar zijn en dat is nu juist de kleinste groep en zelfs daar kom je niet hoger dan 15% (schatting van mij na het doorspitten van 3 registers). 22 Juni, 2009 - 19:01 — de vrijdenker Let wel: niet voor de echte Let wel: niet voor de echte kinderlokkers die zich zomaar even vergrijpen aan een meisje of jongetje. Die lieden mogen wat mij betreft voor de rest van hun leven uit de maatschappij verbannen worden. Dit heb ik al vaker gemeld, maar hierop kreeg ik een reactie dat deze mensen na hun eventuele straf de kans moeten krijgen te bewijzen dat zij dit nooit meer zouden doen. En daar geloof ik dus niks van. Volgens mij gaan de meesten wéér "de fout in". ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------Waar baseer je dit op ? Kun je dit hard maken. Zo schieten we niet op. Als we zelf al met vooroordelen komen deze mensen maar voor de rest van hun leven afteschrijven, zijn wij niets beter dan de maatschappij die dit ook zo vind. mensen die hun straf hebben gehad moeten een kans krijgen hun leven te beteren. Bovendien vind ik de term vergrijpen een alles overheersend dogma. Er zijn heel wat nuances. 10 Juni, 2009 - 20:12 — MWD-studenten Nog een vraagje Ik was nog even bezig met de hulpverlening en het viel mij op dat er op dit moment heel weinig steungroepen in Nederland zijn. Alleen JON is er en vereniging MARTIJN die doen het nu niet meer. Nou kunnen pedofielen wel op dit forum terecht om te praten over het onderwerp, maar heb je (jullie) niet behoefte aan face-to-face contact met andere pedofielen (en waarom)?? 10 Juni, 2009 - 21:39 — de vrijdenker Wel en niet. Ik ben huiverig Wel en niet. Ik ben huiverig voor face to face kontakt omdat ik eigenlijk niet meer in dit gesloten wereldje wil verkeren. Het leven is meer dan pedofilie. Ik heb daar vroeger wel ingezeten, maar je wereld wordt zo eng klein vind ik. Ik ging op het laatst het gevoel krijgen alsof alles daar alleen om draaide. Ik ging dingen doen die eigenlijk niet bij me pastte om er vooral maar bij te horen. Ik zocht kontakten met kinderen in het zwembad en op kermissen Maar gek genoeg ik was altijd weer blij als de kinderen weer waren vertrokken. Niet bepaald pedo eigen. Het gaf mij spanningen (geen seksuele. Juist niet !). Ik heb nooit goed van mij zelf begrepen waarom juist dan, ik een aversie ging ontwikkelen en dat ik het als een onnatuurlijk gedoe ging ervaren.Ik vond het zo geforceerd van me zelf, ja ik werd populair bij die pedo's. Maar ging het mij daarom ? Ik werd zelfs zo brutaal dat ik regelrecht advertenties in dagbladen ging zetten, waarin ik aankondigde, met mijn eigen leeftijd er bij, dat ik een vriendje zocht tussen de 8 en 12 jaar ! (om de pedo's te overtroeven !) Dat kun je je nu niet meer voorstellen ! Hele dagen zat ik bij de telefoon. Er waren heel negatieve reactie bij. Met scheldpartijen. Een die mij met de dood bedreigde. Ik heb toen doodgemoedereerd de politie Beleidsnota ‘Pedofilie’ 53 gebeld. Hij zei. Mag ik dan van U nu weten wat U bedoeling is ? Ik zei : Ik heb nooit zelf kinderen gehad het is voor mij een wens zoals vaders die hebben. Toen zei hij: Wat wilt U dan met die kinderen doen ? Ik zei( en dat was oprecht), met ze voetballen ze aandacht geven een echte vriend voor ze zijn. Het enige antwoord was: Ik zou als ik U was niet Uw telefoonnummer in de krant zetten. Ook al zijn uw intenties goed het kan verkeerd worden uitgelegd. Toen kwamen er positieve reacties. Ik kon gek genoeg kiesen. (raar verhaal he ? Maar echt gebeurd !) Er zijn twee vriendjes uit voortgekomen. Toch die gespletenheid bleef. Was ik dat wel ? Uteindelijk heb ik die zwembaden gelaten voor wat het was. Die vriendjes vertrokken weer. Die pedovrienden, die geen werkelijk vrienden bleken, heb ik allemaal verlaten. Langzamerhand bouwde ik een beperkte kring van heterovrienden op. dat zich langzaam uitbreidde. Die alles van mij weten en waar ik geen spanningen bij ervaar.Ik ben al 18 jaar van diverse kinderen kinderoppas, wat ik als een veel gezondere verhouding ervaar tussen kinderen en ik, als volwassene. Wat me rust geeft. Die verantwoordelijkheid die ik nu voor kinderen moet hebben, hebben me volwassen gemaakt. In die kring van pedo's vroeger, was het steeds een sfeer van: wij tegen de rest van de samenleving. Je moet je pedofiele gevoelens niet afwijzen maar ook niet koesteren. Zelfmedelijden is namelijk een slecht medicijn tegen eenzaamheid. in de vriendenkring van nu hoef ik me zelf niet meer te bewijzen. Daar heb ik mijn draai gevonden. Ik zeg maar: Schoenmaker houdt je bij je leest. ja, ik denk wel eens wat ben ik toch een rare snijboon onder de pedofielen. 