Een eindeloos leven Iedereen wordt oud, en ouderdom betekent aftakeling. Gelukkig wordt er aan technieken gewerkt om het verval tot staan te brengen. Sommige onderzoekers denken zelfs dat de mens ooit onsterfelijk zal zijn. Tekst: Diana de Veld/Illustraties: Hein de Kort l angs een drukke weg in Scottsdale (Arizona) staat een onopvallend gebouw. Maar de inhoud is fascinerend: hier wachten 76 bevroren lichamen en hoofden op hun wederopstanding. Juridisch gezien is het bedrijf Alcor een begraafplaats, maar de medewerkers en de meer dan achthonderd leden die er na hun ‘dood’ bewaard willen worden, zien dat anders. Zij geloven dat de geneeskunde van de toekomst hun ziekte of ouderdom kan genezen en hun lichaam weer tot leven zal brengen. Binnen hangen portretten van Alcors bevroren klanten, met daaronder de geboorte- en sterfdata van hun ‘eerste levenscyclus’. Het prijskaartje voor een invriesklus: 80.000 dollar voor een hoofd, 120.000 voor het hele lichaam. Eigenlijk is ‘invriezen’ niet het juiste woord. Als het water in cellen bevriest, zet het uit en maakt het de celwanden kapot. Om dat te voorkomen, gebruikt Alcor hoge concentraties chemische stoffen, zogenoemde cryoprotectanten, die 50 www.kijk.nl februari 2008 ervoor zorgen dat zelfs bij -120 graden Celsius nauwelijks ijskristallen ontstaan. Dat proces heet vitrificeren oftewel ‘glasachtig maken’. Uiteindelijk koelt Alcor het ‘glazen’ lichaam of hoofd in vloeibare stikstof tot -196 graden Celsius. Alcor beweert dat het nu al mogelijk is om organen zo groot als de menselijke hersenen te vitrificeren, waardoor hun structuur intact blijft. Maar zouden lamgelegde lichaams­ delen zomaar weer op gang kunnen komen? Ja, zegt Alcor, dat wordt in de toekomst zeker mogelijk. Want ook nu al kunnen menselijke IVF-embryo’s in de vriezer overleven terwijl alle biologische processen stilliggen. Zet ze jaren later in een baarmoeder en ze groeien tot gezonde baby’s uit. En sommige volwassen mensen zijn zo zwaar onderkoeld geweest dat hun hart, hersenen en alle andere organen wel een uur lang niet functioneerden. Eenmaal bijgekomen leefden ze vrolijk verder. In theorie is het dus mogelijk. Met nanogeneeskunde, die op de allerkleinste schaal in kan grijpen, en moleculaire technieken moeten veroudering en ziektes teruggedraaid worden. En als een jonge god stap je (na een korte opfriscursus) de wereld weer in. Maar of de medische techniek ooit echt zover komt, is nog de vraag. Om maar te zwijgen over de techniek van het invriezen, die tegenwoordig weliswaar veel verder gaat dan ‘gooi het lijk in de stikstof’, maar volgens critici nog bepaald niet perfect is. Vernieuwde organen Er zijn nog meer wegen naar de onsterfelijkheid. Wat dacht je van celtherapie? In het begin van de vorige eeuw meenden rijke, oudere heren dat ze hun seksuele vermogens en jeugd terug konden krijgen door zaadballen van apen of geiten bij zich te laten implanteren. Dat bleek niet waar te zijn; het enige resultaat was littekenvorming, of erger. Een veelbelovender alternatief is stamceltransplantatie. Verreweg de meeste cellen in ons lichaam zijn gespecialiseerd: huidcellen, spiercellen en zenuwen bijvoorbeeld. Maar stam- cellen kunnen nog elk type cel worden. Je vindt stamcellen vooral veel in embryo’s. Stel nou dat je zulke stamcellen bijvoorbeeld in een oud hart spuit, waarna je ze tot nieuwe hartcellen uit laat groeien. Dan kun je je organen telkens verjongen! Er wordt veel wetenschappelijk onderzoek naar stamceltherapie tegen allerlei ziektes gedaan en veelbelovende resultaten halen vaak de kranten. Tot op heden is het echte succes helaas uitgebleven, maar wie weet... En er is meer. Je kunt je eigen stamcellen in theorie gebruiken om buiten je lichaam complete organen te laten groeien. Is je lever kapot? Dan zetten we er