de illusie van de dood

08072015
DE DOOD EEN LEVENSFASE
DE GEBOORTE VAN EEN GODDELIJK KIND
Door
AnO
Door Gnosis wordt
geloof een weten
1
De dood een levensfase
Voor we het over de dood als levensfase gaan hebben, volgen
hier allereerst een paar stukjes uit een aantal oude
samengebundelde geschriften, ook wel Bijbel genoemd.
Geschriften die in het verre verleden door wijsgerige en
soms geïnspireerde mensen geschreven zijn. Helaas moet
gezegd worden dat veel oude geschriften door louter
menselijke domheid vernietigd zijn, omdat zij niet voldeden
aan de ideeën van de toenmalige machthebbers. Gelukkig is
er genoeg overgebleven om over na te denken.
Ontwaakt gij die slaapt en staat op uit de doden.
(Ef.5:14)1
Dr. Bucke heeft een boek geschreven (genaamd Kosmisch
bewustzijn) die
de ervaringen
van diverse
personen
behandelt die het Kosmisch Bewustzijn hadden ervaren.
Vanuit het Kosmische Bewustzijn bekeken slapen wij. Denk
eens aan wat Christus zei in het hof van olijven waar hij
zijn discipelen slapende vond en tot Petrus zei: Simon
slaapt gij ? en nog een tweede maal vond hij ze slapende.
Toen hij voor de derde maal hen slapende vond zei Hij,
Slaap nu maar en rust en vervolgens sta op, laten we gaan.
Zie Marcus 14:37-41. Vervolgens ging Jezus Christus met
zijn slapende discipelen op weg naar Jeruzalem.2
De
discipelen
hadden
klaarblijkelijk
het
Kosmische
Bewustzijn nog niet bereikt en sliepen nog zoals wij.
Volgens een van de evangelisten zei Jezus eens, toen een
van zijn discipelen zijn vader wilde begraven: "Volg mij en
laat de doden de doden begraven".(Zie Mattheüs 8:21).
Ook uit deze uitspraak blijkt dat wij de doden zijn en ons
bevinden in de natuur des doods. De wereld van
Actie=Reactie. De wereld waar geldt, oog om oog en tand om
tand. Een natuurwet waar wij niet de slaven, maar de
meesters van moeten zijn. Het gebied van de 3 dimensies.
Wij als slapenden of doden, gevangen in ons
driedimensionale lichaam of grafkist, moeten leren de
materie te overstijgen.
1
Wanneer we in dit geschrift Bijbelse teksten aanhalen, dan moet men
niet direct denken aan een religie of kerkelijke verbondenheid, maar
eerder aan kennis(Gnosis) die al bestond ver voordat de zogenaamde
bijbel werd samengesteld uit de reeds bestaande antieke geschriften.
Geloof wordt een zeker Weten door Kennis.
2 Er wordt gezegd dat wanneer een gebeurtenis drie maal herhaald wordt
in dit soort verhalen, deze een bijzondere verborgen betekenis
kunnen hebben waaraan aandacht moet worden besteed.
2
Bij het filosoferen over de dood, moeten we wel beseffen
dat wij met onze driedimensionaal ingestelde hersenen te
beperkt zijn om daarmee de hogere bewustzijnstoestanden van
het leven te begrijpen. Waarom dat zo is zal verder op in
dit geschrift worden uitgelegd op een manier, waar ook al
in het verre verleden door wijze mensen gebruik van werd
gemaakt, namelijk; vergelijkingen, metaforen en parabels.
Ook de zogenaamde regel van Hermes speelt hierbij een rol.
Deze regel luidt:“Zo in het groot, zo in het klein”.
Oftewel:“Zo boven, zo beneden”. Hierbij wordt het grote uit
het kleine afgeleid en andersom. Ook de volgende zin houdt
dit in: “En de mens werd geschapen naar God’s beeld en
gelijkenis” (Gen.1:26)
Lichaam en ziel
Boven de ingang van een Griekse tempel in Delphi moet
hebben gestaan:” Ken u zelve”. Het ligt voor de hand, dat
naar mate een te bestuderen object zich dichter bij ons
bevindt, des te gemakkelijker het wordt daar iets over te
weten te komen. En aangezien ons lichaam het meest nabij
is, kunnen we daar het beste mee beginnen. We vragen
onszelf dan af, wie ben ik? Ben ik alleen maar mijn
lichaam, zoals vele mensen geloven of besta ik uit een
entiteit of ziel die van dit lichaam gebruik maakt?
Laten we eens als volgt redeneren. Wanneer we in het bezit
zijn van al onze ledematen voelen we ons als geheel zijnde
te bestaan of ik weet dat ik ben3 Dat gevoel hebben we nog
steeds wanneer we, om wat voor reden dan ook, een been
missen of beide benen en ook nog steeds wanneer we benen en
armen missen en ga zo maar door.
Zelfs ingeval we onze 5 zintuigen, gehoor, gezicht, smaak,
reuk en uiterlijk gevoel kwijt zijn, dan nog zullen we dat
innerlijke gevoel van te zijn hebben. Ook nog wanneer we
onze gedachten bestaande uit reeksen van woorden en beelden
uitschakelen. Hoewel dat laatste erg moeilijk is. Maar dan
nog hebben we dat innerlijke gevoel van te zijn. Dit doet
ons beseffen dat ons innerlijke zelf niet ons lichaam is,
maar dat we het lichaam gebruiken, om ons op het aardse
vlak uit te drukken en ervaringen op te doen. Al het
uiterlijke is ontstaan van binnen uit en zodanig scheppen
wij zelf ook. Het begint met een idee uit het abstracte wat
we uitwerken door er een tekening van te maken, om dit tot
slot uit te voeren in materie. Al het uiterlijke werkt als
een spiegel, waardoor we onszelf kunnen leren kennen, maar
het is niet het werkelijke want dat bevindt zich in
onszelf.
3
Zie ook eens Exodus 3:13-14
3
Zijn wij zielloze robots?
Velen zien de mens als een soort zielloze robot, die
wanneer versleten, op de schroothoop wordt gegooid. Wij
mensen kunnen een robot maken en programmeren, desnoods
toerusten met een kunstmatige intelligentie, om deze maar
zo echt mogelijk op een mens te doen gelijken. Echter, een
robot zal nooit zelf een beslissing kunnen nemen of keuzes
uit voorwaarden kunnen maken, die niet daarin zijn
geprogrammeerd. Het menselijke lichaam wordt voor een groot
gedeelte geprogrammeerd door het innerlijke zelf, (volgens
het leerproces), het innerlijk zelf kan van dat programma
afwijken. Een geordend systeem kan niet tegen zichzelf
ingaan. De mens daarentegen kan, omdat hij geen robot is,
beslissingen nemen die zelfs al het leven op aarde zou
kunnen vernietigen. Hij kan tegen het aardse systeem
ingaan. Hij ontwerp een systeem en maakt er gebruik van,
maar hijzelf is niet dat systeem. Hoewel hij zich meer en
meer in systemen inkapselt en daardoor minder vrij wordt in
zijn handelen; dit gegeven wordt uitgebreid behandeld in
het geschrift “De Grote Ommekeer”, door AnO.
Wat wij zien is, dat alles in de natuur de neiging heeft te
groeien en te specialiseren en hoe meer de natuur zich
heeft kunnen ontwikkelen, des te verder zij af staat van
haar oorspronkelijkheid. Wij hebben deze groei gezien bij
de ontwikkeling van o.a. de dinosaurussen of de saurussen
in het algemeen. Deze grote beesten konden zich niet meer
aanpassen toen het milieu veranderde. Kleinere dieren,
zoals
muizen,
insecten
enz.,
kunnen
gemakkelijker
overleven, want zij kunnen zich beschermen door een hol te
maken en iets te eten vinden ze wel ergens. Wij zien ook
zoiets in de zakenwereld waar de ene fusie na de ander
plaats vindt. Schaalvergrotingen maken bedrijven echter
steeds kwetsbaarder en kan een totale instorting van een
bedrijf tot gevolg hebben wanneer de toestand anders wordt
ingeschat dan gedacht.
STELLING
Enkelvoud is vrijheid, veelvoud is gebondenheid.
De
toename
van
kennis
betekent
verdeeldheid
meer
gebondenheid
en
dood.
Meer
regels,
meer
toezicht,
culminerend in een totalitair systeem waar men geen kant
meer op kan. En een groei in de bureaucratie die door
steeds minder mensen moet worden gefinancierd. Waardoor de
belastingen stijgen om deze bureaucratie in stand te
houden. Maar de wetmatigheid moet zijn loop hebben. De
beker moet tot op de bodem toe leeggedronken worden.
4
Willen wij terug gaan naar de oorspronkelijke eenheid, waar
de uiterlijkheden alleen maar de zovele projecties of
aanzichten van zijn, dan moeten wij niet van binnen naar
buiten werken, maar van buiten naar binnen.
We kunnen nog iets anders constateren en dat is, dat de
ontwikkeling van ieder lichaam voor het overgrote deel
wordt bepaald door zijn omgeving. Deze omgeving omvat het
gehele universum, die met haar kosmische krachten en
wetten, het aardse lichaam van informatie voorziet en dat
ook weer andersom. Want ieder lichaam beïnvloedt op zijn
beurt weer zijn omgeving en past zich aan zijn omgeving
aan.
Wat nu volgt zal velen als godlasterlijk in de oren
klinken, zeker voor diegenen die zeer dogmatisch en op het
uiterlijke zijn ingesteld. Deze mensen moeten bedenken dat
al het uiterlijke en zichtbare of tastbare uit het
onzichtbare voortkomt.
Hier iets om over na te denken. De schrijver sprak een
vrouw die een dochter heeft van 17 jaar, maar die nog zeer
kinderlijk was. Zij kon amper schrijven of lezen. Deze zei
eens tegen haar moeder: Mama, er bestaat geen God. Deze is
bedacht door de mensen zelf om enig houvast in dit leven te
hebben.
Als kinderen zo iets bijzonders zeggen, is het goed daar
aandacht aan te besteden, omdat kinderen nog dicht bij de
oorsprong staan. Het meisje kan het natuurlijk ook van
iemand gehoord hebben, maar dan nog is het waard hier even
bij stil te staan
Had dit meisje gelijk?
Bestaat er eigenlijk wel een God zoals die door de
mens wordt voorgesteld?
WAAR IS GOD?
Er wordt nogal eens gezegd door mensen die nooit diep over
dit onderwerp hebben nagedacht: God heeft alles geschapen,
maar wie en waar is God? Deze vraag komt uit het binnenste
wanneer het buiten gebeuren wordt waargenomen. Van die God
wordt ook gezegd: Hij is alomtegenwoordig, als dit zo is,
dan is Hij overal en dichter bij ons kan hij niet zijn want
Hij is dan ook in ons zelf. Paulus, een der eerste
christenen zei: Weet gij niet, dat gij God’s tempel zijt en
dat de Geest God’s in u woont.(1 Korintiers 3:16) Zal het
zo zijn, dat we het god zijn in onszelf steeds bewuster
moeten gaan worden?
5
Maar hoe komen we er eigenlijk bij dat er een God bestaat?
In de christelijke of joodse religie zullen zij zeggen, het
staat in het oude testament, maar wie heeft dat boek
geschreven? Mozes? Het antwoord zal moeten zijn, het was
mensenwerk. Dus die verhalen daarin kunnen om de een of
andere reden verzonnen zijn.
Neem als voorbeeld het verhaal van Job, waarin de zonen
God’s op een zekere dag zich voor de Here stelden,
waaronder Satan. En de Here zeide,: Vanwaar komt Gij? En
Satan antwoordde de Here: Van een zwerftocht over de
aarde...enz. enz. Dan zouden we de vraag kunnen stellen,
was daar een aardse verslaggever bij die het gesprek heeft
vastgelegd. Wij mogen wel aannemen dat er een diepere
betekenis achter dit verhaal schuilt, maar het blijft
mensenwerk. Het is mogelijk dat toen de mens nog niet zo
diep in de materialistische wereld gevallen was, hij
spirituele zaken kon waarnemen en dit in een begrijpelijke
taal heeft vastgelegd. Wij zijn nu op het diepste punt van
onze val in het stof gekomen en we moeten nu gaan beseffen
dat alles wat ons geleerd is van buiten ons kwam. Daarbij
onszelf afvragend wat is waarheid? Misschien moeten wij
voor een groot gedeelte ons geloof in het oude verliezen om
tot een nieuw geloof of weten te komen. En dat nieuwe moet
van binnen uit komen, in onszelf bevindt zich de ware
leraar.
Het wordt de hoogste tijd dat we spiritueel volwassen
worden. Hebben we tot nu toe als het ware als kinderen aan
de hand van onze ouders of leiders gelopen en alles in goed
vertrouwen aangenomen wat zij ons vertelden en voordeden,
zeker waar het geloofsonderwerpen betrof. Nu moeten wij
leren op eigen benen te staan en zelf gaan zoeken naar de
waarheid.
Er zijn mensen die zeggen God bestaat niet en zeker geloven
zij niet in een liefdevolle God. Daarbij wijzend naar alle
ellende die zij in de wereld zien. Ook zien zij, dat het
vele
bidden
tot
de
God
van
de
verschillende
geloofsgemeenschappen geen oplossing brengt voor al de
ellende in de wereld. Wat die zogenaamde ongelovigen het
meest bevreemd is, dat mensen die in vijandschap met elkaar
leven wel ieder tot éénzelfde God bidden voor de
overwinning. Ze vergeten een ding, dat in deze wereld nu
eenmaal de wet heerst van de sterkste of zoals Darwin zei:
The survival of the fittest.(De overleving van de
sterkste). Darwin ging daarbij wel voorbij aan de
intelligente creatieve drijvende kracht die achter al die
uiterlijke verschijnselen schuil gaat. Doordat we in een
driedimensionale wereld leven, een wereld bepaald door
hoogte, breedte en lengte, hebben velen de neiging hun God
6
voor te stellen als een soort super mens. Een vergrote
projectie van de mens zelf. Een schaduw God. Een
2-dimensionale. God zonder inhoud. Een afgod.(Zie De Grote
Ommekeer)
Duizenden jaren geleden werd er geschreven, maak geen
gesneden beelden. Daar vallen ook gedachtebeelden onder.
Alle scheppingen van de mens zijn ideeën en gedachtebeelden
die naar buiten in de 3-dimensionale wereld worden
geprojecteerd. Het alomtegenwoordig zijn betekent, niet aan
vaste vormen gebonden zijn.
Wanneer we het leven willen leren begrijpen, dan zullen we
toch zelf op zoek moeten gaan naar wat zich achter de
beelden of maskers schuil houdt. Men moet daarbij vrij en
onbelemmerd zijn in het denken.
Maar waarom dan die angst om zelf op zoek te gaan
naar de waarheid?
Velen zijn terughoudend als zijnde bang hun vingers te
branden en hun God te mishagen. Dit komt omdat zij
geindoctrineerd zijn met vaak verkeerde denkbeelden die
niet van henzelf zijn, maar afkomstig van wereldse leraren.
Zij voelen zich daarom onzeker, maar diegenen die
vrijmoedig op zoek gaan naar de diepere betekenis van het
leven, weten dat hun verkeerde conclusies door die
liefdevolle God worden vergeven.
Om tot volle bewustzijn te komen moeten we alles
onderzoeken, zelfs de diepte God’s, zoals Paulus zei en het
goede behouden. Laten we de oorspronkelijke intelligente
kracht God noemen, zonder daarbij aan een vorm te denken.
