Eerste overweging - Kapelgroep Gemert

Soms breekt het licht in mensen door
Kapeldienst 7 december 2014
door Peter en Joke
Inleiding
Goedemorgen bij deze dienst die als titel heeft: Soms breekt het licht in mensen door. Deze titel
"Soms breekt het licht in mensen door" is gekozen als gezamenlijk thema voor advent en kerst bij de
kapelgroep. Nu nemen wij hier de vrijheid om de titel een beetje aan te passen, we houden het
vanmorgen toch maar bij: Soms breekt Uw licht in mensen door. Want dat lijkt ons belangrijk hier:
dat we geïnspireerd door God, een beetje van Zijn (of Haar) licht mogen ontvangen. Jouw licht op
onze levensweg, waar we bij tijd en wijle graag wat van zouden ontvangen.
Misschien ga ik nu een ongepaste vraag stellen, misschien een waar u wat raar van zult opkijken, en
die vraag luidt dan: "Was dit ook van toepassing op Jezus"? Is bij Jezus ook het licht van God op een
gegeven moment doorgebroken? Ooit is Uw licht in Jezus doorgebroken.
Ja maar Jezus was toch Gods zoon, hij was toch al één met God? Dat soort tegenvragen kunnen er nu
in u opkomen. Terechte vragen, maar dan zit u toch vooral op het spoor van een Jezus zoals Johannes
die in zijn evangelie presenteert. In het Johannes evangelie zien we een Jezus die alles weloverwogen
doet, die precies weet wat zijn missie en wat zijn lot is. In het Marcus evangelie -het oudste
evangelie- wordt Jezus meer als mens neergezet. Ook wel als de zoon van God, maar toch veel
menselijker.
En dan is zo een vraag: Ooit is Uw licht in Jezus doorgebroken, misschien wel niet zo vreemd of
ongepast. Ik hoop dat u hierin meegaat. Het thema van vanmorgen luidt: Soms breekt Uw licht in
mensen door, en als we begrijpen hoe dit bij Jezus heeft gewerkt, zet dat ons wellicht ook op een
spoor waarbij Gods licht soms in ons doorbreekt. Dat is onze opzet.
In het evangelie volgens Marcus wordt gezegd dat Jezus een timmerman was en in Lucas dat hij
bijvoorbeeld 30 jaar oud was toen hij aan zijn missie begon.
Ergens moet bij deze man genaamd Jezus een licht ingebroken zijn om Gods boodschap van vrede en
gerechtigheid, de boodschap dat het koninkrijk van God is aangebroken te gaan prediken.
Vele Bijbelgeleerden denken dat dit niet gebeurd zou zijn zonder de rol van Johannes de doper. En
daar wil ik me vanmorgen dan ook bij aansluiten. Nou wil het toeval dat vandaag op het leesrooster
van de kerk Marcus 1-8 staat. Dat gaat over Johannes de doper (niet te verwarren met Johannes de
evangelist). Marcus begint zijn evangelie met wie of wat Johannes was. Dus dat gaan we lezen. Wie
was Johannes en hoe heeft hij geholpen om bij Jezus een licht van God te ontsteken?
Nu dat was al een hele lange inleiding, daarom vat ik het nog eens samen. Het thema van deze
advent en kerst is: "Soms breekt het licht in mensen door", maar wij maken daarvan "Soms breekt
Uw licht in mensen door". Is dit ook bij Jezus zo gebeurd is dan mijn volgende vraag. Ja denk ik en
een belangrijke rol is weggelegd voor Johannes de doper. Dat past dan ook goed bij het evangelie van
deze zondag waarin Marcus ons iets vertelt over Johannes.
Dan kom ik eigenlijk bij de kern van vanmorgen: Soms breekt Uw licht in mensen door, maar vaak
heb je daar wel iemand anders bij nodig. Ik herhaal dat nog maar eens want het is een belangrijke
gedachte vanmorgen: Soms breekt Uw licht in mensen door, maar vaak heb je daar wel iemand
anders bij nodig. In de eerste overweging zal ik dit uitwerken aan de hand van het Marcus evangelie
over Johannes en Jezus, in de tweede overweging zal Joke haar kijk hierop geven. Daarbij heten wij u
van harte welkom.
