Document

DE WEG VAN HET KRUIS
Vandaag ‘ Goede vrijdag’…
Géén gewone dag, géén dag zoals de andere…
Die dag lieten mensen Jezus in de steek.
Ze kozen, zoals zo veel en zo vaak en nog steeds
voor de weg van de macht.
En toch…
de droom van God, het visioen,
wordt niet ‘opgeborgen’.
Het is die droom die mensen gaande houdt en telkens weer
verzamelt
zoals nu.
Jezus was gedreven door die droom.
Hij ging tot waar geen mens had kunnen gaan.
Zijn hoogste woord was ‘Liefde’.
Vandaag, op ‘Goede’ Vrijdag gaan mensen
overal ter wereld, solidair met Jezus
een eind met Hem mee.
Stapsgewijze, via Zijn weg op het kruispunt
van Zijn leven en Zijn dood
willen wij ons verbonden weten.
Vandaag gaan we een stukje mee in Zijn verhaal…
Het wordt ook ons verhaal van vallen en opstaan
van solidariteit en van lijden
van zoeken naar ‘zin’
van sterven en ‘en toch…’
We willen ons verbinden met Zijn hoop,
Zijn geloof en met Zijn twijfels,
met Zijn keuze voor een radicale ‘ja’…
2
We doen deze tocht biddend, het wordt een ‘stiltetocht’.
Bij elk kruis willen we ons ‘dankbaar herinneren’.
Bij elk kruis gaan we voor onze eigen ‘keuze’ staan.
Durven wij ‘zijn’ waartoe wij ‘geroepen’ zijn?
Durven wij uit onszelf te treden om naar de ander toe te gaan?
Durven wij…?
Bij elk kruis
maken we het biddend stil
en ontsteken we ‘licht’.
Zo groeit een ‘teken’
dat wij voor Licht geboren zijn,
dat wij door Zijn kracht nieuwe wegen gaan.
3
Zo groeit een ‘lichtend spoor’
als stil getuigenis
van hoop en opstanding
en van gedragen zijn in oeverloze Liefde…
1. JEZUS WORDT VEROORDEELD
“ Zij schreeuwden :
‘ Weg, weg met Hem! Kruisig Hem! “
Pilatus nam water en waste zich de handen,
‘met deze man heb ik niets te maken’.
Wie kiest om voorrang te geven
aan de kleinen en de zwakken, weet dat hij risico’s neemt.
Wie voor de waarheid opkomt, wordt –ook vandaag nogweggevoerd, gefolterd, of vermoord.

Durven wij ingaan tegen de stroom?
Of kiezen wij de weg van het voordeel, de weg van de minste
weerstand?
Laten wij ons oproepen in ons diepste binnenste
of zijn we doof voor de klank van ons geweten?
Zijn we niet allemaal een beetje Pilatus?
Of zit er ook een stukje Jezus in elk van ons ?
Want dat is toch wat wij als Christen willen proberen:
de weg van Jezus volgen
en leren kijken naar mensen, niet vanuit onszelf, maar uit Gods
ooghoek…
-
ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM DURF,
OM VANUIT ONS ‘GEWETEN’, GÉÉN MENS TE LATEN VALLEN
EN GÉÉN WAARHEID ONRECHT AAN TE DOEN.
BIDDEN WIJ
VOOR ALLEN DIE PIJN WERDEN GEDAAN, VERVOLGD OF VERMOORD
OMDAT ZIJ LEEFDEN NAAR DE WAARHEID.
4
2. JEZUS NEEMT ZIJN KRUIS OP
“Zelf Zijn kruis dragend
trok Jezus de stad uit naar Golgotha.”
Wie van mensen houdt, die lijdt aan die liefde voor mensen.
Toen Hij in de hof van Olijven tot zijn Vader bad:
“Vader, als het kan, laat dit aan mij voorbijgaan.”
Toen wist Hij :
“Hoe moeilijk dit ook wordt, ik zal van hen blijven houden!”
Hij zwijgt, neemt zijn kruis op, en gaat zijn weg.