Daarbij kunnen we onszelf beschouwen als onwetende kinderen
die maar een klein stukje van het alfa=omega bewustzijn
hebben. Daarom weten we nooit precies wat het resultaat van
een genomen beslissing zal zijn. Daarom hoort men vaak, als
ik geweten had hoe dat in de toekomst zou verlopen dan had
ik het anders gedaan. Dus als we iets onderzoeken en we
trekken een verkeerde conclusie dan wordt dit ons vergeven.
Vandaar de uitspraak van Christus; Vader vergeef het hen
want zij weten niet wat zij doen.
Tevens moeten we onthouden dat waarheid niet te koop is.
Vraag een zgn goeroe geld voor een cursus, dan weet je dat
dit niet de ware leraar is. Dat wil niet zeggen, dat je
nooit naar een ander moet luisteren die al veel wijsheid
heeft opgedaan, want wanneer je een bepaalde geestelijke
rijpheid hebt bereikt zal je innerlijk op veel van de
juiste ideeën resoneren. Het is dan of er een sluier voor
je ogen wordt weggetrokken of dat er in jou een lichtje
7
gaat branden. In feite weten we alles al, maar dat is in
onze staat nog versluierd. Men zeg ook wel: wanneer je rijp
daarvoor bent komt de meester of anders gezeg dan komt het
antwoord.
Aan het eind van het ontwikkelingsproces zullen bij de
gehele mensheid de schellen van hun ogen vallen en alles
duidelijk worden. Er zal ervaren worden dat alles anders is
dan altijd gedacht.
Hiervoor hadden we het over een God zo als die door de mens
wordt voorgesteld, daarvan is bijna zeker dat zo’n God niet
bestaat, want het is onmogelijk om een alomtegenwoordige
God voor te stellen, zonder Hem te begrenzen. Wij gebruiken
hier nog het wordt God om enig houvast te hebben in deze
stoffelijke wereld, maar God is niet voor te stellen voor
de aardse mens. Dit idee komt overeen met de uitspraak van
Jezus in het Thomas evangelie, waar Jezus zei: ik zal
jullie iets geven wat niet in het mensenhart is op gekomen
etc. Het is totaal iets nieuws. Niet voor te stellen met
onze driedimensionale hersenen. Zie het evangelie naar
Thomas.(Log. 17-19).
Wanneer we de natuur goed gadeslaan komen we tot de
conclusie, dat achter de natuur een intelligente en
creatieve kracht moet schuilen, die door de mensen de naam
God heeft gekregen. Daar is niets op tegen, maar geeft er
geen vorm aan. In de joodse leer is de Allerhoogste
het Onkenbare. Mozes zag zijn aanwezigheid in een brandende
braambos. Een energetische kracht en hij mocht de
achterkant daarvan aanschouwen toen deze hem passeerde.
(Exodus 33-12:23) De schaduw kant? De natuur? Het
tegengestelde van God. Waar God een is, is de natuur
verdeeld.
In de Pentateuch, de 5 boeken van Mozes, staat geschreven:
God schiep de mens naar zijn beeld en gelijkenis en zo zal
de mens ook weer scheppen naar zijn beeld en gelijkenis.
Want al wat de mens schept is in principe gebaseerd op
kennis die in hemzelf aanwezig is. Veel daarvan is nog
versluierd en moet nog tot bewustzijn komen.
Van Mozes zelf staat geschreven in de handelingen (7:22);
dat hij werd onderwezen in alle wijsheid der Egyptenaren en
was machtig in zijn woorden en werken. De verwijzing naar
het hoofdstuk en vers 7:22 (Het getal Pi omgekeerd), geeft
iets te denken, daarbij bedenkend dat de boeken van Mozes
getallen boeken zijn. Want de letters stellen ook getallen
voor. Dat is de reden dat er geen jota(punt) veranderd
mocht worden. Geef de cirkel ook niet onze begrenzing aan?
8
Nu hebben de evangeliën niet zo direct met de 5 boeken van
Mozes te maken, maar we mogen aannemen dat samenstellers
van de bijbel esoterici waren en van de oude wijsheid weet
hadden.
Om aan te geven dat wat is geschreven in die 5 boeken niet
te letterlijk moet worden genomen, verwijzen we naar een
genealogisch diagram, waar de sterfdata van de eerste 10
stamvaders zijn gegeven De samenstelling van die sterfdata
zijn alle veelvouden van 30 of veelvouden van 30 plus
veelvouden van 103. Een bewijs dat het geen reële
leeftijden zijn. Zie daar voor PI-PHI, Het boek der
verhoudingen, de analogische denkwijze als sleutel voor
universele kennis.
Heeft Mozes ons meer willen mededelen dan wat letterlijk
opgevat kan worden?. Het is haast wel zeker dat buiten dat
genealogische diagram nog heel wat op dat gebied valt te
ontdekken.
Mozes heeft in een voor ons begrijpelijke taal het
scheppingsverhaal geschreven, maar willen wijzelf de
oorsprong van deze goddelijke intelligente creatieve kracht
vinden, dan moeten we inkeren naar binnen, dan zullen we
zien dat de veelheid en verdeeldheid die we zien,
verschijnselen zijn van het Ene. Die ene lichtbron. Dus als
we de goddelijke intelligente creatieve kracht willen
vinden, dan moeten we die in ons zelf zoeken. Als we ervan
uit gaan dat God Alomtegenwoordig is, de Allerhoogste, de
Allesomvattende, de Allesdoordringende, dan is het logisch
dat wij daar deel van uit maken.
De goddelijke kracht openbaart zich door de mensen heen en
natuurlijk ook door de natuur, het leefgebied van de mens.
Om ergens te beginnen, het begon met eencellige wezens die
het goddelijke bewustzijn in zich hadden. Na het vormen van
cellenclusters kwam er een gebeurtenis waardoor al deze
aparte bewustzijntjes tot één groot bewustzijn werden
omgevormd. De mens als zelfbewust wezen was geboren. De
volgende stap zal zijn dat alle individuele menselijke
bewustzijnen zullen worden verenigd tot een groot kosmisch
bewustzijn. Dat punt geeft de geboorte van het goddelijk
kind aan. De geestelijke groei gebeurt altijd van binnen
uit, dus de goddelijke kracht bevindt zich van binnen en
komt niet van buiten.
Hoe moeten we onszelf zien? Het antwoord daarop is, als
kind of zoon of dochter van het Allesomvattende geplaatst
in een tegenstrijdige wereld om tot volle bewustzijn te
komen, want om kennis te verwerven zijn tegenstellingen
nodig. De aarde is een spanningsveld of slagveld; voor
velen een hel.
9
Het slagveld in de mens
Op een ander niveau is ons lichaam ook te zien als een
slagveld, waar de strijd van de mens tegen zijn lagere
instincten wordt gestreden.
Dit wordt ook beschreven in het Indische gedicht “DE
BHAGAVAD GITA” waarin Arjoena met zijn wagenmenner Krishna
ten strijden trekken tegen zijn verwanten; zijn lagere
instincten.
De laatste grote strijd zal in armageddon zijn. Het
wereldtoneel? Verkeert moeder aarde dan in barendsnood?
Om het 3-dimensionale te doorbreken is een enorme spanning
nodig. Die zichtbaar wordt door het uitbreken van ziektes,
natuurrampen, oorlogen etc. Die een totale ontwrichting van
de samenleving bewerkstelligt. Al deze zaken veroorzaken
een
angstaanjagende
bewustzijnsconcentratie.
En
dan
plotseling, als in een bliksemflits, valt deze concentratie
weg en breken we door de 3-dimensionale schil heen en zijn
wij een geworden met één spiritueel lichaam. Wij worden dan
als het goddelijk kind geboren. Een toestand waarvan wij
zelfs niet van hadden kunnen dromen, omdat het iets totaal
anders is dan we maar hadden kunnen bedenken.
Het leven is gelijk een distillatieproces, waarbij de aarde
werkt als een catalysator die verschillende componenten in
contact
brengt
met
elkaar,
die
daardoor
kunnen
samensmelten. Dat komt heel duidelijk naar voren, waar
geloofsverschillen, racisme of discriminatie, in het
algemeen, in de menselijke verhoudingen een rol spelen. Het
is in feite een strijd
tussen de mens(999) en het
4
beest(666) in hem.
Offert God zich op voor een nieuw begin?
Wat wij in deze wereld zien zijn de uitdrukkingen van het
ware leven of wat velen God noemen. Het leven is een
stuwende kracht gestuurd met intelligentie door het
onbewegelijke,
het
altijd
zijnde,
tijdloze
en
onveranderlijke. Het onkenbare. Alle ideeën die de mensen
van God hebben, dat kan concreet of abstract zijn, gaan
uiteindelijk over in chaos of ontbinding. Zoals wij zien
dat hier op aarde ook al het materiële in staat van
ontbinding over gaat. Dat kunnen zijn: beschavingen of
culturen, bouwwerken, levende wezens, zoals mensen en
planten, ideeën enz. Zo zal tot slot ook het hele universum
4
Dit getal staat voor het lagere denken of het beest. In het oude
Grieks waarin de letters ook een getal aangaven Is het totaal van de
letterwaarde van hê phrên of het beest 666. Zie de apocalypse
ontzegeld door James M. Pryse.
10
ontbonden worden. Wij zouden kunnen zeggen de God/mens,
door de mensen voorgesteld, offert zichzelf op voor het
nieuwe leven of uitingen daarvan of gaat over in chaos ten
behoeve van een nieuw leven op een ander hoger geestelijk
of zelfbewuster niveau. Vroeger of sinds de oudheid had men
daar al een weet van, Vandaar de feniks die uit zijn as
herrees of Christus de Godmens die aan het kruis(kruis
staat voor materie) zichzelf opoffert voor de mensen, het
nieuwe leven. Het aardse bewustzijn opgeofferd om op een
hoger niveau te ontwaken. Een zaadje of kiem voor het
nieuwe leven dat, als zoon of kind, uit zal moeten groeien
tot een nieuwe Godheid of een absoluut bewustzijn. Deze
verschijnselen herhalen zich op verschillende niveau’s
volgen de regel van Hermes. Bij de planten zien we dat uit
bloemen zaden ontstaan als uiting van het nieuwe leven. De
bloem zelf verwelkt en sterft af en de bomen doen dat
evenzo. Dit verschijnsel zien wij ook bij de opkomst en het
verval van beschavingen.
De aardse mens wordt geboren uit een aardse moeder. Die
moeder kan meerdere kinderen krijgen.
De gehele mensheid kan zich in het vruchtwater van de
hemelse moeder(Maria) bevinden en zo kunnen er misschien
meerdere hemelse geboortes hebben plaats gehad. Er zijn
kleine cycli die weer onderdeel uitmaken van een grotere
cyclus.
Maskers en sluiers
Differentiaties en specialisaties in levensvormen zijn te
zien als maskers of sluiers gelegd over de werkelijkheid,
wat maakt dat het leven steeds moeilijker te doorgronden
is. Bij de mens zien wij, dat gedurende de weg naar
volwassenheid zijn oorspronkelijkheid meer en meer wordt
afgeschermd of versluierd. Het is als bij een ui die
tijdens zijn groei steeds meer schillen krijgt. Tijdens het
ouder worden kan een mens die schillen of sluiers weer één
voor één kwijt raken. Er wordt dan gezegd: ”Hij of zij
wordt kinds”. Zo een iemand verliest zijn persoonlijkheid
of zijn maskers. (Persoon is afgeleid van het Etruskische
woord persoena of persôna, wat toneelmasker, rol, of
karakter betekende. Toneelmaskers werden ook gebruikt bij
de griekse mysteriespelen waarachters de spelers schuil
gingen). Dat zal een der redenen kunnen zijn waarom bij het
verlies van deze schillen of maskers, het laatst geleerde
het eerst vergeten wordt.
Zelfs bloedverwanten worden dan uiteindelijk niet meer
herkend.
11
Wat wij aan bomen en mensen zien zijn uiterlijkheden, als
het ware maskers waarachter het leven zich verschuilt. De
aardse mens moet bereid zijn, om aan het eind van zijn
aardse bestaan, zijn persoonlijkheid of het lichamelijke op
te offeren, om tot een bevrijding vanuit zijn 3dimensionale gevangenis, het stoffelijke, te komen. De
angst voor de dood is in feite bang zijn om zijn
persoonlijkheid of masker te verliezen. De entiteit, de
speler achter het masker blijft bestaan
Wat moeten wij onder het masker, wat onze persoonlijkheid
is, verstaan? Men zeg weleens dat is de aard of karakter
van het beestje. We kunnen ook zeggen dat is zijn of haar
aardse uitstraling. Wanneer we geboren worden staan we
bloot aan de straling die vanaf het heelal op ons afkomt.
De aard van die straling wordt bepaald door de straling
vanaf dierenriemtekens. Deze straling wordt versterkt door
de planeten, maan of zon die dan in dat teken, vanaf de
aarde bekeken, staan geprojecteerd en die door hun
aantrekkingskracht de stralen doen afbuigen en werken als
lenzen. Albert Einstein kwam met dat idee, wat later door
de wetenschap is bewezen waar te zijn.
Om een voorbeeld te nemen, staat de zon in het teken leeuw,
dat is ongeveer van 21 juli tot 22 augustus, dan wordt de
stralingsaard
van
dat
dierenriemteken5,
als
een
stralenbundel door de zon op de aarde gericht. De geborenen
in die tijd ondervinden daar de invloed van. Hun aard of
masker wordt daardoor gekleurd. Zo ook werken de planeten,
die door hun massa de straling afbuigen en nagelang hun
plaats op de dierenriem, waarop ze zijn geprojecteerd, de
aard van dit teken doorgeven. Het kan zelfs zo zijn, dat
wanneer er veel planeten in eenzelfde dierenriemteken
staan, dit een grotere invloed op de aard of karakter van
een mens kan hebben dan de zon die in een ander teken met
zijn grotere massa zou staan. Verder wordt ons karakter of
persoonlijkheid mede beinvloed door het milieu waarin we
geboren worden. Al deze zaken waren in de oudheid al
bekend. Misschien al bij culturen verder terug dan de
babylonische of sumerische bevolkingen. Want waar praten we
eigenlijk over. Beschavingen van misschien 10 duizend jaar
geleden en wat is dat vergeleken met de miljoenen of
miljarden jaren dat de aarde bestaat. En wat schreven de
ouden daarover?
Wat geweest is, dat zal zijn, en wat gedaan is, dat zal
gedaan worden; er is niets nieuws onder de zon. Is er iets
waarvan men zegt: Ziehier, dat is nieuw, het was er al in
verre tijden, die vóór ons waren. Er is geen heugenis van
De sterrenconstellatie van zo’n teken heeft geen fysieke gelijkenis
met enig dier of mens, alleen met de aard daarvan.
5
12
vorige tijden, en ook van de latere, die er zullen zijn,
zal er geen heugenis wezen bij hen die nog later zullen
leven. (Prediker 1:9-11)
(Het voorgaande is waarschijnlijk geschreven 200-300 jaar
voor Christus).
Uit zeer oude geschriften blijkt, dat er in de verre
oudheid al zeer ontwikkelde volkeren moeten hebben bestaan.
Uit die oude geschriften weten wij dat zij veel kennis
hadden van het heelal en de hemellichamen daarin en de
bewegingen daarvan konden berekenen. En dat niet alleen,
zij kenden ook de invloed daarvan op het aardse gebeuren.
