Bezoek onze webstek: www.preekvandeweek.be – E

‘PREEK VAN DE WEEK’
Bezoek onze webstek: www.preekvandeweek.be – E-mail: [email protected]
14de zondag door het jaar – C-jaar 2016
"Vrede wensen en stichten"
Jes. 66,10-14 - Gal. 6,14-18 - Lc. 10,1-12.17-20
Jes. 66,10-14 — "Verheug u met Jeruzalem"
Verheug u met Jeruzalem, en juich over haar, allen die haar liefhebben! Neem deel aan haar vreugde, allen die
over haar treuren! En laat u tot verzadiging toe zogen aan haar borsten vol troost, en u vol genot laven aan haar
zo rijke boezem. Want zo spreekt de Heer: “Als een rivier leid Ik de vrede naar haar toe, en als een onstuimige
stroom de schatten der volken. Gij zult gezoogd worden, gedragen op de arm, vertroeteld op de schoot! Zoals
een moeder haar kind troost, zo zal Ik u troosten: Jeruzalem zelf zal uw troost zijn. Wanneer gij dat ziet zal uw
hart zich verheugen, uw beenderen zullen bloeien als het jonge groen, en de dienaren des Heren zullen zijn
macht ervaren!”
Gal. 6,14-18 — "Een nieuwe schepping"
Broeders en zusters, God beware mij ervoor op iets anders te roemen dan op het kruis van onze Heer Jezus
Christus, waardoor de wereld voor mij gekruisigd is en ik voor de wereld. Besneden zijn betekent niets, en
onbesneden zijn betekent niets. Het gaat er alleen om een nieuwe schepping te zijn! Vrede en barmhartigheid
kome over allen, die naar dit beginsel willen leven, en over heel het volk Gods! Laat voortaan niemand mij
lastig vallen, want ik draag de merktekenen van Jezus in mijn lichaam. Broeders en zusters, de genade van
onze Heer Jezus Christus zij met u. Amen.
Lc. 10,1-12.17-20 — "Laat uw eerste woord zijn: Vrede"
In die tijd wees de Heer tweeënzeventig leerlingen aan en zond hen twee aan twee voor zich uit naar alle steden en plaatsen
waarheen Hijzelf van plan was te gaan. Hij sprak tot hen: “De oogst is groot, maar arbeiders zijn er te weinig. Vraagt
daarom de Heer van de oogst arbeiders te sturen om te oogsten. Gaat dan, maar zie, Ik zend u als lammeren onder de
wolven. Neemt geen beurs mee, geen reiszak, geen schoeisel en groet niemand onderweg. In welk huis ge ook binnengaat,
laat uw eerste woord zijn: Vrede aan dit huis! Woont daar een vredelievend mens, dan zal uw vrede op hem rusten; zo
niet, dan zal hij op u terugkeren. Blijft in dat huis en eet en drinkt wat zij u aanbieden; want de arbeider is zijn loon waard.
Gaat niet van het ene huis naar het andere; in elke stad waar ge binnengaat en ontvangen wordt, eet wat u wordt voorgezet,
geneest de zieken, die er zijn en zegt tot hen: Het Rijk Gods is u nabij. In elke stad waar ge binnengaat en niet ontvangen
wordt, trekt daar door de straten en zegt: Zelfs het stof uit uw stad dat aan onze voeten kleeft, schudden wij tegen u af.
Maar weet dit wel: Het Rijk Gods is nabij. Ik zeg u: die dag zal het voor de mensen van Sodom draaglijker zijn dan voor
die stad.” De tweeënzeventig keerden vol blijdschap terug en zeiden: “Heer, zelfs de duivels onderwerpen zich aan ons
door uw Naam. Hij zegde tot hen: “Ik zag de satan als een bliksemstraal uit de hemel vallen. Ik heb u macht gegeven op
slangen en schorpioenen te treden, te heersen over heel de kracht van de vijand; en niets zal u kunnen schaden. Toch moet
ge u niet verheugen over het feit dat de duivels aan u onderworpen zijn, maar verheug u omdat uw namen staan opgetekend
in de hemel.”
