Mijn eerste Notebook-document

advertisement
Programvergelijking zorg - Provincie Overijssel
Welzijn en zorg algemeen
CDA
De vraag is vaak breder dan de zorg in enge zin. Ze doet zich ook voor op de terreinen van
het wonen, werken, welzijn en vervoer. De individuele vraag en de behoefte van de
zorgvrager staat naar het oordeel van het CDA centraal. We leven in een tijd van veel
veranderingen vanwege de toenemende vergrijzing, de vermaatschappelijking,
extramuralisering en deconcentratie van de zorg. Vrijwilligers zijn van steeds groter belang
voor de kwaliteit van de samenleving en de invulling van de zorgvraag. Dat wordt nog eens
versterkt door de invoering van de WMO. Het CDA is van oordeel dat op dit terrein de
verschillende overheden elkaar moeten aanvullen en versterken. De directe beleidsmatige
en uitvoerende verantwoordelijkheid ligt naar haar oordeel grotendeels bij de gemeenten.
Het CDA wil dat de provincie gemeenten stimuleert.
Het CDA ondersteunt de organisaties van vrijwilligers, gehandicapten, ouderen,
mantelzorgers en Patiënten Consumenten Platforms die zich provinciaal inzetten voor de
bovenlokale aspecten van de zorg(vrager).
Het zijn de gemeenten die de invoering van de WMO monitoren. Het CDA wil dat de
provincie dit nauwlettend volgt en de resultaten daarvan meeneemt in haar eigen beleid.
De druk op de zelfredzaamheid van burgers en de ondersteuning vanuit de directe
omgeving, wordt steeds groter. We kunnen ook vaststellen dat veel mensen een positieve
stimulans ontvangen, een extra prikkel of motivatie krijgen door als vrijwilliger deel te nemen
aan de maatschappij. Ook de kerkelijke betrokkenheid en de impact daarvan in
maatschappelijke zin is van groot belang. Vrijwilligers worden ook steeds belangrijker en hun
maatschappelijke positie onmisbaar. Dat geldt voor veel terreinen, zoals zorg, cultuur, sport,
natuur en landschap etc. Dat neemt verder toe door de invoering van de WMO. De
beschikbaarheid van vrijwilligers in de verschillende sectoren verschilt echter. De werving
van vrijwilligers blijft nodig. Daarom zal deze groep beter gepositioneerd moeten worden,
door ze ondersteuning te (laten) geven waaraan ze behoefte hebben, door de regellast te
slechten waarmee ze ongewild en onnodig worden belast in hun vrijwilligerswerk. De (grote)
steden zijn niet alleen de motoren van de werkgelegenheid met het daarbij behorende
ontwikkelingspotentieel, maar er is eveneens sprake van een concentratie van
maatschappelijke problematiek, zoals de armoede problematiek, veiligheid, werk en
participatie.
Versterking van de positie van het vrijwilligerswerk is noodzakelijk door het ontwikkelen en
uitvoeren van een integraal vrijwilligersbeleid, deskundigheidsbevordering
(vrijwilligersacademie) en intensivering van de werving. SVWO neemt daarbij het voortouw.
Het CDA wil dat de vrijwilligers zo veel mogelijk worden ontlast en vrijgesteld van
bureaucratie.
Het CDA wil dat de provincie inzet op het stimuleren en innoveren van de welzijnsdiensten
op bovenlokaal niveau ter bevordering van een efficiënte en effectieve inzet binnen de keten
wonen, zorg en welzijn. Het gaat hierbij om bijvoorbeeld maaltijdservice aan huis, regie
ondersteuning door voorlichting en financiële dienstverlening, ondersteuning bij sociale
contacten en hand en spandiensten bij het dagelijks functioneren zoals klussendiensten.
Het CDA wil dat de provincie de mantelzorg ondersteunt om te voorkomen dat de continue
doorgaande zorg van de mantelzorgers leidt tot overbelasting. Dit dient uiteraard in
samenwerking met de gemeenten te geschieden. Het gaat dan om initiatieven op het terrein
van voorlichting, informatie, lotgenotencontacten en het aanbod van vervangende
mantelzorg.
ChristenUnie
De ChristenUnie vindt dat het provinciale beleid primair gericht moet zijn op de eigen
verantwoordelijkheid en keuzemogelijkheden van de burgers.
De huidige tendensen van individualisme, vereenzaming, opvoedingsproblemen, zinloos
geweld, criminaliteit, materialisme en verval in verslavingen, vereisen goede en
professionele hulp. Het beleid gaat uit van de eigen capaciteiten van de hulpvrager.
De provincie beschikt over expertise om gemeenten, die daarom vragen, te ondersteunen bij
de hun toegewezen taken voor de uitvoering van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning
(WMO).
Voor een optimale ondersteuning van vrijwilligers krijgt het Servicecentrum Vrijwilligerswerk
Overijssel (SVWO) meer structurele middelen.
Op het gebied van zorg en welzijn is een eenduidige regelgeving noodzakelijk. Het beleid
dient gericht te zijn op de vraag naar zorg.
De provincie blijft ruimte scheppen voor identiteitsgebonden instellingen.
D66
D66 gelooft in de eigen kracht van mensen. Dat neemt niet weg dat sommige inwoners wel
eens wat steun in de rug kunnen gebruiken. Met name op het gebied van zorg en welzijn
moeten inwoners van Overijssel snel hun weg kunnen vinden naar instellingen en
regelingen. Ook binnen het maatschappelijk welzijn doet marktwerking zijn intrede, D66 wil
actief op de ontwikkelingen inspelen. Op het gebied van sport en recreatie heeft de provincie
veel te bieden. D66 wil dat het aanbod van voorzieningen divers genoeg is.
Het zorgstelsel heeft ingrijpende veranderingen ondergaan. Maar het einde van de
veranderingen is nog niet in zicht. De Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) moet
bijdragen aan verbeteringen in de kwaliteit en bereikbaarheid van de zorg. De invoering van
de WMO is een ingrijpende operatie die met name bij kleine gemeenten voor problemen
zorgt. D66 is van mening dat alle veranderingen in de zorgsector niet ten koste mogen gaan
van de mensen die zorg nodig hebben.
D66 stelt voor om:
Bovengemeentelijke afstemming van zorgactiviteiten actief te bevorderen. Daarbij kan
vrijwilligerswerk worden betrokken. Hierdoor ontstaat een netwerk van voorzieningen
waarvan de inwoners van Overijssel gebruik kunnen maken.
Extra aandacht te geven aan kwetsbare groepen in de samenleving. D66 wil dat mensen uit
deze groepen hun weg binnen het zorgstelsel kunnen vinden.
Onderzoek te doen naar de manier waarop zorgvoorzieningen het best kunnen worden
afgestemd op veranderingen in leefstijl. Een voorbeelden hiervan is bedrijfsfitness (werk en
sport). Het onderzoek moet op regionaal niveau plaatsvinden en kan leiden tot adviezen aan
gemeenten voor lokale invulling van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning.