Dat er over die volkeren zo weinig bekend is komt, omdat de
zogenaamde
beschavingen
aan
het
einde
van
hun
ontwikkelingen zeer kwetsbaar worden door kristallisatie.
Dat zien we ook gebeuren met onze eigen cultuur. De
bureaucratie groeit uit zijn voegen. Steeds meer regels
worden er gemaakt en vastgelegd met behulp van chips. Chips
worden gemaakt uit een monokristal, (dat laatste geeft al
te denken). Verder wordt alles steeds meer centraal
geregeld of geautomatiseerd, omdat dit economischer zou
zijn. Zouden deze systemen beschadigd worden door wat voor
reden ook, dan kan er bij voorbeeld geen brood meer met de
hand
gebakken
worden,
want
een
geautomatiseerde
broodfabriek biedt geen mogelijkheid om over te schakelen
op handbediening. Veel fabrieken werken al met robots die
mensen vervangen. Denk als voorbeeld maar aan de autoindustrie.
Stel dat onze beschaving na een ramp veroorzaakt, door de
mens zelf of de natuur, ten onder zou gaan en alleen de
pygmeeën, die dichter bij de natuur staan het zouden
overleven, dan zullen nieuwe beschavingen die ver daarna
komen zeggen, daarbij verwijzend naar de pygmeeën die dan
nog op een natuurlijke wijze leven, vroeger was alles zo
primitief. Maar de natuur heeft het overleefd en daarmee de
pygmeeën. De voormalige beschavingen liggen dan door de
geografische werking van de aarde onder land of zeebodem
begraven
Diegenen die wel eens een TV uitzending over het leven van
de pygmeeën hebben gezien zullen tot de conclusie gekomen
zijn, dat het primitief zijn maar betrekkelijk is. Dit
natuurvolk kan in een paar uur hutten bouwen van takken en
bladeren die tegen regen bestand zijn, dus regendicht. Het
weet welk voedsel of kruid nodig is, bij onwel voelen en
waar die te vinden zijn. Hoe groter en gespecialiseerder de
gemeenschap, des te moeilijker wordt het om bij een
wereldramp te overleven.
13
Big-bang
Het begin van het voor ons zichtbare
zijn met de zogenaamde Big Bang6,
doordat men zag dat alle hemellichamen
het heelal verwijderden. Dat is echter
begin van de schepping van materie.
heelal zal begonnen
dit is vastgesteld
zich van één punt in
niet het allereerste
De hypothese7 van de schrijver AnO houdt in, dat het zwarte
gat of het Big-Bang punt een omkeerpunt is, dus niet het
begin uitmaakt van al het bestaande, maar een punt is dat
halverwege op een cyclus ligt
Zie voor meer details daarover een essay van zijn hand met
als titel, ”De Grote Ommekeer” Zijnde een filosofische
beschouwing van de toekomst. De Nederlandse en een Engelse
versie daarvan zijn ook nog te vinden via Google op
internet onder de titel: “The Great Reversal Book” by ANO.
Tunnelvisie/zwarte gaten
De eerste levende cel is hoogstwaarschijnlijk als een poort
of een zwart gat te beschouwen, maar dan op een biologisch
niveau8, waardoor een intelligente levensstroom vanuit een
hoger bestaansplan kon doorstromen naar een lager gebied om
zich daar te manifesteren.
Is de eerste cel of poort te vergelijken met het
tunnelbeeld
die
gezien
wordt
bij
de
bijna
dood
ervaring(BDE) en zijn de wormgaten die het zwarte gat
vormen volgens de astronoom wiskundige Stephen Hawkins, een
doorgang of omkeerpunt naar andere werelden of dimensies,
een soort zandloper? Zo zijn ook onze zwarte oogpupillen
als omkeerpunten te zien. Het zwarte gat is ook het BigBang punt. (Zie daarvoor “De Grote Ommekeer”).
Misschien draait zo’n zandloper steeds weer om waardoor het
een eeuwig proces wordt; een ingesnoerde 0 waardoor twee
nullen aan elkaar ontstaan, een cijfer ACHT. De liggende
acht ∞ is een symbool dat in de wiskunde gebruikt wordt
voor oneindig.
Het eeuwige leven en evolutie
In het algemeen wordt door de wetenschap aangenomen dat het
eerste aardse leven zich ontwikkelde in water; het
vruchtwater van moeder aarde. De soepelheid van water is
6
7
8
De val van de hemelse mens in de materie?
Recente astronomische ontdekkingen hebben laten zien dat deze
Big Bang hypothese meer is dan alleen maar een hypothese.
Denk hierbij weer eens aan de regel van Hermes.
14
een ideaal milieu voor het ontwikkelen van allerlei
levensvormen, zoals planten, dieren enz. Waren we in de
beginne in het water nog een geheel, als eenvoudige levende
cellen,
door
de
splitsing
van
de
levensvormen
en
specialisaties werd er afgescheidenheid of dood gecreëerd.
Het bewust één worden is voor de mens van grote betekenis
en wanneer we over het onsterfelijke nadenken en daarbij
eencellige wezens in beschouwing nemen, dus onderaan of het
begin van de evolutie, dan lijkt het of deze cellen het
eeuwige leven hebben. Want als ’n eencellig wezen zich
deelt, zoals een pantoffeldiertje of een amoebe, ontstaan
na deling meerdere van deze zelfde cellen.
Wij kunnen dan niet zeggen welke de oorspronkelijke cel is,
dat kunnen in principe alle cellen zijn. Doden wij er één
van, dan hebben wij de groep cellen kleiner gemaakt, maar
de groep als zodanig blijft voortbestaan. De gehele groep
kunnen we dan weer beschouwen als de oorspronkelijke. We
kunnen ons zelf de vraag stellen, als we een vlieg doden,
hebben we dan de oorspronkelijke vlieg gedood of alleen
maar een voortbrengsel van de moedervlieg? De moedervlieg
kan de vliegengroep zijn of iets wat op een hoger plan
achter de vlieg schuil gaat. Rudolf Steiner sprak van
groepsgeesten, die zich hier op aarde uitdrukken als
vliegen en als men ziet hoe een vlieg in elkaar zit, dan
moet deze groepsgeest toch wel zeer intelligent zijn.
We zouden het zo kunnen stellen dat het patroon van, laten
we zeggen een mier, op een hoger bewustzijnsniveau
beschouwd kan worden als de moedermier. De mieren op het
aardse
vlak
zijn
dan
daar
slechts
de
kopieën,
spiegelbeelden of doorsneden van of zo men wilt, ledematen.
In geval wij een mier doden of enig ander insect, dan doden
wij niet de oorspronkelijke moedermier, maar een lagere
kopie
daarvan.
De
moedermier
bezit
de
benodigde
intelligentie en het creatief vermogen.
Bestudeer maar eens het maken van een web door een spin en
wel van het begin tot het eind, dan weet je dat dit niet
met het zogenaamde toeval te maken heeft. Waar haalt die
spin de kennis daarvoor vandaan? En bedenk hierbij wel dat
niet alles met de evolutie theorie van Darwin is te
verklaren. De overleving van de sterkste kan daarmee wel in
overeenstemming zijn. Maar de zogenaamde mutatie, een
volledige verandering van de levende vorm als aanpassing
aan de omgeving en omstandigheden vraagt intelligentie.
Nog eens, bij de eencellige wezens, bestaat de dood
eigenlijk niet. De cel kan zich meerdere keren splitsen. We
kunnen een cel of meerder cellen doden, maar die
overblijven zijn toch weer als de oorspronkelijke te
beschouwen. Wij zouden kunnen zeggen, deze oorspronkelijke
en niet gespecialiseerde cellen bevinden zich nog dicht bij
15
de bron van het ontstaan van het aardse leven. De
stamcellen
in
een
menselijk
lichaam
hebben
zich
gespecialiseerd
in
hartspiercellen,
levercellen,
hersencellen, enz., enz. In overeenstemming met onze wereld
waarin specialisaties van beroepen in alle richtingen
uitwaaieren en waar de ene specialist vaak niet meer weet
wat de andere specialist doet; zij zijn dood voor elkaar.
Het totale overzicht verdwijnt. Wij zijn op weg naar de
uiterste
duisternis
waar
alleen
nog
meer
dood
en
eenzaamheid heerst. Voor een goed begrip moet gezegd worden
dat we nu in deze wereld, die we zo gemaakt hebben, niet
zonder specialisatie kunnen. De geschiedenis moet nu
eenmaal zijn loop hebben, wij kunnen deze niet veranderen,
wel onze benadering en kijk daarop. Maar het is ook wel zo,
dat we door deze specialisaties leren hoe alles in elkaar
zit en bewuster gaan leven. Ook moeten we beseffen, dat
kennis verdeeldheid met zich meebrengt. Verdeeldheid schept
verschil en spanning. Op een gegeven moment is de spanning
tussen de ultieme verdeeldheid en de oorspronkelijke
eenheid zo groot, dat er een vonk overspringt waarna de
spanning weer 0 is er iets nieuws kan zijn ontstaan.
Het is moeilijk te zeggen hoe en wanneer de eerste vormen
van de levende natuur tot uiting kwamen, het is heel goed
mogelijk dat er een enting in de zee plaats vond, doordat
deeltjes met informatie voor de opbouw van de verschillende
levensvormen ergens anders in het heelal opgedaan op de
aarde neervielen en in het water een goede voedingsbodem
vonden. Daarbij bedenkend dat eerste bouwstenen voor het
aardse leven niet persé op aarde hoeven te zijn ontstaan.
Ontstond de eerste cel niet tijdens een ontlading (bliksem)
veroorzaakt door een toenemende spanning tussen twee
elementen, waardoor een deur geopende werd voor een
intelligente en creatieve levensstroom vanuit een hoger
bewustzijnsgebied?
Zonder water, zuurstof en zonnewarmte en gestuwd door een
intelligente kracht had het leven op aarde niet op de
huidige wijze kunnen ontstaan. Wij nemen op grond wat wij
hebben waargenomen aan, dat de zichtbare uitingen van het
leven op aarde zich microscopisch klein in het water
begonnen te ontwikkelen tot eencellige wezens en later weer
tot clusters van eencellige, daarna tot ongewervelde
dieren; kwallen en inktvissen en verder tot gewervelde
dieren zoals allerlei vissoorten, weer later tot amfibieën
reptielen, zoogdieren en vogels9 en tot slot aan het eind
van die eindeloos variërende verscheidenheid aan dier en
plantensoorten, die miljarden jaren in beslag nam, ontstond
9
Waar behoefte aan is, wordt in voorzien. Er was voor sommige dieren
behoefte aan vleugels en zo ontwikkelde zich vleugels enz.
16
de mens. Een van zichzelf bewust wezen, die zichzelf als
het ware kan gadeslaan en die nu het gehele evolutieproces
van vallen en opstaan van ontelbare levensvormen kan
waarnemen en kennen. Soorten verdwenen, terwijl andere zich
aanpasten aan de veranderende levensomstandigheden waarbij
een ding duidelijk is, er loopt een rode draad vanaf het
primitiefste begin tot aan de mens. Deze rode draad is als
een waterstroom die zijn omgeving kan veranderen zoals een
rivier met zijn aftakkingen zijn bedding kan veranderen.
Sommige takken10 hebben geen levenskracht meer en slibben
dicht. Aan het einde van die miljarden jaren heeft deze
intelligente en creatieve spirituele stroom een aards mens
geschapen, die het hele verloop kan overzien en die nog
steeds verder in bewustzijn kan groeien en misschien wel zo
ver, totdat dit bewustzijn het hele universum omvat; een
kosmisch bewustzijn.
In feite is het scheppingsproces nog steeds gaande naar de
uiteindelijke
volmaaktheid,
Deze
volmaaktheid
zal
waarschijnlijk niet de Allerhoogste of het Onkenbare zijn,
want dat is iets wat is zonder begin en einde; dus niet
gemaakt.
De goddelijke creatieve kracht werkt door ons en de
omringende natuur heen, ondervindt weerstand en wordt dan
zichtbaar voor ons in de 3-dimensionale wereld. Het
volmaakte zal
altijd volmaakt
scheppen. Wanneer we
rondkijken in deze wereld, dan zien we nog veel onvolmaakte
scheppingen, maar dat komt omdat wij de tijd in stukjes
hakken en maar een gedeelte van de schepping zien. Wij
moeten het godzijn in onszelf steeds bewuster gaan worden
en groeien naar een steeds hogere dimensie.
En zoals het evolutieproces in het groot plaats vond in het
zeewater, het vruchtwater in de baarmoeder van moeder
aarde, waarmee miljarden jaren waren gemoeid, zo vindt dit
hele proces zijn herhaling in het kleine. In het
vruchtwater van de menselijke baarmoeder, bij een vogel in
het vruchtwater van het ei.
Bij een menselijke foetus is te zien hoe deze bij zijn
ontwikkeling tot mens, alle stadia van eencellige wezens,
visachtige
enz.
tot
aan
de
mens
doorloopt.
Het
ontwikkelingsproces in de menselijke baarmoeder is dus een
versnelde herhaling van het grotere, omdat wat in het groot
gebeurt relatief langzaam gaat, terwijl datzelfde in het
klein vliegensvlug gaat. Zoals de pirouette danser sneller
begint te draaien wanneer hij al zijn uitgestrekte
ledematen dichter naar zijn lichaam toe brengt. Hoe meer
het leven of bewustzijn zich concentreert des te sneller de
ontwikkeling van het leven en de tijd gaat. Zo kan je het
Men ziet soms ook dat de ontwikkeling van de verschillende soorten
worden uitgebeeld in de vorm de vertakkingen van een boom.
10
17
heelal zien als een vergroot lichaam van de mensheid. Al de
kosmische kennis daarvan is in de mensheid aanwezig.
De hemelse of kosmische moeder maria
De antieke volkeren vereerden vruchtbaarheidsgodinnen en er
worden nog steeds afbeeldingen van deze oermoeder gevonden.
Hoe kwamen zij ertoe dat zo godin kon bestaan. Het antwoord
daarop kan zijn, dat zij nog alles in de natuur zagen als
een groot geheel en waarin herhalingen plaats vinden op
verschillende bestaansniveau’s. Zo wordt in de Rooms
Katholieke kerk11 Maria gezien als de hemelse moeder. Wij
zouden kunnen zeggen, we bevinden ons op het ogenblik in
het goddelijke vruchtwater van deze hemelse moeder en
moeten nog als volledig mens geboren worden. Hebben we
eerst een aardse geboorte meegemaakt, nu moeten we nog een
hemelse geboorte meemaken om het kosmische bewustzijn te
verkrijgen. De spanning in deze hemelse baarmoeder zal door
de vermeerdering van de menselijke cellen,(bevolking op
aarde), op een gegeven ogenblik zo groot worden, dat de
aarde in barendsnood komt te verkeren en de volgroeide
foetus door het nauwe geboortekanaal naar buiten wordt
geperst. Een verlossing. Komend vanuit een
donkere
benauwdheid in het verlichtende licht. Het doorbreken van
de 3 dimensies. Zal dit in het Aquariustijd plaats vinden,
het astrologische teken mens? En zouden er minimaal 7
miljard mensen voor dit proces nodig zijn? Mogelijk vond de
eerste ontwikkeling van het aardse leven reeds plaats
tijdens het omkeerproces in het zwarte gat, waarin een
enorme spanning ontstond veroorzaakt door de weerstand van
tegengestelde krachten, waardoor de daaraan gebonden
spirituele krachten zich bewust konden gaan manifesteren op
het aardse vlak. En dat volgens de wet van de driehoek die
wij terug vinden in (vader moeder kind), (Osiris Isis
Horus), (Jozef Maria Jezus), Enz. Een synthese van twee
tegengestelde krachten? Wat wij hiervan waarnemen zijn
verschijnselen.
