De groten 17-06-2016

De groten..
Mohammed Ali, Johan Cruijff, André Hazes maar ook Ghandi, Maarten Luther King, Moeder Teresa:
ze zijn allemaal gestorven. Ook de uitvinder van penicilline. Op enig moment wordt het stil. Evengoed
bij verdriet als na succes. We gaan het meer meemaken bij de Europese voetbal kampioenschappen.
Als alle leed geleden is worden negatieve artikelen en websites geluidloos afgevoerd. Het is dezelfde
blijk van overwinning als straks rugzakken en tassen aan de vlaggenmasten hangen. De stress, de
zenuwen, de moeilijke vragen, het is allemaal voltooid verleden tijd. Als het diploma is behaald is alle
leed geleden. Zelfs bij de geboorte van een kindje is het zo, dat alle leed, pijn en zorgen in vreugde
veranderen als het kind gezond in het wiegje ligt.
Dan is het leven heerlijk. Maar wat als het leed niet geleden is, maar voortduurt, wanneer het geen
spel is, maar werkelijkheid? Dan hebben we geen ander woord dan: acceptatie. Acceptatie in ons
leven lijkt op de springprocessie in Echternach: één stap vooruit en twee terug: twee stappen vooruit
en één terug. Het doel is er: ‘komen’, doorheen komen, over heen komen. Elke mens die sterft laat
een leegte achter. Elke mens die sterft laat iets kostbaars achter. Er zijn altijd anderen die er van
‘leven’.Maar we beseffen ook dat het nooit meer wordt zoals het was. We zullen niet meer en niet
minder zijn dan we waren. De tijd zal kleur geven aan ‘mijn’ zijn. Maar voor het zover is mogen we
beseffen dat je vandaag precies goed bent. Koester de dag als een geschenk waarmee je doen mag
en zorg dat je vandaag precies goed bent voor iedereen die je ontmoet. Hoe klein je ook bent want
dan hoor je toch bij de groten.
René H.M. Maessen, pastoor-deken.