Bonte kermis van `oude zakken` WIM VERVOORT Plaats: Posthuis

Bonte kermis van ‘oude zakken’
WIM VERVOORT
Plaats: Posthuis Theater, Heerenveen. Voorstelling: ‘Foor 11’ door De
Nieuwe Snaar (Jan De Smet, Kris De Smet, Geert Vermeulen, Walter
Poppeliers). Belangstelling: 185 mensen. Nog te zien: 11 mei in
Franeker.
HEERENVEEN - ,,Ik ben een oude zak, ik zit al 38 jaar in het vak en
mijn gitaar is een wrak.” Daarmee zingt Jan de Smet de nieuwe
voorstelling open van De Nieuwe Snaar, de Vlaamse grootmeesters van
het absurdistische muziektheater. Zijn opkomst wordt gevolgd door die
van zijn kameraden Kris De Smet, Walter Poppeliers en Geert
Vermeulen, de acrobaat van het gezelschap die zich dan ook als ‘de
jonge zak’ introduceert.
Dat begrippen als oud en jong op deze Vlamingen niet van toepassing
zijn, bewijzen zij in de volgende honderd minuten. ‘Foor 11’ is hun
tiende programma en nog steeds zijn originaliteit en muzikaliteit hun
troeven. Dit keer spelen ze op een kermis, een onttakelde zweefmolen
en een aftandse gondel van een kabelbaan beheersen het decor. Vooral
Vermeulen maakt daar gretig gebruik van.
De gondel heeft hij opgeleukt met kaarsen, een icoon, lampjes en de
nodige instrumenten. Hij speelt de vrouw in de groep, want de andere
sekse en de liefde spelen een belangrijke rol in de liedjes.
Aanvankelijk zijn die nog poetisch, zoals over de vrouw die eén wil
zijn met Elvis op Graceland, maar met ‘Geen vrouwen in de groep’ van
Jan De Smet verandert de toon. De gekte krijgt de overhand. Het dwaze
verhaal van Ludmilla wordt gebruikt voor een wonderlijke mix van
variété en slapstick. Geen moment zakt de voorstelling in. De heren
mogen dan niet zo jong meer zijn, in ‘Foor 11’ houden ze het tempo
hoog.
Het aantal instrumenten dat ze daarbij inzetten? Het moeten er meer
dan twintig geweest zijn. Van lepels tot een gitaar in twee stukken.
Als tegen het einde een storm de kermis teistert en de vier hun
toevlucht zoeken in de veel te kleine gondel, lijkt dat een mooi
besluit van de avond. Maar er komt nog een prachtig opgebouwd
slotlied achteraan met een motiefje dat in je hoofd blijft hangen. De
Nieuwe Snaar is een klasse apart. Onvoorspelbaar in hun acts, en dat
na al die jaren. Zulke oude zakken moet je koesteren.