Nieuwsbrief no. 3, maart 2008 Wordt het Prince Edward County

Nieuwsbrief no. 3, maart 2008
Wordt het Prince Edward County, Niagara of toch Okanagan Valley?
In de afgelopen 3 weken hebben we twee wijngebieden in de provincie Ontario (in het Oosten van
Canada) verkend om te kijken of deze gebieden meer te bieden hebben dan de Okanagan Valley (in
de provincie British Colmbia in het westen van Canada) waar we al drie keer zijn geweest. We zijn er
nog niet helemaal uit en op 9 maart vliegen we naar de Okanagan Valley om daar een beslissing te
nemen.
Prince Edward County
Wij begonnen onze verkenning half februari in Prince Edward County (‘PEC’), een soort schiereiland
aan de noordoever van het grote Lake Ontario, ca. 175 km ten oosten van Toronto. PEC is een klein
en nieuw wijngebied in Ontario, met nog maar slechts 14 wineries. De eerste commerciële vintage
was 2001. Een erg jong wijngebied dus, dat pas in 2007 de Canadese ‘VQA’ status (enigszins te
vergelijken met Franse ”Appellation d’Origine Controle”) kreeg. We logeerden in een sfeervolle
cottage in Picton, de ‘Loyalist Lofts’.
De “Loyalisten” waren de getrouwen aan de Engelse kroon, die tegen 1800 waren gevlucht uit de VS
na de revolutie en de onafhankelijkheidsverklaring. Omdat Canada toen nog onder Engelse vlag was,
konden ze hier een veilig heenkomen zoeken. De prachtige Victoriaanse huizen uit de 19e eeuw
schitterende gedecoreerde ingangen, kozijnen en paneeldeuren zijn gebouwd door deze Loyalisten.
Prince Edward County is een vriendelijk, landelijk en dunbevolkt gebiedje (bescheiden, down to
earth, etc.). Tot voor kort kwamen hier in de zomer vooral mensen uit Quebec voor de betaalbare
vakanties op de campings en voor het vissen. Tijdens de afgelopen jaren zijn steeds meer
Victoriaanse huizen fraai gerestaureerd voor restaurant, Bed & Breakfasts en Inns. Enkele zeer goede
restaurants hebben hun deuren geopende die met lokaal geproduceerde (biologische) groenten en
fruit werken. Er zijn veel Arts&Antiques winkels en niet te vergeten wineries geopend. Dit zorgt
ervoor dat het gebied ook een ander type vakantieganger is gaan aantrekken met een vollere
portemonnaie. Gezien de gunstige ligging van PEC ten opzichte van Toronto (grootste stad van
Canada, ca. 3 miljoen inwoners), Ottawa (de hoofdstad) en Montreal (grootste stand van Quebec),
elk op max. 3 uur rijden, is dit een gebied met heel veel potentie.
En dan nu de wijnen. Dit gebied ligt rond de 44 graden NB, wat te vergelijken is met het midden van
het Rhonegebied in Frankrijk. Het groeiseizoen is hier echter veel korter door het koelere klimaat
(m.n de langere en koude winter). De minima in de winter liggen normaal rond de -20oC met
ongeveer eens per 10 jaar uitschieters van -30! Wijnstokken kunnen deze extreem lage
temperaturen niet aan. Daarop heeft men hier echter iets gevonden: in oktober worden 2
wijnranken per wijnstok dichtbij de grond aangebonden en vervolgens ploegt men een laag grond
over de wijnstokken, ‘hilling’ noemt men dat hier. De laag grond beschermt de knoppen van de
wijnranken voldoende tegen de vorst. In het voorjaar wordt vervolgens deze grond weer verwijderd
(‘dehilling’), de lage wijnranken worden hoger opgebonden en de overige wijnranken worden
gesnoeid. De wijnstok kan nu uitlopen. Deze hilling en dehilling activiteiten (en vooral het extra werk
van het opbinden) kosten erg veel tijd en dat maakt wijnbouw in dit gebied 20%-25% (!) duurder dan
elders.
