GESCHIEDENIS Midden-Oosten conflict PO over de strijd tussen Israel en Palestina Verzamelde informatie: argumenten Uit kaarten, de film promises, en andere online - en papieren bronnen Onderwerp Palestijnen Israëliërs Historische argumenten Na de Tweede Wereldoorlog en ook al daarvoor had het Joodse volk geen eigen land en werd het door overheden niet beschermd. Elk volk heeft het recht op een eigen natie en verdediging. Het joodse volk leefde al lange tijd opgejaagd door discriminatie en oorlogen, en verdiende daarom een eigen land. De palestijnen leefden al veel eerder in het gebied. In de 1800 jaar die voorafgingen aan de oprichting van Israel woonden er maar weinig Joden in Palestina. De problemen van de gruwelen van de Tweede Wereldoorlog, die uitsluitend in het westen van de wereld plaatsvonden, werden als het ware afgeschoven op de Palestijnen. Schuldgevoel over de tweede wereldoorlog kan geen motief zijn om een volk hun land te ontzeggen. Na de tweede Wereldoorlog liet de wereld in Palestina een staat voor Joden ontstaan, die ten koste ging van de daar levende palestijnen. Velen werden tijdens de arabischeisraelische oorlog in 1948 uit hun huis verjaagd, anderen bleven en werden gediscrimineerd. Anderen landen zouden het recht niet mogen hebben om Palestina aan een andere een andere partij (de Joden) te geven en zeker niet omdat de westerse landen een schuldgevoel hebben jegens de Joden. De Palestijnen hebben het niet goed aangepakt toen de joden aankwamen in het Midden-Oosten. Ze hanteerde terroristische methoden tegen Israel en zijn burgers, terwijl ze verdraaglijker hadden moeten zijn. Israëliërs (Joden) leven al meer dan drie millenia in en rond Israel. Ook de sterke religieuze band met het land word vaak als argument gebruikt. Zij wijzen erop dat de vernietiging van het Israelische Koninkrijk en de Joodse Diaspora het gevolg was van buitenlandse veroveringen. Sociale argumenten Er is nooit, en er word nu nog steeds niet, op een democratische manier beslist over de Israëlische bezetting van Palestina. Volgens de Vierde Geneefse Conventie is het voor een bezettend land niet toegestaan om bezet gebied te confisceren en de eigen bevolking naar dit gebied te verplaatsen. Volgens de politieke Islam mag land dat ooit in bezit is geweest van moslims nooit meer door iemand anders bezeten worden: het is, en blijft voor altijd van de moslims. Israel is in het verleden meerdere keren aangevallen, heeft teruggevochten en territorium gewonnen, en dit vervolgens weer teruggegeven als “vredesoffer”. Hierna werd deze cyclus weer herhaald. Hierom nemen Israeliers de vredesoffers van Hamas niet serieus, omdat zij verwachtten dat Hamas hoe dan ook zal aanvallen. De Joden hadden na alle verschrikkingen van de oorlog nog steeds geen eigen natie er is daarom gekozen om hen een deel van Palestina te schenken. In bezette delen van Israel waar Palestijnen wonen worden mensenrechten geschonden en palestijnen gediscrimineerd. Economische argumenten Israel ontvangt bijna 30 miljoen dollar aan steun vanuit de VS. Dit maakt de oorlogen oneerlijk. Palestijnen ontvangen geen steun. Palestijnen kunnen geen vaarhandel meer drijven, omdat de belangerijke kust- en havengebieden van het land bijna geheel bezet zijn door Israel. Door het geweld vanuit Palestijnse gebieden en het vasthouden van vluchtelingen, aanvallen van israel, en aanslagen kunnen veel israeliers niet meer werken. Religieuze argumenten Op de tempelberg bevinden zich de Dome of the Rock en de