Ook wij leggen de weg af vanuit de Hof van Olijven.
Is het kruis op vandaag niet het verlies van zingeving? Niet het
gemis aan liefde?
Is het kruis van vandaag niet dat van onverschilligheid?
Word ook ik niet uitgedaagd
om in medeleven en solidariteit, het kruis op te nemen?
Om het oppervlakkige van deze wereld achter te laten en ‘er te
zijn’ voor mensen?
Zeg ik vanuit Zijn liefde ‘ja… ik wil’?
-
ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM GENOEG
LIEFDE
ZODAT WE NIET KIEZEN VOOR DE MAKKELIJKSTE WEG, EN ONZE
OGEN NIET SLUITEN.
BIDDEN WIJ
VOOR ALLEN DIE IN SOLIDARITEIT HET KRUIS DURVEN OPNEMEN EN
ZEGGEN
‘ JA, IK WIL… ‘
5
3. JEZUS VALT
“Heer God… ik ben bezweken
U bent te sterk,Ik kan niet tegen U op “
Ook Jezus kan door de knieën gaan.
De spot van Pilatus, de minachting, de gesel van
verdachtmakingen, werden Hem te zwaar.
Toen Jezus viel, werd Hij één met de ‘kleinen’, met hen die ‘vallen’,
met hen die ‘niet’ over anderen heersen.
En toch …
Jezus stond op, om door te gaan.
Zijn keuze is vast: Hij zou van mensen blijven houden.
Zijn “Ja” was radicaal.

Ook wij dragen allemaal wel eens een zware last op onze
schouders.
Soms is die last zo zwaar, té zwaar…ondraaglijk.
Ook wij vallen er af en toe bij neer of we laten ons vallen.
Worden wij niet uitgedaagd om de kant van de kwetsbaren te
kiezen?
Kwetsbaar durven zijn kan ook bron van sterkte worden.
Durven wij kiezen om sterk te staan in ‘er willen zijn’
Durven wij kiezen om sterk te staan in ‘liefde’?
-
ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM MOED
ZODAT WIJ ‘SAMEN’ MET WIE ONS NODIG HEBBEN TELKENS NIEUWE
WEGEN DURVEN GAAN.
BIDDEN WIJ
VOOR ALLEN DIE VERDRUKT WORDEN EN HIERDOOR BANG EN
ONZEKER ZIJN
DAT ZIJ OPNIEUW VERTROUWEN VINDEN IN DE TOEKOMST.
6
4. JEZUS ONTMOET ZIJN MOEDER
“Er waren daar ook vrouwen die Hem vanaf Galilea gevolgd
waren en onder hen bevond zich Maria, de vrouw van Klopas
en Maria Magdalena. “
Bij de opdracht in de tempel, zei de bejaarde Simeon reeds tot
Maria:
“Dit kind zal een teken van tegenspraak zijn
en uw hart zal door een zwaard doorboord worden. ”

Moeder en zoon ontmoeten elkaar. Het kruis tussen hen in.
Teken van verbondenheid, kracht en ware Liefde.
Als iedereen voor het onheil vlucht, blijven moeders nabij.
Zonen kunnen telkens terug naar zij die ‘draagt’, ‘begrijpt’ en
‘helpt’.
Ook al spreken zij een andere taal, hun hart blijft altijd open.
Zij ‘zien’ en ‘weten’, maar slaan hun ogen neer en zwijgen.
Zij staan aan de zijkant en lijden mee.
Stilte is hun taal… die nabij brengt en die heelt.
-
ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM TROUW
ZODAT WIJ ANDEREN NABIJ BLIJVEN EN NIEMAND VERLATEN.
BIDDEN WIJ
VOOR ALLE MOEDERS DIE LIJDEN OM HET ONRECHT DAT HUN KIND
WORDT AANGEDAAN,
VOOR ALLEN DIE ER ZO NAAR VERLANGEN OM MOEDER TE ZIJN,
MAAR HET NIET KUNNEN ZIJN,
DAT ZE DOOR DE ‘NABIJHEID’ DIE ZE BIEDEN, HOOP ZIJN VOOR EEN
WARME WERELD.
7
5. SIMON VAN CYRENE
“Toen zij Hem wegvoerden, hielden zij een zeker Simon aan
een man uit Cyrene, die van het veld kwam, hem belaadden ze
met het kruis om het achter Jezus aan te dragen.“
Zelfs een ‘God- mens’ heeft maar twee handen en een zwakke
schouder.
Ook ‘Godsmensen’ in nood doen een beroep op ons.
Zo komt een ‘Simon’ op de weg, iemand die ‘opgeroepen’ wordt
om solidair te zijn.
Simon… onbekend en niet echt belangrijk, en toch…
Dit gebaar van mee de schouders onder zetten maakt een wereld
van verschil uit.
Het is deugddoend als je even voelt: “ik sta er niet alleen voor”.
8