11 Juni, 2009 - 00:39 — Jorge Ja Ja, die behoefte heb ik. Mijn partner is net zo pedo als ik, we vallen zelfs grotendeels op dezelfde jongens. En omdat ik al een kleine 9 jaar in dit wereldje bivakkeer heb ik gaandeweg een aantal mensen zo goed leren kennen dat ik ze mijn vrienden kan noemen. Deze mensen zijn inmiddels ook volledig opgegaan in mijn vriendenkring. De pedofiele gevoelens zijn in die vriendschappen niet meer echt van belang, maar zo nu en dan is het wel fijn om ervaringen te kunnen delen met gevoelsgenoten. Maar ik betreur de grotendeelse afwezigheid van zelfhulpgroepen voor pedofielen die met hun gevoelens nergens heen kunnen (behalve naar de Riagg-instanties, met als risico dat je ervaringen opdoet zoals die van vrijdenker, bij gebrek aan professionaliteit en kennis voor wat betreft het onderwerp pedofilie) en heb wel eens overwogen om zelf zoiets op te zetten. Ik ben tenslotte opgeleid voor dit type hulpverlening. Ik ben alleen bang dat het bijzonder moeilijk zou zijn om hier financiering voor te krijgen, laat staan een AWBZ-erkenning. Buiten dat zou het niet samengaan met mijn huidige werk, wat ik voorlopig veel te leuk en belangrijk vind om op te geven. 11 Juni, 2009 - 14:30 — meso face-to-face contact Ja – steeds meer eigenlijk. In het dagelijks leven heb ik geen contact met andere pedofielen (tenminste, voor zover ik weet!). Het lijkt me best prettig om eens een gevoelsgenoot face-toface te spreken. Overigens liever niet in groepsverband. Ik heb het niet zo op groepen, ik zou me er erg ongemakkelijk voelen. Toch voel ik ook een remming. Het lijkt me erg lastig om een afspraak met een vreemde te maken en hier goed contact te krijgen. Stel dat ik het hele land door moet door reizen om iemand te ontmoeten waarbij ik geen klik of voel of waarbij ik me niet happy zou voelen. In hoeverre kan ik mensen vertrouwen? Lastig hoor! Ik hoop dat ik nog eens op een spontane manier een gevoelsgenoot leer kennen. Waarom contact? Het lijkt me prettig om met iemand openlijk te kunnen spreken over een, voor mij, heel belangrijk onderwerp. Een geheim dat ik jaren lang angstvallig weggestopt heb. Iemand die mijn gevoelens echt begrijpt. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 54 20 Juni, 2009 - 20:04 — MWD-studenten In dit soort situaties zou In dit soort situaties zou ik denken dat er een organisatie moet zijn waar pedofielen zich kunnen aanmelden en dan via die organisatie contact op kunnen nemen met andere pedofielen om over de gevoelens te praten. Maar aan de andere kant, wie zegt dat die gegevens niet uitlekken en dat alle namen straks op straat liggen. Dat is natuurlijk ook niet de bedoeling. Het is jammer dat dit zo'n omstreden onderwerp is. Iedereen heeft er recht op om met anderen over hun gevoelens te praten zonder te worden bevooroordeeld. Mijn mening ten aanzien van pedofielen is zo veranderd sinds dit onderzoek. En daarom vind ik het ook zo moeilijk dat er zo weinig hulpinstanties en hulpverleners zijn die jou (en anderen) kunnen 'helpen/steunen'. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 55 § 12.2 Informatie over tbs Het volgende komt letterlijk van de website www.justitie.nl.73 Over tbs Tbs is er voor de veiligheid van de samenleving De sector tbs van de Dienst Justitiële Inrichtingen draagt op twee manieren bij aan de veiligheid van de samenleving: 1. Tbs-gestelden met bevel tot verpleging worden behandeld in een beveiligde gesloten inrichting, zodat zij gedurende hun behandeling zo min mogelijk gevaar zijn voor anderen. 2. De behandeling is gericht op terugkeer van de patiënt in de samenleving met een zo klein mogelijke kans op herhaling van een (zwaar) delict. Geen vergeldingsmiddel Tbs is een vrijheidsbenemende maatregel, gericht op bescherming van de samenleving tegen het gevaar van de veroordeelde. De tbs-gestelde heeft vaak al gevangenisstraf gehad voor het gepleegde delict. De straf is gericht op vergelding voor dat deel van het delict dat hem aangerekend kan worden. De tbs-maatregel moet – na afloop van de gevangenisstraf - zorgen dat de psychiatrische ziekte of stoornis wordt behandeld, zodat de kans op herhaling zoveel mogelijk kan worden voorkomen. Verplichte verpleging Bij een tbs met bevel tot verpleging is het onderdeel verpleging verplicht. Dit betekent dat de patiënt verplicht wordt opgenomen in een gesloten kliniek. Daarnaast wordt hij gestimuleerd om deel te nemen aan de behandeling. In het kader van de verpleging kan de tbs-gestelde een aantal rechten uit de grondwet worden ontnomen. Een tbs-gestelde is bijvoorbeeld verplicht zijn urine te