Bestrijding van ziekten Wijngaard Druivenstok Vinificatie Wetgeving en etikettering Smaak van wijn Figuur 3.1: Het proces van wijn maken De wijnboer streeft naar zo gezond mogelijke druiven en moet daarvoor een gevecht met de natuur leveren. Er zijn veel bedreigingen die de kwaliteit van de druiven kunnen aantasten. Bijvoorbeeld: – Een lange periode van hitte en droogte kan het blad van de druivenstok doen verschroeien. De fotosynthese werkt dan minder goed, of – als het blad verdort – helemaal niet meer. – Een te grote hoeveelheid koolzure kalk in de bodem kan de fotosynthese ook belemmeren. De koolzure kalk kan leiden tot chlorose. Daardoor wordt het bladgroen (chlorofyl) aangetast en wordt het blad geel. Dit probleem is te voorkomen door tijdig ijzersulfaat toe te voegen. – Coulure – Millerandage Daarnaast is de druivenstok kwetsbaar voor ziekten. Er zijn twee manieren waarop deze ziekten kunnen worden overgedragen: – door schimmels – door insecten »ÀÁÅŽÄÒÁ½ÃÌ½Æ Schimmels zijn microscopisch klein, onzichtbaar voor het blote oog. Alleen al om deze reden zijn ze gevaarlijk: voordat men het in de gaten heeft, kunnen ze al grote schade hebben aangericht. Er zijn verschillende soorten: eutypiose meeldauw (oïdium), valse meeldauw, botrytis cinerea (grey rot) en blackrot. Eutypiose is een voorbeeld van een schimmel die de twijgjes en de druivenstok zelf beschadigt; de andere schimmels zijn vooral een gevaar voor het blad en de druiven. Hieronder komen de kenmerken en de bestrijding van enkele belangrijke schimmelproblemen aan bod. Meeldauw of oïdium Meeldauw komt veel voor en groeit het best in vochtige en warme omstandigheden. De schimmel tast vooral de bladeren van de druivenstok aan. Deze verwelken. De schimmel is herkenbaar aan een laag wit poeder, vandaar dat het ook wel witziekte wordt genoemd. Het oudste en meest gebruikte bestrijdingsmiddel hiertegen is de ‘Bouillie Bordelaise’ (Bordeauxse pap). Dit is een oplossing op basis van kopersulfaat met kalk. Wijngaarden die niet lang daarvoor met dit middel behandeld zijn, hebben een blauwachtige gloed. Meeldauw en alle andere schimmels worden hiermee bestreden. Koper is een toegelaten substantie in de biologische landbouw, omdat het ook in de natuur voorkomt. Maar onomstreden is de methode niet. In alle klassieke wijngebieden gebruikt men al meer dan een eeuw grote hoeveelheden koper. Het heeft zich in de ondergrond opgehoopt. Er is daarom toch veel kritiek op het gebruik ervan. 1 Pourriture noble Meeldauw Botrytis cinerea Ook botrytis cinerea gedijt goed in vochtige omstandigheden. Dit schimmeltype komt in twee vormen voor: pourriture noble en pourriture grise. • Pourriture noble (edele rotting) In bijzondere klimatologische omstandigheden, met een hoge vochtigheid in de ochtend gevolgd door warm weer ’s middags, kan edele rotting ontstaan. Dan dringt de schimmel de druiven binnen. De schil wordt poreus, het vocht van de druif verdampt en in de druif wordt pectine gevormd, een soort zoetige gelei. De schimmel komt vooral bij witte druiven voor, zoals Sémillon, Muscadelle, Sauvignon, Chenin, Riesling, Gewürztraminer en Furmint. Edele rotting is in sommige gevallen gewenst, omdat door deze schimmel druiven ontstaan waarvan men een bepaald type zoete wijn kan maken. Men noemt deze wijnen vaak botrytiswijnen of edelzoete wijnen. In verschillende wijngebieden in de wereld maakt men dit soort wijnen. De bekendste liggen in Frankrijk onder de stad Bordeaux (Sauternes) en