gewoon een nieuwe in. Omdat het je eigen cellen zijn, is er ook geen afstotingsreactie en hoef je niet de rest van je (lange) leven medicijnen te slikken. En dan is er nog gentherapie. Genen zijn de stukken van je DNA die eiwitten produceren. Zit er een foutje in je genen, dan maak je een bepaald eiwit niet aan en word je ziek. Als het lukt om met februari 2008 www.kijk.nl 51 behulp van een onschadelijk gemaakt virus een stukje DNA in jouw cellen te brengen dat dit eiwit wel voor je maakt, dan ben je genezen. Zo ver is het nog niet, maar opnieuw geldt: er wordt aan gewerkt. Gentherapie kun je in principe ook tegen veroudering inzetten. De foutjes die langzamerhand in het DNA sluipen, zou je dan moeten herstellen. Klein probleem: we weten nog niet welke fouten we moeten repareren. Maar fruitvliegen en wormen wor- den twee keer zo oud als je een bepaalde genetische schakelaar omzet. Zet je er twee om, dan leven ze zelfs vier keer zo lang. En het zou zomaar kunnen dat wij ook van die schakelaars hebben… Op dieet Fruitvliegen en wormen eten meestal geen chips, cola en chocola. Hou jij daar wel van? Dan heb je dikke pech, want als je oud wilt worden, kun je maar beter zo min mogelijk calorieën binnenkrijgen. Digitaal doorleven Je kunt natuurlijk je sterfelijke lichaam uit alle macht repareren en het verval pro­ beren tegen te gaan. Maar waarom zou je eigenlijk? De zogeheten transhumanis­ ten, aangesloten bij de World Transhumanist Association, hebben meer vertrou­ wen in bits en bytes. Neurowetenschapper Anders Sandberg is al druk bezig om muizenhersenen in ultradunne plakjes te snijden en van elk plakje met een camera superscherpe beelden te maken. Eerste doel is om de hersenen beter te gaan be­ grijpen, maar uiteindelijk hoopt Sandberg de hele menselijke herseninhoud te up­ loaden naar een computer. Emoties, herinneringen, vaardigheden: alles digitaal! Je leeft eeuwig door als ‘upload’. Zover is het nog lang niet, en of het bewustzijn dan zomaar meeverhuist, is ook twijfelachtig. Maar we mogen er wel alvast van dromen. Bijkomende voordelen: je kunt een backup van jezelf maken, en als je even pauze wilt, dan zet je jezelf lekker uit. 52 www.kijk.nl februari 2008 Dat geloven althans de aanhangers van Calorie Restriction (CR). Als je dun genoeg bent, zou je wel 150 of 160 jaar oud kunnen worden. En misschien is er tegen die tijd wel een nieuwe techniek ontwikkeld die het eeuwige leven mogelijk maakt. Maar waarom zou je eigenlijk langer leven als je dun bent? Oké, je verkleint de kans dat je bijvoorbeeld kanker of diabetes krijgt. Maar dat is niet het enige. De CR-aanhangers baseren zich op experimenten met muizen en ratten. Als je die op een dieet zet van zo’n 50 tot 70 procent van wat ze normaal eten, blijken ze ongeveer 30 procent langer te leven. Dan kom je bij de mens al aardig richting die 150 of 160 jaar. Het CR-dieet schrijft zo’n 1100 tot 1500 kilocalorieën per dag voor, terwijl je normaal ongeveer 2000 tot 3000 kilocalorieën binnenkrijgt. Het gevolg is dat CR-aanhangers vel over been zijn en hun leven lang honger lijden. Om toch genoeg vitaminen en andere voedingsstoffen binnen te krijgen, slikken ze pillen. Overigens moet je met strenge diëten oppassen. Je kunt er onvruchtbaar door worden en je hebt kans op botontkalking. En als je te weinig eet, dan verteer je je eigen spieren en organen en ligt de dood, die we nou juist wilden verjagen, weer op de loer. De wetenschappers zijn het er trouwens nog niet over eens waarom die broodmagere knaagdieren zo lang leven. En of het bij mensen ook werkt, is maar de vraag. CRgoeroe Ron Walford overleed in ieder geval op zijn 79ste. Onsterfelijk dier Walford overleed aan een ziekte, maar veel mensen sterven ‘van ouderdom’. Waarom verouderen mensen eigenlijk? Als je jong bent, worden kapotte