Uit te gaan van wat de klant zelf nog kan. Dit betekent dat in de zorg vraaggericht wordt
gewerkt, met als resultaat: Slagvaardige zorginstellingen, heldere en transparante
dienstverlening.
GroenLinks
De mens, de samenleving en het samenleven staan in dit onderdeel centraal. Het gaat om
participatie, emancipatie en integratie. Het gaat om tolerantie, om verscheidenheid in
eenheid. Het gaat om cultuur in alle maten en vormen. Wat is hier de taak van de provincie?
GROENLINKS is van mening dat de provincie zich in eerste instantie dient bezig te houden
met haar wettelijke taken. Daarnaast kan de provincie waar nodig een stimulerende en
ondersteunende rol vervullen.
GROENLINKS wil dat iedereen in Overijssel volledig aan de samenleving kan deelnemen.
Volwaardig burgerschap voor jong en oud, arm en rijk, homo en hetero, vrouw en man.
Mensen met een laag inkomen, gehandicapten, chronisch zieken en vluchtelingen ervaren in
het bijzonder belemmeringen om voluit deel te kunnen nemen.
Dus moeten bezuinigingen zoals bij de patienten-consumenten platforms worden
teruggedraaid.
Leefbaar Overijssel / VSP
Als gezinspartij zijn wij een grote voorstander van de verdere uitbouw van mantelzorg en
thuiszorg. Vanuit deze optiek pleiten wij ervoor de mantelzorgers en thuiszorgers een
rechtvaardig financiëel en sociaalrechtelijk statuut te geven via, onder andere het zorgverlof
en het bijzondere verlof.
De werkzaamheden van vrijwilligers in de welzijnssector zijn van levensbelang en dienen
met een redelijke financiële tegemoetkoming te worden gehonoreerd.
De uitvoering van de wet W.M.O. nu dus door de gemeenten, laat veel te wensen over. Een
diepgaand onderzoek naar de feitelijke handelwijze, in het bijzonder ten aanzien van
leveranties van kunst- en hulpmiddelen en vaste voorzieningen, wordt sterk aanbevolen.
Ondanks dat het Rijk roept te zullen bekijken of de wachtlijsten in o.a. de thuiszorg werkelijk
zijn opgelost, moet Leefbaar Overijssel/VSP nog steeds vaststellen dat er in Overijssel nog
lange wachtlijsten aanwezig zijn. De zogenaamde financiële injecties (de laatste van 110
miljoen) voor het aannemen van extra personeel, heeft geen verbetering opgeleverd. Zeker
nu er veel nieuwe aanmeldingen komen van patiënten kunnen thuiszorgorganisaties deze
extra toeloop niet meer aan. Ook de provincie Overijssel zal naast het controleren dat de
gelden efficiënt worden ingezet, richting Den Haag stevig aan de bel moeten blijven trekken.
Nieuw Rechts
PvdA
De invoering van de Wet Maatschappelijke Ondersteuning mag niet leiden tot knelpunten
voor kwetsbare groepen in onze Overijsselse samenleving. De PvdA zal alert zijn op het
ontstaan van knelpunten, met name waar marktwerking de kwaliteit van zorg dreigt aan te
tasten.
SGP
SP
De SP kiest voor een zorgverzekeringsstelsel met een inkomensafhankelijke premie, waarbij
de solidariteit tussen sterk en zwak en tussen ziek en gezond gewaarborgd is. Er dient een
budget gereserveerd te worden om de ouderenzorg te verruimen. Dit is nodig om een
netwerk van goede thuisvoorzieningen voor ouderen te garanderen, zowel thuis- en
mantelzorg, als aanvullende voorzieningen. In plaats van telefonische indicatiestelling willen
we een mensgerichte indicatiestelling met kwalitatieve eigenschappen.
De SP vindt het belangrijk dat mensen die behoefte hebben aan enige vorm van zorg, deze
snel en op eenvoudige wijze kunnen verkrijgen. Dat betekent dus dat er een einde moet
komen aan wachtlijsten, aan reeksen ingewikkelde formulieren en aan de bureaucratische
doorverwijscultuur. Het aanbod van zorg moet meer worden afgestemd op de individuele
behoeftes van mensen. Ook moet er meer aandacht komen voor de problematiek van
specifieke doelgroepen. De provincie dient de samenwerking tussen de verschillende
belangengroeperingen en instanties te stimuleren om te komen tot een integrale aanpak van
zorgproblematiek.
De provincie dient erbij de gemeenten op aan te dringen dat er bij de uitvoering van Wet
Maatschappelijke Ondersteuning voldoende ruimte en voorzieningen worden getroffen voor
mantelzorgers. De indicatiestelling van de zorgvragers dient te voldoen aan de menselijke
maat. We wijzen een telefonische vorm van indicatiestelling dan ook af.
De SP stelt dat er niet mag worden bezuinigd op het Collectief Vraagafhankelijk Vervoer
(CVV) en indirect op de WVG. Veel zorgvragers zijn afhankelijk van dit soort
vervoersregelingen om nog enigszins mobiel te kunnen zijn. Daarnaast moet ook de kwaliteit
van de regelingen en van de bedrijven die ze uitvoeren door de overheden kritisch worden
gevolgd.
De zorgvrager weet over het algemeen zelf het beste waaraan hij of zij behoefte heeft. Het
zorgaanbod moet daarom gevarieerd zijn en er moeten meer mogelijkheden worden
gecreëerd om invulling te geven aan individuele wensen. Uit onderzoeken is gebleken, dat
veel gehandicapten en chronisch zieken vinden dat gemeentes hun zorgbeleid beter moeten
afstemmen op hun vaak verschillende behoeftes, en dat het veel te vaak voorkomt dat
zorgvragers het financieel erg zwaar hebben. De SP pleit voor meer betrokkenheid van
cliënten bij het maken van beleid en concrete plannen, en voor financiële hulp aan
zorgvragers die dat nodig hebben. Gelukkig zijn er belangengroeperingen die de stem van
de specifieke groep die zij vertegenwoordigen in de politiek kunnen laten horen.
De provincie heeft in de afgelopen jaren onnodig en kortzichtig meer dan tien miljoen
bezuinigd op maatschappelijke organisaties zoals Patiënten- en Consumenten Platforms. De
SP vindt dat een sterke belangenorganisatie van de bewoners van Overijssel noodzakelijk is
om hun inspraak op de toenemende marktwerking enigszins te laten beïnvloeden.
Deze bezuinigingen dienen te worden hersteld in het belang van de burgers. Geen
commentaar in de marge achteraf, maar daadwerkelijke inspraak vanaf het begin bij het
maken en uitvoeren van beleid.
De zorg, gezondheid en voorzieningen moeten als een overheidstaak blijven en de kwaliteit
moet worden verbeterd.
Alle voorzieningen dienen toegankelijk te zijn voor iedereen ongeacht sociaal economisch
positie en geestelijk, lichamelijke gezondheid.