De val van de mensheid in het stof
De Egyptische mythologie verhaalt, dat Isis de stukken
waarin haar echtgenoot Osiris door Seth was verdeeld met
haar zoon Horus bij elkaar ging zoeken, waarna Osiris
herrees in geestelijke pracht.
De Rooms Katholieke kerk is moederlijk ingesteld en werk meer met
het gevoel dan met het verstand. Dit in tegenstelling met de
protestante kerk, die in principe mannelijk is en appelleert aan het
verstand. Vandaar ook de vele afsplitsingen daardoor. Want kennis
creeert verdeeldheid, dit in tegenstelling met esoterische kennis.
11
18
Het doet ons denken aan het verhaal van Adam die door zijn
val in het stof verdeeldheid zaaide en daarmee de dood in
de wereld bracht. Jezus Christus wees er echter op, dat om
de dood te overwinnen wij weer leden van een lichaam moeten
worden. Er staat geschreven, in Adam zijn wij gestorven,
maar in Christus worden we opgewekt. (I Korinthiër 15-22)
Na eerst te zijn gedreven naar het materiële zwarte gat
waarmee waarschijnlijk het aardse bestaan begon, worden wij
nu naar het spirituele zwarte gat gedreven wat een enorme
spanning ten gevolge heeft, dan volgt de geestelijke
omkering en de ontspanning, een bevrijding van het aardse,
een blikverruiming. Staarden we ons eerst dood op het
zwarte gat, een tunnelvisie, daarna volgt de ongebonden
geestelijke ruimte; een spirituele geboorte. Narcis uit de
griekse mythologie keek in het water en zag zijn eigen
spiegelbeeld en werd zichzelf bewust. Zijn fout was dat hij
verliefd werd op zijn eigen spiegelbeeld; zich daarmee
vereenzelfde. Zoals de mens in veel gevallen op zijn eigen
scheppingen.
Door de verdeeldheid hier op aarde krijgen we een verkeerde
kijk op het leven of de werkelijkheid. Iets verder zullen
daarvoor enkele voorbeelden gegeven worden
In het algemeen
opzichte van de
samen gaat met
grotere gepaard
genomen geldt, dat alle kleine lichamen ten
grotere sneller bewegen en waar het kleine
veelheid en tijdverkorting, zo gaat het
aan weinig en tijdverruiming.
De creatieve vermogens van de mens
Natuurlijke wetmatigheden liggen reeds vast in het kleine
en hebben hun gelijkenis op andere bestaansniveaus.
Laten we nog eens denken aan de volgende zin in de bijbel:
"En God schiep de mens naar zijn beeld en gelijkenis".
Uit deze zin volgt dat de mens is toegerust met goddelijke
eigenschappen, waaronder creatief vermogen. Wij zien dan,
dat óók de mens schept naar zijn beeld en gelijkenis. Dit
voldoet eveneens aan de regel van Hermes.
De mens is altijd bezig te scheppen, de een in meerdere
mate dan de ander. Ook fantaseren valt daaronder. Door zijn
scheppingen kan de mens zich zelf beter leren kennen, omdat
al de informatie nodig voor zijn scheppingen in hemzelf
besloten ligt. Hij kan dus nooit meer of beter scheppen dan
hij zelf is. Maar wel alles wat hij maar kan bedenken en
zelfs meer dan hij nu kan beseffen. (Zie Gen.11:6)
Van de goddelijke en creatieve vermogens in de mens, kunnen
we zeggen dat de scheppingen van de mens in deze uiterlijke
wereld te beschouwen zijn als een afspiegeling van zijn
19
innerlijk. Door dat spiegelbeeld neemt hij afstand van
zichzelf en kan zich daardoor beter leren kennen. In feite
komt al het uiterlijke vertoon van binnen uit en dus kunnen
wij wat buiten ons gebeurt gebruiken om onszelf te leren
kennen.
Een mooi voorbeeld van een menselijke afspiegelingen is een
chemische fabriek, waarin processen plaats vinden die
enigszins vergelijkbaar zijn met die in het menselijk
lichaam. Wij zullen enkele voorbeelden daarvan op een
rijtje zetten. Een chemische fabriek bestaat uit potjes en
pannetjes, maar dan in een groter formaat, die onderling
door leidingen met pompen met elkaar verbonden zijn. Het
hele
proces
in
deze
fabriek
wordt
geregeld
door
automatische regelaars, analyse apparatuur enz., die zorgen
dat de temperatuur, druk, doorstroming en de juiste
samenstelling van het product gehandhaafd blijft. Deze
regelaars of controllers worden door een operator zodanig
ingesteld, geprogrammeerd, dat er een goed eindproduct
wordt verkregen. Heeft hij dit werk gedaan, dan kan hij
zijn rust ervan nemen. De automaten doen hun werk. Totdat
er een onverwachtse verandering optreedt. Dit kan zijn
doordat de temperatuur te veel van de ingestelde waarde
afwijkt; veroorzaakt door invloeden van buiten het systeem.
Bv. de omgevingstemperatuur verandert. In zo'n geval gaat
er een alarm in de controlekamer en de operateur weet dat
hij in moet grijpen om het proces bij te sturen.
Zo
verricht ook de mens voor het overgrote deel zijn
handelingen automatisch, totdat er plotseling iets gebeurd
en hij bewust moet ingrijpen.
Om aan te tonen dat we niet onlosmakelijk aan ons lichaam
gebonden zijn, hier een voorbeeld. Je stoot je been, er
wordt een signaal naar de controlekamer (hier het hoofd)
doorgegeven, je ervaart dit als pijn. Het been wordt
teruggetrokken en je wrijft als in een reflex met je hand
over de pijnlijke plek; dit gaat automatisch. Maar de mens
kan ook deze reflex beweging beheersen. In geval hij niet
wil laten blijken dat hij zich bezeerd heeft. Hij grijpt
dan in, als een wezen dat afstand kan nemen van het
lichamelijke mechanisme. Hieruit blijkt dat het innerlijke
wezen van de mens niet het lichaam is, maar iets dat in
zekere mate los daarvan staat, maar in het lichaamssysteem
kan ingrijpen of daarvan gebruik kan maken.
Wij zijn geen robotten die geprogrammeerd zijn om bij
voorbeeld van het kastje naar de muur te lopen of die
moeten voldoen aan welk ander programma dan ook. De mens
kan ten alle tijden van zijn eigen regels afwijken.
De operator kan de controlekamer verlaten, terwijl de
fabriek blijft functioneren. Hij moet er dan wel voor
zorgen dat onbevoegden niet binnen kunnen komen en de deur
20
achter zich op slot doen of voorzorgen daarvoor treffen.
Denk hierbij als vergelijking aan het gevaar voor
schizofrenie en bezetenheid.
Chemische fabrieken zijn vergelijkende afbeeldingen van ons
eigen lichaam, want alle kennis voor de bouw van zo’n
fabriek is in het menselijk lichaam reeds aanwezig, anders
zouden we deze niet hebben kunnen ontwerpen en bouwen.
Zie hierna een schema van een door ons ontworpen chemische
fabriek als een afspiegeling van het menselijk lichaam.
21
L I C H A A M
1.Voeding:
Hoofdzakelijkplantaardige
en dierlijke stoffen stoffen.
------------------------2.Verbranding van de
voedingsstoffen, waardoor
energie vrij komt die
gedeeltelijk gebruikt wordt
voor ons lichaam en
gedeeltelijk om zich in
allerlei vormen uit te drukken
-------------------------3.Het menselijk leerproces.
--------------------------4.Zenuwbanen in het lichaam
die gebruikt worden voor het
ontvangen van zintuiglijke
signalen en het het uitzenden
van actiesignalen.
--------------------------5.De automatische regelingen
in het lichaam van:
temperatuur, bloeddruk enz.
--------------------------6.Hersenen.
-------------------------7.Het menselijk lichaam.
--------------------------8.De levende ziel in de mens,
die zijn lichaam achter kan
laten
F A B R I E K
1.Voeding in de vorm van:
kolen, olie, gas,
elektriciteit, enz.
-------------------------2.Door verbranding komt er
warmte vrij, die gedeeltelijk
gebruikt wordt om de fabriek
draaiende te houden en
gedeeltelijk om producten te
vervaardigen.
--------------------------3.Het programmeren van de
automatische controllers in
een fabriek.
--------------------------4.Elektriciteitskabels in een
fabriek die gebruikt worden om
signalen te ontvangen en het
uitzenden van signalen om
pompen en allerlei andere
apparaten te activeren.
--------------------------5.Temperaturen, drukken,
procesflow en andere
regelingen zijn geautomatiseerd.
--------------------------6.De computer controller in
de controlekamer.
--------------------------7.De robot of fabriek als
spiegelbeeld van de mens.
-------------------------8.De operateur in de
controlekamer.
Deze kan de fabriek verlaten.
22
Ritme in de natuur
Wat wij in het leven opmerken is ritme. Het begint al in de
baarmoeder. Het hartje van de baby begint op een gegeven
ogenblik te kloppen. Wanneer het geboren wordt begint het
met adem te halen. Onze eerste bewuste actie hier op aarde
is een inademing en onze laatste daad aan het eind van ons
leven hier is een uitademing. Bewustzijnsconcentratie
tegenover bewustzijnsverruiming. Bij zijn geboorte start
hij het eerste bewuste leerproces, dat is leren ritmisch
adem
te
halen.
Daarom
voorzichtig
zijn
met
yoga
ademhalingsoefeningen. Wanneer er onvakkundig een nieuw
ademhalingsritme wordt ingeprogrammeerd, kunnen het oude en
het nieuwe programma met elkaar in conflict komen, waardoor
ademhalingsmoeilijkheden ontstaan. Een remedie daarvoor is,
loop zo hard je kunt, totdat je buiten adem raakt. Het oude
programma zal dan wel weer de overhand krijgen.
Een activiteit die met het programmeren van het lichaam te
maken heeft. Wie een pasgeboren baby gadeslaat ziet dat
deze in de beginne zeer onregelmatig adem haalt, maar na
een paar weken heeft het de kunst van het ademhalen geleerd
en dan is er weer tijd voor iets anders en kan men de
eerste glimlachjes zien verschijnen.
De inhalering is een inspanning, de uitademing een
ontspanning. Het is als een veer die eerst opgewonden wordt
en daarna wordt ontspannen. Een zelfde verschijnsel zien we
in het universum, een samentrekking of een samendrukking
naar een punt toe(Het zwarte gat), gevolgd door de BigBang;
een ontspanning. De materie die daarbij ontstond zal door
uitdijing van het heelal uiteindelijk overgaan in straling.
Dan hebben we het ritme van dag en nacht. Het ritme van de
jaargetijden. Het ritme van de maan. Het ritme van het
galactische
stelsels,
de
ritmische
bewegingen
van
elektronen in de atomen enz.enz.
En zeker niet te vergeten, het ritme van geboren worden en
sterven, hoewel we op het ogenblik daar nog geen vast
tijdritme in terug kunnen vinden. Hoogstwaarschijnlijk is
dat voor ieder individu verschillend, naar mate zijn
spirituele
ontwikkeling.
Door
de
steeds
verdere
samentrekking van het, laten we dat het wereldbewustzijn of
collectief bewustzijn noemen, zal de hergeboorte steeds
sneller plaatsvinden waardoor er steeds meer mensen
tegelijk op aarde terugkomen. Op de duur zullen we allemaal
op aarde zijn om de finale mee te maken en daarbij tot ‘n
eenheid worden gesmeed.
23
Ritme geeft orde en vastigheid. Heel ons leven wordt
daardoor beheerst. Was het in de oertijd dat er voor de
tijd naar de zon gekeken werd om de tijd vast te stellen,
later vonden we de klok uit met een wijzer. Daarna een klok
met twee wijzers. Nog later de secondewijzer om de tijd in
nog kleinere stukjes te kunnen verdelen. En om het nog
minutieuzer te doen, maken we nu ook al gebruik van de
atoomklok. We delen alles zoveel mogelijk in nog kleinere
stukjes. Evenzo atoomdeeltjes, maar het wezenlijke leren we
daardoor niet kennen. Dan hebben het ritme waar we in de
muziek gebruik van maken en wat aangenaam aandoet. Ritme en
trillingen komen we in de hele natuur tegen. Het zal zo
zijn dat trillingen de basis vormen voor de materie. Het is
alsof een geest over het water(ether) blaast en en water
doet rimpelen.
Een trilling beweegt als een golf tussen ups en downs
oftewel plus en min oftewel Yin en Yang. Ook lichtstraling
doet zich voor als een deeltjesstroom bestaande uit energie
pakketjes; fotonen.
Bij de eerste beweging en de weerstand daar tegen ontstond
er een verschil, zoals er een verschil in waterhoogte
ontstaat, wanneer er een dam in een rivier wordt geplaatst.
Dat zelfde gebeurt bij een elektrische stroom, plaatsen we
een weerstand in de elektrische geleider dan ontstaat
daarover een spanningsverschil. Dit spanningsverschil maakt
ons bewust dat er een stroom loopt. Zo ontstond bij de
eerste scheppingsimpuls tegelijk een tegenkracht en werd er
volgens
de
natuurwet,
actie=reactie,
tegelijkertijd
verdeeldheid of verschil gecreëerd
MIJMEREN OVER ONEINDIGHEID
Lopend langs de zee kan men het eeuwige ruisen van de zee
horen, veroorzaakt door de golven die onophoudelijk
stuklopen op het strand en daar ophouden golven te zijn, om
daarna terug te vloeien naar de zee en daar weer nieuwe
golven vormen die nogmaals een aanloop nemen. Dit gebeurt
alzo miljoenen, zo niet miljarden jaren.
Hoe velen in het verleden hebben al langs de zee gelopen
ieder met hun eigen gedachten wereldje. Zij zijn niet meer,
alsof zij er nooit geweest zijn. De mens komt en gaat, maar
de zee, de bakermat van al het leven hier op aarde, gaat
gestaag met zijn bewegingen door. Wij kunnen zeggen, de
golven zijn de zovele manifestaties van de zee, zij zijn
tijdelijk en dus eindig, maar de zee blijft de zee. Het
bewustzijn blijft bewustzijn het eeuwig zijnde. Zoals de
levensstroom
die
allerlei
weerstanden
ondervindt
en
24
daardoor vele vormen te zien geeft, maar de levensstroom
zelf blijft de levensstroom.
Het klonen
Tegenwoordig weten wij met de kennis van de techniek dat we
zoiets als een lichaam in de toekomst kunnen ontwerpen. Wij
hebben de DNA code bijna geheel ontcijferd en wij kunnen
reeds veel soorten erfelijkheidsziekte veroorzaakt door
defecte genen vervangen voor gezonden, ook kunnen wij met
gebruik van stamcellen nieuwe organen kweken en de
beschadigde vervangen. Wanneer we alle elektronische
uitvindingen bekijken zien we, dat deze bijna niet onder
doen voor de ingewikkelde constructie voor de menselijke
opbouw. Wij kunnen microscopisch kleine constructies maken,
wat behoort bij de nano-techniek. Terwijl deze in een
relatief korte tijd geconstrueerd kunnen worden. Voor de
evoluerende scheppingen zijn er miljoenen jaren nodig
geweest. Dit natuurlijk vanuit een aards oogpunt bekeken.