laten controleren als daarom gevraagd wordt. Dat is een inperking van het recht op onaantastbaarheid van het lichaam. Een tbs-gestelde blijft daarentegen een burger met rechten. In de Beginselenwet verpleging ter beschikking gestelden is aangegeven in welke omstandigheden op welke grondrechten inbreuk kan worden gemaakt. De terbeschikkinggestelde heeft de mogelijkheid zich te beklagen over rechten die hem worden ontzegd. De Nederlandse wet kent geen dwangbehandeling. Ook bij een tbs met bevel tot verpleging is behandeling vrijwillig. Behandeling heeft het doel de recidivekans te verminderen. Werkt iemand niet mee aan zijn behandeling, dan betekent het dat de kans op herhaling niet vermindert en beveiliging van de maatschappij noodzakelijk blijft. De rechter zal de tbs dan ook steeds verlengen. Uiteindelijk kan dat betekenen dat de patiënt op een langdurige verblijfsafdeling, ook wel longstay-afdeling genoemd, geplaatst wordt. Hierdoor is er wel sprake van indirecte dwang om mee te werken aan de behandeling. Verlof Het doel van de tbs-behandeling is de tbs-gestelde terug te laten keren in de samenleving. Dat kan alleen als het recidiverisico tot een aanvaardbaar niveau is teruggebracht. Terugkeer kan alleen worden bereikt door de tbs-gestelde stapsgewijs meer vrijheden te verlenen. Als na een periode van behandeling in het gedrag van de patiënt voldoende vooruitgang is geboekt mag de tbs-gestelde op verlof: 1. Eerst op begeleid verlof (waarvan de eerste fase kan bestaan uit een beveiligd verlof); 2. vervolgens op onbegeleid verlof; 73 www.justitie.nl/onderwerpen/straf_en_boete/tbs/over_tbs Beleidsnota ‘Pedofilie’ 56 3. waarna op transmuraal verlof, waarbij de persoon buiten de kliniek verblijft onder toezicht en verantwoordelijkheid van de kliniek; 4. en tot slot op proefverlof. Bij proefverlof mag de patiënt op proef terug in de samenleving. Hij gaat zelfstandig wonen en is vanaf dat moment ex-patiënt; de kliniek draagt het toezicht over aan de reclassering. Verlof wordt alleen verleend als de tbs-kliniek kan aantonen dat het recidivegevaar zo ver is teruggebracht dat het verantwoord is om op verlof te gaan. Hiervoor worden onder andere gestandaardiseerde risicotaxatie-instrumenten gebruikt. De minister van Justitie verleent de machtiging tot een bepaalde vorm van verlof. Als eenmaal de machtiging is verleend, beslist de kliniek telkens opnieuw of het - afhankelijk van het gedrag en de omstandigheden van de patiënt op het moment zelf - verantwoord is om de patiënt op verlof te laten gaan. Los van bovenstaande verlofvormen bestaat er de mogelijkheid tot incidenteel begeleid verlof ten behoeve van rechtbank- of ziekenhuisbezoek. Deze bezoeken worden dubbel begeleid door beveiligers waarbij de patiënt een stok in de broek aangemeten krijgt wat wegrennen voorkomt. Verlenging tbs-maatregel Zolang het gevaar voor de maatschappij niet tot een aanvaardbaar niveau daalt, kan de rechter de tbs steeds opnieuw met een of twee jaar verlengen. In de praktijk betekent deze verlengingsmogelijkheid dat een tbs levenslang kan duren. Na verloop van een aantal jaren worden deze patiënten veelal overgeplaatst naar een longstay-voorziening. Ook dan blijft de rechter de tbs-gestelde iedere twee jaar oproepen om te beoordelen of verlenging nog nodig is. Elke zes jaar geeft een onafhankelijke groep van deskundigen advies aan de rechter of verlenging van de tbs nog gewenst is. Longstay Als de tbs-gestelde - ondanks de behandeling - delictgevaarlijk blijft, kan hij niet terugkeren in de samenleving. Hij wordt dan geplaatst op een langdurige verblijfsafdeling, de zogenaamde longstay-afdeling. Hier wordt hij niet meer intensief behandeld voor zijn stoornis, wel krijgt hij de nodige beveiliging en psychische en medische zorg. Omdat zijn verblijf niet gericht is op resocialisatie, komt hij alleen in aanmerking voor incidenteel begeleid verlof op humanitaire gronden. Verbetering tbs-systeem Na enkele ernstige incidenten met tbs-gestelden op verlof besloot de Tweede Kamer in 2006 een onderzoek te doen naar het functioneren van het tbs-systeem. De parlementaire onderzoekscommissie tbs, de Commissie-Visser genoemd, kwam tot de conclusie dat het tbssysteem in het algemeen aan zijn taakstelling voldoet, maar dat het noodzakelijk is de uitvoering aan te passen aan de eisen van deze tijd. Op 10 oktober 2006 heeft de minister van Justitie een plan van aanpak aan de Kamer gestuurd waarin de 17 aanbevelingen van de commissie-Visser zijn vertaald in maatregelen die het tbssysteem moeten verbeteren en de instroom, doorstroom en uitstroom moeten verbeteren, zodat