De indicatiestelling van de zorgvragers dient te voldoen aan de menselijke maat. Iedereen
heeft recht op medische hulp en kwalitatieve zorg ongeacht inkomen en de sociale positie.
Geen schaalvergroting die ten koste gaat van de voorzieningen en ziekenhuizen in de
steden en dorpen.
Het pakket van het zorgaanbod dient breed samengesteld te zijn en afgestemd op de
individuele wensen.
De Provincie moet zorgen voor goede platforms waar de inwoners van Overijssel hun
ervaringen, vragen en klachten kwijt kunnen. Op geconstateerde knelpunten moet actie
worden ondernomen, zoveel mogelijk afgestemd met de vertegenwoordigende instellingen.
De Provincie moet met de gemeenten afspraken maken over het actief benaderen van
kwetsbare groepen zorgvragers om hulp en ondersteuning te bieden.
VVD
De Provincie vervult een belangrijke rol op het gebied van zorg. Het provinciale beleid is erop
gericht de actieve betrokkenheid van de inwoners van Overijssel bij het maatschappelijke
leven te behouden en te vergroten. De VVD is voorstander van vraaggerichte zorg. De Wet
Maatschappelijke Ondersteuning (WMO) is een belangrijk onderdeel van de herijking van de
verzorgingsstaat en is gericht op het behoud van de sociale kwaliteit van de samenleving.
Het vernieuwende van de wet zit hem in de wederkerigheid die de wet van de mensen
vraagt. Met andere woorden het gaat niet alleen om wat de overheid voor zijn inwoners kan
doen, maar ook wat de inwoners voor elkaar kunnen betekenen.
De WMO is geen voorzieningenwet. Dit betekent dat wanneer een burger in bepaalde
omstandigheden verkeert, er geen automatisch recht bestaat op bepaalde voorzieningen en
dus op zorg. Dit is afhankelijk van het gemeentelijke beleid. De verantwoordelijkheid voor de
toegang tot voorzieningen wordt in dezelfde hand gelegd als de verantwoordelijkheid voor de
financiering van de voorzieningen: bij de gemeente. De Wet Maatschappelijke
Ondersteuning maakt de gemeente verantwoordelijk voor de maatschappelijke
ondersteuning. Of: gemeenten moeten het mogelijk maken dat alle inwoners
maatschappelijk kunnen meedoen. Voor kwetsbare groepen is extra aandacht.
Het doel van het Provinciaal beleid moet zijn het versterken van de positie van de
cliënten (“zorgvragers”), door:
Wonen, zorg en welzijn te combineren.
Te zorgen voor samenhang tussen mantelzorg, vrijwilligers-en zorgvragersbeleid.
Het stimuleren van samenwerking tussen betrokken partijen zoals gemeenten,
woningcorporaties en zorgaanbieders.
Het vergroten van de zelfredzaamheid en de maatschappelijke participatie
van ouderen.
Het faciliteren van gemeenten bij het tot stand komen van de keten.
Gezondheidszorg
CDA
ChristenUnie
D66
GroenLinks
Leefbaar Overijssel / VSP
De overheid moet zich beperken tot het bewaken van de kwaliteit, bereikbaarheid,
beschikbaarheid en betaalbaarheid van de zorg. De huidige problemen in de
gezondheidszorg zijn mede veroorzaakt door de opleidingsbeperking van artsen en
verpleegkundig personeel in het verleden, waardoor ernstige tekorten ontstonden. De
Arbeids Tijden Wet voor medische beroepsbeoefenaren dient te worden geliberaliseerd.
De sterke machtspositie die zorgverzekeraars op grond van de recent ingevoerde wetgeving
kregen toebedeeld, dient zeer kritisch te worden bezien en geëvalueerd. De patiënt is
nummer één en dat moet de medische wereld respecteren. Een nieuwe organisatie van de
zorg hoeft echter niet op rijksoverheidsmaatregelen te wachten. Leefbaar Overijssel/VSP
wenst een organisatie, waarin regionaal alle hulpverleners van huisarts tot en met
ziekenhuis, verpleeghuis tot en met aanleunwoning en thuiszorg structureel zijn opgenomen
met een eenduidige centrale begeleiding, financiering en administratie. Een dergelijke
organisatie bespaart enorm op de kosten, omdat het inzicht biedt in de bezetting van de
zorgsoorten en daarmee stuurmogelijkheden in direct optredende over- en onderbezetting
van zorgfuncties.
In plaats van los en naast elkaar werkt de eerstelijns nu met elkaar, met één administratie en
één contact met verzekeraars. Een dergelijke organisatiestructuur hoeft niet op actie van de
rijksoverheid te wachten, maar kan direct provinciaal en regionaal worden ingevoerd. Het
geld dat hiermee wordt bespaard kan weer geïnvesteerd worden in de zorg zelf. Wachttijden
kunnen bij een dergelijke kleinregionale opzet worden voorkomen door een veel efficiëntere
benutting van het huidige apparaat. Leefbaar Overijssel/VSP is groot voorstander om met
een dergelijke organisatievorm op korte termijn op verschillende plaatsen in de provincie te
experimenteren.
Een cliëntgebonden budget dat bij kan dragen aan grotere keuzevrijheid en eigen
verantwoordelijkheid maakt wensen en mogelijkheden binnen de regionale organisatie nog
duidelijker.
De grens van 90 dB is een risicogrens en bij een overschrijding wordt een aantasting van het
gehoor reëel. Daarom achtte de wetgever het nodig om 90 dB als wettelijke grens te
hanteren. Ondanks deze wettelijke bepaling wordt deze gevarengrens bij tal van
evenementen niet gerespecteerd. Dit houdt een ernstig risico in op lawaaidoofheid en
blijvende ernstige gehoorstoornis.
Leefbaar Overijssel/VSP eist een preventiecampagne die wijst op de gevaren van langdurige
geluidsoverlast, het nastreven van een betere verhouding tussen de beschikbare ruimte en
het geluidsniveau, het besteden van aandacht aan dit probleem door radiometrische
onderzoeken en op termijn het verlagen van de norm tot maximaal 80 dB.
Nieuw Rechts
Nieuw Rechts vindt gezondheid een belangrijk punt en maakt zich met het nieuwe
zorgstelsel grote zorgen over de positie van zwakkeren in de samenleving.
Tot op heden lijkt het alsof het moeilijk is om keuzen te maken in de gezondheidszorg. De
wachttijden zijn lang, de werkdruk is hoog etc. Nieuw Rechts vindt dat diegene die actief is
op de arbeidsmarkt in principe voorrang moet kunnen krijgen in de planning bij een afspraak
voor een behandeling. De boeteregeling bij niet verschijnen op een afspraak in bijvoorbeeld
het ziekenhuis kan worden verscherpt. Ondanks alle veranderingen in de zorg blijven de
wachtlijsten voor behandelingen bestaan. Nieuw Rechts vindt dat deze wachtlijsten binnen
drie jaar niet meer een punt van discussie mogen zijn. Hieraan gekoppeld vindt Nieuw
Rechts dat bezuinigen in de zorg niet mogelijk moet zijn. Recht op zorg is er wat Nieuw
Rechts betreft voor iedereen die de premies voor deze zorg betaalt.
