Belangrijke momenten in het leven en rituelen

Belangrijke momenten in het leven en rituelen
Geboorte
Na de geboorte van een baby zijn er een aantal dingen wat gebeurt moet worden.
maar daar blijft het niet alleen bij. Na de geboorte mogen Turkse en Marokkaanse
vrouwen veertig dagen lang geen gemeenschap hebben met hun echtgenoot, niet
bidden en (vroeger) binnen blijven. En het moest worden afgesloten met een ritueel
bad, omdat de moeders die veertig dagen lang na de geboorte ritueel onrein en
gevoelig zijn voor kwade invloeden.
-Bekendmaking
Een jongen en meisje worden op hetzelfde manier verwelkomd. Er wordt geen
onderscheid gemaakt. Je moet Allah dankbaar zijn voor zoiets moois. Het eerste wat
gedaan moet worden is de adhaan (= oproep tot gebed), in de oor van de baby
zingen. De eerste woorden die een baby hoort gaan over God: Allah is de enige God
en Mohammed is zijn ware boodschapper. Het tweede wat gedaan wordt is vocht
van een dadel kauwen tot pulp en in de baby's mond aanbrengen. Het is niet
verplicht. De familie feliciteert de ouders van vreugde. De pasgeboren baby krijgt
meestal (indien van Turkse ouders) gouden muntjes met een lintje eraan. Een rode
of blauwe, rood is dan meestal voor een meisje en blauw voor een jongen.
-Naamgeving
Het geven van een naam door de ouders moet zo snel mogelijk gedaan worden,
liefst binnen 7 dagen. Turkse mensen zijn daar over het algemeen wel snel in.
Marokkaanse mensen in Marokko doen daar wat langer over, maar de Marokkaanse
mensen hier in Nederland moeten dat binnen 3 dagen doorgeven. Dat moet omdat
het geregistreerd moet worden. Als de ouders niet eens kunnen worden wat voor
naam het kindje krijgt dan heeft de vader de recht om te kiezen. De baby's mogen
de namen van profeten krijgen, maar niet van de engelen. De namen herinneren
vaak aan Bijbelse en Koranische personen (Mohammed, Josef, Fatima enz.) Moslims
geloven dat er dan een zegen rust op het kind.
-De zevende dag
De familie viert de geboorte van een nieuwe baby op de zevende dag na zijn of haar
geboorte. Deze viering heeft twee belangrijke elementen nl. het slachten van een
dier en het scheren van het babyhoofdje. Om Gods’ zegen te gedenken en Hem om
bescherming van het nieuwe kind te vragen, slacht de familie een dier. Het dier dient
een schaap, geit, koe of kameel te zijn (mannetje of wijfje) Diegene die slacht dient
te zeggen: "Bismillah, lahoema hadha manka wa illaika" (d.w.z. In de naam van
Allah, dit wordt alleen omwille van U gedaan). Het vlees van het dier kan het beste in
drie stukken verdeeld worden: het eerste deel dient om door de familie gegeten te
worden en de andere delen worden onder verwanten, buren en armen verdeeld. Dit
offer is zeker niet verplicht als de familie het niet kan betalen.
Op de zevende dag na de geboorte word ook het hoofdje van de baby kaal
geschoren te worden. Het is aanbevolen dat het haar gewogen wordt en het gewicht
ervan in zilver aan de armen en de behoeftigen gegeven wordt.
Het scheren van het babyhoofdje heeft niet echt te maken met de islam, maar met het
geloof dat de baby hier dikker haar van krijgt.
Volwassen worden
Kinderen in de puberteit zijn lid van de moslimgemeenschap oemma. Kinderen die
lichamelijk volwassen zijn, houden zich aan de regels van de islam. Ze zijn dan ook
verplicht om de regels op te volgen van de Islam. Ze leren deze regels thuis, op
school en in de moskee. Bijvoorbeeld moeten de islammeisjes een hoofddoek dragen
volgens het geloof. Die dragen ze vooral buitenshuis om de ‘versieringen’ verborgen
te houden.
De 5 belangrijkste regels uit het islam zijn:
1. De shahada (geloofsbelijdenis). Uitspreken dat er één God is en dat Mohammed
zijn boodschapper is.
2. Salaat (bidden). Moslims behoren vijfmaal per dag te bidden.
3. Zakaat (liefdadigheid). Moslims zijn verplicht een deel van hun geld af te staan
aan mensen die dat nodig hebben.
4. Saum (vasten). In de maand die ramadan heet vasten moslims zolang het licht is.
Zij eten en drinken overdag niet.
5. Hadj (bedevaart). Eens in je leven bezoek je Mekka. Daar staat de Ka'ba, het
eerste gebedshuis op aarde.
Besnijdenis
Een belangrijk overgangsritueel binnen de islam voor de jongens is de besnijdenis.
Bij de besnijdenis wordt de voorhuid van de penis weggesneden. Het geeft aan dat
je op godsdienstig gebied volwassen wordt. Ook symboliseert de besnijdenis de
toetreding tot de moslimgemeenschap (de ‘umma’). Daarna geven ze meestal ook
een groot feest om te laten zien dat ze het goed vergaat.
Het staat niet in de Koran voorgeschreven maar wordt wel als een verplichting
gezien.
De Arabieren uit de tijd vóór de islam kenden de besnijdenis al, maar dat was
waarschijnlijk als een hygiënische maatregel.
De leeftijd waarop de besnijdenis moet gebeuren verschilt van land tot land. In
Turkije bijvoorbeeld ligt de leeftijd tussen het tweede en het tiende jaar. Veel ouders
kiezen ervoor om hun zoon te laten besnijden op een leeftijd, waarop hij deze
gebeurtenis bewust mee kan maken. De besnijdenis is een feestelijke gebeurtenis;
het jongetje staat in het middelpunt van de belangstelling. Er komt veel bezoek en
hij krijgt veel cadeaus.