het systeem niet verstopt raakt. Het plan van aanpak wordt momenteel uitgevoerd. De hoofdpunten daaruit zijn: De verlenging van de maximale duur van de voorwaardelijke beëindiging van de tbs met dwangverpleging en de tbs met voorwaarden naar negen jaar. Hierdoor wordt het mogelijk om langer toezicht te kunnen houden op tbs-gestelden die dat nodig hebben. Dat toezicht moeten de reclassering en de tbs-klinieken gezamenlijk uitoefenen (forensisch psychiatrisch toezicht). Beleidsnota ‘Pedofilie’ 57 Meer en beter onderzoek naar risico’s en naar het effect van tbs-behandeling. Verbetering van het forensisch psychiatrisch onderzoek en onderwijs. Verbetering van de aansluiting tussen justitiële zorg en de reguliere zorg. Meer gedifferentieerde voorzieningen voor tbs-gestelden en voor gedetineerden die psychische zorg behoeven. De Tweede Kamer wordt ieder halfjaar geïnformeerd over de voortgang van de maatregelen die voortvloeien uit het plan van aanpak tbs. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 58 § 12.3 Groepsbehandeling voor plegers van zedendelicten tegen kinderen GROEPSBEHANDELING VOOR PLEGERS VAN ZEDENDELICTEN TEGEN KINDEREN Doelgroep De Waag biedt groepsbehandelingen voor plegers van zedendelicten tegen kinderen. De groepen worden ingedeeld volgens leeftijd. Er zijn aparte groepen voor plegers van zedendelicten tegen kinderen met zwakkere verstandelijke vermogens. Inhoud van de behandeling Seksueel strafbaar gedrag is gecompliceerd en hardnekkig. De groepsbehandeling is bedoeld om inzicht te krijgen in de achtergronden van dit gedrag en in de manier van denken die ermee samenhangt. Er wordt gewerkt aan het onderkennen van mogelijk riskante situaties in de toekomst en naar het zoeken van alternatieven. De behandeling bevat onder andere de volgende onderdelen: Het leren nemen van verantwoordelijkheid voor het eigen (seksuele) gedrag. Het krijgen van inzicht in de factoren die tot strafbaar gedrag leiden door middel van een delictketen. Het in praktijk brengen van gedragsadviezen van behandelaars en andere groepsleden. Voorafgaand aan de groepsbehandeling worden individuele gesprekken gevoerd. Verder kan de behandeling worden aangevuld met individuele gesprekken, partnerrelatie- of gezinsgesprekken. Als de deelnemer een partner heeft, wordt die zeker een keer uitgenodigd. Ook wordt in het geval van jonge deelnemers geregeld de voortgang besproken met hun ouders of verzorgers. Soms is ondersteuning van de behandeling met medicijnen noodzakelijk. Beleidsnota ‘Pedofilie’ Doel van de behandeling Het doel van de behandeling is het voorkomen van terugval in strafbaar gedrag. Het uitgangspunt van de behandeling is no cure but control. Met andere woorden: deelnemers blijven kwetsbaar maar door middel van een betere zelfcontrole en een grotere sociale controle leren ze om strafbaar gedrag te vermijden. Contra-indicaties voor deelname De behandeling kan niet starten in de volgende gevallen: - ernstige verslaving; - ernstige psychiatrische problemen, zoals psychose of zware depressie; - onvoldoende beheersing van de Nederlandse taal; - geen enkele motivatie om het gedrag te veranderen. Praktische informatie Vorm van de behandeling: Een groep met maximaal acht Deelnemers Frequentie van de bijeenkomsten: Wekelijks maximaal anderhalf uur Duur van de behandeling: één jaar tot anderhalf jaar Dag en tijd van de bijeenkomsten: Verschilt per groep, per vestiging Plaats: Polikliniek De Waag Procedure voor verwijzing Kandidaten voor deze behandeling kunnen door een verwijzer telefonisch worden aangemeld voor een intake bij een polikliniek van De Waag. 59 Afsluiting van de behandeling Tijdens de behandeling wordt geregeld met de deelnemer de voortgang geëvalueerd. In principe wordt na één jaar tot anderhalf jaar de behandeling afgesloten. Mogelijk wordt hierna samen met de cliënt besloten tot een vervolgtraject. Van de evaluaties en afsluiting krijgt de verwijzer bericht. Kosten De behandeling wordt vergoed door uw zorgverzekeraar, mits verwijzing heeft plaatsgevonden door een huisarts. Onderzoek Uw gegevens kunnen (volledig geanonimiseerd) gebruikt worden voor wetenschappelijk onderzoek. Indien u hier bezwaar tegen hebt, kunt u dit aan uw behandelaar meedelen. Voor nadere informatie kunt u contact opnemen met De Waag. www.dewaag-nederland.nl74 Folder: ‘Groepsbehandeling voor plegers van zedendelicten tegen kinderen’ van de website www.dewaagutrecht.nl 74 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 60 § 12.4 Groepsbehandeling voor mensen die kinderporno hebben gedownload GROEPSBEHANDELING VOOR MENSEN DIE