PvdA
SGP
SP
Er is een begin gemaakt met het opzetten van huisartsenposten. Belangrijk hierbij is een
goede spreiding van voorzieningen. Iedereen heeft recht op goede medische hulp waarvan
de kwaliteit voor iedereen gelijk is, ongeacht inkomen of sociale positie.
De SP is voorstander van het behouden en verder ontwikkelen van medische voorzieningen
in kleine stadskernen en op het platteland. De ongewenste beweging van schaalvergroting
en het verdwijnen van ziekenhuizen in kleinere plaatsen moet een halt worden toegeroepen.
De SP betreurt daarom ook het verdwijnen en/of de slechte bereikbaarheid van de
huisartsenposten in Kampen, Wierden en Goor.
VVD
Gehandicapten
CDA
ChristenUnie
De (verstandelijk) gehandicapte medemensen zijn volwaardige leden van onze
maatschappij. Ook zij zijn unieke schepselen van God. Binnen de mogelijkheden die zij van
hun Schepper hebben ontvangen moeten zij in staat worden gesteld zich te ontplooien.
Bijzondere aandacht wordt gegeven aan sport voor mensen met een handicap en aan
jongerensport.
D66
GroenLinks
Leefbaar Overijssel / VSP
Aan gehandicapten moeten steeds meer mogelijkheden worden geboden om zelfstandig te
functioneren in de maatschappij. Mensen met één of andere handicap hebben het in onze
samenleving moeilijker dan anderen. Door een aantal vooroordelen en misverstanden, die
nog steeds bestaan ten opzichte van sommige handicaps, geraken ze moeilijker aan een
vaste baan, door de extra kosten specifiek aan hun handicap hebben ze meer uitgaven, door
de onaangepastheid van gebouwen en openbaar vervoer kunnen ze zich minder goed
verplaatsen. Dit alles maakt het hen moeilijk zelfstandig te wonen en een eigen, autonoom
bestaan op te bouwen, wat nochtans de wens is van veel gehandicapten. Leefbaar
Overijssel/VSP eist dat de overheid meer middelen uittrekt om aan deze wens tegemoet te
komen.
De structurele wachtlijsten voor personen met een handicap blijven voor schrijnende
toestanden zorgen, waarbij de levenskwaliteit van zowel de gehandicapten zelf als die van
de mensen in hun directe omgeving ernstig wordt aangetast. Momenteel wachten te veel
mensen in Overijssel met een handicap op een plaats in een gespecialiseerde voorziening of
op een persoonlijk budget. Tevens is gebleken dat de wachtlijsten voor thuiszorg dramatisch
zijn gestegen. Overijssel neemt hier een toppositie in op de landelijke lijst.
Leefbaar Overijssel/VSP eist dat er resoluut een einde wordt gemaakt van deze wachtlijsten.
Er moet dan ook onmiddellijk voldoende geld worden uitgetrokken om de urgente problemen
in de residentiële sector op korte termijn op te lossen, maar ook om een structurele oplossing
te bieden aan de zorgvragen van alle personen op de wachtlijst.
Mensen met een handicap die een eigen, autonoom bestaan willen en kunnen opbouwen en
daarbij een beroep willen doen op thuisverzorging moeten meer op overheidssteun kunnen
rekenen. De bouw van aanpasbare woningen moet worden gestimuleerd, technische
hulpmiddelen moeten meer en beter worden terugbetaald. Leefbaar Overijssel/VSP eist de
invoering van een kwaliteitslabel voor technische hulpmiddelen, zoals rolstoelen en andere
voorzieningen.
De toegankelijkheid van gebouwen en van openbaar vervoer voor personen met een
handicap is bovendien aan verbetering toe. Mensen met een handicap dienen verder een
verbeterde toegang tot de arbeidsmarkt te krijgen. Leefbaar Overijssel/VSP wil meer
aanwervingen in de overheidssector voor mensen met een handicap. Mensen met een
handicap die tewerkgesteld zijn in een beschutte werkplaats moeten een volwaardig loon
krijgen. Ten behoeve van de specifieke noden van mensen met een handicap is het initiatief
van een raad voor mensen met een handicap per stad en gemeente, zeker een goed idee
Nieuw Rechts
PvdA
SGP
De provincie moet in haar beleid veel aandacht geven aan onze gehandicapte burgers en de
maatschappelijke solidariteit met deze groep inwoners van onze provincie, waar nodig en
mogelijk, versterken. Gehandicapten moeten zoveel mogelijk zelfstandig kunnen wonen,
werken en aan het maatschappelijk leven deelnemen.
Er dienen voldoende aangepaste woningen gebouwd te worden.
Openbaar vervoer en openbare gebouwen moeten voor gehandicapten goed toegankelijk
zijn.
In haar rol als werkgever dient deze groep bij de provincie nadrukkelijk in beeld te zijn.
SP
VVD
Ouderenbeleid
CDA
Op meerdere plaatsen is de verzilvering al genoemd. Het CDA is van mening dat dit niet
moet worden benaderd vanuit de daarmee samenhangende zorgen, maar juist vanuit de
unieke rol die deze generatie nog in de toekomst kan spelen. We mogen deze mensen
gerust aanduiden als de zilveren kracht voor de samenleving. Deze generatie wil zo lang
mogelijk op eigen benen staan, hun eigen boontjes doppen en hun bijdrage aan de
samenleving blijven leveren. Juist door de grote hoeveelheid tijd waarover ze beschikken en
hun ervaring ligt hier een niet te onderschatten potentieel voor de samenleving. Wanneer dat
vermindert of wegvalt door fysieke en/of geestelijke beperkingen, dan heeft men recht op en
behoefte aan ondersteuning op maat zonder betutteling. Dan moet er een vangnet zijn waar
respect en zorgzaamheid voorop staan. We kunnen en mogen deze groep niet over één kam
scheren, maar zullen rekening moeten houden met de drie typen ouderen die zich ruwweg in
drie leeftijdsfasen onderscheiden: ouderen in de leeftijd van 55 – 65 (delen van de
protestgeneratie), ouderen in de leeftijd van 65 – 75 (delen van de zogenaamde stille
generatie) en ouderen in de leeftijd van 75 en ouder (de vooroorlogse generatie).Vanuit een
integraal ouderenbeleid geredeneerd, liggen er vooral taken voor de provincie op de
terreinen wonen, vervoer, vrijwilligers, cultuur en platteland. Daarbuiten mag van de
provincie een actieve betrokkenheid verwacht worden in verschillende rollen.
Het CDA wil dat de provincie de oudereneducatie stimuleert en faciliteert, e.e.a. gericht op
het bijblijven, de zelfredzaamheid en de participatie, waar tegenover staat dat ook een
beroep op de ouderen kan worden gedaan om te participeren en zich actief te blijven
inzetten voor de samenleving.