Er wordt wel gezegd, 1000 jaar voor de mens is 1 dag of
minder voor God. Hoe groter het geheel des te langzamer het
ontwikkelingsproces verloopt en hoe kleiner, des te sneller
dit gaat. De levenslengte van eencellige is relatief kort
ten opzichte van celgroeperingen zoals ons lichaam, waarin
de
stamcellen
gespecialiseerd
zijn.
Al
heeft
de
oorspronkelijke cel vanaf de eerste mens, Adam, gerekend
het eeuwige leven.
Waar eenheid heerst bestaat geen dood. Door weerstand
ontstaat verschil en dood. Wat wij hier op aarde zien is,
dat er steeds meer mensen geschapen worden, in feite een
splitsing van de oorspronkelijke mens Adam oftewel klonen
daarvan, maar ook een splitsing van het bewustzijn.
Meerdere mensen bij elkaar maken de kans op wrijving of
weerstand, alsmede tweedracht en strijd groter met alle
gevolgen van dien. Het kan ook weer resulteren in nieuwe
inzichten.
Het kloonachtige hoort bij het aardse en als inwoners van
de aarde handelen wij evenzo. Buiten dat we onszelf
voortplanten, kopiëren we onszelf nog eens op een andere
manier door het maken van robots die op veel verschillende
gebieden steeds beter worden. Wij maken een auto, en
kopiëren deze ontelbare keren. Wij tikken een velletje vol
en kunnen deze honderden malen kopiëren op een machine die
we ook al honderden malen gekopieerd hebben. Alles volgens
de oeroude regel van Hermes “Zo in het groot, zo in het
klein” of “Zo boven, zo beneden”
25
Een vraag die opkomt is de volgende: er worden op het
ogenblik runderen gekloond en zelf gekloonde runderen
worden weer gekloond; dus gekloonde klonen. Zo kunnen of
worden hoogstwaarschijnlijk mensen ook gekloond. Maar hoe
zit dat dan met de reincarnerende zielen? Ontstaan daardoor
zombies? Kan het goddelijke vuur alleen doorgegeven worden
door middel van een man en een vrouw? Kunnen een mannelijke
kloon en een vrouwelijke kloon een kind verwekken? Of is
het zoals bij het paard en de ezel, zij kunnen een muilezel
verwekken,
maar
twee
muilezels
kunnen
geen
jonge
muilezeltjes voortbrengen. Volgens Rudolf Steiner komt dit,
omdat er geen groepsgeest voor muilezels bestaat, wel voor
ezels en paarden. Wij zullen er nog wel eens achter komen
hoe dat precies in elkaar zit. Het is in ieder geval een
interessant vraagstuk, want zo bekeken zou er ook een
groepsgeest voor de mensen kunnen bestaan waar wijzelf nog
niet van bewust zijn, maar wanneer we de 3-d grens zouden
doorbreken in het bezit zouden kunnen komen van het
kosmisch bewustzijn.
Wanneer we rondkijkend de dingen waarnemen kunnen we
onszelf afvragen, wie neemt wat waar? Het is alsof we in
een behuizing zitten en via onze ogen naar buiten kijken en
lichtgradaties waarnemen en interpreteren. Ons lichaam is
niet ons bewustzijn wat het waargenomene interpreteert.
Bewustzijn moet iets zijn wat in volkomen evenwicht is in
zichzelf, waar tegenstellingen geen rol spelen. Daarin is
geen duivel noch God. Wat buiten het lichaam waargenomen
kan worden is een verschil. Het bewustzijn beweegt niet
maar is. Het buitengebeuren is in beweging en ondervindt
constant weerstand, wat verschil geeft en door ons
opgemerkt wordt. Zelfs een steen die daar op de grond ligt
heeft een interne elektronenbeweging, waarop het licht
teruggekaatst wordt en onze ogen treft.
Want een steen bestaat uit clusters van atomen waarin
elektronen razend snel om de atoomkern draaien
Als vergelijking, wanneer een wiel met spaken niet draait
kunnen wij onze vingers gemakkelijk tussen de spaken door
steken. Dit gaat niet wanneer deze snel in het rond draait.
Wanneer het wiel de snelheid van het licht zou hebben, dan
26
zouden wij het wiel als een metalen plaat ervaren waar
zelfs het licht op zou terugkaatsen.
Reïncarnatie of wedergeboorte
Wanneer reïncarnatie ter sprake komt wordt herhaaldelijk de
vraag gesteld, wanneer dat zou bestaan, waarom weet ik dan
niets van mijn vorige levens? Indien ik dit zou weten, zou
ik daar mijn voordeel mee kunnen doen en misschien niet
weer in dezelfde fouten vervallen. Een antwoord daarop kan
zijn, een nieuwe geboorte geeft ons de mogelijkheid om
onbelast met een schone lei te beginnen. Dus vrij van nare
of goede herinneringen uit vroegere levens.
Eerder hebben wij al duidelijk willen maken dat we niet ons
lichaam zijn, maar daar gebruik van maken om ons hier op
het aardse vlak te manifesteren. Het aardse gebied kenmerkt
zich als het gebied van herhalingen. Dagen en nachten
volgen elkaar in een nagenoeg oneindige reeks op. Datzelfde
is het geval met slapen en wakker worden, alsmede met dood
gaan en geboren worden. Planten en bomen geven zaden
waaruit
weer
bomen
en
planten
ontstaan.
Datzelfde
verschijnsel zien we bij mensen en dieren en zo zijn er
genoeg andere voorbeelden te geven. Wij zien aldus een
grote verscheidenheid aan voortplantingssystemen. Deze
systemen zijn ontworpen door het intelligente leven die
daar gebruik van maakt. Het leven zelf is niet dat systeem.
Bij voorbeeld: wij ontwerpen een auto en maken daar gebruik
van. Wij kunnen deze auto ook weer verbeteren of aanpassen
aan de omstandigheden, maar wij zijn niet die auto. Wanneer
we zo’n verandering in de natuur zien gebruiken we de
termen evolutie of mutatie. Zo kunnen wij zelfs systemen
zodanig ontwerpen, dat die onafhankelijk van de mensen
zichzelf kunnen kopiëren. Dat kunnen robotjes zijn die
zichzelf
nabouwen.
Het
zijn
automaten,
waarvan
de
instelling in balans wordt gehouden door middel van een
veer en hoe verder de veer wordt uitgerekt des te groter
wordt de weerstand daarvan. Dus aktie geeft een gelijke
reaktie. Tot zover de techniek.
Er wordt gezegd wat je zaait zal je oogsten. Is dat juist?
Het antwoord daarop is; wij leven in een wereld waar de wet
geldt, Aktie = Reaktie. Deze wet geldt niet alleen voor het
stoffelijke gebied, maar ook op het spirituele niveau, want
vergeet niet, dat het stoffelijke uit het onstoffelijke
voort komt. Wat je een ander aandoet, vindt vroeg of laat
zijn weerslag in je eigen leven. Stel je voor dat je in dit
27
huidige leven een schurk bent met alle ellende die dat voor
een ander meebrengt. In een van de volgende levens wordt
het gedrag van het vorige leven gecompenseerd, doordat je
dan zelf een slachtoffer wordt van schurkachtig gedrag en
omdat je dan daarover een oordeel velt, veroordeel je
jezelf. Wees daarom voorzichtig en mild in het oordelen,
opdat gij niet geoordeeld wordt, want met het oordeel,
waarmee gij oordeelt zult gij geoordeeld worden en met de
maat waarmee gij meet, zal er gemeten worden.
(Matteüs 7:1-2)
Dus niet een buiten jou bestaande God oordeelt, maar de God
of levensbeginsel in de mensheid zelf. Want bedenk wel dat
een buiten jou geprojecteerde God niet echt is. Het is een
schaduw God; tweedimensinaal en daarom zonder inhoud. Wij
kunnen God niet omschrijven, want dat is het Godzijn
begrenzen.
We
kunnen
alleen
zeggen,
God
is.
Het
levensbeginsel of goddelijke kiem of entiteit hoe je het
ook wilt noemen, moet in de mens zijn ontplooiing vinden.
Wij moeten deze goddelijke kiem steeds bewuster gaan
worden.
Wat is de waarde van dit alles? Ervaring opdoen, zodat aan
het eind van ons evolutie proces, onze verdeelde inzichten
weer een worden, en wij een kosmisch bewustzijn verkrijgen.
Een spirituele geboorte?
In de Bijbel komt een verhaal of vergelijking voor van een
man genaamd Lot die met zijn vrouw Sodom en Gomora
ontvluchtten(Gen.19:26). De waarschuwing die daar aan hen
gegeven werd luidde, kijk niet om. De vrouw van Lot die
moeilijk afscheid van haar vroegere leven kon nemen, deed
dit toch, waardoor zij veranderde in een zoutpilaar,
(kristallisatie).
De boodschap van deze symboliek is de volgende: kijk niet
om anders blijft men aan het oude of slechte hangen, wat de
spirituele vooruitgang zou kunnen belemmeren.
Er zijn mensen die, vaak door omstandigheden, zo misdadig
hebben geleefd of verslaafd zijn geraakt aan drugs enz.,dat
een nieuw leven uitkomst kan geven. Anderen hebben zoveel
ellende meegemaakt, concentratiekampen, verlies van alle
familieleden daarin en zo getraumatiseerd zijn geraakt, dat
zij zich niet van dat verleden los kunnen maken. Zij zijn
gevangen in het web van herinneringen en koesteren als het
ware al hun ellende. Hun ontwikkeling kwam tot stilstand.
Dat is natuurlijk wel begrijpelijk. Juist voor die mensen
is de dood een zege. Door de dood wordt er een sluier over
het verleden gelegd, waardoor zij met een schone lei kunnen
28
beginnen. Heimwee heeft ook met naar achteren kijken te
maken. Het geeft een gevoel dat wat je achter laat kwijt
bent. Een goed doel voor ogen hebben, dat is belangrijk.
Het bewust zijn van dat doel gaat over de grenzen van de
dood heen. Wij weten dat wanneer wij een plan voor de
volgende dag maken, deze ook meestal goed wordt uitgevoerd,
terwijl wanneer we dat niet doen de volgende dag
voortkabbelt zonder dat er iets wordt gepresteerd. Het is
daarom nuttig nu al te beginnen een goed plan voor nu en
het volgende leven te ontwikkelen.
Daarom zal het ook zo zijn dat onze zonden altijd worden
vergeven, wanneer het verkeerde daarvan wordt ingezien.
Maar het gevolg van verkeerd handelen zal wel moeten worden
gedragen.
Denk eens aan het verhaal van de verloren zoon in
Lucas(15:11-32). Er zijn mensen die daarover zeggen: lekker
gemakkelijk, eerst een liederlijk leven leiden om daarna
bij thuiskomst vorstelijk ingehaald en onthaald te worden.
Deze mensen moeten wel beseffen dat naar beneden vallen
zeer gemakkelijk gaat, vooral als de omstandigheden
daarnaar zijn, maar dat het naar boven klauteren zeer
moeizaam kan verlopen. De bekeerlingen kunnen echter wel
milder oordelen over andere gevallenen, omdat zij uit
ervaring weten hoe moeilijk de weg terug is. Weten critici
wel wat voor leven zijzelf hiervoor geleefd hebben. Daarom
kunnen we zeggen:
DOOD KAN EEN ZEGE ZIJN, WANT EEN NIEUW LEVEN SCHEPT NIEUWE
KANSEN.
Nu zou je kunnen zeggen alles goed en wel, maar dat heeft
mij nog niet overtuigd van het bestaan van reïncarnatie.
Dat is begrijpelijk, maar voor we verder gaan moet je
bedenken dat al vele duizenden jaren geleden wijsgeren al
tot dat weten waren gekomen door het ondergaan van een
verruimd bewustzijn wat zij verkregen door meditatie en
concentratie oefeningen. Verder hebben onderzoekingen op
het gebied van reïncarnatie laten zien, dat met een aan
zekerheid grenzende waarschijnlijkheid aangenomen mag
worden dat reïncarnatie bestaat. Zie o.a. daarvoor het boek
van Prof. I. Stevenson met als titel: “20 gevallen van
vermoedelijke wedergeboorte”. Uitgegeven door Teleboek bv
Amsterdam.
De reïncarnatie leer werd voor de christelijke groeperingen
door keizer Constantijn tijdens de eerste kerkelijke
concilie in Nicea in 325 na Christus afgeschaft, waarbij
29
verschillende religieuze stromingen werden samengevoegd tot
een algemene religie.
Met een eeuwige verblijf van de ongehoorzame mens in de hel
kon je de mens echt bang maken en met bedreiging daarmee
macht over hen verkrijgen. Maar wat moet je onder hel
verstaan, is de aarde niet voor velen een hel?
Wij kunnen de aarde beschouwen als een katalysator. Een
katalysator is een element die andere elementen aantrekt
voor een beter onderling contact. Hier op aarde vindt als
het ware een distillatie plaats, waarbij het spirituele
wordt
gescheiden
van
het
zogenaamde
stoffelijke.
Waarschijnlijk speelt de gloeiende ijzerkern van de aarde
hierbij ook een rol. Daarbij denkend aan ons bloed, waarin
de rode bloedlichaamtjes ijzer bevatten, waarmee zuurstof
door ons lichaam getransporteerd kan worden, nodig voor de
verbranding.
Om het bovenstaande nog iets te verduidelijken het
volgende:
Er
zijn
grote
levenscirkelgangen
die
onderverdeeld zijn in kleinere. Slapen en wakker worden
behoren tot een kleine cirkelgang. Geboren worden en
sterven behoren tot een grotere cirkelgang, waarbij het
sterven te vergelijken is met een lang durend slapen gaan,
maar daarop volgt weer een ontwaken. Het dagelijkse slapen
is een soort dood toestand, waarin de waaktoestanden minder
zwaar begrensd zijn van elkaar. Daarom is het niet
verwonderlijk, dat we beelden en toestanden uit het
verleden tamelijk goed weer voor de geest kunnen halen. Je
kan jezelf dan weer goed in het beeld verplaatsen. Hoe is
dat alles opgeslagen? In ons brein? In onze omgeving? Het
verleden is nog steeds aanwezig. Al onze levenservaringen
liggen vast. Soms gebeurt het dat door een speciale
gebeurtenis een beeld naar voren komt waarvan we dachten
die vergeten te zijn, maar door het ophalen van
herinneringen is het of een kanaaltje naar dat onbewuste
toe wordt geopend. Wij begrijpen misschien nu dat ons
bewustzijn het begin en het einde van ons huidige leven
omvat en dat niet alleen, maar ook die van vorige levens.
Het ligt als op een film vast. De reden dat we niet de
beelden uit vorige levens voor de geest kunnen halen, is in
dit geschrift reeds behandeld, onder de aanhef reïncarnatie
of wedergeboorte. We zien nu ook dat ons bewustzijn het
tijdelijke kan doorbreken en niet gebonden is aan tijd en
plaats. Het is iets van een andere orde.
30
Wij spraken hiervoor over een verruimd bewustzijn, wat
moeten wij daaronder verstaan? We zullen dit duidelijk
proberen te maken met een analogische vergelijking.