Al-Asqsa moskee. Ook El-Jazzar moskee in Acre ligt in Israel, allemaal belangerijke heilige locaties voor moslims. In Jerusalem liggen vele heilige Joodse monumenten, zoals de klaagmuur, de tempelberg en de tombe van David. God heeft in genesis Abraham het land beloofd. Of aan zijn nakomelingen. Zijn zoon Isaak, de voorouder van de Joden, verdiende het land. Daarom behoort het tot de joden. God heeft in Genesis Abraham het land beloofd. Of aan zijn nakomelingen. Zijn zoon Ismael, de voorouder van de moslims, verdiende het land. Daarom behoort Verschillende stukken in de Koran het tot de Moslims. roepen moslims op tot jodenhaat en In de Koran wordt beschreven hoe geweld tegen Joden, hierdoor zijn de profeet Mohammed naar de stad moslims gevaarlijk. Jeruzalem trok. Dit is dus een heilige Motivaties zoals Jihad drijven plaats voor moslims, en het hoort in Moslims tot geweld tegen joden, handen van de moslims te zijn. hierdoor zijn ze geweldaddig. Hoofdvraag: ‘Met behulp van welke historische, geografische, religieuze, sociale en economische factoren kunnen we het ontstaan van het politieke conflict tussen Joden en Palestijnen, vanaf de Dreyfus affaire in 1894 tot aan de Intifidah in de jaren 1990, verklaren en op welke wijze kan het probleem worden opgelost, waarbij recht wordt gedaan aan belangen van beide betrokken partijen?’ Verder te verdelen in 3 deelvragen: 1. Wat kunnen we beschouwen als de Wereld van Nu in het Midden-Oosten en hoe is die te verbinden met de voorgeschiedenis? 2. Welke historische, religieuze, sociale en economische argumenten hebben Joden en Palestijnen om het gebied, dat tegenwoordig de staat Israel en de Palestijnse gebieden vormt te, claimen? 3. Welke mogelijke oplossingen zijn er te bedenken voor het conflict in het Midden-Oosten, rekening houdend met de historische en politieke context? Hedendaags is er ongelofelijk veel commotie in het Midden-Oosten. Vooral sinds de Arabische Lente, waar de burger van Arabische landen in opstand kwamen tegen hun dictators. Nog steeds zijn de opstanden bezig, vandaag de dag zijn ze nog steeds bezig met vechten in Syrië. Israel voelt zich dan ook enorm bedreigd door het geweld dat er in het buurland wordt gepleegd. Ondertussen is het in Israel zelf ook niet rustig. Het land wordt steeds geteisterd door aanvallen van terroristische moslimgroeperingen. De bekendste van deze groeperingen is Hamas. Hamas regeert ook over het gebied Gaza. Een paar maanden geleden zijn er vanuit Gaza mortierraketten afgeschoten op Israel. Hierdoor waren de spanningen weer hoog opgelopen. Israel reageerde met een bombardement op Gaza. Uit dit voorbeeld kun je opmaken dat de spanningen nog steeds hoog oplopen, zelfs vandaag de dag. Als de ene partij aanvalt valt de andere partij gelijk aan met een tegenreactie. Deze emoties stammen allemaal uit de tijd toen de Joden Israel geschonken kregen. In 1948 kregen de een nieuwe staat toegewezen van de Europese leiders. Dat kwam doordat de leiders nogal een schuldgevoel hadden jegens de verschrikkelijke dingen die gebeurde met de joden tijdens de Tweede Wereldoorlog. De VN liet een stem lijst rond gaan, met de vraag wie voor of tegen het plan was. Na de stemmen geteld te hebben kregen de joden dan toch hun eigen staat. Er werd besloten dat zij in het huidige Israel gingen wonen. Daar waren de Arabieren het niet mee eens en zij gedroegen zich vijandig ten opzichten van de joden. Dit resulteerde in de Arabisch-Israëlische oorlog (1948-1949). Dit heeft gelijk de