Het CDA wil dat in het beleid de ouderen worden aangezet en gefaciliteerd bij het oppakken
van een tweede ‘carrière’. Dat kan door een goed aanbod van opleiding en educatie,
informatie en advies, trajectbegeleiding, bemiddeling en het opzetten van
uitwisselingsprogramma’s tussen werkgevers en vrijwilligersorganisaties. Dat kan ook door
pilots te bevorderen die gericht zijn op leeftijdsbewust personeelsbeleid.
Het CDA wil dat ouderen zo lang mogelijk zelfstandig kunnen blijven wonen. Het CDA wil
dan ook dat de provincie inzet op het ondersteunen en verstevigen van het vrijwilligerswerk
dat dit mede mogelijk maakt.
Het CDA wil dat de provincie de gemeenten stimuleert en faciliteert bij vernieuwingen op
gemeentelijk niveau waarbij ouderen worden aangezet tot nieuwe en maatschappelijk
relevante initiatieven.
Het CDA wil dat de provincie projecten faciliteert, gericht op de sociale participatie van
senioren. Deze leiden tot een zinvolle dagbesteding en daarmee tot het voorkomen van
eenzaamheid onder senioren.
Het CDA wil dat de provincie partijen met elkaar in verbinding brengt en de ketenkwaliteit in
de zorg stimuleert. Hiermee wordt beoogd een verbetering van het aanbod voor ouderen
tussen de caresectoren, dan wel tussen de professionele zorg, de mantelzorg en het
vrijwilligerswerk. Hierbij is ook, juist voor senioren, van belang de bereikbaarheid van
voldoende huisartsenzorg, ziekenhuiszorg en spoedeisende hulpverlening.
Het CDA wil dat de zorg toegankelijk is voor iedereen. Speciale aandacht gaat hierbij uit naar
de groep allochtone ouderen (de “oudkomers”)
Het CDA wil de regionale zorginfrastructuur verder versterken in Overijssel. Speciale
aandacht hierbij krijgt de palliatieve zorg. Regionale initiatieven (o.a. hospices) krijgen
provinciale ondersteuning.
ChristenUnie
De toenemende vergrijzing vraagt ook van de provincie extra aandacht.
Er wordt een toekomstgericht en integraal ouderenbeleid ontwikkeld, waarbij rekening wordt
gehouden met de verschillende provinciale beleidsterreinen.
Wanneer thuis sterven niet kan, is opname in een hospice een goed alternatief. De provincie
stimuleert een provinciebrede dekking van hospices en kan een startsubsidie verstrekken.
D66
GroenLinks
Leefbaar Overijssel / VSP
De provincie Overijssel zal in de nabije toekomst te maken krijgen met een groeiende
vergrijzing van haar bevolking. Deze vergrijzing zal een vast onderdeel zijn van onze
samenleving en Overijssel dient hierop in te spelen. Juist deze vergrijzing en de gevolgen
daarvan zullen zich afspelen op meerdere beleidsterreinen. Hierdoor zullen de behoeften
van een deel van de Overijsselse samenleving veranderen m.b.t. zorg, economie,
ondernemerschap, werkgelegenheid, cultuur, sport en recreëren. In Overijssel zal men dan
ook m.b.t. de zorg, mantelzorg en vrijwilligers middels beleid moeten ontwikkelen. Op andere
beleidsterreinen liggen veel kansen om op positieve wijze in te spelen op de vergrijzing
onder de noemer “Senioreneconomie”. Senioreneconomie betekent niet alleen inspelen op
de senior als consument maar ook als ondernemer, investeerder, werknemer,
kennisoverdrager of adviseur. We kunnen vaststellen dat de Provincie Overijssel hiervoor
nog geen alomvattend beleid heeft ontwikkeld. Leefbaar Overijssel/VSP is dan ook van zins
om in 2007 een onderzoek te laten doen ter voorbereiding van een voorstel m.b.t. de
integrale inpassing van Senioreneconomie binnen het huidige economische beleid en ter
aanvulling op het seniorenbeleid van Overijssel.
Leefbaar Overijssel/VSP rekent het tot haar taak om te bevorderen dat zowel senioren als
jongeren op alle terreinen van de samenleving mee kunnen besturen vanuit hun eigen
waarde, levenservaring en levensovertuiging om zo mede richting te kunnen geven aan een
maatschappij waarin het leven voor iedereen zinvol is.
Concreet houdt dit ook in dat de overheid ruim gebruik moet maken van het werk dat door de
ouderenbonden op de verschillende terreinen van de samenleving wordt verricht. Een
belangrijk aandachtspunt zal daarbij zijn: het bewerkstelligen van een evenwichtig beleid,
waarbij naast aandacht voor het algemene belang ook hoge prioriteit wordt gegeven aan de
leefwereld van de individuele mens.
De senioren moeten kunnen rekenen op een veilig woon-, werk- en leefklimaat.
Met de vergrijzing neemt natuurlijk ook de vraag naar zorg toe, steeds meer senioren worden
van zorg afhankelijk. In verband met die toenemende vraag zullen de budgetten voor de zorg
voortdurend toereikend aangepast moeten worden.
Door de oprichting van een breed samengestelde Ouderenraad voor de Overijsselse
Gemeenschap wil Leefbaar Overijssel/VSP een inclusief ouderenbeleid op Overijssels
niveau ontwikkelen en stimuleren. De leeftijdsgebonden regelgeving is aan evaluatie toe en
andere criteria kunnen de leeftijdsgrenzen, waar nodig vervangen. De Overijsselse Staten
moet hiervoor de nodige financiële middelen vrijmaken. Wij willen bovendien dat de
Overijsselse Staten een stappenplan uitwerken om alle knelpunten in verband met
leeftijdsgrenzen in de Overijsselse regelgeving weg te werken.
Oudere werknemers hebben het recht hun economische nut, ook na de behaalde
pensioenrechtelijke leeftijd, zo lang mogelijk te bewijzen en moeten, indien zij dat wensen,
de kans krijgen om hun jarenlange professionele ervaring en kennis door te geven aan een
volgende generatie. Leefbaar Overijssel/VSP spreekt zich dan ook uit tégen
cumulbeperkingen voor gepensioneerden die nog een bezoldigde activiteit uitvoeren.
Zoals ouders de morele plicht hebben voor hun kinderen te zorgen als zij klein en
hulpbehoevend zijn, zo hebben kinderen de morele plicht voor hun oude en hulpbehoevende
ouders te zorgen. Maar die morele plicht tot familiale solidariteit is nog wel wat anders dan
een door de staat opgelegde onderhoudsplicht. Het kan toch niet de bedoeling zijn dat
mensen financiële moeilijkheden krijgen omdat ze de rusthuisfactuur voor hun ouders
moeten betalen. Daarom pleit Leefbaar Overijssel/VSP voor de afschaffing van deze
verplichting. Het is de taak van de overheid ervoor te zorgen dat ouderen, die heel hun
arbeidzame leven AOW-bijdragen en belastingen hebben betaald, hun eventuele
rusthuisrekening kunnen betalen, zonder dat de kinderen hiervoor worden aangesproken.