cellen door nieuwe vervangen en ben je weer fit. Helaas gaat dat steeds minder soepel als je ouder wordt. Er bestaan verschillende theorieën over hoe dat komt, maar één ding is duidelijk: Darwins evolutietheorie speelt een grote rol. De natuurlijke selectie (survival of the fittest) werkt aan het behoud van de genen; het februari 2008 www.kijk.nl 53 Misschien is een superlang leven wel een heel deprimerend vooruitzicht individu doet er niet toe. Als jij op je veertigste een hele troep kinderen op de wereld gezet hebt en dan dood neervalt, ben je evolutionair gezien een groot succes; jouw genen gaan de wereld in. Geen wonder dus dat we in biologisch opzicht niet echt geschikt zijn voor een lang leven. Daar komt nog bij dat je ‘in het wild’ allang een keer door een leeuw of een krokodil opgevreten zou zijn, dus waarom dan investeren in een lichaam dat eeuwenlang mee kan? Toch is er, afgezien van een stel planten, minstens één dier dat het eeuwige leven heeft. Dat gelukkige diertje is de hydra, een zeeanemoon. Het beestje veroudert simpelweg niet. Hoe dat kan? Doordat het dier bot gezegd niet aan sex doet. Hydra’s planten zich voort doordat er uit bulten op hun lichaam kleine hydra’s ontstaan, die uiteindelijk loslaten. Alleen als de omstandigheden heel slecht zijn, tijdens een barre winter bijvoorbeeld, gaan hydra’s toch tot seksuele voortplanting over. De prijs die ze daarvoor betalen, is 54 www.kijk.nl februari 2008 hoog: na de voortplanting sterft de hydra. Knap saai Stel nou dat de wetenschap het ondanks alle hindernissen voor elkaar krijgt om ons een hydra-achtig eeuwig leven te schenken. Dan gaat de maatschappij er compleet anders uitzien. Vrijwel iedereen is het erover eens dat het krijgen van kinderen aan banden gelegd moet worden, wil de wereldbevolking niet nog verder de pan uit rijzen. Een wereld zonder kinderen, dat is knap saai. En hoe zit het met het huwelijk? ‘Tot de dood ons scheidt’ kan wel eens een zware dobber blijken als je niet vijftig maar vijfhonderd jaar met elkaar opgescheept zit. En ben je na een paar eeuwen eigenlijk nog wel dezelfde persoon als je nu bent? Vinden kunstenaars en schrijvers nog wel inspiratie als de dood uit het leven verdwijnt? En zou je ooit iets ondernemen als je weet dat het over honderd jaar ook nog kan? Misschien is dat superlange leven wel een heel deprimerend vooruitzicht… Tot slot vragen we aan de Nederlandse verouderingsprofessor Rudi Westendorp, die meeschreef aan het boek Oud? De duvel is oud!, of hij denkt dat wij het eeuwige leven nog zullen krijgen. “Futuristen geloven dat het binnen 150 jaar moet lukken, dus dan kruipen er nu al baby’s rond die eeuwig gaan leven. Maar pessimisten denken dat het sowieso niet gaat lukken. Zelf denk ik dat we gewoon langzaam steeds ouder zullen worden, zoals het de afgelopen eeuwen ging. De levensverwachting in Japan stijgt bijvoorbeeld al tientallen jaren zo snel dat je er voor elke week die je leeft een weekend bij krijgt. En hier is het ­bijna hetzelfde.” Westendorp heeft nog een dringend verzoek aan lezers van KIJK. “Er zijn heus wel mogelijkheden om ons leven te verlengen. Maar er is veel te weinig interesse voor en er wordt te weinig onderzoek naar gedaan. Dus als jij geïnteresseerd bent in onsterfelijkheidsonderzoek, dan kun je een belangrijke bijdrage leveren. Misschien vind jij die schakelaar wel!” Literatuur Bryan Appleyard: How to live for­ ever or die trying; Simon & Schus­ ter (2007); ISBN 0743268687 Danielle Egan: We’re going to live forever; New Scientist, 13 oktober 2007 Tom Kirkwood: Time of our lives; Oxford University Press (1999); ISBN 0195128249 Paulien Vermunt, Rudi Westendorp en Jos van den Broek: Oud? De du­ vel is oud!; Veen Magazines (2007); ISBN 9085710839 Internet Ga naar www.kijk.nl/links voor de geraadpleegde sites.