Conclusie van antwoord - Sociale Databank Nederland

Rechtbank Amsterdam, Sector Kanton,
Locatie Hilversum
Zitting d.d. 7 mei 2008
Zaaknummer: 945714 CV EXPL
Rolnummer: 08-1555
Conclusie van antwoord
Inzake:
Stichting Sociale Databank
Nederland,
Gedaagde;
Advocaat-gemachtigde: Mr. drs.
M. Vissers;
Tegen:
Peter Vincent Schuld;
Eiser;
Gemachtigde: Mr. L. Verkoren
Edelachtbare Heer/Vrouwe Kantonrechter,
Naar aanleiding van de stellingen en de argumenten van eiser bij inleidende dagvaarding
doet gedaagde, nader te noemen ’SDN’ eerbiedig zeggen en concluderen voor antwoord als
volgt:
1.
SDN betwist en ontkent al hetgeen door eiser, nader te noemen ‘Schuld’, bij inleidende
dagvaarding is gesteld, voor zover een en ander in het hierna volgende niet uitdrukkelijk
wordt erkend. SDN wenst niet geacht te worden enige stelling van Schuld stilzwijgend te
hebben erkend.
2.
SDN beroept zich op artikel 3:35 BW. Schuld dagvaardt SDN op grond van een foto die van
de hand van Schuld zou zijn, geplaatst bij een artikel dat in mei 2005 op de website van SDN
verscheen. In de eerste maanden van 2006 is enige correspondentie gevoerd tussen
partijen, deze correspondentie wordt als productie 4 bij dagvaarding in het geding gebracht.
Na die periode heeft SDN niets meer van Schuld vernomen. Hieruit kon SDN opmaken dat
Schuld geen verdere juridische stappen zou nemen. SDN mocht er redelijkerwijs op
vertrouwen dat Schuld dit dan ook niet zou doen. Door in maart 2008 te dagvaarden in
1
verband met een in 2005 geplaatste foto handelt Schuld in strijd met de verwachtingen die hij
gewekt heeft.
3.
Schuld stelt dat is gebleken dat op de internetpagina van SDN een foto van de hand van
Schuld zonder toestemming openbaar is gemaakt. SDN zou onrechtmatig gehandeld
hebben, waardoor Schuld schade heeft geleden. SDN stelt zich op het standpunt dat niet
vast staat dat Schuld de maker is van de foto in casu. Op de site van de Telegraaf, destijds
de bron van het artikel en de daarbij behorende foto in kwestie voor een gebruiker van
www.sdnl.nl, was niet vermeld wie de maker van de foto was. Uit niets blijkt daarom dat eiser
de maker van de foto is.
Schuld legt bij de dagvaarding als productie 2 over het artikel dat op de website www.sdnl.nl
is verschenen. Als productie 3 legt Schuld over de foto die door hem gemaakt zou zijn. Het is
zeer opmerkelijk dat de foto die is afgebeeld in productie 2 bij de dagvaarding een hele
andere is dan de foto bij productie 3 bij de dagvaarding. Het is weliswaar staatssecretaris
van Geel, maar evident is dat het een andere foto betreft die op een ander moment en vanuit
een andere hoek is genomen. Dat Schuld SDN dagvaardt en beweert dat SDN een foto
geplaatst zou hebben die vervolgens in belangrijke mate blijkt te verschillen van de foto die
overgelegd wordt als zijnde de oorspronkelijke foto van Schuld, is vreemd.
Uit dit belangrijke feit blijkt dat niet vaststaat en niet aangenomen kan worden dat Schuld de
maker van de foto is die een gebruiker van www.sdnl.nl bij het artikel heeft geplaatst.
4.
SDN benadrukt dat ze het artikel met de foto waarvan gesteld wordt dat Schuld de maker
zou zijn, hetgeen SDN uitdrukkelijk betwist, niet eigenhandig op de website www.sdnl.nl
heeft geplaatst. Gebruikers van de website kunnen eigenhandig informatie op de website
plaatsen. In de disclaimer van de website is het volgende opgenomen:
“De Stichting Sociale Databank Nederland zal niet aansprakelijk gesteld kunnen worden voor
technische, redactionele fouten, omissies en of inbreuk op auteursrechten die in deze
website voorkomen, of een verkeerde interpretatie van de inhoud van deze internetsite, noch
voor eventuele vervolgschade die het resultaat is van het gebruik, de presentatie, het ter
beschikking stellen of het tijdelijk niet beschikbaar zijn van deze website of de links naar de
websites van derden. Informatie door derden aangeboden voor publicatie op de Sociale
Databank Nederland geschiedt geheel onder de juridische verantwoordelijkheid van de
aanbrenger van de te publiceren informatie.”