toon gezet hoe de Arabieren over de joden denken en het heeft er ook niet voor gezorgd dat de joden vriendelijk tegenover de Arabieren stonden. Sindsdien zijn de joden en Arabieren nooit in vrede geweest. Het waren altijd periodes van conflict afwisselend met periodes van wapenstilstanden. Na de Arabisch-Israëlische oorlog is er in 1956 de Suez crisis. In deze tijd nationaliseert Egypte het Suezkanaal. Hiermee mocht het beslissen wie er doorheen kon varen en wie niet. Daar waren Frankrijk en het Verenigd Koningrijk het niet mee eens. Zij verklaarde Egypte de oorlog. Israel sloot zich aan bij Engeland en Frankrijk om zo iets meer invloed te krijgen en misschien betere contacten met westerse landen. Het conflict eindigt in 1957 met een wapenstilstand. Later in 1967 is er weer een conflict tussen de Arabieren en Israëlieten, dit was de zesdaagse oorlog. Egypte heeft de havens van Israel geblokkeerd en er volgt een grote troepen opbouw van Arabische soldaten aan de Israëlische grenzen. Israel besluit om het heft in eigen handen te nemen en valt zelf aan. Dit resulteerde in een overwinning en in zes dagen tijd heeft Israel de overhand in de oorlog. De VN roept uit tot een wapenstilstand en bemiddeld tussen beide partijen. De Arabische landen krijgen hun land terug en Israëls grenzen wordt geaccepteerd door de Arabieren. Hiermee is weer een conflict ten einde en begint een periode van rust tot… De Jom Kippoeroorlog van 1973, ook wel de Oktoberoorlog genoemd. In deze oorlog vallen Egypte en Syrië Israel binnen op Jom Kippoer, een van de belangrijkste feestdagen van de joden. Israel is verast maar houd stand en wordt gesteund door westerse landen. De oorlog wordt beëindigt nadat de Egyptische generaal het gevoel heeft dat hun eer is hersteld ten aanzien van 1967. In 1979 vraagt Egypte om een vredesverdrag met Israel. Dat wordt goedgekeurd en Egypte is het eerste Arabische land dat het land Israel erkent. Uiteindelijk komt de Palestijnse bevolking in opstand tegen de Israëlische bezetters, ook wel intifada genoemd. Israel slaat de opstand gedeeltelijk neer, maar in deze tijd hebben de vijandige Arabische landen en Hamas veel steun gekregen van de Palestijnse bevolking. Hierna zijn er nog meerdere conflicten tussen Israel en de terroristische groeperingen van de Palestijnen. Ik wil hiermee op duiden dat het geweld blijft doorgaan. In het begin van het ontstaan van de staat Israel was het al aan het vechten en nu nog steeds. Israel blijft zichzelf steeds de verdedigende partij noemen, maar het doet verder ook niets aan het probleem, het probeert geen vrede te sluiten met Arabische landen of toont ook geen initiatief in het verbeteren van de Palestijnse burgers. Er zijn sinds de Intifada meerdere vredesplannen opgericht, maar ze zijn allemaal afgewezen door de Israëlieten of de Palestijnen. Ze zullen dus blijven doorvechten net zoals het ging toen Israel gesticht werd. Bronnenvermelding Sites: http://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_Isra%C3%ABl http://www.vecip.com/default.asp?p=nieuws http://www.cidi.nl/ http://www.schooltv.nl/eigenwijzer/2157332/geschiedenis/item/2223364/het-conflict-in-hetmidden-oosten/ http://www.israel-palestina.info/geschiedenis_israelisch-arabische_conflict-html/ boek: Midden-Oosten : de geschiedenis van het conflict in het Midden-Oosten : reportages, memoires, documenten. door Joep Büttinghausen publicatie: Amsterdam Boek, [1974] boek: De oneindige oorlog. Door S. Van Houcke publicatie: Atlas Contact 2009