Wij proefden wijnen van verschillende wineries hier en de kwaliteit was erg wisselend: van
geoxideerde ‘bocht’ tot prachtige subtiele chardonnays en pinot noirs. Deze laatste druiven zijn
volgens de kenners de meest kansrijke in dit gebied, dat door sommigen vergelijken wordt met de
Bourgogne vanwege de grondsoort (limestone).
Vanwege de gematigde temperaturen kunnen deze druiven tot een goede verhouding tussen de
opgebouwde suikers en fenolische rijpheid komen (noot voor degenen die dit niet begrijpen / dit
laatste is voor de kenners bedoeld, diegenen die dat niet zijn: de suikers en de aromatische stoffen in
de druif zijn op hetzelfde moment optimaal, in warmere gebieden wordt het percentage suikers in de
druiven veel hoger, waardoor ook veel meer alcohol in de wijnen komt).
PEC is een aantrekkelijk vestigingsplaats, omdat de prijzen van de grond erg laag zijn en de
concurrentie beperkt is. Enkele nadelen zijn de hogere kosten van het beheren van de wijngaard, het
risico dat de wijngaard doodvriest. Als we ons hier vestigen zullen we een wijngaard zelf moeten
aanleggen, omdat er maar weinig bestaande wijngaarden te koop staan. Voordeel daarvan is dat we
onze eigen ideeën kunnen volgen (soorten wijnstokken die je plant bijvoorbeeld), nadeel is dat je pas
over enkele jaren wijn kunt produceren en verkopen. Tot die tijd hebben we dus andere, externe
inkomsten nodig om die jaren te overbruggen en het nadeel van dit gebied is dan weer dat wij met
onze beroepen hier moeilijk in de buurt iets kunnen vinden (en Toronto is ruim 2 uur rijden, dat is
zonder de forenzenfiles). Een hoop voordelen, enkele belangrijke nadelen. Volledig overtuigd zijn we
nog niet en daarom besloten we om af te reizen naar het Niagara wijngebied ten zuiden van Lake
Ontario.
Niagara Peninsula
Het Niagara wijngebied in Canada ligt aan de zuidoever van Lake Ontario. Het gebied wordt
gekenmerkt door de zeer bijzondere Niagara Escarpment, een Unesco ‘World Biosphere Reserve’ net
als de Waddenzee. Dit is, gezien vanaf Lake Ontario, een scherpe verhoging (van tussen de 50 en 75
meter) in het verder vlakke landschap. Het is de oever van een vroegere oerzee, tegenwoordig is het
water teruggetrokken tot de omvang van de Great Lakes in Noord-Amerika. De Escarpment loopt
honderden kilometers door het zuiden van Canada en het is ook waar vanaf de Niagara Watervallen
naar beneden stromen. Vanaf deze verhoging, die ook ‘the Bench’ wordt genoemd, kun je
gemakkelijk de skyline van Toronto zien (bij helder weer) aan de overkant van Lake Ontario, ca. 50
km naar het noorden, indrukwekkend! Over de hele lengte van de Escarpment loopt een doorgaande
wandelroute van 850 km, de Bruce trail.
De omstandigheden voor wijnstokken zijn hier gunstig: door de warme lucht afkomstig van Lake
Ontario, die tegen de Escarpment aan botst, ontstaat een luchtcirculatie die zeer lage temperaturen
in de winter voorkomt. Er is hier in de wijngaarden i.h.a. dan ook geen sprake van ‘hilling’ en
‘dehilling’ activiteiten zoals in PEC. De beste wijngaarden vindt je dan ook op het gedeelte onder (=
ten noorden van) the Bench.
Grofweg valt het Niagara wijngebied in twee gebieden uiteen (er zijn recent 10 subappelations
benoemd). Tussen de Niagara Watervallen, Niagara-on-the-Lake en St. Catherines ligt een groot
wijngebied. De Niagara watervallen zijn uiteraard indrukwekkend. Het bijbehorende plaatsje Niagara
Falls is een soort “Las Vegas” met veel megahotels en casino’s etc. Niet helemaal onze ‘cup of tea’.