Gebed
Laten we het stil maken in onszelf
1
Goede God
Zie ons hier bijeen
verlangend naar uw licht
Zie ons,
soms betrokken, soms eenzaam,
soms opgewekt dan weer vermoeid en teleurgesteld.
Uw licht is een sprankelend wonder,
maar vaak hebben we moeite om het te zien.
Laten we kracht en inspiratie op doen
om Uw licht wel te zien
Om te groeien in deze advent
kleine stappen
onze ogen steeds meer gericht
op Uw aanwezigheid in ieder van ons.
Amen.
Eerste overweging:
Voor we het evangelie gaan lezen zal ik eerst wat informatie geven over Johannes de doper.
Nogmaals Johannes de doper mag niet verwisseld worden met Johannes de evangelist. Deze
Johannes was een prediker, zoals we zullen lezen, een man gehuld in kamelenharen. Tot op zekere
hoogte waren Johannes en Jezus gelijkgestemden. Beide predikten een boodschap over God.
Johannes doopte en zei: bekeert u, dan worden u zonden vergeven. Jezus genas en zei: het koninkrijk
van God is nabij.
Ze waren gelijkgestemden, maar ook in zekere zin concurrenten. Beide waren predikers, beide
hadden volgelingen. In het Johannes evangelie hoofdstuk 3 lezen we over onenigheid tussen de
volgelingen van Jezus en Johannes, waarin we horen dat zowel Jezus als Johannes mensen dopen in
de Jordaan. In de handelingen (hoofdstuk 19) lezen we dat Paulus volgelingen van Johannes
ontmoet.
Wij weten heel veel over het Jodendom in de tijd van Jezus door de schrijver Flavius Josephus. In het
algemeen had deze Josephus een hekel aan allerlei predikers en genezers, maar hij beschrijft
Johannes erg positief. Over Jezus schrijft deze Josephus alleen dat hij een genezer was en door de
Romeinen aan het kruis geëxecuteerd is.
Uit dit alles hoop ik dat langzaam uw beeld van Johannes wat gaat kantelen: zoals het in de
evangelies wordt beschreven dat Johannes er alleen op uit was om Jezus aan te kondigen en erg
nederig tegenover Jezus was, is het waarschijnlijker dat Johannes erg bekend was, veel volgelingen
had en in die dagen veel bekender was dan Jezus.
Johannes de doper was dus erg bekend en zijn faam drong zelfs door tot Gallilea waar Jezus woonde.
En die faam was het die Jezus deed besluiten naar Johannes de doper op zoek te gaan, die niet in het
noordelijke Gallilea verbleef, maar in het zuidelijke Judea. Die Jezus leidde ook naar een
bezinningsperiode in de woestijn, die hem aanzette tot verkondiger en genezer, maar dan in Gallilea.
1
Begin van de aankondiging van Jezus Christus.
2
Zoals geschreven staat bij de profeet Jesaja:
‘zie, ik zend mijn aankondiger voor uw aanschijn uit,
die uw weg gereed zal maken;
2
3
4
5
6
7
8
de stem van een die roept in de woestijn:
bereidt de weg van de Heer, maakt zijn paden recht!’geschiedde het dat Johannes de Doper in de woestijn
een doop van omkeer predikte tot vergeving van zonden.
Tot hem liep uit heel de landstreek Judea en de Jeruzalemmers allemaal, en
zij lieten zich door hem dopen in de rivier de Jordaan, onder belijdenis van
hun zonden.
Deze Johannes was iemand, gehuld in kamelenharen
met een leren gordel om zijn middel, en die sprinkhanen at en wilde
honing.
Hij predikte en zei: op komst is hij die sterker is dan ik,
na mij; ik ben niet eens goed genoeg om te bukken
en de riemen van zijn onderbindsels los te maken;
ik heb u gedoopt met water, maar hij zal u dopen
met heilige Geest!
Tweede overweging:
Het thema van deze dienst is: “Soms breekt uw licht in mensen door “ . Peter heeft daaraan
toegevoegd “Maar vaak zijn daar andere mensen voor nodig”. Mijn verhaal, is een persoonlijke
toelichting hierop.
Ik werd geboren in een gezin als jongste van 4 kinderen. Mijn ouders hadden verschillende religieuze
achtergronden en besloten daarom de kinderen niet te laten dopen. Ze zeiden: “later” zullen ze zelf
een keuze maken.
