Industrie 4.0

Industrie 4.0 - gezien door het
oog van een machinebouwer
Uitgelegd door Dan Rossek, Marketing Manager
Omdat de interesse voor het concept van
Industrie 4.0 toeneemt, neemt Omrons Dan Rossek
de praktische aspecten onder de loep die komen
kijken bij de implementatie ervan en bespreekt hij
wat die voor machinebouwers betekenen.
Industrie 4.0: in elk gesprek over de toekomst van de
verwerkende of producerende industrie duikt deze
nieuwe magische term op. Sinds de introductie van
het concept op de Hannover Messe van 2011 om
de trends binnen verschillende bedrijfstakken te
beschrijven en verbinden, geldt het begrip als het
begin van een nieuw productiemodel.
Waarom eigenlijk die toevoeging ‘4.0’? Het concept
geeft aan dat dit de vierde industriële revolutie
is en een verandering in de benadering van het
productieproces. Deze verandering is net zo radicaal
als de overgang in de late achttiende eeuw van
handmatige productiemethodes naar de toepassing
van machines en industriële processen.
Wanneer we naar de tussenliggende jaren kijken,
zouden we een tweede industriële revolutie
kunnen definiëren, die in de late negentiende eeuw
begint en tot in de eerste jaren van de twintigste
eeuw voortduurt, en haar hoogtepunt beleeft
met de vroege elektrificatie van de fabrieken,
massaproductie en de lopende band. De derde
industriële revolutie deed haar intrede met de
overgang van analoge naar digitale technologie.
Of, om in meer industriële termen te blijven, de
“Met Industrie 4.0 zullen productielijnen
zichzelf automatisch aanpassen om zo
de productiviteit te optimaliseren.”
Dan Rossek,
Marketing Manager
overgang in de laatste periode van de twintigste
eeuw op digitale computertechniek en digitale
communicatie.
Dat brengt ons bij Industrie 4.0, globaal gedefinieerd
als ‘de computerisering van de productie’. Vergeleken
met andere begrippen die rondgaan, zoals de
‘lights out-fabriek’, de ‘connected fabriek’ of zelfs
de ‘cyberfabriek’, heeft dit vooral betrekking op de
overgang naar zelfregulerende productieprocessen,
met meer gedistribueerde intelligentie richting
individuele machines en componenten.
OPINIE
Met Industrie 4.0 zullen productielijnen zichzelf
automatisch aanpassen om zo de productiviteit te
optimaliseren. Sommige aanpassingen worden van
bovenaf aangestuurd, waarbij de productielijnen
dynamisch reageren op nieuwe of aangepaste
productieopdrachten, zodat ze naadloos aansluiten
bij de logistiek en de verdere bedrijfsactiviteiten.
Andere aanpassingen worden aangegeven door
het product zelf, dat met de lijn communiceert om
zijn optimale route door het productieproces te
bepalen.
Als zich ergens in de productielijn bijvoorbeeld een
knelpunt voordoet, zal het product dit herkennen
en kijken of er eerst andere bewerkingen kunnen
worden uitgevoerd en de lijn vervolgens instrueren
om het traject te verleggen.
Industrie 4.0 zorgt ook voor een grotere mate van
flexibiliteit in het productieproces. Dit is gewoon
de logische volgende stap naar een proces dat
ons al voerde van een mechanische omschakeling
van de lijn bij de wisseling van het product, naar
een aanpassing van de lijn waarbij we slechts op
een knop hoeven te drukken. Tijdens Industrie
4.0 kan één en dezelfde lijn elk type product
hanteren, zonder dat daarbij tussen de verschillende
batches een omschakeling nodig is. Bijvoorbeeld
doordat onderdelen of producten vanaf de lijn
robotprofielen aanpassen.
Als dit alles u bijzonder futuristisch in de oren
klinkt en ver buiten de grenzen lijkt te liggen
van wat nu mogelijk is, dan is dat niet terecht.
Het is namelijk simpelweg een uitvloeisel van
de communicatiediscussie die de laatste twee
decennia het ontwerp van besturingssystemen
heeft gedomineerd. En hoewel het lijkt te
impliceren dat hiervoor een productiefaciliteit nodig
is die nog helemaal van de grond af moet worden
opgebouwd om zo de idealen van Industrie 4.0
Van stoom naar digitaal: de industriële revolutie gaat door
optimaal tot hun recht te laten komen, heeft dit
concept in feite veel praktischere gevolgen voor
machinebouwers.
De twee belangrijkste aspecten waarmee rekening
moet worden gehouden, zijn de verwerking van
data rondom de machine – in het bijzonder de
transformatie die de gegevens moeten ondergaan
om bruikbare informatie te verschaffen – en de
informatiestroom tussen de machine, de bredere
productie-omgeving en de hogere bedrijfsniveaus.
Tegenwoordig beschikken alle
automatiseringscomponenten over meer
intelligentie en ligt er een grotere nadruk op
netwerken, wat betekent dat de informatie overal
toegankelijk is. De nieuwste besturingsplatforms,
zoals de Sysmac-controllers van Omron, kunnen
deze informatie bliksemsnel verwerken. Op
die manier maken ze optimaal gebruik van de
gegevens die door de machine zichtbaar wordt
gemaakt alsook van de informatie van en naar
systemen van een hoger niveau. Omdat dit zich bij
Omrons Sysmac-controllers allemaal op het niveau
van hardware afspeelt, en niet zozeer in soft- of
middleware waar deze functies voorheen waren
ondergebracht, is het besturingssysteem in staat
tot de real-time interactie die voor echt dynamische
productielijnen vereist is.
Alleen al het feit dat de voor Industrie 4.0
benodigde intelligentie, snelheid, kracht en
communicatiemogelijkheden nu al beschikbaar
zijn, is reden genoeg om vaart te zetten achter
de invoering van de jongste oplossingen op
automatiseringsgebied. Maar dezelfde kenmerken
zijn ook belangrijke aspecten van de overgang
naar verbeterde OEE-scores (Overall Equipment
Effectiveness), verbeterd preventief onderhoud
en dalende totale eigendomskosten (Total Cost of
Ownership).
Met andere woorden: denk niet dat Industrie 4.0
een concept is met alleen theoretische
aantrekkingskracht. Wie dieper in de materie
duikt, zal ontdekken dat er grote praktische
mogelijkheden achter schuilgaan, met
besturingsmodellen die vandaag al kunnen worden
geïmplementeerd en die voor alle aspecten van de
productie reële voordelen opleveren.