In casu heeft een derde (gebruiker danwel aanbrenger) het artikel van De Telegraaf met
daarbij de foto van Pieter van Geel geplaatst op de website van SDN. Deze gebruiker of
aanbrenger is daarvoor verantwoordelijk. Bij het artikel was een afbeelding geplaatst van
Staatssecretaris Pieter van Geel. Het artikel dateert van 11 mei 2005. Op 2 februari 2006
deed Schuld SDN een brief (productie 4 bij dagvaarding) toekomen waarin hij SDN te
kennen gaf dat het plaatsen van de foto van van Geel in strijd was met de auteurswet.
Schuld zou de foto van van Geel gemaakt hebben. Schuld deed SDN een
schikkingsvoorstel. Het ging om een bedrag van € 958,93. Het bedrag was samengesteld uit:
- reproductierecht ad € 250,-- verhoging op grond van de Algemene Voorwaarden ad € 250,-- verhoging wegens achterwege blijven van de wettelijk verplichte naamsvermelding ad
€ 250,--
2
- administratie en dossierkosten ad € 42,50.
Deze bedragen worden vermeerderd met 21% BTW.
SDN wenste niet in te gaan op het schikkingsvoorstel van Schuld.
Op de brief d.d. 2 februari 2006 van Schuld heeft SDN gereageerd bij schrijven d.d. 10
februari 2006 (productie 4 bij dagvaarding). Op voorhand heeft SDN naar aanleiding van dit
schrijven van eiser de foto van van Geel direct verwijderd van de website.
Van het willens en wetens laten staan van de foto is daarom absoluut geen sprake.
5.
In de uitspraak van de Rechtbank ’s-Gravenhage, LJN: BA7354 betreffende een soortgelijke
zaak, werd eveneens schadevergoeding gevorderd van de gedaagde partij, die eigenaresse
was van een website welke gebruikers de gelegenheid geeft een eigen webpagina aan te
maken, omdat een gebruiker op zijn webpagina een afbeeldingen van een schilderij van
eiseres had geplaatst.
De kantonrechter oordeelde in deze zaak dat niet is gebleken dat gedaagde zich schuldig
heeft gemaakt aan een onrechtmatige gedraging, of onrechtmatig nalaten jegens eiseres,
omdat gedaagde onmiddellijk na de melding van eiseres inhoudende dat de op haar
auteursrecht inbreuk makende afbeelding op de website was gezien, deze link heeft
verwijderd.
Deze uitspraak van de Rechtbank illustreert dat SDN geheel onverplicht aan de sommatie tot
verwijdering heeft voldaan door de foto van van Geel naar aanleiding van het schrijven van
Schuld direct van de website te verwijderen. Immers, in casu is de afbeelding waarvan
Schuld stelt de maker te zijn, hetgeen uitdrukkelijk wordt betwist, geplaatst door een
gebruiker van de website van SDN. Zoals reeds vermeld is de afbeelding direct nadat Schuld
SDN heeft aangeschreven verwijderd van de website, zodat SDN zich niet schuldig heeft
gemaakt aan een onrechtmatige gedraging.
De informatie op deze internetsite is onderworpen aan constante.
6.
Eiser stelt zich op het standpunt dat hij de algemene voorwaarden van de fotografenfederatie
hanteert. Tussen eiser en gedaagde is echter geen overeenkomst tot stand gekomen, zodat
deze algemene voorwaarden niet van toepassing kunnen zijn.
In de uitspraak van de Rechtbank ’s-Hertogenbosch (LJN: AU9504) d.d. 11 januari 2006
bepaalt de rechtbank in r.o. 5.12 het volgende:
“Voor toekenning van de door eiser gevorderde additionele schadevergoeding van 200% van
de gebruikelijke vergoeding overeenkomstig artikel 15 van de Algemene Voorwaarden van
de Fotografenfederatie, bestaat geen ruimte. Toepasselijkheid van die voorwaarden is
immers niet tussen eiser en gedaagde overeengekomen en er bestaat evenmin een
wettelijke grondslag voor het opleggen van een dergelijke verhoging,die naar het oordeel van
de rechtbank het karakter van een boete heeft.”