Preek van de week
"Vrede wensen en stichten"
De vakantie staat voor de deur en dat merk je. Velen staan nu gepakt en gezakt klaar om te vertrekken. 'Winkel
gesloten, jaarlijks verlof'. De kinderen hoeven niet meer naar school. Op de autowegen zie je caravans en zwaar
beladen auto's met bagage. We nemen alle nodige voorzieningen: reis- en ziekteverzekering, propere kleren,
toiletgerei, wat drank, eten en snoep voor onderweg. Meestal hebben we te veel mee. Ook Jezus zond zijn
leerlingen op weg, maar zonder bagage: geen beurs, geen reiszak, geen schoeisel. Vreemd!
We trekken naar elders, we willen er eens tussenuit om dingen te doen die we anders niet kunnen doen, om
bepaalde plaatsen te bezoeken. Sommigen onder ons gaan niet zomaar op reis, ze gaan op kamp of op
pelgrimstocht naar Taizé, Assisi, Compostella,... Ze willen hun geloof verdiepen, tijd maken voor God en voor
elkaar. Ook de leerlingen van Jezus gaan niet zomaar op stap, ze hebben een opdracht: de Blijde Boodschap
verkondigen en de zieken genezen. Het eerste echter wat ze moeten doen, is vrede brengen: uw eerste woord
zal vrede zijn.
Als wij elkaar ontmoeten, zeggen we: 'goeie dag'. We wensen elkaar het goede toe. We doen dat nog meer ter
gelegenheid van feesten, verjaardagen, jubilea: ‘proficiat, gefeliciteerd’. Maar daarbij is het eigenlijk heel
vreemd, dat wij in onze taal geen groet hebben waarin de vredesboodschap van de Heer wordt uitgesproken.
In de anderstalige buurlanden met een christelijke cultuur vinden we wel begroetingen die iets hebben van de
vredesgroet van de Heer. De Engelsen zeggen ‘good bye’, dat is een samentrekking van 'God bless you', moge
God je zegenen. Fransen zeggen ‘adieu’ en in het Spaans luidt het ‘a Dios’, naar God, tot bij God. In het Duits
zegt men ‘Grüss Gott’, God groete u. Maar dé authentieke bijbelse uitdrukking blijft bewaard bij onze joodse
broeders: ‘sjaloom’, vrede. Het Bijbelse woord sjaloom betekent meer dan geen oorlog. Het is vrede met God,
met de mensen en in het eigen hart. Wij mogen ‘te-vreden’ mensen zijn, mensen vol vrede en anderen die
vrede toewensen. Mensen moeten elkaar respecteren, waarderen en liefhebben. Zo komt er rechtvaardigheid
en vrede, zo groeit de sjaloom. Diep geluk ligt niet in macht en bezit, zelfs niet in kennis en succes. Het ligt in
de liefde die we mensen toedragen en die we van mensen krijgen. Het ligt in de vreugde een goed mens te zijn.
Is het u al opgevallen hoe vaak we tijdens een viering spreken van de vrede van de Heer? Het eerste woord dat
de voorganger spreekt, is: 'Genade en vrede zij met u!' Dat is een aanmoediging. We zijn samengekomen in
de Geest van Jezus en in die Geest willen we leven. We zingen dan samen met de woorden van de engelen bij
de geboorte van de Heer: 'Eer aan God in den hoge en vrede op aarde aan alle mensen.' Voordat we samen het
brood delen, klinkt het uitdrukkelijk: 'De vrede des Heren zij met u' en het laatste woord is: 'Ga nu allen heen
in vrede!' Dat is een opdracht, een zending die ook aan ons gegeven wordt, zoals aan de 72 leerlingen. De
vrede die we samen bij de Heer ervaren hebben, moeten we gaan uitdragen in onze eigen omgeving.