Wanneer we voor ons gevoel ontspannen op bed gaan liggen,
is deze ontspanning in de meeste gevallen niet 100%. Om dit
te testen het volgenden; span al je spieren, vanaf je hoofd
tot en met de voeten en probeer dat enige tijd vol te
houden. Ontspan ze daarna en nu zal je voelen dat je dan
werkelijk geheel ontspannen bent. Zo iets gebeurt ook bij
gedachte concentratie. Probeer je ongeveer 10 minuten te
concentreren op de secondewijzer van je horloge zonder aan
iets anders te denken. Je kan je ook op een kaarsvlam
concentreren. Het vraagt toch wel enige tijd om dit voor
elkaar te krijgen. Zeg, een week of twee. Het bewustzijn
wordt als het ware als een schijnwerper geconcentreerd.
Wanneer deze concentratie wordt opgeheven, verruimd het
bewustzijn zich. Het slaat naar de andere kant door. Het
kan zelfs zo zijn, dat het de tijd en ruimte omvat. Met
andere woorden, hier en daar bestaan dan niet meer. Wij
spreken dan van een Nu ervaring. Wij zullen dan ervaren dat
alles anders is dan altijd werd aangenomen. Hierbij moet
worden gezegd, dat zo’n oefening toch zeer moeilijk is en
door weinigen tot een goed einde zal worden gebracht. Zij
kunnen de lichamelijke oefening als een analogisch bewijs
opvatten.
Omdat alles uit het ene voortkomt, denk daarbij aan het
ontstaan van het heelal tijdens de Big-Bang en de
wetenschap dat alles met elkaar verbonden blijft, houdt dit
ook in dat bepaalde grondbeginselen gelden op verschillende
scheppingsviveau’s. Vandaar de oeroude regel van Hermes: zo
in het groot, zo in het klein. Wij kunnen daarom het een
uit het ander afleiden. Wat wij zien in deze wereld zijn
gefragmenteerde uiterlijkheden. Als voorbeeld nemen we een
boom. We zien dat deze bloesem krijgt en na de bevruchting
zaad ontstaat dat van de boom afvalt en in de aarde zich
ontwikkelt tot een nieuwe boom. In werkelijkheid gaat de
levensstroom door. Door ons leefmilieu en ons denken zien
we alles gefragmenteerd, wij willen alles in stukjes
verdelen en in hokjes stoppen. Denk hierbij aan de
uitbreiding van allerlei specialismen.
Laten we nu eens licht gebruiken om enig inzicht te krijgen
in het proces van reïncarnatie, maar ook in het milieu
waarin we gevangen zitten. Om te beginnen kunnen we zeggen:
31
Fragmentatie is de oorzaak van illusies.
Alles wat we waarnemen is onderhevig aan de wet van de
driehoek, bij voorbeeld:
Lichtbron – Film - Lichtprojectie
Beweging
Weerstand
Verschil
Het leven zoals wij dat bewust meemaken, kunnen we
vergelijken met het afdraaien van een film. Door middel van
licht worden we een situatie van wat op een scherm
geprojecteerd wordt bewust en wij kunnen ons daarbij soms
zo sterk met de getoonde situatie van de filmprojectie
vereenzelvigen of meeleven, dat we onze omgeving geheel
vergeten. Maar wanneer we onszelf bewust blijven en enige
afstand nemen van wat wij ervaren dan begrijpen we, dat wat
wij op het scherm zien op een illusie berust. Het is een 2dimensionale projectie van een 3-dimensionale wereld die in
stukjes wordt belicht en geprojecteerd, terwijl het gehele
verhaal al van het begin tot het eind op de film vast ligt.
Het geheel zou dan 4-dimensional zijn, materie ruimte en
tijd insluitend. Vandaar waarschijnlijk de uitspraak van
Jezus Christus: Ik ben de alfa en de omega, het begin en
het einde. Een hoger bewustzijnsniveau?
Zo te zien liggen de verleden, heden en toekomstige
gebeurtenissen bijna* geheel vast, hoe vreemd dat voor ons
ook moge klinken. Denk hierbij aan Jezus in het hof van
olijven, waar hij al biddend en daarbij bloed en tranen
zwetend zijn hemelse vader vroeg of het mogelijk was om
deze beker met ellende aan hem voorbij te laten gaan. Hij
berustte uiteindelijk in zijn lot, want hij wist dat alles
moest gebeuren als vastgelegd. Dat is hoogstwaarschijnlijk
ook de rede, dat toekomstbeelden en gebeurtenissen soms van
te voren kunnen worden waargenomen.
In de Islam spreekt men van Kismet, eigenlijk het lot wat
je hebt te ondergaan. Dat weer heeft te maken met de
predistinatie leer wat inhoudt dat het verleden, heden en
de toekomst al vast ligt en de gebeurtenissen die plaats
vinden onvermijdelijk zijn. Dit komt omdat de materie
waarin we gevangen zitten deel uit maakt van de grote
kosmische machinerieën met zijn wetten. Waarom zijn wij
gebonden aan deze kosmische machinaties? Het antwoord
daarop zal moeten zijn, omdat we die kosmische machine zelf
geschapen hebben toen we nog niet zo diep in de stof waren
afgedaald en ons nu verdeelde bewustzijn een groot geheel
vormde en Adam, de hemelse mens, nog niet in het stof
*Aan
bevolen te lezen het boekje van de Russische filosoof Ouspensky
met de titel: Het wonderlijke leven van Iwan Osokin. Uitg. Servire
32
gevallen was of zich vereenzelfd had met de stof. In feite
ondergaan we nog steeds die val en omkleden we ons opnieuw
met kleding, huis en vinden allerlei systemen uit waaraan
we dan onderdanig zijn of gevangenen, want wij kapselen
onzelf steeds meer in. Dat zijn kennis en systemen. Wij
zijn als rupsen die van de boom van de kennis eten en
daarvan een cocon om zich heen maken en dan volkomen
afgesloten zijn van hun oorspronkelijkheid om dan een
metamorfose te ondergaan. Het is als de foetus die in de
baarmoeder tot ontwikkeling komt en uiteindelijk na enige
benauwdheid via het geboortekanaal verlost wordt, waarna de
wereld voor hem open ligt; een toestand zonder regels en
wetten, zonder vastigheid, een totale vrijheid. Want waar
stof en mensen op elkaar worden gedrongen ontstaan wetten
en regels.
En nu het antwoord op de reïncarnatievraag.
Wij hadden het hiervoor dat alles in het Nu reeds bestaat
en zullen daar iets dieper op ingaan.
Alles wat we uitvonden of ontdekten bestond in principe al
op een ander en voor ons verborgen niveau. Al het
uiterlijke in deze wereld komt uit het innerlijke voort. Al
het ingewikkelde is gebaseerd op simpele principes. Denk
maar aan de berichten die met behulp van een seinsleutel en
morse alfabet naar de andere kant van de wereld werden
gestuurd en daarna via de radio. Vergelijk eens een
eenvoudig kristalontvangertje, met ongeveer 7 onderdelen,
met de gecompliceerde radio-ontvangers van nu. Of de eerste
televisie met de Nipkowschijf met de hedendaagse TV’s met
platte schermen. Wij ontwikkelden een radar systeem en
kwamen er tegelijk achter dat vleermuizen dit principe
reeds toepasten. Zo konden wij een filmprojector uitvinden
omdat het principes van de werking daarvan in het
verborgene reeds aanwezig was.
Hier
een
mooi
voorbeeld.
Een
speelfilm
laat
een
levensverhaal van het begin tot het eind op een filmstrook
zien. Als we het begin en het einde van de film aan elkaar
plakken hebben we het zogenaamde rad van wedergeboorte.
waarin we met onze driedimensies in gevangen zitten. We
zouden ieder filmbeeldje als een dag in ons leven kunnen
zien. Maar ook als een van je aardse levens. Het is voor
onze hersenen onmogelijk om de gehele film, dus alle
beeldjes tegelijk te zien, daarvoor is ons denken te
gefragmenteerd. Wij kunnen alleen beeldje voor beeldje
waarnemen. Waarom konden de gebroeders La lumière de
filmprojector uitvinden, dat was omdat het principe
daarvoor al bestond. La lumière betekent in het frans
33
licht. Geen gekke naam voor mensen die zich met het licht
bezig hielden. Licht kunnen we zien als de 4de dimensie.
Om het hele film proces nog duidelijker te maken het
volgende: de eerste filmprojector werkte met behulp van een
malthezer kruis die de filmstrook met schokjes deed
voortbewegen. Het voortbewegen van de filmbeeldjes zien we
niet, omdat tijdens het bewegen deze worden afgedekt door
een zwart schijfje. We zien dus steeds een ander stilstaand
beeldje dat net iets anders is dan het vorige. Wat dan de
illusie geeft van bewegen. Zouden we de filmbeeldjes
tijdens het bewegen niet afdekken, dan zouden we iets
streperigs zien. Het zwarte schijfje kan je beschouwen als
de overgang naar een volgend leven of ook als het slapen
gaan en ’s-Morgens wakker worden, want er bestaan kleine
cycli en grotere. Wanneer de film zich aldus door de
projector voortbeweegt met een snelheid van, laat ons even
aannemen
24
beeldjes
per
seconden,
zullen
wij
de
beeldverschillen die achtereen-volgens geprojecteerd worden
zien als een vloeiende beweging; net zoals wij het leven
zien bewegen met het onbeweeglijke Bewust-Zijn wat we nu
hebben. Het Zijn kunnen we vergelijken met de as van een
wiel, deze beweegt niet maar wordt wel de ronddraaiende
beweging bewust. We worden alleen verschillen bewust.
Wanneer we de film langzamer afdraaien, zal het zijn alsof
de gebeurtenissen in het leven zich langzamer, hortend en
stotend afspelen. De film scènes worden over een langere
tijd uitgespreid. Zetten we de film stil, dan wordt een
enkel filmbeeldje constant op het scherm geprojecteerd. Er
is geen beweging meer. Het beeldje geeft de illusie geen
deel meer uit te maken van het grote geheel. Het beeldje is
gefixeerd of gekristalliseerd; afgescheiden van de andere
beeldjes en doet aan als dood.
Laten we de levensfilm echter snel afdraaien, dan is er een
snelle scène verandering. Het hele leven wordt dan in een
kortere tijd doorlopen. Het is alsof heel de film uitgerold
is en het licht door alle filmdeeltjes tegelijkertijd gaat
en door het bewustzijn in één keer wordt waargenomen. Alle
beeldjes zullen hun eigen lichtvervormingen hebben. Onze
hersenen die aan tijd en stof gebonden zijn kunnen deze
veelheid aan gegevens niet tegelijk verwerken, deze kunnen
alleen momentopname of fragmenten interpreteren, terwijl het
ongebonden en vrije Bewust-Zijn niet hier of daar is en alle
beeldjes, als het ware, tegelijkertijd zou kunnen waarnemen.
Dat in tegenstelling met ons dagelijks materiële BewustZijn, dat aan deeltjes, afstanden en tijd gekoppeld is.
34
Zouden we alle beeldjes tegelijk aanschouwen, met andere
woorden het scheppingsproces van het begin t/m het einde,
met ons menselijke verstand dan zou dit ons kunnen
verblinden. Denk eens aan Paulus uit de bijbel, die verblind
werd bij het ondergaan van een andere Bewust-Zijnssituatie.
En aan Mozes, die alleen de Heer van achteren mocht zien of
de schaduw van de werkelijkheid, in feite het gefilterde of
gesluierde en geprojecteerde licht. Want niemand kan de
werkelijkheid, het allesomvattende, zien en leven. Denk
hierbij aan het vrijkomen van de straling van de atoombom en
dat betreft maar een heel klein beetje energie, want wat is
dat vergeleken met het totaal daarvan in het gehele
universum. Zeker wanneer je bedenkt dat al de materie in het
universum bestaat uit stralingsenergie.
Wat wij dus waarnemen zijn stukjes schaduw; illusies.
Denk ook eens aan een flits opname met een camera, wanneer
deze wordt genomen terwijl een persoon in beeld net zijn
ogen dicht knippert. Die persoon zal voor altijd met zijn
ogen dicht op de foto blijven staan. Iemand die naar zo’n
foto kijkt, kan zich afvragen stond die persoon te slapen.
Want hoe lang je ook naar deze foto kijkt, de ogen blijven
daarop gesloten. En hoewel de persoon in kwestie op de 2dimensionale foto onveranderd dezelfde blijft, is hij op
het 3-dimensionale vlak steeds aan veranderingen onderhevig
en hoe meer de tijd verstrijkt des te groter wordt de
verandering of het verschil tussen het 3-dimensionale
levende beeld en het 2-dimensionale, op film, vastgelegde
beeld. Zo mogen wij het 3-dimensionale weer zien als een
fragment van de 4-dimensie. Hiermede wordt weer aangetoond,
dat het fragmenteren van het leven daaraan een heel
verkeerd beeld van het totaal kan geven.
Nog een voorbeeld van een illusie veroorzaakt door
fragmentatie of een moment opname. Wanneer we op een avond
naar de maan kijken en deze in het zuidoosten op zien komen
en in noordwesten onder zien gaan, dan geeft dat de indruk,
vanaf het noordelijk halfrond bekeken, dat de maan rechtsom
de aarde draait. Zouden wij echter de maan een maand lang
op hetzelfde uur gadeslaan, dan zouden wij bemerken dat zij
iedere dag iets later opkomt. Deze indruk wordt gewekt
doordat de aardomwenteling naar links sneller verloopt dan
de maan in zijn loopbaan. Wij halen de maan als het ware
in. Zouden we de aarde stop kunnen zetten dan zouden we
zien dat de maan zich linksom de aarde beweegt.
Een ander en minder gecompliceerd voorbeeld hebben we aan
de zon, deze zien we ook een baan beschrijven van oost naar
35
west. Wij weten echter dat de zon niet zodanig beweegt,
maar dat de aarde, bekeken vanaf het noordelijk halfrond,
met een snelheid van ~1667 km/uur links omdraait
Zo is de dood een verschijnsel dat hoort bij onze
driedimensionale materiële wereld en ons denken is daaraan
gebonden. Konden wij al deze driedimensionale stukjes als
één geheel overzien, dan zou de dood niet meer bestaan.
Want dood gaan en weer geboren worden zijn de schijnbare
eindeloze uitingen van het leven. Het vindt zijn gelijkenis
ook in het klein, slapen gaan en wakker worden.
Alles vindt zijn herhaling in nog grotere en nog kleinere
ronden. Zo komt ook het heelal tot bestaan en eindigt ter
zijner tijd. In de Indische filosofie ziet men het ontstaan
en het verdwijnen van het heelal als de in- en uitademing
van Brahma. En zoals ons bewustzijn gebruik maakt van ons
lichaam, zo zal de kosmische mens gebruik maken van het
heelal als lichaam.
Alle mensen zijn te beschouwen als legpuzzelstukjes, ieder
met zijn eigen karakteristieke tekening daarop, die de
basis vormen van waaruit de wereld wordt geïnterpreteerd.
Wanneer de stukjes eens op hun plaats vallen en een
totaalbeeld vormen, dan pas kunnen wij zien, dat wij altijd
een verkeerd en te bekrompen beeld voor ogen hebben gehad.
Hieruit blijkt weer eens dat wanneer iets uit zijn verband
gerukt wordt of een klein stukje van een geheel bekeken
wordt, dit een verkeerde voorstelling van zaken kan geven,
soms zelfs een tegengesteld beeld.
