Blad 18 Een Hand vol Dwaalsterren Maart 2012 Ik was een jaar of dertien, toen ik de wonderlijke wereld van de wetenschap begon te ontdekken. Boeken zoals “Het nooit rustende Atoom”, “Tussen Mens en Nevelvlek” en een boekje over ruimtevaart dat “Sprong in de derde dimensie” heette, werden door mij verslonden. Maar ook andere wetenschappelijke boeken zoals “De Oepanisjaden” en “Wetenschappelijke Cheiromantie” – oftewel handlijnkunde – staan mij nog goed bij. Uit die tijd stamt mijn kennis over de verbanden tussen de delen van de hand en de planeten. Dat boeide mij zeer om te weten dat de Duim toebehoorde aan de planeet Mars, de wijsvinger aan Jupiter, de middelvinger aan Saturnus, de ringvinger aan de Zon en tenslotte de pink aan Mercurius.. Het had iets geheimzinnigs en betekenisvol en ik wist er ook weinig mee te beginnen. Daarvoor moest ik me verdiepen in de Astrologie wat ik toen nogal taai vond. Het heeft vele jaren geduurd voordat een eenvoudig kinderrijmpje mij de betekenis van deze samenhang tussen vingers en planeten op ongekunstelde wijze duidelijk maakte. Kennis is soms zo vanzelfsprekend dat je de moeite om het verwerven of de bron vergeet. Had ik het zelf bedacht?, heeft iemand het vertelt of heb ik het ergens gelezen – ik weet het niet meer. Desondanks geef ik hier het versje met wat aantekeningen, waarvan ik tenminste “zeker” weet dat ze van mij zelf zij. Naar bed, naar bed, zei duimelot Eerst nog wat eten, zei Likkepot Waar zullen wij dat halen, zei Lange Jaap Uit grootmoeders kastje, zei Ringeling Dat zal ik verklappen, zei het Kleine Ding Naar bed, naar bed, de dwingeland Duim beveelt hier. Hij wil iedereen onder de duim houden, net als de oorlogsgod Mars is hij een zeer egocentrisch figuur. De Duim is opponeerbaar, hij kan tegenover de andere vingers opgesteld worden. Deze oppositie maakt van de hand een praktisch werktuig. Jupiter is de levensgenieter onder de vijf planeten, het is dus volkomen in overeenstemming met zijn karakter dat er volgens de likkepot eerst gegeten moet worden. Misschien is snoepen een beter naam voor deze drang van Jupiter. De lever wordt ook door Jupiter geregeerd! De traditionele kleur van Jupiter is Blauw, een koele kleur die tegenover het Rood van Mars staat. Blauw is volgens de kleuren theorie ook een “wijkende” kleur en de Jupiter-vinger wijst dan ook de dingen in de verte aan. Jupiter ontwijkt de dwang van Mars door een primaire behoefte aan te spreken. “Eerst nog EVEN wat eten” ontneemt Mars het initiatief. Mars en Saturnus liggen elkaar niet zo, geen wonder dat Lange Jaap met Jupiter meegaat. “Waar zullen we dat halen?” Een praktische vraag van de meest droge en doelmatige geest van het stel. Maar ook wel de planeet die het meest neigt tot getob; “OH jee, waar moeten we het vandaan halen?!” De kleur zwart hoort bij deze planeet en onder deze vinger ontspringt de “Lotslijn” die wat zegt over de levensloop of beter over de doelgerichtheid van de mens. Apollo de zonnegod, heeft altijd geweten waar Abraham de Mosterd haalde, já wel “Uit grootmoeders kastje” En iedereen die uit dit vers een freudiaanse ode aan Œdipus wil lezen, die gaat zijn gang maar. Een feit blijft dat Apollo ook een orakelgod is en de god van de inspiratie, hij weet dus alles. “Dat zal ik verklappen”, het kinderachtige gedrag van Het Kleine Ding hoort bij de god die niet wil opgroeien, de god van het Peter Pan complex. Maar tegelijkertijd is Mercurius ook de god van de handel en de dieven. Altijd klaar om met zijn kennis zijn voordeel te doen en chantage is niet beneden zijn waardigheid want cadeau krijg je niets van Mercurius. Het is niet helemaal duidelijk aan wie hij deze kennis dreigt te verkopen. Aan de twee godinnen misschien die we aan de basis van de hand vinden. Venus en de Maan (= grootmoeder) vertegenwoordigen de muis en de handpalm, de passieve delen van de hand. De actieve vingers zijn aan de mannelijke goden toegewezen. Het is wel zo dat alle belangrijke lijnen, de hart- en de hoofd-lijn en de levenslijn lopen voor het grootste gedeelte door het gebied van Venus en de Maan. De Lotslijn verdeeld de hand in twee delen. De duimkant vertegenwoordigt de actieve naar buiten gerichte kant van de mens. De duim – Mars, de wijsvinger – Jupiter en de Muis van de hand – Venus. De kant van de pink is de intuïtieve en creatieve kant van de mens met Apollo, de leider van de Muzen, Mercurius god van kennis en de Maan, Koningin van de Hemel en de dromen. Lange Jaap staat tussen de beide werelden “Waar zullen we het halen?” vraagt hij aan beide helften, De Kluizenaar, Tarot troef No 9, beeldt hem goed af: hij staat op eenzame hoogte in de ijle kou van het intellectuele hooggebergte. Zetten we