Hoefbevangenheid

1
The Happy Hoefjes info
Hoefbevangenheid
Hoefbevangenheid is een ontsteking van de hoeflederhuid.
Hoefbevangenheid uit zich in eerste instantie in stijver en gevoeliger
lopen. Overige symptomen van hoefbevangenheid zijn onder andere de
houding: in rust worden de voorbenen naar voren geplaatst en de
achterbenen onder het lichaam gebracht. Het paard lijkt aan de grond
genageld. Ook warme hoeven, die pijnlijk zijn bij het bekloppen met een
hamertje op de voorzijde en de zool voor de punt van de straal zijn een
uiting van hoefbevangenheid. Een paard dat na een dag op de wei op de
harde bodem of grind gevoelig loopt moet direct door een dierenarts
onderzocht worden. Veelvoorkomende oorzaken van hoefbevangenheid
zijn: eiwitrijk jong gras, teveel door het lichaam zelf aangemaakte gifen/of afvalstoffen (zuren), stress, overbelasting, vergiftiging, een infectie
elders in het lichaam en “overeten”. Het herstel van hoefbevangenheid
gaat langzaam; de stofwisseling is ernstig verstoord en vaak is er weefsel
beschadigd. De aandoening vereist intensieve diergeneeskundige
behandeling en aangepast beslag. Paarden die al eens eerder
hoefbevangen zijn geweest blijven er altijd gevoelig voor en dienen extra
in de gaten worden gehouden.
Voorzorgsmaatregelen:
Laat uw paard langzaam aan gras wennen en zet steeds kleine stukjes
land af, waardoor u de hoeveelheid gras, die uw paard op kan nemen,
beperkt. Let vooral ook op als het na een droge periode gaat regenen; ook
dan kan er weer eiwitrijk vers gras groeien. Hoefbevangenheid komt bij
groeizaam weer dan ook de hele zomer en zelfs in september nog veel
voor. Overvoer uw paard niet en let erop of het eiwitpercentage is
afgestemd op de behoefte van uw paard. Voer weinig granen en beweeg
vooral op zachte bodem en raadpleeg bij twijfel altijd uw dierenarts.
Paarden die gevoelig zijn geworden voor hoefbevangenheid kunt u helpen
door dagelijks extra anti-oxidanten en/of kruiden te geven die de
lichamelijke afvoerprocessen en de bloedsomloop ondersteunen.
Kruiden die helpen bij ondersteuning van de stofwisseling en het afvoeren
van afvalstoffen:
Basilicum: voor een gezonde spijsvertering en de ondersteuning van de
afvoer van lichamelijke afvalstoffen.
Brandnetel: belangrijke bron van vitamine A en C, zwavel, ijzer en
natrium. Voor een goede weerstand, gezonde spijsvertering, goede
bloedsomloop en afvoer van afvalstoffen. Brandnetel wordt veel gebruikt
bij infectieziekten, eczeem, artritis, artrose en hoefbevangenheid.
Selderij: ondersteunt bij de afvoer van zuren, de bloedzuivering en de
afvoer van afvalstoffen.
2
Oregano: algemeen versterkend, opwekkend en ondersteund de
luchtwegen.
Knoflook: is rijk aan vitamine A, B1, B2 en zwavel. Wordt veel gebruikt
voor een optimale weerstand, een gezonde huid, gezonde luchtwegen en
een goede bloedsomloop.
Paardebloem: bevat vitamine A,B,C en D, kalk, mangaan, natrium en
zwavel. Voor een goede bloedzuivering en de afvoer van afvalstoffen en
vocht. Ondersteunt de lever en draagt bij aan een gezonde darmflora.
Algemeen versterkend en geeft glanzend haar. Voor het behoud van
soepele gewrichten en een gezonde huidfunctie.
Rozebottel: bevat veel vitamine C, opwekkend en versterkend,
ondersteunt de afvoer van afvalstoffen en de hoefgroei.
Bron: de Paardendrogist
Hoefbevangenheid komt meer voor aan de voorhoeven dan aan de
achterhoeven, ook vrij vaak aan alle vier de hoeven, echter zelden of
nooit alleen aan de achterhoeven.
Hoefbevangenheid treedt op:
- acuut, plotseling optreden van verschijnselen, vaak vanaf het begin
zeer heftig.
- Chronisch, slepend
Als acute hoefbevangenheid niet, of niet tijdig, wordt behandeld gaat deze
over in de chronische vorm. Bij Shetland pony’s kan hoefbevangenheid
zich vaak meer sluipend ontwikkelen, zodat wanneer de ziekte eenmaal
wordt geconstateerd, er al sprake is van de chronische vorm van
hoefbevangenheid. Als een paard eenmaal chronisch bevangen is, komt
het nog vrij vaak voor, dat in dit chronische proces weer acute
verergeringen optreden, waarin het paard weer het volledige beeld van
acute hoefbevangenheid vertoont.
Bij hoefbevangenheid wordt de hechte verbinding tussen hoornwand
enerzijds en wandlederhuid-beenvlies van het hoefbeen anderzijds
verbroken. Nu zou het hoefbeen alleen op de plaats gehouden moeten
worden door het evenwicht tussen de strekpees en de hoefbeenbuigpees.
Deze zijn echter niet in evenwicht. De buigpees heeft een grotere
trekkracht dan de strekpees. Het gevolg hiervan is dat het hoefbeen gaat
kantelen. Deze kanteling van het hoefbeen, die bij het levende dier alleen
met behulp van röntgenfoto’s kan worden aangetoond, is doorslaggevend
voor het verdere verloop van de hoefbevangenheid en de vooruitzichten
op genezing.
De hoefbeenskanteling kan soms al in een zeer vroeg stadium inzetten, na
24 tot 48 uur. De hoefbeenskanteling als zodanig en vooral de mate
hiervan zijn bepalend voor de ernst van de hoefbevangenheid. Waneer de
kanteling eenmaal opgetreden is, is de voorwaarde geschapen die de
3
chronische hoefbevangenheid inleidt. Tevens is na hoefbeenskanteling van
een volledig herstel van hoefbevangenheid geen sprake meer.
Bron: Hoefverzorging en hoefbeslag, Groene Reeks