Nieuw Rechts
De ouderen in 3B-hoek hebben hun steentje aan deze samenleving al bijgedragen. Door het
benutten van de kwaliteiten van de ouderen kunnen zij nog optimaal en volledig deel
uitmaken van de samenleving. Het ouderenbeleid moet dan ook geënt zijn op ouderen, dat
wil zeggen: met oog voor de leefwereld van de ouderen. Meer ouderen moeten betrokken
worden bij de ontwikkeling van de samenleving. Indien de oudere in de samenleving nog wil
werken moet dit niet door regelgeving onmogelijk gemaakt worden. De overheid zou dit
moeten stimuleren. Zelfredzame ouderen dienen, indien zij dit wensen, zo lang mogelijk op
zichzelf te blijven wonen. De mogelijke verzorging dient hierop zoveel mogelijk middels een
persoonsgebonden budget aangepast te worden. Het groeiende gevoel van onveiligheid
onder ouderen is voor Nieuw Rechts een bron van grote zorg. Ouderen, maar eigenlijk
iedereen, moeten zich veilig op straat kunnen voelen. De nationale overheid dient hieraan
prioriteit te geven en de burger de straat terug te geven in plaats van deze over te dragen
aan – grotendeels - raddraaiende (niet-westerse) jongeren.
Nadat de oudere stopt met werken mag deze oudere op geen enkele manier een onderwerp
van bezuinigingen zijn. De oudere die afhankelijk is moet over mantel- en thuiszorg kunnen
beschikken zonder dat dit gevolgen heeft voor de financiële draagkracht van deze oudere.
PvdA
De PvdA stimuleert bereikbaarheid van ouderenzorg.
SGP
De groep senioren groeit ook in Overijssel de komende tijd. Senioren hebben een schat aan
levenservaring en hebben vaak een arbeidzaam leven achter zich. Ze verdienen het met
respect behandeld te worden. Het is een categorie inwoners die een prominente plaats
verdient in het provinciaal beleid. Voor beleid op maat is het nodig met de doelgroep zelf en
de vertegenwoordigende organisaties in gesprek te gaan om te horen wat er onder hen leeft.
Goede communicatie is dus een belangrijke voorwaarde.
Er moeten voldoende woningen en woonvormen zijn die toegesneden zijn op de wensen van
senioren, waarin zij zolang mogelijk zelfstandig kunnen wonen, maar desgewenst ook hulp
kunnen krijgen vanaf het moment waarop dat nodig is. Daarom verdient het aanbeveling om
bij inrichting van woonwijken te streven naar levensloopbestendig bouwen (zorg- en
gemaksvoorzieningen aanbrengen voor de toekomst en clustering van dergelijke woningen
rond een verzorgings-/verpleeghuis, zodat daar in de toekomst zorg gevraagd kan worden
vanuit de wijk). Kangoeroewoningen passen wat ons betreft goed in bovenstaand concept.
Senioren die langer aan het arbeidsproces deel willen nemen, moeten hiervoor alle ruimte
krijgen. De provincie dient een positieve bijdrage in de voorwaarden scheppende sfeer te
leveren.
Door het oprukkende verschijnsel van de tweeverdieners dreigt een tekort aan vrijwilligers.
Senioren kunnen hier een belangrijke bijdrage leveren; de provincie moet dit stimuleren en
faciliteren.
Ouderenmishandeling komt helaas voor. De provincie moet er alles aan doen dit onderwerp
op de agenda van de gemeenten te zetten en een regionale aanpak in gang te zetten. Ook
kan de provincie bijdragen door incidentele projectsubsidies te verlenen.
De provincie stelt zich actief op, ook richting de gemeenten, om te voorkomen dat
(alleenstaande) ouderen in een sociaal isolement of onder de armoedegrens terechtkomen.
De SGP hecht grote waarde aan palliatieve zorg, waarbij mensen op een menswaardige
wijze begeleid en verzorgd worden in de laatste fase van hun aardse leven.
De provincie dient steun te verlenen aan initiatieven om tot uitbreiding te komen van het
aantal hospices waar palliatieve zorg gegeven wordt.
SP
Ouderen met een AOW uitkering hebben veelal recht op voorzieningen die de bijzondere
bijstand verstrekt. Veel ouderen weten dit niet. De SP wil ouderenconsulenten laten
aanstellen die ouderen bezoeken en hen wijzen op de rechten die zij hebben m.b.t. het
aanvragen van bijzondere bijstand. Dit kan tot effect hebben dat de financiële lasten van
ouderen, die net onder of boven de minimagrens leven, verlicht worden.
De SP vindt dat de provincie in samenwerking met de gemeenten voldoende ouderenhuisvesting moet realiseren.
Het openbaar vervoer moet fijnmazig, toegankelijk en betaalbaar zijn voor ouderen. Er komt
een regeling voor gratis openbaar vervoer voor ouderen vanaf 65 jaar.
Er moet een budget komen om de ouderenzorg te verruimen, ook de mantelzorg moet
hiervan profiteren.
De indicatiestelling van zorgvragers wordt niet telefonisch verricht. In plaats hiervan dient
een mensgerichte kwalitatieve vorm van indicatiestelling te worden opgezet. De SP wil in
elke gemeente meerdere ouderenconsulenten.
De provincie Overijssel moet budget vrijmaken voor de ouderenvoorzieningen.
Bij het maken van het beleid is er niet alleen aandacht voor de collectieve behoeftes van
ouderen, maar ook voor de verschillen in mogelijkheden en wensen binnen deze grote
groep.
De SP wil dat er actief bijgedragen wordt aan het welzijn van ouderen in de hele provincie,
ongeacht hun woonplaats en achtergrond.
De provincie dient een gericht ouderenbeleid te ontwikkelen, welke regelmatig wordt
geëvalueerd.
Ouderen willen meestal langer zelfstandig thuis wonen, de overheid dient dat mogelijk te
maken.
VVD
Senioren worden een steeds grotere en belangrijker groep van de bevolking. Deze groep
stroomt over van (levens)ervaring, wijsheid en vitaliteit. Helaas worden zij vaak afgedankt als
behoeftige ouderen en dat terwijl zij nog steeds een erg belangrijke bijdrage kunnen leveren
aan onze maatschappij. Juist de interactie tussen jeugd en onze senioren kan verhelderend
zijn. Bovendien kan deze bevolkingsgroep een oplossing bieden voor vrijwilligers werk.
Hierbij denkt de VVD vooral aan het onderhouden van ons cultuurgoed, buitenschoolse
opvang, jeugdwerk en thuislandsteun bij ontwikkelingswerk in den vreemde. De VVD wil de
actieve participatie van senioren in onze maatschappij stimuleren.
