DEFILHARMONIE/PHILIPPE HERREWEGHE HOMMAGE AAN BEETHOVEN Donderdag 7 april 2016 Om 20 uur in De Schouwburg Beethoven blijft één van onze lievelingscomponisten. Na zijn derde symfonie in het voorbije seizoen is het nu de beurt aan zijn achtste en voorlaatste. Geschreven in 1812 grijpt Beethoven met een knipoog terug naar de stijl van Mozart. Hierdoor klinkt ze als zijn vrolijkst gestemde uit de reeks. Vooraf krijgen we het weinig gespeelde ‘Tripelconcerto’. Wanneer het live gebracht wordt is dat pret verzekerd. Piano, viool en cello zijn er verknoopt in zo’n zwierige tripartite dat je als luisteraar één oor tekortkomt. Philippe Herreweghe gidst de heren van het Storioni Trio, samen met DeFilharmonie doorheen deze curieuze partituur. GOEYVAERTS STRING TRIO & ZANGERS VOX LUMINUS ARVO PÄRT STABAT MATER Vrijdag 1 april 2016 Sint-Martinuskerk Oekene Aanvang: 20.30 uur Duur: 75 min Inleiding om 19.45 uur door Christine Dysers Een eigentijdse hulde van componist Jörg Widmann aan de grootmeester rondt deze Beethovenhommage helemaal af. ARCO BALENO EINE KLEINE NACHTMUSIK Zondag 8 mei 2016 Om 11 uur in De Schouwburg Lente in De Spil en dus willen we het klassieke muziekseizoen in schoonheid eindigen. De strijkers van Arco Baleno spelen ten dans met muziek van Wolfgang Amadeus Mozart en Antonio Vivaldi. Om zich en ons op te warmen krijgen we ‘Eine kleine Nachtmusik’ te horen, Wolfgangs meest gekende partituur. Na het divertimento in ES ruimt Mozart plaats voor het virtuoze vioolspel van Antonio Vivaldi: drie concerti met als kroon op het werk het Concerto Grosso voor twee violen, strijkers en basso continuo in a, wellicht het meest populaire werk uit de hele achttiende eeuw. Na het concert bieden wij een gratis aperitief aan. Goeyvaerts Stringtrio: Kristien Roels (viool), Kris Matthynssens (altviool) en Pieter Stas (cello) | Vox Luminis: Zsuzsi Tóth (sopraan), Barnabás Hegyi (altus) en Olivier Berten (tenor) in samenwerking met OekeneNV Programma Arvo Pärt - Stabat Mater (1985) ----- korte pauze -----Ivan Moody - Simeron (2012) Componisten die religieuze of liturgische muziek componeren zijn in de eerste plaats vaak zelf erg gelovig. Tijdens een periode van artistieke bezinning bekeerde de Estse componist Arvo Pärt zich in de jaren 1970 tot het Russisch-orthodoxe geloof. Daarvoor gold hij als een avant-gardecomponist. Een intense periode van studie, waarbij hij zijn artistieke aandacht op het gregoriaans en de vroege polyfonie richtte, veranderde zijn persoonlijkheid als componist volledig. Pärt noemde zijn componeerstijl Tintinnabuli, het meervoud van het Latijnse tintinnabulum, wat ‘bel’ of ‘klok’ betekent. Concreet keert Pärt hiermee terug naar de essentie van de tonale klank door te werken met drieklanken en stapsgewijze melodieën. In combinatie met een langzaam tempo en momenten van stilte leidt dit procedé tot meditatieve, subtiele en vaak statische muziek. Stabat Mater Dolorosa is een middeleeuwse hymne gewijd aan Maria die naast het kruis van haar zoon staat, rouwend om de folteringen die hij heeft doorstaan. Vanaf de vijfde strofe wordt het lijden van Maria gekoppeld aan het mede-lijden van de gelovige met Maria. De tekst vertoont een algehele evolutie van uitingen van pijn en verdriet (dolorosa) naar het verlangen naar eeuwigheid en glorie in de laatste verzen.. Tussen de strofen klinken instrumentale interludia die door hun levendige karakter met de vier groepen contrasteren om zo het werk in balans te houden. Deze symmetrie wordt ten slotte omkaderd door een instrumentale inleiding en een coda, beiden precies even lang en haast identiek. Ook voor Ivan Moody speelt het geloof een cruciale rol. Hij is actief als orthodox priester. Net zoals Pärt laat Moody zich inspireren door gregoriaanse gezangen en polyfonie. Qua stijl sluit de muziek van Moody aan bij de welluidende spirituele muziek van Pärt. Dit echter met een uitgesproken Brits accent. Het feit dat Groot-Brittannië, zoals de Baltische staten, eveneens een rijke koortraditie kent, is daar wellicht niet vreemd aan. Die koortraditie kent een groot gevoel voor evenwichtigheid en heldere structuren. Zijn compositie in opdracht van het Goeyvaerts Strijktrio & Gergiev Festival Rotterdam 2012, ‘Simeron’, is bedoeld als een intiem spiegelbeeld van het Stabat Mater van Arvo Pärt. Terwijl in het Stabat Mater het lijden en de gekruisigde Christus centraal staan, koos Moody voor teksten over de verrijzenis, met name uit de Byzantijnse paasritus en uit een homilie uit de tweede eeuw van bisschop Melito van Sardes. Door de keuze voor het originele Grieks, ontstaat er zo een drievuldig contrast met Pärts Stabat Mater: kruisiging versus verrijzenis, katholieke versus orthodoxe liturgie, en Grieks versus Latijn. Het Goeyvaerts Strijktrio is in 1997 opgericht door violiste Kristien Roels, altviolist Kris Matthynssens en cellist Pieter Stas met als doel uitsluitend twintigste en eenentwintigste-eeuwse repertoire uit te voeren. Het trio ontleent zijn naam aan de Belgische componist Karel Goeyvaerts, die een belangrijke rol speelde bij de ontwikkelingen binnen de Europese nieuwe muziek. Vox Luminis is een solistenensemble met een zeer internationale bezetting, dat zich richt op vocale muziek uit de zestiende tot en met de achttiende eeuw. De meeste leden van het ensemble hebben elkaar op het Koninklijk Conservatorium Den Haag leren kennen. Het ensemble opereert zelfstandig maar ook samen met instrumentale groepen zoals vb. met het Goeyvaerts Strijktrio.