Sterven en begraven
ziet de Islam in de dood een belangrijke overgang naar een ander leven. De ziel
(roeh) is afkomstig van Allah en leeft eeuwig. Daarentegen zijn het lichaam en de
geest (nafs) sterfelijk.
Moslims beschouwen het als hun taak stervenden te verzorgen en voorzover
mogelijk op de rechterzij met het gezicht in de richting van Mekka te leggen. Daarbij
reciteren ze uit de Koran en helpen ze de stervende bij het afleggen van een
geloofsgetuigenis.
Volgens de overlevering wordt de overledene kort na zijn sterven bezocht door de
twee engelen (Moenkir en Nakir). Eerst laten zij de overledene Sjahada (de
geloofsbelijdenis) opzeggen. Daarna ondervragen de engelen de overledene en
noteren ze de goede en de slechte kanten. Kent de overledene de geloofsbelijdenis
wel dan wordt zijn graf ‘wijd gemaakt’ zodat hij direct al kan ervaren hoe het paradijs
zal zijn. Een uitzondering is er voor de martelaren van het geloof. Zij gaan –vanwege
hun bijzondere verdiensten- rechtstreeks naar het paradijs. De overledene die de
geloofsbelijdenis niet kent, wordt ‘geslagen’. Voor hem ziet de toekomst er minder
goed uit. Veel moslims geloven dat de ziel van de overledene voortleeft na de dood
van het lichaam en de geest.
De Islam gaat uit van een Dag des oordeels: een dag waarop iedereen zal sterven.
Na korte tijd (een of meer uren) worden alle overledenen opgewekt en naar een
verzamelplaats gebracht. Allah spreekt daar zijn oordeel uit (Dag des Oordeels).
Daarbij maakt hij gebruik van een soort weegschaal met daarop de door de engelen
geschreven boeken over de goede en de slechte kanten van de overlevenden. Na het
oordeel wacht het ene gedeelte de hel en het andere gedeelte het paradijs.
Na het sterven van een geliefde troosten moslims elkaar met de woorden:
‘Voorwaar, wij behoren aan God en tot hem keren wij terug’.
Na een sterfgeval heb je vier plichten:
1.
2.
3.
4.
De dodenwassing (ghoesl)
De kafan (het lijk omwikkelen in een lijkwade
Het verrichten van het begrafenisgebed (salaat al-janaza)
Op een islamitische manier begraven.
-De dodenwassing:
De wassing gebeurt in een ziekenhuis, rouwkamer of moskee. Het moet door
hetzelfde geslacht gedaan worden worden of door de echtgenoot (of echtgenote).
Het lijk wordt tijdens de wassing bedekt vanaf de knieen tot de navel. Er wordt op de
buik gedrukt zodat de ingewanden geleegd worden. Hierna wordt de wudu gedaan
(kleine wassing), de handen, armen tot aan de ellebogen, voeten, gezicht, nek, oren,
neus en mond worden schoon gemaakt. Als laatste de grote wassing (ghusl): Het
hele lichaam wordt dan drie, vijf of zeven keer gewassen. Het begint aan de
rechterkant, van voren naar achteren en van het hoofd naar de tenen.
-De kafan:
het hele lichaam wordt gewikkeld met doeken, drie doeken voor mannen en voor
vrouwen vijf. je hebt verschillende formaat doeken. De grootste doeken moeten aan
de buitenkant. Je wikkelt van de linkerkant naar de rechterkant en dan van de
rechterkant naar de linkerkant.
-Salaat al-janaza:
Dit gebed wordt staand gedaan. Turken doen dit vaak op het terrein van de moskee,
maar niet in de bidruimte. Marokkanen doen dat wel. Het wordt vaak in Nederland
en in het land van herkomst gehouden als degene daar begraven wordt. Vrouwen
zijn er meestal niet bij dit gelegenheid. Een Turkse imam vraagt drie keer hoe ze de
overledene kenden aan de mensen die zich daar bevinden tijdens de gelegenheid. Zij
antwoorden dat ze hem/haar kenden als iemand die goed leefde en vergeven
hem/haar van alles zonden.
De begrafenis
Volgens de Koran moet een begrafenis binnen 24 uur plaats vinden na het
overlijden. Crematie is niet toegestaan. Volgens de Islamitische geschriften mag
het dode lichaam op geen enkele manier beschadigd worden. Het lichaam moet
gerespecteerd worden want op de ‘laatste dag’ zullen de doden door de engel
Israfil worden opgewekt. De gestorvene wordt eerst gewassen. Dat kan thuis
gebeuren maar als in de moskee een aparte ruimte is voor zo’n wassing dan
gebeurd het daar. Daarna wordt lichaam in een aantal witte doeken gewikkeld
waarna een salaat wordt gehouden voor de gestorvene. Bij de begrafenis wordt
het lichaam in een open kist door de mannelijke vrienden en familie naar het graf
gebracht. Niemand loopt voor de kist uit. Het graf is zo gegraven dat het gezicht
in de richting van Mekka gelegd kan worden. Iedereen gooit drie handen zand in
het graf. Wanneer de familie de begraafplaats heeft verlaten, zegt de imaan de
tekst voor die de overledene moet antwoorden wanneer de engelen hem vragen
stellen over zijn of haar levensloop. Voor de familie geldt een rouwperiode van
minstens drie dagen. Voor de weduwe geldt een rouwperiode van een maand en
tien dagen, die tijd mag de vrouw geen make-up, parfum etc. dragen. Het graf
wordt met rust gelaten en mag niet worden geruimd. Er komt ook geen grafsteen
op het graf. Vaak plaatst men wel een steen of rots.