Ook onze naam is Simon…
Hoeveel lijden moet ons pad nog kruisen
op straat, op tv, in de buurt, ...
voordat wij zelf de weg gaan van solidariteit?
Solidariteit met hen die in het duister zitten, verlaten, bang,
gekwetst, eenzaam, vergeten…
met hen die wachten op warmte, aandacht en licht…
die wachten op mensen die een reikende hand, een steunende
schouder kunnen zijn.
Durven wij de ander dragen in goede maar ook in kwade dagen?
Durven wij ‘samen’ de weg gaan van duister naar licht?
-
ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM AANDACHT
ZODAT WIJ DE OGEN OPEN HOUDEN VOOR HET LIJDEN VAN DE
ANDER.
WIJ BIDDEN
VOOR IEDEREEN DIE ZIJN EIGEN ‘COMFORTZONE’ VERLAAT OM OP
TE STAAN EN EEN ANDER TE HELPEN.
VOOR IEDER DIE DE KRACHT OPBRENGT OM DE LAST VAN EEN
ANDER EEN STUKJE ‘MEE’ TE DRAGEN.
VOOR IEDER DIE GODS NAAM ‘IK ZAL ER ZIJN VOOR JOU…’ MEE
WAAR HELPT MAKEN.
9
6. VERONICA
“Een vrouw baande zich een weg tussen de soldaten door
en droogde het bloed en het zweet van Jezus’ aangezicht af.“
Steeds weer zijn er mensen die uit de rij durven stappen
om radicaal de weg van ‘liefde’ te durven gaan.
Met zalvende handen deppen ze een gelaat
en dragen de pijn van een hart dat weent verder in zich mee.
Van in den beginne tot in de kerk van nu,
zijn er mensen met zalvende handen die door hun eenvoud
en zuiverheid van handelen
onuitwisbaar teken zijn van Christus’ verlossingswerk.

Meer dan met strijdend vuur is de wereld gebaat met
tederheid en zachte moed.
Overal in de wereld zijn er vrouwen en mannen die hier mee
gestalte aan geven.
Zij dagen de wereld uit, door zacht te wijzen op
tekortkomingen en fouten in onze manier van leven.
Zij stellen eenvoudige tekenen van nabijheid.
Zij bieden troost zonder berekening.
Ze zien alleen de ‘mens’ in de mens.
-
ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN BIDDEN OM INZICHT
ZODAT WIJ DURVEN ZIEN DAT HET OP ‘LIEFDE’ AANKOMT.
BIDDEN WIJ…
VOOR ALLEN DIE IN MOMENTEN VAN VERDRIET MET HUN WARMTE
EN AANDACHT TROOST BIEDEN
EN ZO TOT STEUN ZIJN VOOR HEN DIE ER BIJNA ONDERDOOR GAAN.
10
7. JEZUS VALT OPNIEUW
“Jezus is onderweg verschillende keren gevallen.”
Het zijn niet altijd zware slagen die een mens klein krijgen.
Zeer vele kleine ‘waarom- vragen’ benevelen het ideaal dat we
voor ogen hebben, doen ons twijfelen aan de zin van ons vechten,
verzwaren het hout van het kruis.
Ook vandaag zijn er mensen die niet van opgeven weten,
die een andere weg durven gaan, een weg van vergeving en
herstel.