aan de Loire (onder andere Coteaux du Layon), in Oostenrijk in Burgenland (Neusiedlersee) en in Hongarije (Tokaj). In Duitsland en Oostenrijk duidt men deze wijnen op etiketten aan met Beerenauslese en Trockenbeerenauslese. Andere termen zijn Sélection de Grains Nobles of Noble Late Harvest. Bij de bespreking van de gebieden komen deze wijntypen apart aan bod. 2 • Pourriture grise Dit is de veel voorkomende en schadelijke versie van de schimmel. Deze tast de druiven aan bij vochtig weer tijdens hun ontwikkeling. De schimmel ontwikkelt zich snel aan de buitenzijde van de druif, met een grijze aanslag. Zeker als de druiven beschadigd zijn door regen of hagel, kan deze schimmel zich snel verspreiden. Bepaalde druivenrassen zijn hier zeer gevoelig voor: Cabernet franc, Melon en de Pinot noir. Minder gevoelig zijn rassen als Merlot, Ugni blanc en Mourvèdre. Een probleem van de grijze rot is dat hij slecht te bestrijden is. Æ˽»Ì½ÆÒÁ½ÃÌ½Æ Insecten kunnen de plant zelf beschadigen, of ze kunnen virussen en andere ziekmakers overbrengen. Hieronder staan drie voorbeelden van de meestvoorkomende ziekten die door insecten worden veroorzaakt. Phylloxera De druifluis (phylloxera vastatrix) is een insect dat de plant zelf beschadigt. De larven nestelen zich in de wortels, wat uiteindelijk tot de dood van de plant leidt. Pierce’s disease De ziekte van Pierce wordt veroorzaakt door een bacterie, xylella fastidiosa, en is al lang bekend in Californië. Zodra deze ziekte zich op de druivenstok ontwikkelt, ontstaan blaasachtige stoffen die de sapstromen in de plant belemmeren, waardoor hij doodgaat. Eerst verspreidden alleen krekeltjes deze ziekte. Deze konden alleen over heel korte afstanden vliegen. De glassy winged sharpshooter echter kan veel verder vliegen en verspreidt deze ziekte nu ook. Bovendien kan hij zich op een groot aantal gewassen voeden en voortplanten, zoals eucalyptusbomen, amandelbomen, luzerne, citrus en andere fruitbomen. Hierdoor is het gevaar veel groter geworden. Het insect heeft maar vijf minuten nodig om een blad met zijn bacterie te besmetten. Momenteel is er nog geen bestrijdingsmiddel. De enige remedie is: de aangetaste stokken rooien, alle begroeiing in de omgeving verwijderen, veel gif spuiten en nieuwe druivenstokken aanplanten. Er zijn verschillende methoden om ziekten die door insecten worden verspreid te bestrijden: – Verspreiding van feromonen. Dit is een biologische methode. Men brengt de mannetjes van schadelijke insecten met natuurlijke geurstoffen (feromonen) zodanig in de war dat ze de vrouwtjes niet bevruchten. – Uitzetten van natuurlijke vijanden van de insecten. – Chemische bestrijdingsmiddelen. Een van de problemen met deze methode is dat insecten een betere weerstand ontwikkelen, waardoor er steeds grotere hoeveelheden nodig zijn om ze succesvol te bestrijden. Flavescense dorée Ook bij flavescense dorée verspreiden insecten een virus dat de plant ziek maakt, in dit geval de cicadelle. Dit insect voedt zich met zieke druiven en neemt de geïnfecteerde stof in zich op. Vervolgens draagt het de ziekte over op andere planten waarmee hij zich voedt. De ziekte wordt bestreden door warm water over de druiven te sproeien, voordat de eitjes van de cicadelle in de maand juni uitkomen. Flavescense dorée is een bedreiging voor de Franse wijngaarden in de Languedoc en de Bordeauxstreek. Ook in het beroemde Italiaanse wijngebied Piemonte heeft de ziekte de kop opgestoken. Spuiten tegen ziekten 3