(Concept) Programma Passieconcert Woerdens Kamerkoor o.l.v. Willem Blonk 21 maart 2010 Lutherse Kerk Woerden 1. Koor a.c. O Mensch, bewein’ dein Sünde gro J. S. Bach 2. Piano O Mensch, bewein’ dein Sünde gro J. S. Bach / F. Busoni 3. Piano Die Trauer – Gondel Fr. Liszt 4. Piano - Nocturne op. 27 nr. 1 in cis - Nocturne op. 32 nr 1 in B Fr. Chopin 5. Piano Trauer – Vorspiel und Trauer – Marsch Fr. Liszt 6. Koor, solisten en piano: 7. Koor a.c. Via Crucis Fr. Liszt Also hat Gott die Welt geliebt H. Distler TOELICHTING Na de grote en geslaagde Caecilia-concerten in november 2009 wil het Woerdens Kamerkoor in maart 2010 naar buiten treden met een Passieconcert in kleine bezetting. Sinds het aantreden van dirigent Willem Blonk in 2005 is nog niet eerder een passieprogramma uitgevoerd. Het grote vocale werk op dit programma is ‘Via Crucis’ van Franz Liszt. Dit duurt een kleine drie kwartier en is bij uitstek geschikt voor een wat kleiner ensemble als het Woerdens Kamerkoor. Liszt schreef het werk in de jaren 1874-1878 in Rome, maar maakte zelf de uitvoering niet meer mee: het beleefde pas in 1938 in Boedapest de wereldpremière. De koor- en begeleidingsmuziek volgen nauwgezet de 14 staties van de traditionele Kruisweg en het is daarom niet verwonderlijk dat de componist de wens te kennen gaf dat het gedrukt zou worden met de passiehoutsneden van Albrecht Dürer op de omslag. Aan die wens komt het Woerdens Kamerkoor op eigentijdse wijze tegemoet door middel van beamerprojectie van de Kruisweg van de Woerdense kunstenares Judy van Vliet tijdens de uitvoering. Deze bestaat eveneens uit 14 schilderijen. Zoals in het programma te zien is, wordt het programma gecompleteerd met twee kleinere werken van Bach en Distler en pianomuziek van Liszt en Chopin. Zo omspant het programma als het ware de grote Midden– Europese muziektraditie van de 17e tot en met de 20e eeuw. Centraal staan de grote pianovirtuozen Frédéric Chopin en Franz Liszt. De éérste een Pool, de tweede een Hongaar, die in Parijs nauw bevriend raakten. Daar omheen vormen Johann Sebastian Bach en Ferruccio Busoni een veel wijdere cirkel. De een met zijn O Mensch, bewein’… in de lijn van de eeuwenoude Lutherse traditie, de ander afkomstig uit Italië en met één been royaal in de twintigste eeuw staand. Busoni werd werkzaam in Berlijn, net als Hugo Distler. Beiden waren grote bewonderaars van Bach, van wie Busoni een aantal onsterfelijke koraalbewerkingen voor piano bewerkte. Met het hieruit gekozen ‘O Mensch, bewein’ dein Sünde gro’ wordt meteen de toon gezet voor een indringend Passieconcert. Immers, resoneert hier niet op de achtergrond Bachs Mattheüs Passion? Breedte in muziek, beeld en publiek De gekozen werken voor pianosolo van Liszt en Chopin werken in dit kader verbredend: het lijden van Christus uit de Via Crucis wordt tot het lijden van mensen van alle tijden en plaatsen doorgetrokken. De passie, de echtheid die Hem bezielde komt bijvoorbeeld dramatisch tot klinken in de bepaald niet zoetige Nocturne in B op. 32 nr. 1 en de in het middendeel hemelbestormende Nocturne in cis op. 27 nr. 1. De titels van de werken van Liszt spreken voor zich en bereiden het publiek al voor op de vaak wat ongrijpbare pianoklanken in zijn Via Crucis. De schilderijen van Judy van Vliet versterken dit universele karakter: immers, elke lijdende mens op aarde is er één teveel. Voor informatie: deze schilderijen zijn te zien op www.judyvanvliet.nl Attractief Het unieke van dit voor Woerdens Kamerkoor – begrippen kleine project is dat het door deze verschillende kunstdisciplines en de brede programmasamenstelling binnen een vrij kort concert een heel breed publiek kan aanspreken. Immers, Liszt alleen zou zeker minder mensen trekken dan Liszt én zijn vriend Chopin. Deze grote ‘Poolse Parijzenaar’ verdient overigens nu, in 2010, veel aandacht vanwege zijn 200e geboortejaar. Koormuziek van Chopin is er niet of nauwelijks en op deze manier wordt hij in Woerden in een origineel kader geplaatst en uitgevoerd. Overigens is de uitvoering van Liszt’s Via Crucis met de dirigent aan de vleugel vrij bijzonder. Toen pianist/dirigent Reinbert de Leeuw het werk in de jaren ‘80 met het Nederlands Kamerkoor zo uitvoerde, in de gelukkig door Liszt zelf al gemaakte versie met piano, won het aan belangstelling bij een veel breder publiek. De versie met orgel ligt wel bij veel koren voor de hand, maar de muziek houdt in de versie met piano minder afstand en komt bij hedendaags concertpubliek beter binnen. Dat Willem Blonk, dirigent van het Woerdens Kamerkoor, ook piano studeerde aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag maakt dit concert relatief eenvoudig qua organisatie en begroting. Het groeiende publiek van het Woerdens Kamerkoor kan nu voor het eerst ook deze kant van de bevlogen musicus ervaren.