Een tweede keer vallen is ten prooi vallen aan de twijfel;
of je kunt doorgaan of eronder doorgaan.
Hoeveel mensen gaan verloren in de plooien van onze
prestatiegerichte maatschappij?
Hoeveel eenzaamheid maakt dat het zwart in hun dagen,
overheerst op het kleur?
Wie durft dan naast iemand te staan, met een reikende hand…
een deugddoende glimlach?
Wie zorgt ervoor dat een ander niet aan het eind van zijn verhaal
komt?
Ook wij mogen hoopvol mensen ontdekken die teken zijn van hoop
en horizon.
Wil ik dit voor een ander zijn?
-
ALLEN
SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM KRACHT
ZODAT WIJ BLIJVEN WETEN DAT JIJ ALTIJD DICHT BIJ ONS BENT
IN MENSEN.
BIDDEN WIJ
VOOR ALLEN DIE ZICH EENZAAM EN VERLATEN VOELEN.
VOOR ALLEN DIE GEBUKT DOOR DE ZWAARTE VAN HET LEVEN,
BUIGEN… MAAR NIET BREKEN,
11
DAT ZE ELKE KEER OPNIEUW DE KRACHT VINDEN OM OP TE STAAN.
12
8.
WENENDE VROUWEN
“Een grote menigte volgde Jezus.
Onder hen veel vrouwen die over hem weenden.“
De vrouwen bleven Hem volgen en treurden om Hem.
Jezus keerde zich naar hen en zei:
“Ween niet om mij, maar huil liever om jezelf en om je kinderen.”
Wanneer Jezus zegt: ween niet om mij,
dan werpt Hij een blik vooruit,
dan wordt deze dag van pijn een dag van nieuw geboren worden.

Ook voor ons zijn deze woorden van Jezus:
Ween om gebroken mensen om je heen.
Maar ween je ogen niet dicht, blijf kijken en zien wat er om je heen
gebeurt.
Wenen betekent betrokkenheid … en betrokkenheid geeft hoop.
Durven wij onze eigen pijn onder ogen zien en toch aandacht
hebben voor de pijn van de ander?
Durven wij ingaan tegen de trend in onze samenleving om pijn te
verbannen
die mensen zo makkelijk laat vluchten in ‘schijnmiddelen’.
Als lijden echt dichtbij komt, sluiten mensen vaak de ogen.
Toch zijn we als mens geroepen om te troosten en zelf teken van
hoop te zijn.
-
ALLEN
SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM KRACHT
ZODAT WIJ ONSZELF KUNNEN VERGETEN IN EEN EERLIJK
MEDELEVEN.
WIJ BIDDEN
VOOR ALLEN DIE ZICH NIET VERLIEZEN IN HUN EIGEN VERDRIET,
VOOR ALLEN DIE DAADWERKELIJK ‘MEEVOELEN’ MET EEN ANDER
ZODAT ZE HOOP LATEN DAGEN AAN DE HORIZON.
13
9. JEZUS VALT DE DERDE KEER
“Alvorens Calvarie te bereiken, viel Jezus voor de derde maal“
God is in Jezus ten diepste ‘mens’ geworden, dienstknecht.
Daardoor werd Hij ook in het kleinste aan mensen gelijk.
Er is geen andere weg dan mijn weg en die zal ik uiteindelijk
zelf moeten gaan.
Driemaal vallen, viermaal opstaan.
En de weg van God, mijn weg naar bevrijding is een lange
weg…

Mensen blijven mensen, ze vallen en hervallen.
Het overkomt ook Jezus, hij wordt solidair met de minsten.
Hij maakt geen aanspraak op titels, niet op macht, niet op
Goddelijke kracht.
Het kruis is de vernedering, het einde… de dood haalt
langzaam het leven in,
tot achter elke bocht… onwaarschijnlijk…
een nieuwe kracht wacht.
-
ALLEN
SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM GELOOF
ZODAT WIJ ONS NIET ONDERDOMPELEN IN VERDRIET EN
VERTWIJFELING,
MAAR ROTSVAST GELOVEN DAT ER ‘LICHT’ DAAGT AAN HET EINDE
VAN DE TUNNEL.
WIJ BIDDEN
VOOR ALLEN DIE ONDANKS LIJDEN BLIJVEN GELOVEN
ZODAT ZE DE KRACHT VINDEN OM NA ELK VALLEN TOCH WEER OP
TE STAAN.
14
10.
NAAKT EN SCHAMEL
“Al dobbelend verdeelden zij Zijn kleren“
Jezus staat naakt …
De uiterste vernedering: alle beschutting afgenomen.
“Zij dobbelden om zijn kleren.”
Hebzucht kan veel vriendschap stuk maken.
Spelen wij ook mee, met het spelletje van: altijd meer?

