Gentse Lente 1 ste deel: Voorstelling actieplan

NTG Arca, 20 maart 2015 – Gentse Lente
1ste deel: Voorstelling actieplan racismebestrijding stad Gent
Aan de maximum 75 aanwezigen te zien, bestaat er in Gent een duidelijke
symbiose tussen de verenigde linkse krachten (in casu sp.a en Groen) en de
allochtone gemeenschap (voor zover dat nog moest bewezen worden). Deze
aanwezigen moesten het zogezegde kritische middenveld vertegenwoordigen.
Namen deel aan het panelgesprek: Resul Tapmaz (schepen stad Gent), Dyab
Abou Jahjah (o.a. columnist De Standaard) en Joachim Ben Yakoub
(voorzitter Kif-Kif).
Resul Tapmaz
In het plan staan 58 concrete actieplannen. Vlaanderen moet wel een wettelijk
kader geven waarbinnen de gemeenten kunnen optreden. Het Grootste
probleem is de objectivering van racisme en discriminatie. Welke zijn de
mogelijke sancties: boetes, intrekken van vergunningen … ? Het engagement
moet op een doordachte manier gebeuren met een juridische omkadering.
De stad Gent heeft 9.000 contractanten. Sedert 2 jaar moeten zij een nondiscriminatie-overeenkomst ondertekenen. De schepen is van oordeel dat de
aanwervingsvoorwaarden van al die contractanten in die zin gescreend
worden. Samen met de betrokken partners (middenveld, universiteit, Vlaamse
overheid, … ) moet er gezocht worden naar concrete hefbomen.
De schepen focust naar eigen zeggen op 3 thema’s:
1. Huisvesting
2. Arbeidsmarkt
3. Vrije tijd
Hamvraag is of de stad Gent voldoende instrumenten heeft om zelf op te
treden. Kan de stad Gent bijvoorbeeld zelf klacht indienen? Een concreet
voorbeeld is het zogenaamde “portiers-reglement” (logboek, camera’s, SMS).
Zo zijn er in 2014 slechts 3 meldingen geweest. Uit onderzoek blijkt dat 70%
van de jongeren het meldsysteem niet eens kent. Bij het Meldpunt
Discriminatie liepen amper 118 meldingen binnen.
De schepen stelt dat er socialisten zijn met ballen en socialisten zonder ballen.
Hij rekent zichzelf tot de eerste categorie. Hij vindt zijn eigen plan dan ook
verregaand.
Abou Dyab Jahjah
Zegt dat hij zich als gast van zijn vriendelijkste kant zou moeten laten zien,
maar dit zal helaas niet lukken. Inhoudelijk is hij het volledig eens met de nota.
Maar hij vindt er geen nieuwe elementen in terug. Ook in 2000 was er al
sprake van quota en andere maatregelen. Intussen is er helemaal niets
veranderd. Ook al zat de sp.a toen in de opeenvolgende regeringen.
Hij vindt het wel positief dat deze nota vertrekt van de stad Gent (als enige
stad of gemeente). Zelfs in het Antwerpen onder Patrick Janssens was dit niet
het geval.
Het probleem zit hem in het aanreiken van oplossingen. Het is altijd hetzelfde
liedje: registreren, inventariseren en sensibiliseren. Over het onderwijs wordt
niets gezegd. Hij vindt het SMS-Meldpunt wel een positief initiatief. Maar de
reacties gaan naar het CGKR en over die instelling is hij veel minder positief.
Hij was het trouwens niet eens met de klacht van het CGKR tegen het
toenmalige Vlaams Blok want hij verdedigt het recht op vrije meningsuiting.
Anderzijds trad het Centrum niet op tegen Filip Dewinter toen die zijn
internetspelletje lanceerde: dit spelletje was immers duidelijk racistisch en riep
op tot geweld. Het Centrum reageerde ook teleurstellend op de rel met
minister Reynders die actief deel nam aan de geldinzamelactie van “Les
Noirauds”.
Meertaligheid is een constructieve manier om met kinderen om te gaan in het
onderwijs. Maar wat kan de stad Gent doen? Is er een actieve betrokkenheid
bij de afdwingbaarheid van de voorgestelde maatregelen? De stad Gent is
beperkt in haar bevoegdheden maar moet daar creatiever mee omgaan,
bijvoorbeeld praktijktests, quota, streefcijfers … Helaas is dit een federale
bevoegdheid en op dat vlak bewegen de opeenvolgende regeringen niet. Hij
vindt dat hiervoor ,zelfs een regeringscrisis moet kunnen uitgelokt worden.
Discriminatie is misdaad en moet dan ook vanuit dat perspectief behandeld
worden.
Joachim Ben Yakoub
Hij vindt het positief dat een lokaal bestuur een dergelijke inspanning levert.
Maar tegelijkertijd stelt hij zich daar vragen bij. De stad Gent wil enkel de wet
doen naleven. Het handhaven van de wet wordt hier gepercipieerd als
strijdvaardigheid. Maar er zijn geen instrumenten voorhanden om de
actieplannen juridisch af te dwingen. Zo bestaan er geen juridisch sluitende
praktijktesten. Op die manier lijdt de stad Gent gezichtsverlies. Bovendien
scoort de stad Gent slecht op het vlak van tewerkstelling. Ook heeft het
stedelijk onderwijs geen standpunt ingenomen inzake het hoofddoekenverbod.
En daarnaast is huisvesting afhankelijk van inburgeringstesten (wat Resul
Tapmaz persoonlijk “schandalig” vindt).
Verzamelde kritieken op het plan van schepen Tapmaz
Het CGKR heeft trouwens slecht weinig gerealiseerd de laatste jaren. In de
volledige tekst staat niet één keer het woord “praktijktest”! De schepen
schermt met het feit dat samen met de universiteit een onderzoek zal gevoerd
worden naar de situatie op de huurmarkt. De stad Gent wil een mandaat om
zelf te sanctioneren.
Hoofddoeken worden wel toegelaten bij het stadspersoneel. Waarom niet bij
het onderwijs?
De inburgeringstest voor sociale woningen is schandalig. De eerste generatie
heeft zich kapot gewerkt in de koolmijnen en in de textielfabrieken. Zij hadden
geen tijd om Nederlands te leren. Bovendien was ook geen aanbod van
overheidswege omdat iedereen er van uitging dat de arbeidsmigratie een
fenomeen was dat in de tijd beperkt zou zijn. Het is trouwens moeilijk om op
het Vlaamse en het federale niveau iets te doen bewegen.
De demografische evolutie in de steden geeft de allochtone gemeenschap een
belangrijke sleutel in de hand. Bovendien moeten lokale besturen weigeren
om wettelijke maatregelen uit te voeren die indruisen tegen het Europees
Verdrag van de Rechten van de Mens.
Tweede deel: Saskia Van Nieuwenhove gaat in gesprek met Midas
Vandorpe, Fatih Devos, Yassine Channouf en Astrid Vanackere.
Filmpjes van jongeren (woordkunstenaar, rapper, modestudente, …).
Op geen enkel moment was er een mogelijkheid tot wederwoord. Zo mocht
vrijblijvend beweerd worden dat de Hasseltse politie zich schuldig maakt aan
foltering van gevangenen. Dat de Antwerpse politie (zelfs geüniformeerde)
knokploegen inzet(te) in Borgerhout.