de vingers van beide handen tegen elkaar alsof we er een bal tussen houden, dan vormen we een beeld van hemel en aarde. De heuvels onder de vingers van de onderste hand zijn vernoemd naar de goden van de vingers. Aan de voet van deze heuvels ontspringen de rivieren van ons lot, die door de vlakten gewijd aan de Godin lopen. Boven deze hand welft zich de sterren hemel van de andere hand, gedragen door de vijf kolommen die staan voor onze zintuigen. Zo boven, zo beneden. PvW 1993 **************************************************** De bovenstaande tekening is geïnspireerd op fragment uit een klassiek Chinees boek “Koning Aap” (±1640). Hierin wedt de Boeddha dat Koning Aap niet over zijn hand kan springen. Koning Aap die in één sprong gemakkelijk 108,000 li, dat is ongeveer 54.000 kilometer kon afleggen, nam de uitdaging aan en in één machtige sprong bereikte hij de grenzen van de aarde. Om te bewijzen dat hij daar was aangekomen schreef hij zijn naam op een van de vijf kolommen die hij aan het eind van de wereld vond. Maar bij zijn sprong terug belandde hij in de handpalm van de Boeddha. De vijf kolommen bleken de vijf vingers van de Boeddha te zijn geweest. Het is interessant om je te realiseren, dat de uit een rots geboren Koning Aap eigenlijk een soort recalcitrante god is. Een onbehouwen god die weliswaar over 72 transformaties beschikt, de wolken kan berijden en vele wonderbaarlijke vermogens bezit, maar toch nog onderworpen is aan de wetten van de kosmos. Zoals Koning Aap niet kan ontsnappen uit de hand van de Boeddha zo kunnen wij mensen niet ontsnappen aan ons lot dat in onze handen staat beschreven. Het kinderrijmpje kan ook gebruikt worden om de hand verder te ontleden. De duimkant is de actieve kant, de pinkkant de passieve en we kunnen eveneens de actieve vingers van de passieve handpalm onderscheiden. Een hand kan dus in vier verdeeld worden zoals in de tekening zichtbaar is gemaakt. Het kwartier van de Duim (Mars), is vanzelfsprekend het VUUR kwartier. De Pink (Mercurius) kant is het luchtkwartier en dat laat de passieve elementen Aarde en Water voor de onderste kwartieren van Venus (Inanna) en de Maan (Nanna). We zien hoe Saturnus als de Middelvinger de vuurkant en de luchtkant scheidt; met Jupiter (Chesed) die Mars (Geburah) in evenwicht houdt en Apollo die Hermes in toom houdt. De Relatie tussen Apollo en Hermes is altijd een interessante geweest. Een van de eerste daden van Hermes was het stelen van de Zonnekoeien van Apollo. Toen die verhaal kwam halen vervaardigde Hermes uit het schild van een schildpad de eerste lier. Apollo was zo geboeid door de muziek dat hij door het verkrijgen van de lier ook de god van de muziek werd. De schildpad is natuurlijk een dier dat symbool staat voor het Element Aarde dat aan de evenwicht brengende spil van de hand (Saturnus) wordt toegeschreven. Saturnus wordt ook wel de “wachter op de drempel” genoemd, de gene die toezicht houdt of iets wel of niet door de poort (beugel) kan, een scheidsrechter dus. De zeven klassieke planeten1 zijn in de loop van de eeuwen verbonden met talrijke zaken en zijn zo eveneens een soort “geheugen plaats” zoals de hand dat ook is. Een bekend geheugen systeem waar deze zeven planeten een plaats hebben is de Kabbalistische Boom des Levens. Een schema bestaande uit 10 sferen verbonden met 22 paden. Hieronder een vereenvoudigd schema waarin alleen de klassieke planeten zijn opgenomen. Goed te zien zijn de planeten die elkaar in evenwicht houden Mars en Jupiter (duim en wijsvinger) en Mercurius en Venus (pink en gedeelte van de handpalm). Tegelijkertijd zien we de verschillen van dit schema en de levende hand. De duim is de vinger die alle andere vingers zonder enige moeite kan bereiken, Daarvandaan ook het initiatief “Naar bed naar bed” Maar in het schema zijn in principe alle planeten met elkaar verbonden en is de zon het centrale verbindende element. In de hand is Saturnus de spil waar alles om heen geschikt is. Trouwens door de Middenvinger lopen de meeste acupunctuur meridianen die in de hand zijn terug te vinden. Ook laat het schema de astrologische “polariteit” van de planeten goed zien. Mars (%), het mannelijke staat tegenover Venus ($), het vrouwelijke - psychologisch : Animus en Anima. Jupiter (&) staat tegenover Mercurius (#), de vader tegenover de puber, de gevestigde orde tegenover vernieuwing. En het meest verwarrend – althans voor mij, een Steenbok, een bok met het achterlijf van een vis – is de de tegenstelling Saturnus (') en Maan (") – Aarde en Water. Regels en Gevoel, Realiteit en Dromen Maart 2012 - Paul van Wierst 1 Astrologisch horen de Zon en Maan tot de “planeten” hoewel ze ook de twee lichten worden genoemd