Toch een positieve evolutie? Productiestijging

Miljoenen
Ethiopiërs
Druk op Khartoum
lijden
opnieuw
honger
In twee opvangkampen in Tsjaad, waar
40.000
vluchtelingen
uit Darfour hulp
We
are the
world
hebben
gezocht,
is gisteren
de
De
Ethiopiërs
lijden
honger. Opnieuw.
voedselbedeling
hervat.
Die zijn
was getroffen
vorige
Ongeveer
14 miljoen
mensen
week
nadat
er
door
deopgeschort
droogte, van
wie hulpverleners
er 12,5 miljoen
waren aangevallen.
In totaal zijnvan
eenwie er
afhankelijk
zijn van voedselhulp,
miljoen
mensen
opaan
de vlucht
voor
het
3,5
miljoen
zeer erg
toe zijn.
Vooral
geweld in
zuidoostelijke
regio groot
van
kinderen
zijndehet
slachtoffer. ,,Een
Sudan. tussen
Twee miljoen
mensen
hebben
verschil
de droogte
van 1984
en de
voedselhulp
nodig.
huidige
crisis is
dat volwassenen het redden
maar
dat kinderen sterven.
De standaard 30 juli 2004
De Standaard, augustus 2004
Het recht op voedsel staat in de Universele
Verklaring van de Rechten van de Mens.
Toch lijden in 2003 nog 2 miljard mensen op
aarde aan allerlei vormen van ondervoeding.
800 miljoen mensen hebben niet genoeg eten
en hebben dus chronisch honger.
In de ontwikkelingslanden is dit 20 % van de
bevolking. Dit is zo’n 15 % van de
wereldbevolking.
Oorzaken?
Steeds meer monden te voeden …
Wereldgraanproductie …
Rendement …
Aantal oogsten/jaar …
Theoretisch kunnen we genoeg
voedsel voortbrengen om iedereen
behoorlijk te voeden!
• Niet zozeer de omvang van de
wereldvoedselproductie per persoon, maar
de voedselbeschikbaarheid en de
voedselzekerheid zijn dus van belang.
• ‘In welke mate heeft elk mens, op elk moment
toegang tot voldoende voedsel om een
gezond en actief leven te leiden?’
Oorzaken van voedselcrisissen:
een combinatie van factoren
Oorzaken van structurele ondervoeding:
armoede
Toch een positieve evolutie?
Evolutie aantal
ondervoeden
tussen 1990-1992
en 1998-2000
Toch een positieve evolutie?
Toch een positieve evolutie?
Productiestijging = minder ondervoeding,
maar ten koste van milieuproblemen
Bodemdegradatie
Verzilting geïrrigeerd land
Bodemerosie, ook in de westerse wereld
De andere
kant:
overvoeding
De ‘McDonaldisering’ van de voeding
De wereldhandel
‘Voor ontwikkelingslanden is het een moeilijke keuze: de
eigen landbouwopbrengsten verhogen of nadruk leggen
op producten bestemd voor uitvoer met steeds
fluctuerende prijzen. Vele landen zitten zwaar in de
schulden en staan onder druk om maatregelen te nemen
die de bevolking verder verarmen.
De voedselonzekerheid neemt er toe door de teloorgang
van de lokale teelten en kleine boeren, de
plattelandsvlucht …
Beslissingen van de WTO houden geen rekening met de
broosheid van de markten van het Zuiden ten opzichte
van de concurrentie van geïndustrialiseerde landen. Om
de honger uit de wereld te bannen, moet
voedselzekerheid een organisatieprincipe worden en
door alle internationale organisaties worden toegepast.’
GGO’s: vloek of zegen?