KINDERPORNO HEBBEN GEDOWNLOAD Doelgroep De Waag biedt groepsbehandelingen voor mensen die kinderporno hebben gedownload of mensen die kinderporno hebben verspreid. Het gaat uitdrukkelijk om de behandeling van hands-off delicten. Dit betekent dat er geen daadwerkelijk contact met een kind is geweest. Inhoud van de behandeling De groepsbehandeling bevat onder andere de volgende onderdelen: De gevolgen van het gedrag van de deelnemer in kaart brengen. De belangrijkste relaties van de deelnemer doornemen. In sommige gevallen zal er worden gekeken naar het opzetten van een nieuw sociaal netwerk als vervanging van het bezig zijn met kinderporno. De strategieën van de deelnemer om met spanningen om te gaan behandelen. Voorafgaand aan deelname vindt een onderzoek plaats waarbij de problemen van de deelnemer geïnventariseerd worden. Verder kan de behandeling aangevuld worden met individuele gesprekken of partnerrelatiegesprekken. Soms is ondersteuning van de behandeling met medicijnen noodzakelijk. Doel van de behandeling Het doel van de behandeling is het voorkomen van terugval in strafbaar gedrag. Beleidsnota ‘Pedofilie’ Contra-indicaties voor deelname De behandeling kan niet starten in de volgende gevallen: · ernstige verslaving; · ernstige psychiatrische problemen zoals psychose of zware depressie; · onvoldoende beheersing van de Nederlandse taal; · · geen enkele motivatie om het gedrag te veranderen; wanneer ook hands-on delicten gepleegd zijn. Praktische informatie Vorm van de behandeling: Een groep met maximaal acht deelnemers. Dag en tijd van de bijeenkomsten: Verschilt per groep, per vestiging. Frequentie van de bijeenkomsten: Wekelijks maximaal anderhalf uur. Duur van de behandeling: Ongeveer één jaar. Plaats: Polikliniek De Waag. Procedure voor verwijzing Kandidaten voor deze behandeling kunnen door een verwijzer telefonisch worden aangemeld voor een intake bij een polikliniek van De Waag. Afsluiting van de behandeling Tijdens de behandeling wordt regelmatig met de deelnemer de voortgang geëvalueerd. In principe wordt na ongeveer een half jaar de behandeling afgesloten. Mogelijk wordt hierna in 61 samenspraak met de deelnemer besloten tot een vervolgbehandeling. Van de afsluiting krijgt de verwijzer bericht. Kosten De behandeling wordt vergoed door uw zorgverzekeraar, mits verwijzing heeft plaatsgevonden door een huisarts. Onderzoek Uw gegevens kunnen (volledig geanonimiseerd) gebruikt worden voor wetenschappelijk onderzoek. Indien u hier bezwaar tegen hebt, kunt u dit aan uw behandelaar meedelen. Voor nadere informatie kunt u contact opnemen met De Waag. www.dewaag-nederland.nl75 Folder: ‘Groepsbehandeling voor mensen die kinderporno hebben gedownload’ van de website www.dewaagutrecht.nl 75 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 62 § 12.5 Interview met de politie Deze vragenlijst is gericht op verschillende hulp- en dienstverleningsinstanties of zelfstandige praktijken. Niet elke vraag is te beantwoorden voor elke instantie of praktijk. Wanneer er gesproken wordt over een pedofiel wordt er iemand bedoeld die gevoelens heeft voor kinderen. Wanneer er gesproken wordt over een pedoseksueel wordt iemand bedoeld die seksuele handelingen doet met kinderen. In vragen zullen deze twee woorden door elkaar gebruikt. Wij willen u vragen om dan twee keer op deze vragen antwoord te geven, één keer over een pedofiel en één keer over een pedoseksueel. Algemeen 1. Wat verstaan (verstaat u) jullie onder een pedofiel? Min of meer conform bovenstaande begripsomschrijving. 2. Wat verstaan (verstaat u) jullie onder een pedoseksueel? Min of meer conform bovenstaande begripsomschrijving. 3. Met welke van deze twee (heeft u) hebben jullie te maken? Met beide groepen. Kinderpornoverzamelaars zijn feitelijk en meestal in eerste aanleg geen seksueel misbruikers, maar voelen zich zeker seksueel aangetrokken tot kinderen. KP verzamelaars zijn derhalve niet altijd feitelijke misbruikers. Andersom kun je haast wel zeggen dat elke feitelijke misbruiker ook KP op zijn computer heeft. Uiteraard hebben we ook te maken met de feitelijke misbruikers. 4. Op welke manier (heeft u) hebben jullie te maken met pedofielen/pedoseksuelen? 9 van de 10 keer als verdacht van een strafbaar feit. Dat er het vermoeden is van het hebben van seksueel contact met een minderjarige. Dat we dus een verdachteverhoor afnemen. Problemen en oorzaken 5. Welke problemen komen er ter sprake wanneer jullie/u met deze doelgroep te maken hebben/heeft? Het hebben van dergelijke gevoelens en hier geen kant mee op kunnen, maatschappelijke afkeuring van deze gevoelens. Schaamte van de verdachte (veelal). Recidive, bij herhaling komen verdachten later weer terug bij de politie. 