Zo’n 20 km naar het Noorden, waar de Niagara River in het Lake Ontario stoomt, ligt het wijngebied
van ‘Niagara-on-the-Lake’, dit plaatsje is een soort “Lech”, met dure auto’s, restaurant, bont-jassen,
etc. maar dan zonder bergen. St. Catherines is de grootste plaats in de regio met ca. 135.000
inwoners en Brock University met o.a. een zeer goede wijnopleiding. We hebben dit gedeelte van het
Niagara gebied (ook vanwege het verder zeer saaie vlakke landschap), snel achter ons gelaten.
Ten westen van St. Catherines, rond de dorpen, Jordan, Vineland en Beamsville ligt het tweede grote
wijngebied. Hier liggen de wijngaarden zowel ‘below’, ‘on’ als ‘up the Bench’. Op de vlakke grond
tussen het meer en de escarpment, liggen wijngaarden uiteengeregen door snelwegen en
spoorwegen. Boven op de escarpment begint een groot landelijke gebied dat doorloopt naar het
zuiden tot Lake Erie. De escarpment zelf is hier een stuk breder, het heeft hier een aantal plateaus
die prima plek bieden voor wijngaarden, terwijl er ook meer vrije natuur is met veel stroompjes en
watervallen. Hier vindt je huizen, boerderijen en wineries die prachtig gelegen zijn tegen de Bench
aan met veel bos in de ‘achtertuin’.
In het Niagara gebied vindt je verschillende grote en chique wineries, waar vermogende particulieren
of multinationals, zoals het Canadese wijnhuis Vincor (dat qua omzet het 4e wijnbedrijf van de wereld
is!) heel veel geld in hebben gestopt. De wijnstokken worden vertroeteld en de ‘beste’ oenologen
worden vanuit Frankrijk en Australie gehaald om de wijnen te produceren. Verschillende wineries zijn
gravity-fed, wat inhoudt dat de wijn niet wordt over gepompt tijdens het maken van de wijn. Er
worden namen van Canadese beroemdheden als Wayne Gretzky (ijshockeyheld) en Dan Aykroyd
(acteur) ingezet om de omzet te vergroten. De verkoopprijzen van een flesje liggen bij dit soort
huizen boven de $50 per fles (€33) Terwijl wij dit met gemengde gevoelens bekijken, maken we
gebruik van de ruime mogelijkheden om, meestal tegen een geringe vergoeding, her en der te
proeven. Ook hier vinden we een wisselende kwaliteit, maar we hebben toch mooie Bordeaux
blends, Chardonnays (hoewel helaas nog vaak voorzien van teveel hout), Rieslings, Pinot noirs en
natuurlijk Ice Wine geproefd.
In Niagara staan verschillende bestaande vinyards en wineries te koop. Toch zijn we ook hier niet
direct verkocht. Het belangrijkste wat ons in Niagara, naast de toeristische druk(te), vooral in
negatieve zin opvalt, is de grote dichtheid van de bevolking: het is het meest dichtbevolkte gedeelte
van Canada buiten de grote steden en dat is te merken. Er lopen een drukke snelweg en een spoor
door het smalle stuk tussen het meer en de Escarpment. En dat strookt niet met ons idee van in
Canada te gaan wonen voor de rust en ruimte. We hebben dan ook besloten dat we nu naar
Okanagan Valley in British Columbia, (West Canada), willen doorreizen. Ondanks dat de onroerend
goed prijzen daar waanzinnig hoog zijn, willen we toch het gevoel krijgen of onze liefde voor dat
gebied nog steeds even groot is. Zondag 9 maart vliegen we naar Kelowna, rechtstreeks vanaf
Toronto.
Tot zover een update, zoals jullie begrijpen zijn er nog geen belangrijke beslissingen of stappen
genomen. Wij gaan ervan uit jullie in een volgende nieuwsbrief hier wel over te kunnen berichten!
Hartelijke groet,
Rolf, Heleen en Josine
Note: een vinyard (wijngaard in goed Nederlands) is een veld met wijnstokken, terwijl bij een winery
(‘wijngoed’?!) er een wijnkelder bijkomt. Bij die laatste soort zijn er dan ook altijd wijnstokken bij,
minimaal 2 ha, omdat de Canadese wijnwetgeving dit verplicht.