Mensen worden soms beroofd van alles wat hun mens-zijn
uitmaakt.
Zij worden vaak ‘ontbloot’ opdat men met hun schamelheid
kan spotten.
Laat ons opbouwende wegen gaan.
De ander in zijn waardigheid herstellen door de ander
opnieuw een naam te geven,
door in hem te geloven zoals hij ooit door God werd bedoeld.
De weg van geven of die van nemen. Aan ons de keus. Het
maakt een groot verschil…
-
ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM VRIENDSCHAP
OPDAT WIJ ZORG DRAGEN VOOR DE DIEPE WAARDE IN ELKE MENS
WIE HIJ OOK IS… VANWAAR HIJ OOK KOMT…
WIJ BIDDEN
VOOR ELK MENS DIE ‘ANDERS’ IS DAN WIJ
DAT WIJ GEEN VERSCHIL MAKEN OMWILLE VAN HUN TAAL, HUN
HUIDSKLEUR, CULTUUR OF HUN GOD
ZODAT NIEMAND ZICH ‘ONTHEEMD’ MOET VOELEN.
15
11. JEZUS WORDT GEKRUISIGD
“Wij verkondigen een gekruisigde Jezus
voor Joden een aanstoot
voor heidenen een dwaasheid”
Als alles weg is: naam, eer, bezit, beschutting,
dan spreekt alleen nog de kracht van het hart.
Zelfs naakt was Zijn kracht voor hen nog zo gevaarlijk,
dat hij met handen en voeten vastgespijkerd wordt,
vastgenageld,
tot eeuwig zwijgen.
Daarom kijken we uit naar mensen, vrouwen en mannen
die Zijn stem weer de kracht van Zijn hart geven.

Ook op vandaag wordt Jezus nog gekruisigd…
In de miljoenen mensen die honger lijden,
In alle oorlogsslachtoffers,
In wie gekluisterd is aan het ziekbed,
In wie gediscrimineerd wordt omwille van armoede, ras,
geaardheid of geslacht.
In wie gevlucht is, in wie alles moest achterlaten, in wie moet
bedelen om een papier dat recht geeft op een menswaardig
bestaan.
Ook vandaag wordt Jezus teveel keren gekruisigd.
-
ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN BIDDEN OM WIJSHEID
ZODAT WIJ HOE DAN OOK NIET MEEWERKEN AAN WOORDEN, AAN
DADEN, DIE ANDERE MENSEN ‘VASTPINNEN’ EN ‘KRUISIGEN’.
BIDDEN WIJ
OM TE GROEIEN IN LIEFDE
ZODAT WIJ IN IEDER MENS, JOUW OPROEP AAN ONS, BLIJVEN ZIEN.
16
12. JEZUS STERFT AAN HET KRUIS
“Mijn God, Mijn God,
waarom hebt Gij mij verlaten?
Daarop slaakte Jezus een luide kreet en gaf de geest.“
Ook bij Jezus was er die schreeuw in het duister.
Zelfs Hij vroeg: “Vader, waarom hebt ge mij verlaten?”
In het besef dat Hij de mensen lief heeft gehad tot aan de grens
van zichzelf,
zei Hij: “Het is volbracht”
Zijn woorden getuigen van een diepe éénheid met zijn Vader.
Toen Hij stierf kwam zijn Geest tot leven.
Precies op dat moment breekt ‘Leven’ door.
Valse zekerheden worden ontmaskerd.
Wanhoop en angst worden overwonnen,
en tilt een mens tot over zijn grens.
Er groeit een nieuwe gemeenschap van breken en delen,
een gemeenschap van nieuwe verbondenheid.
-
ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM
VERBONDENHEID
ZODAT WIJ DE WEG DURVEN GAAN, DIE VOOR ONS WERD
BEDOELD…
DE WEG VAN HOOP, GELOOF EN LIEFDE… ZODAT WIJ MÉÉR MENS
WORDEN.
WIJ BIDDEN
VOOR ALLEN, DIE GESTORVEN ZIJN
OPDAT WIJ VERBONDEN BLIJVEN MET HEN DIE WE NU EVEN NOEMEN
IN DE STILTE VAN ONS HART.
(STILTE)
17
13. VAN HET KRUIS GENOMEN
“Bij het kruis van Jezus stonden zijn moeder
de zuster van zijn moeder, Maria en Maria Magdalena.“
Een toeschouwer bij het kruis zei: “Dit was een waarachtig mens.”
Een lichaam, roerloos koud,
waarvan het hart de laatste druppel bloed heeft laten lopen.
Bij de dood valt alles stil…
Er is een heilig respect, een mysterievolle stilte.
Het leven keert terug naar Hem die de sleutel, het antwoord op
onze levensvragen in handen heeft.
Treurende vrouwen,
milde handen leggen Hem in de schoot van Zijn moeder…