6. Welke gevolgen komen er ter sprake wanneer jullie/u met deze doelgroep te maken hebben/heeft? Veelal maatschappelijke gevolgen. Relaties, werk etc. Vooral voor mensen welke in een geregeld leven zitten. De angst voor het publiekelijk bekend worden. 7. Welke oorzaken zijn er voor pedofilie volgens u/jullie? (nature/nurture/beide, graag toelichten) Niet feitelijk vast te stellen vanuit ons beroep . Vanuit de ervaring horen wij verhalen van verdachten die zich al op jonge leeftijd aangetrokken voelen tot kinderen (ook al seksueel), danwel dat verdachten menen hun gevoelens te kunnen herleiden tot eerdere ervaringen in hun leven (niet per definitie eigen seksueel misbruik ervaringen) Beleidsnota ‘Pedofilie’ 63 Positie 8. Welke positie heeft een pedofiel/pedoseksueel vanuit sociaal oogpunt? Paria van de maatschappij. (beeld wat de verdachte merendeels heeft) 9. Welke positie heeft een pedofiel/pedoseksueel vanuit cultureel oogpunt? Niet geaccepteerd in onze maatschappij. (beeld wat de verdachte merendeels heeft) 10. Welke positie heeft een pedofiel/pedoseksueel vanuit economisch oogpunt? ? Beleid 11. Welke wetten en regelgevingen zijn van toepassing op deze doelgroep? Wetboek van Strafrecht, diverse artikelen zijn mogelijk van toepassing. 12. Welke straffen kunnen pedofielen/pedoseksuelen krijgen? Alle mogelijke straffen welke een rechter kan opleggen. Van geldboete tot gevangenisstraf en alles ertussen. Hulpverlening, therapie, wordt wel vaak opgelegd. 13. Welk beleid voeren jullie (voert u) ten aanzien van pedofielen/pedoseksuelen? Onderzoek doen, bv naar aanleiding van een aangifte. Vanuit de aangifte en verder onderzoek het toepassen van hoor en wederhoor. M.a.w. waarheidsvinding. 14. Hoe wordt dit beleid vorm gegeven in de praktijk? (bv. leeft u het beleid echt na) Onderzoek leidt veelal tot aanhouding van een verdachte. Deze wordt verhoord en in aansluiting daarop wordt er een proces-verbaal opgemaakt en ingestuurd naar Justitie. De Officier van Justitie bepaalt of de zaak voor de rechter wordt gebracht. Hulp- en dienstverlening 15. Waarom komt deze doelgroep met u/jullie in aanraking? Als verdachten van een strafbaar feit. 16. Komt deze doelgroep gedwongen of uit zichzelf bij uw instantie/praktijk? Gedwongen. 17. Welke methoden gebruiken jullie (gebruikt u) ten aanzien van pedofielen/pedoseksuelen? Wij werken met een bepaald verhoorplan aangaande deze groep verdachten. Dit is moeilijk kort en krachtig op papier uit te leggen. 18. Kunt u/jullie vertellen hoe er te werk wordt gegaan wanneer een pedofiel/pedoseksueel bij u/jullie komt? Zoals eerder geschetst, wij houden iemand aan als verdacht van bv ontucht. Gaan in verhoor en trachten de waarheid boven tafel te krijgen. 19. Wanneer u deze persoon niet kunt helpen, naar wie verwijst u dan door? Al onze verdachten gaan, op vrijwillige basis, naar De Waag. PS: Ik vond het erg moeilijk om, zeker met betrekking tot deze materie, kort en bondig op papier uiteen te zetten wat onze betrokkenheid, werkwijze enz. is met deze Beleidsnota ‘Pedofilie’ 64 doelgroep. Bovenstaande antwoorden kunnen derhalve slechts als een globale indicatie beschouwd worden. Politie Hollands Midden Afd. Sociale Jeugd- en Zedenpolitie. 071-5459505 Beleidsnota ‘Pedofilie’ 65 § 12.6 Interview met een medewerker van Different Deze vragenlijst is gericht op verschillende hulp- en dienstverleningsinstanties of zelfstandige praktijken. Niet elke vraag is te beantwoorden voor elke instantie of praktijk. Wanneer er gesproken wordt over een pedofiel wordt er iemand bedoeld die gevoelens heeft voor kinderen. Wanneer er gesproken wordt over een pedofiel wordt er iemand bedoeld die seksuele handelingen doet met kinderen. In vragen zullen deze twee woorden door elkaar gebruikt. Wij willen u vragen om dan twee keer op deze vragen antwoord te geven, één keer over een pedofiel en één keer over een pedoseksueel. Algemeen: 1. Wat verstaan (verstaat u) jullie onder een pedofiel? Iemand die enkel de gevoelens heeft, maar deze niet praktiseert, dus geen seksueel contact met kinderen heeft. 2. Wat verstaan (verstaat u) jullie onder een pedoseksueel? Iemand die die gevoelens wel praktiseert, dus daadwerkelijk seksueel contact heeft met kinderen. 3. Met welke van deze twee (heeft u) hebben jullie te maken? Met beiden. 