ingezonden bijdrage

Christenen in Egypte
Ze staken de kerken in brand en daarmee ook mijn jeugd
was de Kapel der Adventisten in
Assiut, waar ik zo'n twee jaar op de
kleuterschool heb gezeten. Ik weet
nog dat ik het er niet fijn vond,
omdat een van de medewerkers mij
vaak sloeg. Ik herinner me ook nog
de geur van de citroenen die in de
tuin van de kapel groeiden.
Brandende kerk in Egypte.
Na de kapel te hebben afgebrand,
deden de islamisten in Assiut
hetzelfde met de Sint Joriskerk.
Nonnen moesten vluchten, terwijl
de islamisten het meubilair uit de
kerk sleurden en op straat in brand
staken. In die kerk heb ik zes jaar
lang gebeden en ik ben er meer
dan veertien jaar naar de
zondagsschool geweest. Ik heb
heel veel goede en slechte
herinneringen aan deze kerk, die ik
ooit als mijn thuis beschouwde.
MAIKEL NABIL SANAD is een
journalist en politiek activist van
Egyptische afkomst.
Zeventig jaar geleden stonden de
Egyptische Joden bloot aan
hetzelfde geweld dat nu de
christenen treft. Worden na de
Joden ook de christenen
verdreven?
MAIKEL NABIL SANAD
Woensdag, luttele minuten nadat
de Egyptische politie in Caïro de
aanval had geopend op de sitindemonstraties van de
Moslimbroederschap, werden
christenen (kopten) en kerken door
het hele land het doelwit van
islamisten. Meer dan 25 kerken zijn
afgebrand en veel winkels en
woningen van christenen zijn
leeggeroofd en verwoest.
Een van die afgebrande kerken
© de Volkskrant
Ik beschouw mezelf niet meer als
een christen. In 2007 ben ik atheïst
geworden en sindsdien ben ik
ernstig lastiggevallen door
christenen in Egypte. Aangezien de
Koptische Orthodoxe Kerk er
oerconservatieve
geloofsopvattingen op na houdt,
ongeveer zoals de katholieken in
de Middeleeuwen, raakten ze
helemaal buiten zinnen vanwege
mijn 'bekering' tot het atheïsme. Ik
werd thuis bezocht door priesters
die me dreigend bezwoeren mijn
atheïstische ideeën niet te
verkondigen. Dienaren van de kerk
begonnen geruchten over mij te
verspreiden. Sommige christenen
wilden me gevangen laten zetten
wegens godslastering; anderen
probeerden het leger over te halen
mij in de cel te gooien.
Maar als ik nu zie wat er met de
christenen in Egypte gebeurt, moet
ik denken aan wat er zeventig jaar
geleden is gebeurd met de
Egyptische Joden. Toen deed de
Moslimbroederschap hetzelfde
door bomaanslagen te plegen op
synagogen en Joodse
eigendommen in brand te steken.
In die tijd telde Egypte ongeveer 80
duizend Joodse inwoners. Na de
vrijdag 23 augustus 2013
staatsgreep van 1952 ging Nasser
met de Moslimbroederschap
meedoen aan de campagne tegen
Joden. Nazimisdadigers werden in
Egypte opgevangen, terwijl
Egyptische Joden naar
concentratiekampen werden
afgevoerd. Later heeft het
Egyptische leger de meeste
Egyptische Joden hun
staatsburgerschap ontnomen na
hun bezittingen te hebben geroofd
en ze vervolgens gedeporteerd. Er
zijn nu bijna geen Joden meer in
Egypte.
Daarna werden ook andere
religieuze minderheden op de
korrel genomen. De sjiitische islam
en het bahai-geloof werden bij wet
verboden en hun bezittingen
werden aan Al-Azhar - het
religieuze centrum van Egypte geschonken. Christenen werden
het doelwit van zowel de islamisten
als het leger. Hetzelfde leger dat
financieel wordt gesteund door de
VS en dat soldaten dwingt elke dag
te roepen: 'Er is geen andere God
dan Allah, Mohammed is de profeet
van Allah, Joden zijn vijanden van
Allah.'
Hetzelfde leger dat in oktober 2011
in Maspero een demonstratie van
christenen neersloeg, waarbij
twintig doden vielen en eerder in
februari van dat jaar de monniken
van het klooster van Sint Bishoy
aanviel met raketwerpers, terwijl de
soldaten kruisen doormidden
braken. Dagelijks vallen islamisten
op gewelddadige wijze christenen
aan en iedere keer zorgt de staat
ervoor dat de daders niet worden
vervolgd. Terwijl Ayman Youssef
Mansour, Gamal Abu Massoud en
andere christenen in de gevangenis
zitten vanwege godslastering: zij
hadden hun christelijke
geloofsovertuiging op Facebook
geuit.
Ik vrees dat de Egyptische
christenen hetzelfde lot zullen
ondergaan als de Egyptische
Joden. Veel christenen hebben het
Pagina 26 (1)
land al verlaten, maar er zijn er nog
zo'n acht miljoen. Nu Egypte na de
staatsgreep van 3 juli op de rand
van een burgeroorlog staat, zullen
er meer bloedbaden onder
christenen volgen en groeit de
vrees voor een nieuwe holocaust.
vrije wereld deze minderheid een
toevluchtsoord bieden? Of blijft zij
toekijken tot het te laat is? Het
oprichten van monumenten en het
achteraf erkennen van genocides
brengt de doden niet meer tot
leven.
Een oplossing voor dit probleem ligt
niet voor de hand. Het Egyptische
leger zal de christenen niet
beschermen. De westerse landen
en Israël willen om
veiligheidsredenen een goede band
houden met het Egyptische leger
en die zetten ze zelfs voor acht
miljoen christenen niet op het spel.
Als David Ben-Goerion destijds
geen hand uitstak om de
Egyptische Joden te helpen, wie
zou er dan nu iets doen voor de
christenen? Het wordt nog
moeilijker nu Europa zoete
broodjes bakt met islamisten om
terreuraanslagen in Europa te
voorkomen.
Vertaling: Leo Reijnen
In het verleden hebben Joden
geprobeerd Duitsland en het
nazibewind te ontvluchten, maar er
was bijna geen land dat hen wilde
opnemen. De VS hebben schepen
met Joodse vluchtelingen geweerd
en teruggestuurd en GrootBrittannië heeft ze proberen te
weren uit Palestina. Ik denk dat de
Egyptische christenen - en ook die
in Syrië - hetzelfde lot wacht. Ze
vormen een minderheid die steeds
is vervolgd in dit land met zijn
discriminerende staatsinstellingen,
dat al decennia van plan is ze uit te
zetten, terwijl de wereld hun
veiligheid niet kan waarborgen.
Heel lang ben ik van mening
geweest dat christenen (en andere
religieuze minderheden) niet uit
Egypte weg moesten gaan, maar
dat ze voor hun rechten moesten
strijden. Zelf heb ik tot op heden
geweigerd asiel aan te vragen of
een ander paspoort te krijgen,
omdat ik naar Egypte wil kunnen
terugkeren nadat ik mijn studie in
Duitsland heb afgerond.
Sommige koptische activisten
vinden dat westerse landen hun
grenzen moeten openen voor de
Egyptische christenen, voor het tot
een genocide komt. Maar gaat de
© de Volkskrant
vrijdag 23 augustus 2013
Pagina 26 (2)