Of je nu leeft en ademhaalt
of aan het sterven bent,
als er maar iemand is die om je geeft
je van je kruis afhaalt, je kent …
Of je nu heel de wereld wint
of vastgespijkerd wordt en afgekraakt,
als er maar iemand is die je bemint
die voor je zorgt en bij je waakt …
Of je nu veel respect afdwingt of helemaal ontheemd
en hulpeloos wordt opgehangen
als er maar iemand is die je omringt,
je in de armen neemt, je kan ontvangen …
Of je nu tegenkanting krijgt
een doornenkroon, een judaskus,
als er maar iemand is die zwijgt
en die je dood-gewoon
een schoot biedt en wat rust
zoals Maria aan haar zoon.
18
- ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM STILTE
ZODAT WIJ LEREN DAT ‘LIEFDE’ DE GRENS TUSSEN LEVEN EN DOOD
OVERSTIJGT.
19
14. IN HET GRAF GELEGD
“Jozef van Arimatea legde het lichaam van Jezus
in een graf dat in de rots was uitgehouwen
en rolde een steen voor de ingang ervan.“
Zachte handen dragen een beminde dode,
wikkelen hem in doeken en leggen hem in het graf.
‘Liefde’ heeft het laatste woord.
De steen wordt voor gerold.
Straks zal het graf als een stille getuige spreken van ‘verrijzenis’.

Een lichaam, roerloos koud, wordt liefdevol uit handen gegeven.
Het graf is enkel nog serene stilte gevuld met verhalen.
Herinneringen aan ons geschonken om hier een opdracht in te
zien,
Jezus’ testament is Gods droom in onze handen.
Vandaag is een dag van leegte, vandaag is een dag van stilte.
In de duistere aarde rust het gestorven zaad om te kiemen tot
nieuw leven.
-
ALLEN SAMEN
VADER, WIJ STAAN VOOR HET KRUIS EN VRAGEN OM VERTROUWEN
ZODAT WIJ DE KIEM LATEN GROEIEN IN ONSZELF OM MEE TE
WERKEN AAN GODS DROOM,
ZODAT WIJ HET LEVEN VAN JOUW ZOON LEREN LEVEN ALS ONZE
LEVENSSTIJL, IN WOORDEN EN IN WAARDEN…
BIDDEN WIJ
VOOR ALLEN DIE LEVEN IN ZIJN SPOOR EN ZO DE HOOP OP
TOEKOMST VOOR ALLEN LEVENDIG HOUDEN.
20
Gaandeweg…
14 stappen…
Een spoor van ‘licht’…
14 tekens van hoop…
Gaandeweg…
Omwille van Hem
die toonde
hoe je in tegenstroom
van angst gaat naar belofte
van dood naar leven
van duister naar ‘licht’…
Gaandeweg…
Schouder aan schouder…
Omdat ons ooit is toegezegd…
‘ik zal er zijn…’
We reiken elkaar de hand
en bidden,
in verbondenheid…
het gebed dat Hij aan mensen leerde…
ONZE VADER…
21