Jeugdzorg
CDA
Het gaat gelukkig goed met onze jeugd, onze jongeren. Wij mogen ook wat dat betreft
vertrouwen hebben in de toekomst. Het CDA wil de jongeren blijvend aan onze provincie
binden en vindt dan ook dat er kansen voor hen moeten zijn en komen om in onze mooie
provincie een succesvol bestaan op te bouwen. Juist omdat de jeugd de toekomst van onze
samenleving in handen heeft, is ze daarom onmisbaar. Reden genoeg om ze zoveel
mogelijk en op alle terreinen te betrekken bij die samenleving.
We moeten echter erkennen dat er ook jongeren zijn, gelukkig relatief weinig, maar altijd
teveel die problemen hebben of veroorzaken. Die moeten doelgericht en efficiënt worden
geholpen, zodat er nieuwe kansen voor hen ontstaan. Het CDA wil dat problemen bij
jongeren zo vroeg mogelijk worden opgespoord en zo dicht mogelijk bij huis worden
opgelost. Dit betekent sterker inzetten op een preventieve aanpak, waarin vraaggericht
werken voorop staat. De samenleving is ingewikkelder geworden, de overdracht van de
waarden en normen op de nieuwe generatie moet op een eigentijdse manier gebeuren. De
verantwoordelijkheid daarvoor blijft primair bij de ouders liggen. De eigen kracht van het
gezin en zijn sociale omgeving moeten benut en versterkt worden.
Het CDA wil dat de samenwerking met de gemeenten wordt geïntensiveerd om een
sluitende en samenhangende aanpak met het provinciaal jeugdbeleid te bewerkstelligen. Het
CDA wil ruimte scheppen voor nieuwe en onorthodoxe initiatieven op het terrein van
jeugdzorg, zodat jongeren eerder en sneller geholpen worden.
Doelmatig werken in de keten moet meer bevorderd worden. Het CDA wil dan ook dat de
samenwerking tussen de verschillende actoren op dit terrein, zoals onderwijsinstellingen, het
Bureau Jeugdzorg en de Gemeentelijke Centra voor Jeugd en Gezin wordt geïntensiveerd
en op elkaar afgestemd.
Het CDA vindt wachtlijsten als het gaat om kindermishandeling ontoelaatbaar. Bestrijding
hiervan heeft de hoogste prioriteit. Het CDA wil dat in 2007 de wachtlijsten in de jeugdzorg
duurzaam zijn weggewerkt en dat daarna de doorlooptijden teruggedrongen worden.
Daartoe kan één registratiesysteem behulpzaam zijn, evenals het terugdringen van de
bureaucratie en de regellast.
Het CDA is er een voorstander van om in de eerste plaats de eigen kracht van het gezin te
mobiliseren, te benutten en te verstreken in plaats van direct naar de oplossing in de
professionele hulpverlening te zoeken. Dat kan bijvoorbeeld door inzet van Eigen
Krachtconferenties. De provincie moet stimuleren dat dit ook als uitgangspunt wordt
gehanteerd bij de voorliggende gemeentelijke voorzieningen.
Het CDA wil dat de pleegzorg verder wordt versterkt. Belemmeringen voor pleegouders
moeten worden weggenomen.
Het CDA ondersteunt deskundigheidsbevordering bij de op provinciaal niveau opererende
instellingen op het terrein van vroegsignalering, opvoedingsondersteuning, de inzet van
straathoekwerkers en het begeleid wonen voor jongeren.
Als er een sluitende (preventieve) netwerkstructuur voor jongeren is gerealiseerd, kan de
ontwikkeling van deze groep tot 23 jaar beter worden gevolgd. Het CDA wil dat zo’n
netwerkstructuur tot stand wordt gebracht.
ChristenUnie
De zorg voor de jeugd is allereerst een verantwoordelijkheid van de ouders. Soms redden de
ouders het niet alleen en is extra zorg nodig; die moet zoveel mogelijk tijdig, dichtbij en
kortdurend zijn.
Bureau Jeugdzorg Overijssel wordt ontwikkeld tot een herkenbare en gemakkelijk bereikbare
voorziening, die op basis van de hulpvraag alert en tijdig doorverwijst naar de meest
gewenste (identiteitsgebonden) hulpverleningsinstantie.
Voor plaatsing op de wachtlijst is een geldige indicatie vereist. De periode tussen
aanmelding van een kind en de indicatiestelling mag niet meer dan enkele weken bedragen.
Voor urgente hulpvragen mag er helemaal geen oponthoud zijn.
De provincie houdt overzicht van de wachtlijsten en wachttijden van zorgverlenende
instellingen. Zij heeft budget beschikbaar om plotselinge hulpvragen snel te laten oppakken.
Identiteitsgebonden hulpverleningsorganisaties krijgen dezelfde faciliteiten om hun werk te
doen als andere organisaties.
Gezinscoaching is een goed instrument om vroegtijdig grotere problemen te voorkomen.
Eigen-kracht conferenties worden ondersteund.
D66
D66 stelt voor de jeugdzorg zowel op wettelijk niveau als in de praktijk drastisch te
verbeteren. De huidige Wet op de Jeugdzorg is eerder een belemmering voor de jeugdzorg
dan een ondersteuning. Integraal jeugdbeleid zou het leidmotief moeten zijn. Alle
organisaties en personen die met jeugdzorg en -hulpverlening van doen hebben, zouden
ondergebracht moeten worden in één wet, waarin de gemeenten verantwoordelijk moeten
worden voor zowel zorg als preventie. Alleen op deze wijze kan maatwerk worden geleverd.
De provincie moet zich met andere partijen inzetten voor vernieuwing/verbetering van de
Wet op de Jeugdzorg. Zolang de huidige wet nog in werking is, zal de provincie volop
moeten inzetten op een Bureau Jeugdzorg dat efficiënt en effectief werkt en dat kwaliteit
levert. Daarnaast moet de provincie er alles aan doen om wachtlijsten te verkleinen en te
voorkomen: jongeren die door het Bureau Jeugdzorg zijn doorverwezen naar een
behandelende instantie, moeten direct geholpen kunnen worden. Deze hulp en begeleiding
moet voortduren totdat ouders/verzorgers deze rol (weer) kunnen overnemen, of totdat de
jongere zich zelfstandig kan redden in onze samenleving.
GroenLinks
Jeugdzorg Dit is een wettelijk voorgeschreven taak. Vooralsnog vindt GROENLINKS dat de
verantwoordelijkheid hiervoor bij de provincie moet blijven.
De zorgvrager, dus de jongere en zijn/haar omgeving, dient centraal te staan. De zorgvrager
moet snel en dichtbij huis adequate zorg kunnen krijgen. Marktwerking is in de jeugdzorg
geen optie. Ook niet-jeugdzorg moet meer aandacht krijgen van de provincie, bijvoorbeeld
door het stimuleren van zorgprojecten.
