Powerpointpresentatie - Atlantische Commissie

CONFLICTSIMULATIESPEL
REACTIE VAN DE NAVO OP RUSSISCHE INVAL IN LETLAND
Inleidende PowerPointpresentatie bij simulatiespel
© Atlantische Commissie 2015
OPRICHTING NAVO
Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO)
Opgericht op 9 april 1949
Ondertekening Verdrag van Washington
Doel:
Vrede, stabiliteit en welzijn in Europa bewaren door
middel van politieke en militaire samenwerking
tussen de deelnemende landen
Hoofdtaak:
Collectieve zelfverdediging van
het grondgebied van de lidstaten
NAVO LIDSTATEN
12 oprichtende lidstaten:
• Verenigde Staten
• Canada
• Verenigd Koninkrijk
• Nederland
• België
• Luxemburg
• Frankrijk
• Italië
• IJsland
• Noorwegen
• Denemarken
• Portugal
Uitbreiding 1949 - 1990:
• Griekenland (1952)
• Turkije (1952)
• West-Duitsland (1955)
• Spanje (1982)
NAVO NA DE KOUDE OORLOG
1989
Val van de Berlijnse Muur
1991
Uiteenvallen van de Sovjet-Unie
1991
Opheffing van het Warschaupact
(tegenhanger NAVO in het Oostblok)
De doelstelling van de NAVO blijft na het einde van de
Koude Oorlog onveranderd. Bij het nieuwe strategische
concept van de NAVO uit 1999 wordt er wel een nieuwe
taak toegevoegd: crisisbeheersing (binnen én buiten het
verdragsgebied)
NAVO NA DE KOUDE OORLOG
Relatie van de NAVO met voormalige Sovjet-landen
verandert, net als de relatie met Rusland.
1994
Partnerschap voor Vrede
1997
NAVO-Rusland Raad
‘to give Russia a vote, but not a veto’
Toetreding van Midden- en Oost-Europese landen
tot de NAVO volgde in 1999 en 2004.
(zie kaart op de volgende slide)
VERDRAG VAN WASHINGTON
Artikel 5 van het oprichtingsverdrag van de NAVO:
‘Een aanval op één lidstaat,
betekent een aanval op alle lidstaten’
Dit principe heet collectieve defensie.
In de praktijk waarborgden de Verenigde Staten de
veiligheid van de zwakke West-Europese landen,
die nog moesten herstellen van de Tweede
Wereldoorlog.
VRAAG
In de ruim 65 jaar sinds de oprichting van de NAVO
is artikel 5 slechts een keer in werking getreden.
Wanneer was dat?
ANTWOORD
Na de aanslagen op de Twin Towers
in New York op 11 september 2001
BESLUITVORMING NAVO
Binnen de NAVO worden besluiten genomen in de
Noord-Atlantische Raad (NAR). Iedere lidstaat heeft
een zetel in de NAR. De NAR wordt voorgezeten door
de Secretaris-Generaal van de NAVO.
De NAVO is een intergouvernementele organisatie.
Besluiten in de NAR komen daarom via consensus tot
stand. Unanimiteit is vereist. Dat betekent dat alle
lidstaten met het besluit moeten instemmen.
SECRETARIS-GENERAAL EN SACEUR
De Secretaris-Generaal van de NAVO is Jens Stoltenberg
(Noorwegen).
De hoogste militair binnen
de NAVO, de SACEUR
(Supreme Allied
Commander Europe)
is Philip Breedlove.
De SACEUR is altijd een Amerikaan. De SG altijd een
Europeaan.
KOMENDE LES(SEN)
1. Lezen van de casus
2. Verdelen van de leerlingen over de landen.
Leerlingen verdiepen zich in de achtergronden en
standpunten van de landen.
3. Uitvoering simulatiespel o.l.v. de Secretaris
Generaal van de NAVO
Doel: komen tot consensus over een besluit in de NAR
onder leiding van de Secretaris Generaal.
Eventueel: Nabespreking
ACHTERGRONDINFORMATIE
CASUS LETLAND
RUSSEN IN LETLAND EN DE ‘POETIN-DOCTRINE’
EUROPESE AFHANKELIJKHEID RUSSISCH GAS I
EUROPESE AFHANKELIJKHEID RUSSISCH GAS II
HANDELSSTROMEN 2013
NORTH STREAM
SOUTH STREAM
FRANSE MISTRAL SCHEPEN
www.atlantischecommissie.nl