En
zo
is
alles
wat
wij
in
het
leven
waarnemen
gefragmenteerd en worden wij dit als zodanig bewust. Daarom
is het een goede zaak, dat wanneer iemand nare verhalen
over een ander verteld, ook eens te gaan horen wat die
ander daarover te zeggen heeft. Betrek daar ook de
berichtgeving van de media bij. Deze kunnen ons op het
verkeerde been zetten door ’n eenzijdige belichting van het
onderwerp
Omdat het kleine zich in het groot herhaalt tot in de 4de
dimensie en misschien wel verder, bewijzen daarvoor zijn er
ten over, mogen we aannemen dat een grote cyclus
samengesteld is uit weer kleinere cycli. Neem als voorbeeld
de bouw van ons zonnestelsel in vergelijking met de opbouw
36
van de atomen en zoals ons zonnestelsel omringd is door
planeten zo is de atoomkern omringd door elektronen.
Wij moeten gaan begrijpen dat alles in de kosmos relatief
is en dat er niets absoluut vast ligt en dat wat wij zien
zich illusoir aan ons voordoet. Dat houdt in, dat wij
beginnen
met
het
aan
ons
voordoende
verkeerd
te
interpreteren. Zou alles absoluut vast liggen dan zouden
veranderingen
van
toestanden
onmogelijk
zijn.
Zelfs
natuurkundige wetten zijn niet absoluut, maar als zodanig
bruikbar op ons aardse niveau. Dat geldt ook voor de
bekende
formule
van
Einstein;
E=mc².
Dit
komt
waarschijnlijk ook tot uiting in de twee ondeelbare
getallen PI en PHI, respectievelijk de verhouding straal en
omtrek van de cirkel en het gulde snede getal wat in de
levende natuur vele malen is terug te vinden.
Doordat de mens sinds het begin van de schepping alle
ontwikkelingsstadia heeft doorlopen en hij lichamelijk een
product is van zijn omgeving, moet alle informatie van het
ganse heelal wel in hem besloten liggen. Het is daarom dat
hij alles kan leren kennen of herkennen. Het opdoen van
deze kennis gaat, zoals wij intussen wel weten, steeds
sneller; lees meer daarover in het geschrift met de titel:
“De Grote Ommekeer”. Uiteindelijk, wanneer we alles van de
stoffelijke kant van het leven weten en wij dit alles tot
in de treuren verdeeld en bekeken hebben en de grens van
het kennen en kunnen bereikt hebben, zullen we begrijpen
dat er nog iets anders is dan materiële kennis. Er moet
daarop een geestelijk ontwaken volgen en daarbij begrijpen
dat niet alles met het verstand begrepen kan worden, omdat
deze 3 dimensionaal is ingesteld.
En zoals de menselijk foetus ingesloten zat in de
baarmoeder en bij zijn geboorte bevrijd werd uit zijn
beperkte wereldje, zo zullen wij ook eens bevrijd of
verlost worden uit onze stoffelijke gevangenis. Het heelal
zal jubelen er is een goddelijk kind geboren. Dan zullen we
zien, dat het gefragmenteerde stoffelijke denken een bron
was voor illusies en weten dan, dat alles anders is dan we
altijd gedacht hadden.
Nog eens, we leven in een driedimensionale wereld waarin we
alles gefragmenteerd zien of meemaken. Vroeger toen het
schrift niet bestond dachten wij in beelden. Naderhand
leerden de mensen deze gedachtebeelden op papier of klei te
37
zetten, in hiërogliefenschrift of in Chinese of Japanse
karakter tekens enz. Nog later werd het beeldenschrift
vervangen door spijkerschrift of een letter alfabet. Het
vertalen van onze gedachten in beelden en letters is een
inperking van ons bewustzijn. Het is alsof ons goddelijk
weten of bewustzijn daardoor wordt verpakt in woorden. Met
ons bewustzijn als een geheel zijnde wordt door middel van
de 5 zintuigen contact gemaakt met de buitenwereld,
waardoor alles in deze wereld gefragmenteerd door ons wordt
waargenomen. Zoals het witte licht door glazen prisma’s of
waterdruppels wordt gefragmenteerd in de kleuren van de
regenboog. Het menselijke brein is te beschouwen als 3dimensionaal, ook de beelden of woorden waar wij in
gedachte gebruik van maken zijn dat. Wanneer wij een
hogere, 4-dimensionale bewustzijnsstaat beschouwen, zien
wij, dat deze 4de dimensie niet past in een 3-dimensionaal
lichaam. Zo ook past een 3-dimensionaal lichaam niet in een
2-dimensionaal vlak en deze op zijn beurt niet in de 1ste
dimensie, een rechte lijn dus. Andersom gaat dat wel.
Het is daarom dat het voor de mensheid moeilijk is eenheid
in het grote geheel te ontdekken en indien dat wel eens
gebeurd is dat maar voor een klein gedeelte omdat wij door
het verschijnsel dood op dat punt ook weer gefragmenteerd
zijn en geen weet hebben van wat voor stukjes daarvoor en
daarna liggen. Dit zelfde geldt hoogstwaarschijnlijk ook
voor reincarnaties, waardoor het doorlopende of ons hoger
bewustzijn in stukjes wordt verdeeld.
Uit de 5de dimensie(soms uitgebeeld door een pentagram; een
5 puntige ster, komt straling voort, wat met tijd tot de
4de dimensie gerekend kan worden. Met de beweging ontstaat
de tijd. De straling ondervindt weerstand van de ether
waardoor materie ontstaat wat tot de 3de dimensie behoort.
De 3de dimensie blokkeert de weg van het licht waardoor
schaduwbeelden ontstaan welke behoren tot de 2de dimensie.
De schaduwbeelden hebben de maten lengte en breedte en dus
geen inhoud. Het is het gebied van de afgoden.
De tijd en het ruimteloze
Het bewustzijn van de ziel of entiteit overstijgt tijd.
Voor diegenen die paranormale ervaringen hebben gehad,
zoals voorspellende dromen of helderziendheid, waarin ruim
van tevoren duidelijk werd wat er in de nabije toekomst zou
gebeuren en dit dan ook zagen gebeuren, is dat een
vaststaand feit. Dit bewustzijn kan zonder gebruikmaking
van onze hersenen opereren en heeft met dag en nacht,
38
oftewel het wakker of in slaap zijn, oftewel het leven of
dood
zijn
niets
te
maken.
Vandaar
dat
dood
een
materialistisch begrip is en hoort bij onze 3-dimensionale
wereld. Lees daarvoor eens een boek dat gaat over de Bijna
Dood Ervaring (BDE). Bij voorbeeld die van Pim van Lommel,
een
hartspecialist,
met
de
titel
“Het
oneindige
Bewustzijn”, waarin ervaringen van mensen worden beschreven
die een BDE hebben meegemaakt.
Diegenen die zich voor een fractie van een seconde los
weten te maken van hun denken, dus woordeloos worden en
daardoor, laten we het zo zeggen, een 4-dim. kick krijgen
weten, dat er zaken zijn die onmogelijk met behulp van de
hersenen begrepen kunnen worden. Zij doorbreken in een
flits de 3-dimensionale schil. In die bewustzijns-toestand
bestaat tijd en het begrip oneindigheid niet. We zouden
kunnen
zeggen,
alles
vindt
tegelijkertijd
in
het
bewustzijnsveld plaats.
In de volgende gedachtespeling zal duidelijk gemaakt worden
waarom een hoger bewustzijnstoestand niet met onze hersenen
begrepen of omvat kan worden.
De 2de en 3de dimensie
FIGUUR 112
Stel dat er wezens, platlanders genaamd, zouden leven in
een plat vlak, dus in een 2-dimensionale wereld, (Platland
geheten), een soort bewegend stripverhaal of een film
projectie wat ook 2-dimensionaal is, die wezens zouden in
12Figuren
1 en 2 zijn overgenomen uit Charles Hinton’s boek met de
titel “The fourth dimension”
39
dat geval dan ook plat zijn, dus 2-dimensionaal. Stel dat
er op een gegeven ogenblik een 3-dimensionaal lichaam in de
vorm van een bol, (Zie Figuur 1), door het platte vlak heen
zou gaan. De platlanders, zien dan eerst een stip
verschijnen die uitgroeit tot een cirkel. Een cirkel die
steeds groter wordt en daarna weer kleiner totdat het weer
een stip is en verdwijnt. Platlanders kunnen dat niet
verklaren en zullen dit zien als een wonder. Voor 3dimensionale wezens, zoals wij zelf, is deze gebeurtenis
kristalhelder.
Er zijn in onze 3-dimensionale wereld ook zaken en
gebeurtenissen die we soms wonderen of mirakels noemen en
waarvan wij het verband niet zien, maar die indien dat voor
ons mogelijk was om het te beschouwen vanuit een hogere
dimensie, ongetwijfeld verklaarbaar zouden zijn. Zoals voor
de mens de belangrijkste gebeurtenissen, geboorte en dood.
Wij zouden dit kunnen vergelijken als een 3-dimensionale
bol die door een tweedimensionaal vlak gaat. Het ontstaan
van de punt in het vlak kunnen we beschouwen als een
geboorte. Deze punt uitgroeiend tot een cirkel met de
omvang van de bol, de weg naar volwassenheid.
Waarna de cirkel weer inkrimpt op weg naar ouderdom en
eindigend in een punt wat het verschijnsel geboorte en dood
in onze 3-dimensionale wereld betekent.
De bol zelf, met het inwezen, heeft vanuit ons gezichtspunt
geen verandering ondergaan. De Engelsen hebben een mooie
uitdrukking voor iemand die gestorven is, namelijk deze:
He or she passed away. Letterlijk vertaald is dat, hij of
zij passeerde ons en verdween uit ons gezicht13.
Nog een ander voorbeeld: Zie Fig.2. Op een dag zien de
Plattelanders in hun wereld vanaf lijn X-X een rij
evenwijdige lijnen lopen, gemerkt met A, B, C, D, E, F, en
G. Wanneer de plattelanders de volgende dag terug komen
zien zij, dat er een verandering heeft plaats gevonden.
Wat zij opmerken is dat de letters A t/m G, ten opzichte
van de X-X as zich nu aan de andere kant daarvan bevinden
dan de dag daarvoor. Wanneer zij dat gaan beredeneren komen
zij tot de conclusie, dat iedere lijn afzonderlijk in het
platte vlak omgedraaid moet zijn om deze X-X as.
13
Voor meer voorbeelden, zie De Grote Ommekeer addendum 3.
40
FIGUUR 2
Zij weten dat dit in feite onmogelijk is, omdat bij
voorbeeld, lijn "B" om aan de andere kant in het platte
vlak te komen door andere lijnen heen moet gaan wat niet
kan en toch is dat gebeurd. Dit is onbegrijpelijk voor hen
door gebrek aan een 3-dimensionaal inzicht.
Voor ons 3-dimensionale wezens is de oplossing eenvoudig.
Kantel de lijnen vanuit Platland over de x-x as door de
derde dimensie naar de andere kant.
En zoals de Platlanders verbonden waren met een 2dimensionale wereld, zo zijn wij mensen nauw verbonden met
een 3-dimensionale wereld en hebben onszelf daarmee zo
vereenzelvigd, dat we denken dat we alleen uit een aards
lichaam bestaan. Dit denken heeft te maken met onze
hersenactiviteiten. Wij zijn deze hersenen niet, maar maken
daar gebruik van, om ons door middel van woorden uit te
drukken in deze drie dimensionale wereld van tijd en dood.
Dood gaan is zich bevrijden van het aardse harnas of
doodkist. De mens wordt wakker. De aarde kan worden
voorgesteld als de hel, wat niet moeilijk als je zo in het
rond kijkt en ziet wat er zoal in de wereld gebeurt. Het is
gelijk een smeltkroes.
Wanneer wij het voorgaande goed begrepen hebben, weten wij
dat wij niet ons lichaam of brein zijn, want deze verandert
voortdurend, terwijl wij door alle veranderingen heen
dezelfde
identiteit
behouden.
Wij
zijn
niet
ons
denkvermogen, want wij veranderen constant van mening naar
gelang
de
omstandigheden.
Indien
wij
alleen
ons
denkvermogen of onze hersenen waren zouden we dit niet
kunnen wijzigen. Denkvermogen is een gereedschap waar we
gebruik van maken. Verder is het duidelijk dat verandering
geen absolute verandering laat zien. Alles is relatief,
slechts aan wat duurzaam en onbewegelijk is zou een
41
absolute
verandering
kunnen
worden
afgemeten.
Dat
bestendige is de werkelijke onsterfelijke mens of zoals in
het kleine boekje “staat, van Mevr. H.P.Blavatsky, met de
titel “De stem van de stilte” zegt: De mens die was die is
en altijd zal wezen. Iedereen is zelf de waarnemer. Gij
zijt de kenner van dat wat gekend kan worden. Gij zijt de
kenner en meest verheven schepsel van het heelal.
Meestal is de mens niet bewust bij de handelingen van het
lichaam betrokken. Het lichaam verricht het grootste
gedeelte van de tijd zijn handelingen automatisch, waardoor
het vaak dierlijk reageert op acties die van buiten op hem
afkomen. Op dat moment is het lichaam geheel in de ban van
de natuurwet ACTIE is gelijk aan REACTIE. Wanneer de mens
deze wet zou beheersen (ook in gedachten) en zichzelf gade
zou slaan d.w.z. de zaken objectief zou bekijken, dan zou
voor hem ook niet meer zo sterk gelden, Oog om Oog, Tand om
Tand. (De natuurwet van Mozes).
De samenhang van stoffelijke deeltjes
Over de eenheid van alles
Wij weten nu door natuurkundige proeven, dat de kleinste
stoffelijke deeltjes wanneer die gesplitst worden toch
altijd onzichtbaar met elkaar verbonden blijven. Dat houdt
logischerwijs in dat alle materie, opgebouwd met clusters
van deze kleinste deeltjes, met elkaar verbonden blijft.
Wij weten toch wel dat het hele universum een eenheid vormt
en bij elkaar wordt gehouden door aantrekkingskracht. Door
beweging en de weerstand daartegen ontstaat materie en
afstand. Materie bestaat uit energie wervels. Zou alle
beweging stoppen, dan zou alles naar elkaar toevallen. De
Maan zou op de aarde vallen door deze aantrekkingskracht.
De Aarde zou naar de Zon vallen. Ook alle elektronen in een
lichaam zouden op elkaar vallen en materie zou ophouden te
bestaan. Wat blijft bestaan is bewustzijn, in het
bewustzijnsveld vinden alle manifestaties plaats. Echter
de Big-Bang hypothese houdt in, dat alle materie of
energiewervels uitzetten waardoor de materie steeds ijler
wordt en uiteindelijk verdwijnt. Wij zouden kunnen zeggen,
straling kwam voort uit de 5de dimensie en verdwijnt daar
uiteindelijk ook.
Wij hebben het hele DNA systeem bijna ontcijferd en houden
ons nu bezig met genetische manipulaties. Atomen hebben we
gesplitst en weten wat voor enorme hoeveelheid energie
42
daarin schuil gaat. Op het ogenblik bestaat het plan om in
Zuid
Frankrijk
een
atoom
fusie
centrale
ITER
(Internationale thermonucleaire experimentele reactor) te
bouwen.