Het lijkt allemaal wel mooi gezegd: vrede, vrede... Lees eens de krant, bekijk het tv-journaal. Oorlogen en
terrorisme, de wapens van hen die in wanhoop leven, blijven de mensheid teisteren. Na de aanslag in de
luchthaven van Zaventem, was woensdag Istanbul aan de beurt met minstens 36 doden. En ook aan Jeruzalem,
stad van vrede, kunnen we vragen: waar is nu uw vrede? Reeds in het boek der Klaagliederen huilt men om de
verloren vrede, om het einde van het Beloofde Land: "De heerseres over de volkeren is nu een weduwe, Israël
is vernietigd, Jeruzalems meisjes laten het hoofd hangen, kinderen en zuigelingen sterven op straat, alle
voorbijgangers slaan de handen ineen, hoofdschuddend en verstomd over Jeruzalem zeggend: Waart gij die
volmaakte schoonheid, die vreugde der aarde?" Enkele regeltjes uit de Klaagliederen, meer dan 2000 jaar oud,
maar brandend actueel. Het lijkt wel of we dagelijks leven onder de bedreiging van een nieuwe oorlog. 'Zie,
Ik zend u als lammeren onder de wolven.' Inderdaad, er heerst permanent oorlog, het recht van de sterkste. We
hoeven het trouwens niet zo ver te zoeken: familievetes, burenruzies, rivaliteiten tussen mensen, conflicten
allerlei. Er is geen vrede!
Misschien ligt de oorzaak in het feit dat we voor onderweg te veel bagage meenemen. Luxegoederen mogen
niet de voorrang krijgen op het levensnoodzakelijke. Vrede kan er maar komen door wereldwijde inzet voor
voldoende productie van nuttige goederen en een rechtvaardige verdeling ervan onder de hele
wereldbevolking. Het hachelijkste punt voor de toekomst van het Westen is de bereidheid van de bevolking
tot herverdeling van de welvaart en de goederen. Onze overvloed is niet evident. Als we niet bereid zijn te
herverdelen, zal men het komen pakken en zal er nog meer bloed vloeien. Zo wordt het begrijpelijk waarom
Jezus zegt dat de leerlingen niets hoeven mee te nemen, er is immers maar één zaak belangrijk: het Rijk Gods
en zijn gerechtigheid. We moeten leren vele zaken los te laten en in de eerste plaats vrede te brengen. In het
evangelie staan enkele straffe uitspraken hieromtrent: schud het stof van uw schoenen, laat de ballast
achterwege, maar ook: "dreigt uw hand u tot zonde aan te zetten, hak ze af; als uw oog u hindert, ruk het uit,
want je moet het ware leven nastreven en het Rijk Gods en het vuur van de hel en de oorlog vermijden" (vgl.
Marcus 9,42 e.v.).
Wij kennen allemaal de realiteit van het geweld, van conflicten en tegenstrijdigheden, maar als christenen
zeggen we: 'en toch!' Toch blijven we geloven dat vrede mogelijk is. Niet als een utopie, maar als een belofte
van de Heer zelf. Die vrede zal ons gegeven worden. We kunnen niet zelf die vrede bewerken, alleen op eigen
krachten lukt het ons niet. Die vrede wordt ons gegeven door de Vredevorst, de Messias. Die vrede is een gave
van de Heer en daarom bidden wij in elke viering om die vrede: Ja, Lam Gods, geef ons uw vrede! Gij, die aan
uw apostelen gezegd hebt: mijn vrede geef ik u, mijn vrede laat ik u... Vervul dan uw belofte en geef ons vrede.
Als gelovigen zijn we ervan overtuigd dat oorlog geen noodlot is, dat er niet alleen onheil is, maar dat we ook
leven in een heilsgeschiedenis omdat Jezus onze vrede is en ons vrede heeft toegezegd.
"Ik richt me tot u, God, van alle wezens, van alle werelden, van alle tijden. U gaf ons geen hart om elkaar te
verfoeien en geen handen om elkaar te wurgen. Help ons om elkaar bij te staan om de last van een zwaar en
vluchtig leven te dragen. Geef dat de kleine verschillen tussen de mensen geen aanleiding vormen voor haat
en vervolging. Het verschil in kleding van onze broze lichamen, het verschil tussen onze weifelende talen, het
verschil tussen onze lachwekkende gebruiken mogen daar niet toe leiden. Wij zien vooral de verschillen tussen
mensen en groepen, maar in uw ogen zijn we allen gelijk." (Uit een 18de-eeuwse tekst)
@preekvdw.