Voor additionele schadevergoeding is geen plaats, daar toepasselijkheid van de algemene
voorwaarden van de fotografenfederatie niet overeengekomen is.
7.
In dezelfde uitspraak wijst de rechtbank in r.o. 5.13 de buitengerechtelijke kosten die eiser
vordert eveneens af nu onvoldoende is gesteld om aan te nemen dat er kosten zijn gemaakt
voor verrichtingen die meer omvatten dan een enkele aanmaning, het enkel doen van een
schikkingsvoorstel, het inwinnen van eenvoudige inlichtingen of het op gebruikelijke wijze
3
samenstellen van het dossier. De rechtbank oordeelt dat er geen sprake is van door eiser
geleden vermogensschade wegens gemaakte buitengerechtelijke kosten.
In casu is ook geen sprake van verrichtingen die meer omvatten dat een aanmaning, een
schikkingsvoorstel en het samenstellen van een dossier.
Eiser beroept zich op artikel 1019h Rv en stelt dat gedaagde gehouden is de schade die
Schuld beweert te hebben geleden te vergoeden. Het “opsporen” van een beweerdelijke
inbreuk is geen vermogensschade waarvoor een schadevergoedingsplicht geldt. Gedaagde
is daarom geenszins gehouden hiervoor te betalen.
De tijd die schuld beweert te hebben besteed aan de “opsporing” kan niet worden
gecontroleerd en kan dus ook niet worden bewezen. SDN bestrijd om die reden dan ook met
klem dat die beweerdelijke schade zou zijn geleden. De studie die Schuld beweert te hebben
besteed is oncontroleerbaar en kan om die reden niet worden bewezen
8.
Naast het feit dat de stelling dat de foto die op www.sdnl.nl is geplaatst is gemaakt door
Schuld volkomen uit de lucht is gegrepen, stelt SDN zich op het standpunt dat Artikel 15
Auteurswet van toepassing is. Er is geen inbreuk op het auteursrecht omdat het een
nieuwsbericht betreft dat is overgenomen van een medium dat een zelfde functie vervult als
een dag- nieuws- of weekblad, tijdschrift, radio- of televisieprogramma. Het overnemen is
geschied door een medium met eenzelfde functie als een dag- nieuws-, weekblad of
tijdschrift of een radio- of televisieprogramma. Artikel 25 Auteurswet is in acht genomen. De
bron is uitdrukkelijk vermeld (Bron dagblad de Telegraaf, zie productie 2 bij dagvaarding). De
naam van de maker werd bij het artikel op de Telegraafsite niet vermeld, zodat het
auteursrecht ook niet uitdrukkelijk is voorbehouden. Aan de vereisten van artikel 15
Auteurswet is hiermee voldaan, waardoor geen sprake is van een inbreuk op het
auteursrecht.
9.
De schadevergoeding die Schuld vordert bestaat uit de volgende onderdelen:
-Derving basistarief: € 250,--100% extra wegens ontbreken naamsvermelding € 250,--Afsnijden van brede stroken van werk € 250,--Extra wegens inbreuk (in hoge mate ongewenst medium) € 100,-Schuld komt hiermee op een totaalbedrag van € 850,-Allereerst is SDN niet gehouden enige schade te vergoeden aan Schuld daar de foto
waarvan hij rechthebbende is duidelijk een andere is dan de foto die op de website van SDN
te zijn was. Daarnaast zijn de algemene voorwaarden van de Fotografenfederatie niet van
toepassing omdat er geen overeenkomst bestaat tussen Schuld en SDN, zodat SDN niet
gehouden is het basistarief en de verhoging wegens het ontbreken van naamsvermelding te
vergoeden.
Het afsnijden van brede stroken van het werk is geen grond tot schadevergoeding. € 250,-eisen omdat een foto is bijgeknipt is buitenproportioneel en bovendien volstrekt willekeurig,
om nog niet te spreken over het eisen van € 250,-- voor het bijsnijden van een foto die door
4
iemand anders is gemaakt. SDN bestrijdt bij gebrek aan wetenschap dat zij deze of welke
andere foto zou hebben bijgesneden. SDN heeft slechts een artikel van De Telegraaf
vermeld op haar website, meer niet!
