Interview Patiënt We hebben een darmkanker patiënt een paar vragen mogen stellen. Deze vrouw wilde graag anoniem blijven. Des ondanks hebben we een erg goed gesprek met haar gehad en kregen we heldere antwoorden. Na dit interview hebben we een beter beeld hoe het nu voor een patiënt is om dikke darmkanker te hebben. 1.“ Wat voor symptomen had u in het begin?” “ Ik had helemaal nergens last van en ik ben ook nooit echt ziek geweest. Tot op 20 augustus 2014, toen kreeg ik last van een darmbloeding. Dat kwam zo onverwachts dat ik niet wist wat me overkwam. Dat was wel heftig, daarom ben ik ook naar de huisarts gegaan. De huisarts dacht eerst dat het een bloeding in de darm was die wel vaker voorkwam. Toen hebben ze bloed geprikt en toen bleek dat ik een hele lage *Hb-gehalte had, maar de internist zei dat dat al langer gaande was, heel ongemerkt bloedverlies. Dat is natuurlijk ook iets wat dikke darmkanker kenmerkt: je merkt de symptomen zoals bloedverlies niet.” *laag Hb-gehalte: Laag hemoglobine gehalte in het bloed. Dit wordt ook wel bloedarmoede genoemd. “ Daarna kwam het darmonderzoek, met een cameraatje gaan ze dan de darmen in. Het cameraatje kwam niet langs de tumor, want de tumor was al zo’n 9 centimeter groot. Ze hebben een stukje weggehaald van de tumor en dat onderzocht. Toen bleek dat het ging om een kwaadaardige tumor.” 1. “ Wat gebeurde er toen? Werd u geopereerd?” “ Ja ik ben inderdaad geopereerd. De tumor zat aan de “ goede “ kant van de dikke darm. Ze hebben de blinde darm weggehaald en nog zo’n derde deel van de dikke darm. De operatie was erg goed gegaan, maar ik heb daarna nog een wondinfectie gehad en dat was niet zo prettig. Maar na omstandigheden, was ik weer snel hersteld.” 2. “ Maar u heeft geen uitzaaiingen gehad?” “ Jawel, ze hebben tijdens die operatie ook lymfeklieren weggehaald want daar zat ook kanker in. Dat was dan ook de reden om nog verder te gaan met andere behandelmethodes. Ik heb toen ook chemokuren gehad. Drie weken na de operatie was ik begonnen met de chemokuur. Bij deze vorm van kanker is het protocol dan acht behandelingen van de chemokuren. 1 week krijg ik infuus en moet ik pillen slikken, de andere week ben ik “vrij” en dan knap ik ook wel op moet ik zeggen.” 3. “ Heeft u er eens aan gedacht om geen chemokuur te doen? Aangezien chemo vaak vervelende bijwerkingen geeft?” “Dat gaat natuurlijk wel door je heen..maar ik denk dat je dan niet in rust leeft. Ik had zoiets, ik moet hier doorheen. Je kunt natuurlijk wel alternatieve oplossingen zoeken maar ik had het gevoel daar geen tijd voor te hebben. Ik wilde het gewoon allemaal achter de rug hebben.” 4. “ Waar heeft u last van na de chemokuur?” “Ik heb last van tintelende vingers en ik heb het altijd erg koud. Ook ben ik eigenlijk altijd misselijk en heb ik nooit eetlust. Ik zit dan maar wat zombie-achtig op de bank. Het is een hele rare gewaarwording.” 5. “Heeft u ook psychische gevolgen eraan overgehouden?” “Ik ben emotioneel heel erg labiel. Als ik dan thuis kom en dan ga ik op de bank zitten en dan denk ik ‘ jeetje wat overkomt me nu’ en dan begin ik te huilen. Het is gewoon heel erg onwerkelijk wat je dan allemaal meemaakt. Maar dat herstelt zich na een tijdje ook weer.” 6. Voelt u zich nu een ander mens omdat u toch een kankerpatiënt bent?” “Nee, ik voel me in principe geen kankerpatiënt. De tumor is nu ook weg en ik voel me eigenlijk wel gezond. Ik heb ook helemaal geen klachten gehad door de darmtumor. Het is alleen dat je je ziek gaat voelen door de chemokuur, omdat je wilt voorkomen dat er nog ergens anders in je lichaam een tumor vormt. Maar in de medische wereld ben je natuurlijk gewoon een kankerpatiënt en daar word je ook naar behandelt. Ik wil me er ook zo min mogelijk mee bezig zijn. Ik wil gewoon verder leven, ik vertrouw namelijk op de mensen die me behandelen. Heb verder ook niet op internet gezocht wat ik nog allemaal zou kunnen krijgen, ik heb daar geen behoefte aan.” 7. “Let u nu ook meer op uw voeding?” “ Daar ben ik ook niet heel erg veel mee bezig. Ik wil me bijvoorbeeld niet bezig houden met een dieet. Ik ben wel gestopt met vleeseten. Ik at niet veel vlees, maar mijn huisgenoten zijn echte vleeseters. Dan is het heel moeilijk om daar mee te stoppen, want ik wilde het eigenlijk al langer. Maar nu ben ik toch echt gestopt om vlees te eten, het kan namelijk alleen maar goed zijn voor mijn lichaam en voornamelijk mijn darmen.” 8. “Sport u nu ook meer?” “Ik zou graag meer willen wandelen en fietsen, maar het komt er niet van. Na de chemokuur voel me nooit helemaal best. Als ik me dan weer goed voel, heb ik een hele lijst met andere dingen die ik moet doen dus dan komt het er niet van. “ 9. “Hoe reageerde uw omgeving?” “Ik wist wel dat er mensen waren die om me gaven, maar het heeft me ook heel erg ontroerd. Dat mensen zo erg meeleven met wat je doormaakt, weten wanneer de volgende chemo is.. zo’n dingen dat maakte me echt sterk. Was zo fijn dat ik merkte dat er mensen waren waar ik op terug kon vallen. Dat is goed om te voelen.” 11. “Hoe ziet u de toekomst?” “Ik zou wel graag even een paar weekjes op vakantie willen gaan. Of potten bakken, dat heb ik vroeger erg veel gedaan. Er is nog zoveel op de wereld dat ik zou willen doen, maar eerst genezen dat is de eerste stap. De omstandigheden zijn positief en zo sta ik ook in het leven.” “ Nou dat vind ik een mooie afsluiting, ik wens u nog veel succes in uw verdere genezing.” “ Dank u wel”