Leefbaar Overijssel / VSP
Nieuw Rechts
PvdA
Het gaat met de meeste jongeren in Overijssel hartstikke goed. De PvdA wil dat gemeenten
en provincie de handen ineen slaan om iedere jongere in Overijssel de mogelijkheden te
bieden die hij verdient. De Provinciale jeugdzorg moet naadloos aansluiten op het
preventieve jeugdbeleid van de gemeente.
De PvdA buigt jeugdproblematiek om in jeugdperspectief.
SGP
Kinderen zijn een kostbaar bezit. Door hen liefde en aandacht te geven in een stabiele
gezinssituatie, is de kans groot dat ze zich tot evenwichtige burgers ontwikkelen. In het leven
van een kind is vooral in de eerste levensjaren de moeder onvervangbaar en onovertroffen.
De SGP waardeert het bijzonder dat veel moeders in Overijssel zich samen met hun man
primair verantwoordelijk voelen voor de zorg en opvoeding van hun kind(eren) en dit geen
vijf dagen in de week aan anderen uit willen besteden.
De overheid moet zorgen voor een gezinsvriendelijk beleid waarin ouders ook vanuit
financieel oogpunt niet ontmoedigd, maar gestimuleerd worden hun verantwoordelijkheid
m.b.t. hun kinderen te nemen.
De provincie dient steun te verlenen aan projecten die opvoedingsondersteuning geven aan
ouders die dit nodig hebben. Hierbij wordt primair gekeken naar de directe omgeving van
familie, vrienden, en kennissen.
In het kader van preventie moeten gemeenten gestimuleerd worden buurtnetwerken op te
zetten, waarin het consultatiebureau, het maatschappelijk werk, de GGD, de
scholen/peuterspeelzalen en de politie vertegenwoordigd zijn. Zo kunnen problemen in
gezinnen vroeg gesignaleerd worden en kan er tijdig actie ondernomen worden.
Wanneer een kind niet in het eigen gezin kan blijven, verdient opvang in een pleeggezin de
voorkeur. De provincie ondersteunt daarom de Pleegzorg in Overijssel.
Voorkomen is beter dan genezen, maar als er voor een kind/jongere hulp nodig is, moet er
snel gehandeld kunnen worden. Dit betekent dat de provincie er alles aan moet doen
wachtlijsten bij Bureau Jeugdzorg Overijssel en het Algemeen Meldpunt Kindermishandeling,
tegen te gaan. Tevens dient de provincie er zorg voor te dragen dat er na indicatiestelling
voldoende mogelijkheden zijn om adequate hulp te bieden.
De SGP vraagt hierbij nadrukkelijk aandacht voor (landelijk werkende) instellingen die zorg
aanbieden vanuit een christelijke identiteit.
SP
De SP vind dat instellingen die zich bezig houden met jeugdzorg moeten werken aan de
ontwikkeling van een pedagogische visie op jeugdzorg, waarbij het Verdrag inzake de
Rechten van het Kind als uitgangspunt dient. Dit Verdrag geeft de wijze aan waarop de
samenleving met het belang van kinderen zou moeten omgaan.
Een concrete visie op jeugdzorg die voor maar één uitleg vatbaar en voor iedereen
begrijpelijk is, is niet voldoende om goede professionele zorg voor kinderen en hun ouders te
garanderen.
Het beleid faalt niet alleen op het gebied van afstemming tussen cliënt en organisatie, maar
ook tussen overheid en instellingen en tussen de organisaties onderling.
Marktwerking is één van de factoren die de situatie sterk verslechtert, omdat instellingen
worden gedwongen zorg te leveren tegen een zo laag mogelijk tarief, wat ten koste gaat van
de kwaliteit. Cliënten binnenhalen en binnenhouden is belangrijker geworden dan kwalitatief
goede zorg regelen die aansluit bij de zorgbehoefte van de cliënt.
De SP maakt zich grote zorgen over deze ontwikkeling en pleit er daarom voor om de
jeugdzorg te hervormen. Jeugdzorg moet in wijkgerichte instellingen algemeen toegankelijk
zijn voor iedereen die jeugdzorg nodig heeft. Samenwerking tussen organisaties en
instellingen is nodig om excessen te voorkomen en zo vroeg mogelijk in te grijpen wanneer
het dreigt fout te gaan. Een integrale aanpak met als uitgangspunt het Verdrag inzake de
Rechten van het Kind, waarbij de cliënt centraal staat. Om dat mogelijk te maken wil de SP
dat de provincie samen met de gemeente en maatschappelijke organisaties grote
investeringen doet in de jeugdzorg.
De SP is van mening dat de jeugdzorg een integrale aanpak behoeft. Lokale initiatieven
hebben zeker hun waarde doordat ze goed kunnen inspelen op de bijzonderheden van een
bepaalde woonomgeving of plaatselijke subcultuur. Een ander voordeel is dat lokale
instellingen bij uitstek geschikt zijn om de zorg te brengen waar zij hoort: letterlijk zo dicht
mogelijk bij de jongeren zelf, in hun eigen omgeving. Door voldoende te investeren in de
zorg voor jongeren hoeven er geen onnodige wachtlijsten te ontstaan.
Er moet ruimte komen voor het uitwisseling van succesvolle aanpakken en het samen
uitvoeren van projecten die leiden tot de gewenste resultaten. Er dient te worden voorkomen
dat jongeren onnodig worden doorverwezen of met verschillende procedures te maken
krijgen. Deze integrale aanpak moet dan ook in elke wijk, stad en school vertegenwoordigd
zijn. De samenwerking tussen de GGZ en de scholen moet beter vorm krijgen. Net als bij alle
andere bevolkingsgroepen geldt ook voor de jongeren dat aandacht voor preventie van groot
belang is.
De samenwerking tussen de GGD en de scholen moet beter vorm krijgen. Net als bij alle
andere bevolkingsgroepen geldt ook voor de jongeren dat aandacht voor preventie van groot
belang is. De voorzieningen zoals de tandarts, schoolarts en logopedie moeten terug in het
basisonderwijs.
Er moet met spoed een eind worden gemaakt aan de wachtlijsten binnen de jeugdzorg,
jeugdhulpverlening en reclassering.
Instellen van jongerenpanels om de betrokkenheid van de jongeren bij de
beleidsontwikkeling en besluitvorming laten toenemen.
Op het gebied van preventie en opvoedingsondersteuning, actieve hulpverlening en de
voorzieningen in de buurt dient de provincie samen te werken met de gemeenten.
VVD
Het Provinciale doel is te komen tot een sluitende keten van preventie tot jeugdzorg en moet
gericht zijn op het versterken van de maatschappelijke deelname en positie van jongeren.
Wel moeten de organisaties veel beter gaan samenwerken.
De VVD wil dat jongeren op eigen benen kunnen staan. Ouders zijn verantwoordelijk voor
hun eigen kroost. Daar waar nodig, grijpt de overheid in. De jeugdzorgorganisaties worden
gefinancierd op basis van prestaties. Jeugdzorg moet vraaggestuurd en niet aanbodgestuurd
worden geleverd.
Download