Mijn leven verliep niet zo heel veel anders dan het leven van andere mensen, ik ging naar school,
ging werken, kreeg kinderen. Op een dag veranderende mijn leven drastisch, ik werd ziek. Jaren van
pijn, ziekenhuisopnames, verdriet en eenzaamheid volgden. Ik was zo ziek en bang, dat in bepaalde
perioden ik elke avond afscheidsbrieven schreef aan mijn kinderen.
In het ziekenhuis, was elke zondag een dienst in de hal. Ik voelde verzet als mensen vroegen of ik
hieraan wilde deelnemen. Maar op een avond, kon ik geen weerstand bieden aan het zingen in de
hal. Met pijn en moeite liep ik er naartoe, stond wat aan de zijkant, onzichtbaar door grote pilaren.
Ineens kwam er iemand naar mij toe, ze nam mij mee en zette mij zonder woorden in een stoel. Het
zingen was krachtig, het gevoel van verbondenheid was zo groot, dat er een verlangen naar heelheid
in mij ontstond, ik kreeg weer hoop. Kort daarna werd er gestart met een andere behandeling , dat
maakte dat het vanaf die tijd beter met mij ging.
Ik kwam poliklinisch in een revalidatie centrum terecht. Revalideren, gaat niet alleen over lichamelijk
beter functioneren, het is ook nodig de pijn te verwerken, zicht te krijgen op je veranderde toekomst.
Revalideren gaat ook over het helen van je ziel. Het was daarom, dat ik in contact kwam met een
geestelijk verzorger van dat centrum. Aanvankelijk, vond ik het ontzettend moeilijk om over
religieuze gevoellens te praten. Ik kon de woorden niet vinden voor wat er in mijn binnenste leefde.
Op een gegeven moment spraken we over de tekst van Zacheüs, de tollenaar. Ondanks dat Zacheüs
verlangde naar een ontmoeting met Jezus, durfde hij niet bij de mensen te gaan staan die op Hem
wachten. Hij klom in een boom en zat daar verscholen, uitkijkend naar Hem. Pas als Jezus hem
3
uitnodigt, zijn hand reikt en tot hem spreekt komt Zachëus naar beneden. Deze tekst, gaf woorden
aan mijn verlangen. Ook ik begon een uitgestoken hand te voelen.
Het proces wat toen begon, was heel bijzonder, alsof er van binnenuit een voelbaar licht ging
schijnen. Dit was het licht dat voor mij, altijd ongrijpbaar en onbenoembaar was gebleven.
Er ontvouwde zich in mij, een verlangen, ik wilde graag gedoopt worden. Samen met deze geestelijk
verzorger gaf ik vorm aan dit verlangen. Op 11 maart 2012 werd ik gedoopt. Dit bleek één van de
meest helende ervaringen in mijn leven.
Het thema van vanmorgen is: “soms breekt Uw licht in mensen door”. Op mijn levensweg is dit
gebeurd. In de eerste overweging van Peter hoorden we de toevoeging: Maar vaak heb je daar
andere mensen voor nodig.
Hoe kijk ik hier tegen aan? Ik denk dat mensen en ontmoetingen, in mijn geval een grote rol
speelden. Mensen namen mij letterlijk bij de hand, en steunden mij.
Ik vroeg mij toen al af, of het gevoel en het licht, te danken was aan de mensen om mij heen. Ik
vroeg dit keer op keer aan mijn geestelijk verzorger. Maar deze geestelijke verzorger gaf steeds als
antwoord terug: “Nee dat komt niet door mij, niet door ons, dat kan geen mens”.
Als ik nu terugkijk op deze periode, het hele proces wat leidde naar mijn doop, dan ben ik het daar
mee eens. Mensen en ontmoetingen hebben ontzettend bij gedragen aan die ommekeer, aan dat
licht in mij. Maar ik heb ook een sterk besef dat ik dat licht, al jaren met mij mee droeg, en dat God
daarin een belangrijke rol heeft gespeeld.
We begonnen met de stelling: “Soms breekt uw licht in mensen door”. Maar vaak heb je daar andere
mensen voor nodig. Dat is waar.
Maar in de kern, geloof ik in "Uw licht". Dat “Uw licht in mensen kan doorbreken”. Het is een zacht
door breken. In mijn geval was het vooral, het toelaten van uw licht. Het was een zacht licht, Jouw
zachte licht.
4