4. Op welke manier (heeft u) hebben jullie te maken met pedofielen/pedoseksuelen? Ze zoeken hulp bij ons t.a.v. hun seksuele gerichtheid. Problemen en oorzaken 5. Welke problemen komen er ter sprake wanneer jullie/u met deze doelgroep te maken hebben/heeft? Vragen als: wat is er concreet gebeurd, wat speelt er in je gedachtewereld, hoe is de seksuele ontwikkeling geweest, in hoeverre ervaar je het als een probleem, e.d. 6. Welke gevolgen komen er ter sprake wanneer jullie/u met deze doelgroep te maken hebben/heeft? De betekenis die dit heeft voor de kinderen o.a. 7. Welke oorzaken zijn er voor pedofilie volgens u/jullie? (nature/nurture/beide, graag toelichten) Zelf seksueel misbruikt en daardoor heeft het een ingang gekregen, een verseksualiseerd verlangen naar datgene wat in de jeugd en vroege volwassenheid als een gemis werd ervaren (bijvoorbeeld verlangen naar onschuld, puurheid, echtheid, nog niet besmet zijn met de wereld, kind-zijn, e.d.). Iedere individuele situatie moet bekeken worden en er is zorg op maat voor nodig. Hulp- en dienstverlening: 8. Waarom komt deze doelgroep met u/jullie in aanraking? Ze zoeken los te komen van hun pedo-problematiek. Sommige zijn ook min of meer gedwongen, bijvoorbeeld doordat een echtgenoot ze ‘dwingt’ hulp te gaan zoeken. 9. Komt deze doelgroep gedwongen of uit zichzelf bij uw instantie/praktijk? Beleidsnota ‘Pedofilie’ 66 Beiden. 10. Welke methoden gebruiken jullie (gebruikt u) ten aanzien van pedofielen/pedoseksuelen? We proberen de seksuele ontwikkelingslijn inzichtelijk te krijgen, onderliggende emotionele behoeften helder te krijgen (die de persoon op een seksuele manier probeert te vervullen) en op die emotionele behoeften samen met de cliënt op een nieuwe manier antwoorden te vinden. 11. Kunt u/jullie vertellen hoe er te werk wordt gegaan wanneer een pedofiel/pedoseksueel bij u/jullie komt? Normale route zoals andere cliënten die ook gaan: intake, teambespreking, formuleren behandeldoelen en strategie, individueel hulpverleningtraject, afronding. 12. Wanneer u deze persoon niet kunt helpen, naar wie verwijst u dan door? De Waag. Beleidsnota ‘Pedofilie’ 67 § 12.7 Schema van behandeling ‘Behandeling’ Hulpverlener Gezond, goed, normaal Cliënt Ziek, slecht, afwijkend Doel Geen genezing, maar controle Methode Gedragstherapie Penismeting Gedragscontrole Cognitieve therapie Alsmaar herhalen Groepsdruk Delictanalyse en preventie Resultaten Spanning, stress Zelfvervreemding Gezin uit elkaar Enige recidive: 7,4% Visie De mens als mechanisch wezen Cliënten Alleen voor mensen die niet in staat zijn te communiceren en zichzelf in de hand te houden Overleven Het spel meespelen Stoppen Accepteren Onderzoek alles en behoud het goede 76 Zelfhulp Een zoekende mens Een zoekende mens Onderlinge hulp De eigen weg vinden (Groeps)gesprek Luisteren naar elkaar Uitwisselen van bewuste gevoelens, ervaringen, ideeën Praktische onderlinge hulp Daarnaast kan een steungroep behulpzaam zijn Herkennen van gevoelens Acceptatie van gevoelens Kameraadschap Hoop voor de toekomst Ethische richtlijnen Enige recidive: 6,25% De mens als sociaal wezen Therapie Gids, raadgever, medemens Zoekende hulpvrager, medemens Welbevinden en het vinden van de eigen weg Gesprek Acceptatie van bewuste en aanvankelijk onbewuste gevoelens Ontdekken hoe met deze gevoelens valt te leven Inzicht Zelfacceptatie Groei van het ‘ik’ Bewustzijn Enige recidive: 12,8% De humanistische psychologie en psychodynamiek Voor mensen die niet Voor mensen die in in staat zijn te staat zijn de communiceren, naar communiceren, na te de problemen van denken en zichzelf in anderen te luisteren en de hand te houden zichzelf in de hand te houden Soms is het te zwaar Men gaat door een om naar problemen periode van naar anderen te onzekerheid en luisteren. Neem een twijfels, maar pauze, gebruik humor uiteindelijk verdwijnt of maar subgroepjes dit probleem76 Bron: www.helping-people.info/schema_nl.htm Beleidsnota ‘Pedofilie’ 68 § 12.8 Recidivecijfers Ter verduidelijking: de 272.111 personen die zijn vrijgekomen waren niet allen pedoseksuelen maar hadden wel allemaal een delict gepleegd waarbij kinderen het slachtoffer waren. • Van de 272.111 personen vrijgelaten uit gevangenissen in 15 staten in 1994 is 67,5 % gearresteerd nadat ze waren vrijgelaten voor een misdrijf of een ernstig vergrijp binnen 3 jaar, 46,9% was herveroordeeld, en 25,4% heeft opnieuw gevangenisstraf gekregen voor een nieuwe misdaad. • Tegen over de 272.111 die vrij zijn gelaten, zijn er 4.877.000 gearresteerd. • Binnen 3 jaar na vrijlating was 2,5% van de verkrachters opnieuw gearresteerd voor een verkrachting. • Pedoseksuelen hebben ongeveer vier keer meer kans dan niet-seksuele delinquenten om te worden gearresteerd voor een ander seksueel misdrijf na hun