Uitgave van Afrika-Europa Netwerk e

Nr.178***NIEUWS VAN HER EN DER***1 april 2011.
Uitgave van Afrika-Europa Netwerk e-mail: [email protected]
BISSCHOP ROMERO EN DE INTERNATIONALE DAG VOOR HET
RECHT OP WAARHEID.
Het is 31 jaar geleden dat bisschop Romero werd doodgeschoten, terwijl hij in een
ziekenhuiskapel voor kankerpatiënten de mis aan het lezen was. Voor de grote
meerderheid van de mensen in El Salvador is de nagedachtenis aan de bisschop
springlevend. Ook in Afrika geniet Romero grote populariteit. De VN heeft op verzoek
van de Salvadoraanse autoriteiten ter herdenking van bisschop Romero 24 maart, zijn
sterfdag, uitgeroepen tot Internationale Dag van het Recht op Waarheid.
Romero wordt inmiddels in de gehele wereld erkend als iemand die opkwam voor de rechten
van de minst bedeelden, die tegen het geweld was en die de waarheid sprak, ook al was dit
tegen het zere been van de machtigen. VN-baas Ban Ki-Moon sprak op 24 maart zijn
eerbetoon uit. “Vandaag, op de eerste Internationale Dag voor het Recht op de Waarheid
betuigen we eer aan het werk van bisschop Romero en aan alle verdedigers van de
mensenrechten ter wereld. De slachtoffers van ernstige schendingen van de mensenrechten en
hun familieleden, hebben het recht de waarheid over de omstandigheden van deze
schendingen te kennen. Ze hebben het recht de motieven achter de schendingen te kennen,
alsook de identiteit van de daders” zei Ban Ki-Moon. Barack Obama bezocht eind maart het
graf van de bisschop. Het bezoek van Obama werd door de meeste kerkleiders en politici in
de VS positief beoordeeld. Critici wijzen er echter op dat de doodseskaders die de bisschop
vermoord hebben, door de VS gefinancierd en getraind werden. Het was goed geweest als
Obama openlijk om vergiffenis had gevraag, in naam van de VS, voor de moord op Romero.
Maar zo ver ging hij niet. Schrijnend is verder dat er in El Salvador nog steeds geen
rechterlijke uitspraak over de moord op de bisschop heeft plaatsgevonden. De schuldigen
lopen nog vrij rond. De Waarheidscommissie van de UNO heeft majoor Roberto
D’Aubuisson, oprichter van de invloedrijke rechtse partij ARENA, aangewezen als het brein
achter de moord op de bisschop. (Bron: MO Magazine, 27/3/2011)
WAAROM IS DE AFRIKAANSE UNIE (AU) AFWEZIG IN LIBIË?
Dat de AU niets te zeggen had in de verklaring over de no-fly zone boven Libië is een
schande en een grote stap terug voor een werelddeel dat probeerde te bewijzen dat het in
staat was haar eigen zaken te regelen.
De nieuwe eeuw begon voor het werelddeel Afrika heel hoopvol. De dertig jarige Organisatie
van Afrikaanse Eenheid (OAU) was steeds geleid ten eigen voordele door vooral dictators en
oorlogsleiders. In 2002 werd ze veranderd in de Afrikaanse Unie, die Afrika vernieuwd zou
binnen leiden in de nieuwe eeuw. De AU lanceerde het Partnerschap voor de Afrikaanse
Ontwikkeling (NEPAD) en een Beoordelingsmechanisme om regeringen te beoordelen op
goed bestuur en handhaving van mensenrechten
Helaas moeten we nu vaststellen dat de AU niet is opgetreden tegen het geweld van de staat
tegen haar burgers in Libië en Ivoorkust en dit heeft de vooruitgang die de AU de laatste jaren
gemaakt heeft weer teniet gedaan. Juist toen we dachten dat we een cultuur van oorlogen en
lang zittende dictators achter de rug begonnen te krijgen, komen die weer terug.
Er is nu helaas weinig verschil meer tussen de AU en de OUA. Een teken aan de wand is de
verkiezing, juist toen in Tunis en Egypte dictators door de eigen bevolking verdreven werden,
van de al 31 jaar zittende dictator van Equatoriaal Guinee, Teodora Obang, tot president van
de AU. Dit zegt veel over de echte situatie van leiderschap in Afrika. Meer dan 1/3 van de
Afrikaanse staatshoofden is meer dan 10 jaar aan de macht en 1/5 zelfs meer dan 23 jaar. Dit
kan deels verklaren waarom de AU zo lang gezwegen heeft terwijl de burgeroorlog in Libië al
maar toenam. Kaddafi van Libië is de langst zittende dictator in Afrika, en een van de
belangrijkste leden en sponsors van de AU. Veel Afrikaanse leiders zijn teveel betrokken bij
slecht bestuur en slechte verkiezingen, om nog moreel gezag te kunnen uitoefenen wanneer
het ergens mis gaat. (Bron: NEXT, dagblad in Nigeria en www.afrika.no 28.03.2011)
“LUIDE OPROEP AAN DE AFRIKANEN” VAN ADAME BA KONARE.
Mevrouw A.Ba Konare, is een historica en vrouw van de vroegere president van Mali.
Zij schreef een open brief met bovenstaande titel. “De Afrikanen moeten zich zelf
mobiliseren om hun gekwetst en belachelijk gemaakt werelddeel te verdedigen”.
Zij noemde de vooral Westerse militaire operatie in Libië ‘een macaber carnaval.’ ”Ik noem
dit zo, vanwege het princiep van tussenkomst van vreemde machten in Afrika. Men heeft de
indruk dat we te maken hebben met deugdzame landen en regeringsleiders. Waarom komen
ze dan niet tussenbeide in Palestina, waar het volk ook al jaren de straat opgaat zonder
wapens? Zonder te vergeten dat al die vreemde machten een koloniaal verleden hebben, toen
ze in het verleden zogenaamd tussenbeide kwamen om de arme Afrikanen te bevrijden van
hun wrede opperhoofden, maar in feite was het te doen om er zelf rijker van te worden.
Je moet trouwens naïef zijn om te geloven dat hun actie geen schade oplevert onder de
burgerbevolking. En ook zeg ik, dat er overal wel protestacties voorkomen. Overal waar zulke
bewegingen in Afrika zijn, zullen we in de toekomst mogelijk “die edelmoedige landen”te
hulp zien schieten. Als dat gebeurt, hebben we te maken met de geleidelijke verbrokkeling
van Afrika, met zijn balkanisatie en verzwakking. We bevinden ons dan, volgens mij, op de
weg van de rekolonisatie van ons werelddeel.
Wat ik de Afrikaanse leiders verwijt is hun kleinhartigheid, zij zijn bang. Ze zitten nog
weggedoken in hun koloniale angsten en kunnen er maar niet los van komen. Het is zeker dat
het met onze politieke elite niet goed gaat, vooral op het terrein van hun leiderschap. Ook de
AU is onbekwaam geweest op de gebeurtenissen in te spelen. Hun stilzwijgen is een kwalijke
zaak geweest. ‘Het is, zo zegt de oud-minister van Senegal Cheikh Tidiane Gadio, niet
normaal dat de bescherming van burgerbevolkingen een alleenrecht is voor de Noordelijke
landen’.Waarom hebben de Verenigde Naties geen beroep gedaan op de Afrikaanse landen,
dat zou normaal geweest zijn, in plaats van op noordelijke landen? Ik hoop echt dat ons
werelddeel zich opricht om zelf haar eigen Afrikaanse problemen op te lossen”.
(Bron: Le Répubicain 23/03/2011)