De € 100 extra wegens inbreuk (in hoge mate ongewenst medium) is nergens op gebaseerd.
Het is niet zo dat een hogere vergoeding betaald dient te worden voor het gebruiken van een
foto voor een ongewenst medium. Ook hier benadrukt SDN dat op geen enkele wijze is
aangetoond dat de foto is gemaakt door Schuld.
Gezien het feit dat op geen enkele wijze is aangetoond dat Schuld de maker van de foto is
die bij het artikel is geplaatst, en derhalve ook niet vaststaat dat Schuld inkomsten heeft
gederfd, is SDN niet gehouden tot vergoeding van welk bedrag dan ook.
De manier waarop Schuld ‘gebruik’ maakt van het recht is niet altijd even correct te noemen.
De wijze waarop Schuld handelt is opmerkelijk. Er is natuurlijk niets op tegen dat een
fotograaf als rechthebbende opkomt voor zijn auteursrecht, maar Schuld lijkt er een dagtaak
van te maken beweerdelijke inbreuken op zijn auteursrecht “op te sporen” en
nietsvermoedende websitehouders te overvallen met hoge claims. Velen zijn, bang gemaakt
door de intimiderende toon van de brieven van Schuld, al overgegaan tot het betalen van
hoge bedragen. Schuld neemt er geen genoegen mee dat de gesommeerden de foto in
kwestie direct verwijderen van internet. Te meer omdat Schuld op geen enkele manier
aantoont dat hij daadwerkelijk de maker is van de foto in kwestie, sterker, uit producties 2 en
3 bij de dagvaarding blijkt het tegenovergestelde, is dit een kwalijke manier van handelen.
Het zou van meer smaak en fatsoen getuigen als Schuld eerst zou waarschuwen dat zijn
eventuele auteursrecht geschonden wordt, en eerst de kans te geven de afbeelding in
kwestie te verwijderen, in plaats van deze overvalmethode te gebruiken.
Om een beeld te schetsen van de manier waarop Schuld te werk gaat worden als
producties 1 tot en met 5 in het geding gebracht afdrukken van diverse websites die ook
door Schuld zijn benaderd en door hem zijn gesommeerd tot betaling dan wel door Schuld
zijn gedagvaard.
Concluderend:
-Niet aangetoond wordt dat eiser daadwerkelijk rechthebbende is.
Het oorspronkelijke artikel op de site van de Telegraaf vermeldde de naam van eiser niet. De
als productie 3 bij dagvaarding overgelegde foto is een andere foto dan de foto die bij het als
productie 2 overgelegde artikel is afgebeeld. Geenszins staat daarom vast dat eiser de
rechthebbende is.
-Er is geen sprake van een onrechtmatige gedraging van gedaagde omdat niet gedaagde,
maar een gebruiker van de website www.sdnl.nl de betreffende foto heeft geplaatst op de
site.
-Er is eveneens geen sprake van onrechtmatig nalaten van gedaagde jegens eiser, daar
gedaagde direct na het schrijven d.d. 2 februari 2006 het artikel, dus ook de foto van de
website heeft laten verwijderen.
-De bedragen die eiser vordert, zijn buitenproportioneel en gebaseerd op algemene
voorwaarden die niet van toepassing zijn, daar eiser en gedaagde geen overeenkomst
hebben gesloten.
Bewijsaanbod
SDN biedt aan haar stellingen te bewijzen met alle middelen rechtens, waaronder het horen
van getuigen, een en ander zonder daarbij een bewijslast op zich te nemen, die niet uit de
wet voortvloeit.
5
Meer in het bijzonder biedt gedaagde aan haar stellingen te bewijzen door het horen van de
volgende getuigen:
-de heer R.M. Brockhus, hoofdredacteur van SDN
-de heer W.A. Sweers, voorzitter van SDN
-+ 110 andere benadeelden
Met conclusie:
Dat het U E.A. Heer/Vrouwe kantonrechter moge behagen bij vonnis, voor zover mogelijk
uitvoerbaar bij voorraad, Peter Vincent Schuld in zijn vorderingen niet ontvankelijk te
verklaren, althans hem deze te ontzeggen als zijnde rechtens niet gegrond en niet bewezen
en Peter Vincent Schuld te veroordelen in de redelijke en evenredige gerechtskosten en
andere kosten van dit geding, waaronder een salaris voor gemachtigde.
Gemachtigde
6