ontslag uit de gevangenis. Om precies te zijn 5,3 % van pedoseksuelen versus 1,3 % van de niet-pedoseksuelen.77 Pedoseksuelen • In 1994 waren er ongeveer 234.000 overtreders veroordeeld wegens verkrachting of aanranding. Bijna 60% van deze pedoseksuelen was onder voorwaardelijk toezicht van de gemeenschap. • De gemiddelde leeftijd van de slachtoffers van pedoseksuelen was minder dan 13 jaar oud; de gemiddelde leeftijd van de slachtoffers van verkrachting was ongeveer 22 jaar. • Van de 9.691 mannelijke pedoseksuelen die waren vrijgelaten uit gevangenissen in 15 staten in 1994 was 5,3% nog een keer gearresteerd voor een nieuwe seksueel misdrijf binnen 3 jaar van uitgave.78 77 78 www.ojp.usdoj.gov www.ojp.usdoj.gov Beleidsnota ‘Pedofilie’ 69 § 12.9 Relevante bronnen Mocht de lezer meer informatie willen over het onderwerp ‘pedofilie’, dan verwijzen wij naar onderstaande bronnen. Artikel ‘Zijn pedofielen oud, vies en seksverslaafd? – Jonge mannen aan het woord over hun gevoelens voor kinderen’, door Hilde Koelmans www.socialevraagstukken.nl/TSS/Docs/TSS_2009_juni_pedofielen.pdf Artikel ‘Pedofilie: lastige lusten’, door Karin Visser www.ziedaar.nl/article.php?id=340 Artikel 'De vrouwelijke pedofiel valt niet op – Gestoorde moederliefde', door Imke van Schaaijk www.pedofilie.nl/node/193 Essay ‘Pedofilie: het niet te accepteren ‘anders’ zijn’, door Désiré Palmen www.humanbeing.demon.nl/humanbeingsweb/Bibliotheek/palmen_tekst.htm Artikel ‘Pedofilie of knapenliefde?’, door Gert Hekma www.martijn.org/info/2001_002.html Boek ‘En ze noemen het liefde’ door Ireen van Engelen Boek ‘Pedofilie: een controversiële kwestie – analyse van een maatschappelijk vraagstuk’, door Frank van Ree Boek ‘Jongensliefde – seks en erotiek tussen jongens en mannen’, door dr. E. Brongersma www.pedofilie.nl, een site met informatie, artikelen en een forum over pedofilie www.seksueelmisdrijf.nl, een site met informatie over zedenmisdrijven www.different.nl, de site van het centrum voor psychosociale hulp bij seksuele identiteitsvragen www.nvsh.nl, de site van de Nederlandse Vereniging voor Seksuele Hervorming www.pnvd.nl, de site van de Partij voor Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit (bijnaam: de Pedo-partij) Beleidsnota ‘Pedofilie’ 70 § 12.10 Punten die uit het debat naar voren kwamen De stelling die wij hebben gebruikt ging over het wel of niet registreren van pedoseksuelen. Bij het registreren worden bijvoorbeeld naam en woonplaats van pedoseksuelen openbaar gemaakt. De volgende punten hebben wij uit het debat meegenomen: het zijn uitspraken die gedaan zijn vanuit het publiek. Helpt het wel als de pedoseksuelen worden geregistreerd? Als je pedoseksuelen gaat registreren moet je straks ook moordenaars en diefstal plegers registreren. Je plakt de mensen die pedoseksueel zijn weer een etiquette op. Het is een illusie dat je je kind kunt beschermen tegen pedofilie door mensen die pedoseksueel zijn te registreren. Je kind kan niet meer naar buiten, niet naar school, niet naar de winkel etc. omdat overal pedoseksuelen zijn. Bij een man waarbij bekend is dat hij pedoseksueel is, zijn spullen vernield en beschadigd zoals zijn auto. Daarnaast werd hij uitgescholden en moest hij in het donker naar huis om niet tussen de mensen te zijn. Wat is dat nou? Hij is toch al gestraft, moet je hem dan blijven straffen? We denken wel aan de pedoseksueel maar het kind dan? Het kind heeft een levenslang trauma en dat is zwaar! Een man die zelf ervaring heeft met pedofilie vertelde dat als hij zou weten wie het was en waar hij/zij woonde dat ie hem iets aan zou doen. Het is dus ook nog een extra gevaar om mensen te registreren omdat slachtoffers of familie en kennissen de daders kunnen/ willen doden of het leven zuur maken. Niet registreren, laat de rechter zijn werk maar doen. Als we gaan registreren nemen we een deel van de taak van de rechter over. Het is goed als pedoseksuelen geregistreerd worden maar de gegevens mogen niet op een openbare website gezet worden. Het gedrag wordt niet goedgekeurd en mag ook niet (de wet verbiedt het) en het is natuurlijk vreselijk voor het slachtoffer! Pedofielen hebben te veel recht. We kunnen vanuit twee kanten reageren. Als professional zeggen we gauw dat de mensen die pedoseksueel zijn een nieuwe kans moeten krijgen en ook recht hebben op privacy en een normaal leven maar aan de andere kant als we als familielid of vrienden van een slachtoffer reageren dan zeggen we sneller dat we die mensen moeten registreren en straffen enzovoorts. Wat vinden wij als zoiets jou of je kind overkomt? Beleidsnota ‘Pedofilie’ 71