En
andere
nog
efficiëntere
en
goedkopere
atoomcentrales worden nu al reeds op papier uitgewerkt. De
kennis daarvoor komt aan het licht of worden wij bewust,
omdat wij deze reeds onbewust bezitten. Wij moeten dit
alleen nog bewust worden. Zo zullen we ontdekken dat we
niet alleen lichaam zijn, maar dat ons lichaam een
spirituele inwoner moet hebben, wat voor velen en materieel
ingestelden ongelooflijk is. Wij weten nu dat we het
kleinste stukje materie, een quant, met ons denkvermogen
kunnen beinvloeden. Zo zal de materiële-en spirituele
kennis uiteindelijk elkaar raken. Kennis wordt dan een
weten, niet te verwarren met kennis wat geleerd moet
worden.
Deze
spirituele
inwoner
is
een
creatieve
intelligentie, dat zelfstandige beslissingen kan nemen en
de mogelijkheid heeft het hele levensproces te overzien.
De invloed die de mens op het grote geheel heeft is
misschien groter dan hij denkt. Neem als voorbeeld een
raderwerk van een klok, er is een tamelijk grote kracht
nodig om het grootste en aangedreven rad zo direct in zijn
beweging te stuiten, maar dit kan met een veel kleinere
kracht gedaan worden, door het kleinste radertje van het
systeem te blokkeren. Zo kan de mens als klein radertje in
het grote geheel belangrijker zijn dan hij denkt. Misschien
en dat lijkt voor ons wel zeer ver gezocht, dat wanneer de
mensheid het eindpunt van zijn ontwikkeling hier op aarde
heeft bereikt, de kracht, waar de hele kosmos mee in stand
wordt gehouden, geen weerstand meer ondervindt, ineen stort
en verdwijnt. Deze weerstand wordt veroorzaakt door de
heen-en weer beweging van de mens. Zoals bij de klok met
een radertje en een ankertje.
Hierbij moeten we bedenken dat materie ontstaat, doordat
straling weerstand ontmoet van de ether. Als vergelijking,
wanneer men een stok door het water beweegt, wordt daarmee
link-en rechtsomdraaiende wervels gecreeerd. Wij zouden
kunnen zeggen door weerstand ontstond materie en dus ook de
kosmos, want materie bestaat uit wervels met daar in het
midden het zwarte gat.
Om nog even op het kleinste klokradertje met ankertje terug
te komen, de principes van al onze uitvindingen zijn alle
in
de
natuurlijke
scheppingen
aanwezig
en
in
hun
uitvoeringen te vinden op verschillende scheppingsniveau’s.
Daarom kunnen wij ze ontdekken, ontsluieren of uitvinden.
43
Het menselijk lichaam zou men kunnen zien als een
microkosmos met als zijn tegenhanger de macrokosmos.
Eigenlijk zouden we moeten zeggen, de microkosmos is een
projectie of samentrekking van de macrokosmos. Wanneer je
de microkosmos kent, begrijp je ook volgens welk patroon
het universum is opgebouwd en vergeet niet dat alles met
elkaar verbonden is.
Het wondervolle menselijk lichaam
Het hele heelal wordt uitgebeeld in het menselijk lichaam
Wanneer we de bouw van het menselijk lichaam bekijken en in
het bijzonder de bouw en werking van de hersenen, dan
verwondert dat ons ten zeerste. Wij zien dat als een groot
wonder of meesterwerk.
Maar niet wat wij zien is een wonder, maar de mens zelve,
die verscholen zit in dat lichaam. Heeft hij dit niet zelf
in het verre verleden in een goddelijke staat zijnde
ontworpen en omdat hij dit zo mooi vond zich met zijn
schepselen vereenzelvigd (Zie Gen.6-4 over de zonen Gods)
Zijn wij niet die Gods kinderen, die de mens ontworpen
hebben? Zo ontwerpen wij als afspiegeling van ons lichaam:
chemische fabrieken en nemen dan plaats in de controlekamer
daarvan om het geheel te besturen. Zo zien we herhalingen
op verschillende scheppingsniveau’s volgens de regel,”Hij
schiep de mens naar zijn beeld en gelijkenis”
ADELDOM
Wij zijn allen kinderen of voortbrengselen van de
Allerhoogste, de Allesomvattende, de Allesdoordringende en
groeien daarin naar spirituele volwassenheid. Prinsen en
prinsessen zijn wij, edel van geboorte en van een
koninklijk geslacht, als zodanig horen wij ons te gedragen.
Dat is wat wij iedere dag horen te beseffen. Zo kwamen
Krishna, Boedha, en Jezus Christus ook uit een koninklijk
geslacht voort.(Dit heeft een spirituele betekenis)
Wij zijn de erfgenamen van het al, want wij zijn Gods
kinderen groeiend naar volwassenheid.
EEN OPSOMMING VAN WAT WIJ LAZEN
Laten wij tot slot van dit geschrift
belangrijkste punten daaruit memoreren.
Wij hebben gelezen over:
nog
eens
de
44
ONTWAAKT GIJ DIE SLAAPT EN STAAT OP UIT DE DODEN
Wat we nu misschien wel begrepen zullen hebben is, dat in
dit gehele scheppingsproces herhalingen voorkomen. Zo is
slapen te zien als de kleine dood. Aan het eind van het
aardse leven volgt dan de grote slaap, wat dan weer deel
uitmaakt van een nog grotere cyclus, waarbij aan het eind
een kosmisch ontwaken volgt en het kosmisch bewustzijn
wordt verkregen. Blz. 1
LICHAAM EN ZIEL
Dat ons bewustzijn niet ons lichaam is. Wij zijn ons ervan
bewust een lichaam te hebben. Tot deze conclusie kwamen wij
door in gedachte de lichaamsdelen en zintuigen uit te
schakelen. Blz. 2
ZIJN WIJ ZIELLOZE ROBOTS?
Dat we geen soort robot zijn, die door iemand buiten het
robotsysteem geprogrammeerd is. Wij programmeren ons
lichaam grotendeels zelf door middel van een leerproces.
Denk hierbij aan het moeizaam leren lopen. Heeft men dat
eenmaal geleerd, dan kan men zonder daarbij na te denken
rennen. Blz. 3
BESTAAT ER EIGENLIJK WEL EEN GOD ZOALS DIE DOOR DE MENSEN
WORDT VOORGESTELD?
Hoe komen we aan die voorstelling? Wie heeft dat ons
verteld? Blz. 4
WAAR IS GOD ?
Die vinden we toch in onszelf. De levenskracht komt toch
altijd van binnenuit. Blz. 4
MAAR WAAROM toch DIE ANGST OM ZELF OP ZOEK TE GAAN NAAR DE
WAARHEID
Omdat je geleerd is dat wat in een religie verteld wordt
waar is, daar mag niet aan getornd worden op straffe van
hel en verdoemenis. Blz. 6
HET SLAGVELD IN DE MENS
Wat ook zichtbaar wordt in het uiterlijke Daar vindt de
omvormig plaats; een soort distillatieproces. Blz. 9
OFFERT DE GOD/MENS ZICH OP VOOR EEN NIEUW BEGIN?
Is er chaos nodig voor een nieuw begin?
Blz. 9
45
MASKERS EN SLUIERS
Dat Persoonlijkheid is afgeleid van het Etruskische woord
persône, wat toneelmasker of karakter betekent en dat door
het hele leefmilieu tijdens de geboorte wordt meegegeven.
Blz. 10
BIG-BANG, TUNNELVISIE EN ZWARTE GATEN
Dat de zogenaamde astronomische zwarte gaten, wormgaten en
zandlopers, oogpupillen, omkeerpunten zijn. Dat de eerste
levenscel
waarschijnlijk
ook
zoiets
is
en
dat
de
tunnelvisie bij de bijna dood ervaring (BDE) daarmee
vergelijkbaar is. Blz. 13
HET EEUWIGE LEVEN EN EVOLUTIE
Dat voor de oorspronkelijke levensuitingen zoals de simpele
niet gespecialiseerde levenscellen de dood niet lijkt te
bestaan.
Dat we, bij voorbeeld, een spin kunnen beschouwen als een
kopie of ledemaat van een moederspin of groepsgeest, die de
intelligentie en het creatieve vermogen bezit, om een web
te ontwerpen en via zijn ledematen dit op het aardse niveau
gestalten kan geven.
Dat het leven op aarde een evolutionair verloop heeft,
waarbij de wetmatige driehoek tot uiting komt, zoals bij
Vader, Moeder, Zoon.
Osiris, Isis, Horus.
Jozef, Maria, Jezus.
Zo ook bij beweging-weerstand-verschil, enz. Blz. 13
DE HEMELSE OF KOSMISCHE MOEDER MARIA
Bevinden wij ons in een kosmische baarmoeder en krijgen wij
bij onze 2e en kosmische geboorte het kosmische bewustzijn?
Blz. 17
DE VAL VAN DE MENSHEID IN HET STOF
Een kosmisch orgasme? Blz. 17
DE CREATIEVE VERMOGENS VAN DE MENS
Dat wij onszelf wat we zijn, uitdrukken
scheppingen. Daarbij werd als voorbeeld een
fabriek gebruikt. Blz. 18
in onze
chemische
DE VERGELIJKING VAN EEN MENSELIJK LICHAAM MET EEN FABRIEK
Zoals wij zijn, scheppen wij. Blz. 21
46
RITMEN IN DE NATUUR
Dat onze eerste bewuste daad op aarde de
was. We begonnen met een inademing en
uitademing en dat alle materie te maken
trilling of vibratie en dat alles
harmonische samenhang zal resoneren. Blz.
eerste ademhaling
eindigen met een
heeft met ritme,
uiteindelijk in
22
HET KLONEN
Dat
we
in
een
wereld
leven
waar
de
drang
naar
vermenigvuldigen leeft, zoals wij onszelf vermenigvuldigen
in onze kinderen en overal kopieén van maken, zoals auto’s,
fietsen, kleding enz. enz. Blz. 24
REÏNCARNATIE
Waarom weten wij niets over vroegere levens? Omdat dit ons
de kans geeft, onbelast met het verleden onszelf verder te
ontwikkelen. Blz. 26
FRAGMENTATIE OORZAAK VAN ILLUSIES
LICHTBRON-FILM-LICHTPROJECTIE
Dat we alleen dat bewust kunnen worden wat te maken heeft
met de driehoek, beweging-weerstand-verschil. M.a.w. Een
beweging die weerstand ontmoet geeft een verschil dat door
ons wordt opgemerkt.
Dat alles wat wij waarnemen gefragmenteerd is, waardoor we
vaak de zaken verkeerd beoordelen. Als voorbeeld werd
gegeven de bewegingsrichting van de maan. Ook een fotoopname, van iemand die zijn ogen voor een moment dicht
knipperde en nu voor altijd als slapende daarop staat. De
mensen zelf kunnen we ook als gefragmenteerd zien en
vergelijken met legpuzzelstukjes met ieder daarop zijn
eigen karakter tekening.Blz. 31
DE TIJD EN HET RUIMTELOZE
Dat het bewustzijn niet lichamelijk gebonden is en daardoor
ook niet aan tijd en ruimte. Vandaar dat paranormale
ervaringen tijd en dood overstijgen. Blz. 37
DE 2de en 3de DIMENSIE
De reden waarom wij de hogere bewustzijnstoestanden met
onze
driemensionaal
ingestelde
hersenen
niet
kunnen
omvatten. Een voorbeeld van een 3-d bol die door een 2-d
vlak gaat en hoe de 2-d mensen dit als een mirakel ervaren.
Blz. 38
47
DE SAMENHANG VAN STOFFELIJKE DEELTJES
Het
onscheidbare
van
stoffelijke
deeltjes
goddelijke creatieve vermogens. Blz. 41
en
onze
HET WONDERVOLLE MENSELIJKE LICHAAM
Als utbeelding van het heelal. Blz. 43
ADELDOM
De mensen zijn te beschouwen als zijnde uit een koninklijk
geslacht en zo horen wij ons te gedragen. Blz. 43
Wij hebben ons in dit geschrift hoofdzakelijk bezig
gehouden met het illusoire karakter van de natuur en het
bewustzijn en wat daarachter schuil gaat. De Indische
filosofie leert ons dat de mens uit 7 delen bestaat, 4
lagere en 3 hogere delen. Dat er meerdere niveau’s kunnen
bestaan is mogelijk en duidelijk te maken met de volgende
redenatie: wanneer we iets willen ontwerpen gebeurt dat
niet op een aards niveau. Bij voorbeeld, er moet een
oplossing voor een geval gevonden worden. Men krijgt een
idee. Het idee wordt in gedachte uitgewerkt. Dus op een
hoger en ijler niveau. Dit plan wordt bij stukjes en
beetjes gematerialiseerd door er een tekening van te maken,
maar voordat er een streep op papier wordt gezet was dit in
gedachte reeds gedaan. Daarna wordt het idee nog eens
verder verdicht door het uit te voeren of te bouwen met
natuurlijke materialen. Wij zouden kunnen zeggen het idee
werd allereerst in een ideeën of vormenwereld uitgewerkt en
bestaat daar dan nog in een ijlere toestand en daarna
gematerialiseerd op aards niveau.
Het plan voor dit schrijven was echter, niet te diep op
deze kant van leven in te gaan. Voor ons is een tweedeling
genoeg, bewustzijn, ziel of geest aan de ene kant en de 4
oer-elementen van de materie aan de andere kant, omdat wij
alleen proberen begrip te krijgen voor het feit dat we niet
alleen stoffelijk zijn. Volgens de Big-Bang hypothese
ontstond bij de eerste scheppingsimpuls een tweedeling en
tegelijkertijd een reactie daarop, resulterend in de 4
basis elementen voor de materie.
48
Veel van het hiervoor behandelde is overgenomen uit het
onderstaande geschrift met de titel: .
“PI-PHI”14
HET BOEK DER VERHOUDINGEN
DE ANALOGISCHE DENKWIJZE ALS
SLEUTEL VOOR UNIVERSELE KENNIS
15
ANO
Naschrift
Over de schrijver van dit stuk kan gezegd worden dat de
basis voor zijn filosofie meer ligt in het oude Egypte of
Atlantis met zijn stylistische rechtlijnige en zonnige
cultuur. Dat in tegenstelling met die van het oude India of
Lemuria met zijn vele draaiingen en kronkels en duistere
geheimzinnigheid. Dit komt ook tot uiting in hun kunst. Het
is als het mannelijke westen tegenover het moederlijke
oosten. Respectievelijk, verstand tegenover gevoel of Yang
tegenover Yin. Zoek naar gelijkenissen op verschillende
niveau’s om eenheid in alles te ontdekken. Heb je echter
geen behoefte om te diep op het hierboven behandelde in te
gaan, wees dan in ieder geval aardig voor elkaar. Leer
elkaar te vergeven en beoefent het inlevingsvermogen, want
het ontwikkelingsproces gaat toch verder met of zonder je
medewerking, want ook jouw ogen zullen eens geopend worden.
Tot slot, neem niet alles voetstoots aan wat in dit stuk
geschreven staat, maar denk zelf na. Spreekt het je aan,
resoneer je daarop of voel je dat er waarheden in dit
geschrift zitten. Koester deze dan. In feite weten we alles
al wat in dit stuk geschreven is en meer, maar het is nog
afgeschermd of versluierd. Maar door resonantie kan er een
licht van herkenning gaan branden.
Redactie-adres
E-mail: [email protected]
14
15
Dit boek bevat 22 Gedachtethema’s betreffende het leven.
Dit Egyptische hiëroglyfen symbool staat voor schrijver en werd
waarschijnlijk uitgesproken als Ano of Ani en ook waar het begin
het einde raakt; een omkeerpunt, alsmede een afkorting voor anoniem, die de scheiding aangeeft van de werkelijkheid en de
reflexie daarvan.