De Koninklijke Zweedse Academie van Wetenschappen heeft de Nobelprijs voor Scheikunde 2006 toegekend aan Roger D. Kornberg voor zijn onderzoek naar de moleculaire basis van eukaryotische transcriptie. De Nobelprijs voor de Scheikunde 2006 De DNA-vertaler in onze cellen In ons lichaam zit allerlei informatie opgeslagen in genen. Om deze informatie te kunnen gebruiken, moeten de relevante delen van het DNA eerst worden gekopieerd; we noemen dit proces transcriptie. De kopie is geen DNA, maar RNA, wat lijkt op DNA maar er chemisch een klein beetje van afwijkt. RNA bevat uiteindelijk de boodschap, het bouwplan, voor eiwitten die ervoor zorgen dat ons lichaam werkt. Het kopiëren stopt nooit, want dan kun je niet meer leven: je lichaam heeft voortdurend nieuwe eiwitten nodig. Het is niet gemakkelijk om een proces als transcriptie goed DNA bestaat uit verschillende onderdelen. De belang­ in beeld te brengen. Roger Kornberg is dit desondanks wel gelukt. rijkste delen, de genen, bevatten de informatie om, Mensen en gist Alle groene planten, schimmels en zoogdieren zijn eukaryoten: organismen waarvan de cellen goed afgebakende kernen bevat­ ten. Robert Kornberg heeft gistcel­ len gebruikt om transcriptie te bestu­ deren. Hij koos voor deze cellen omdat ze erg op menselijke cellen lijken. De structuur van de kristallen zorgt ervoor dat de röntgenstralen verschillend worden afgebo­ gen. Dat geeft een specifiek patroon: de ’foto’. Hierop kun je de structuur van het molecuul nog niet herkennen. Met behulp van een computer moet je dit patroon eerst doorrekenen voordat er een driedimensionale afbeelding ontstaat. 10.000 liter gistcultuur (150 kg gist) is gebruikt om 2 gram puur RNApolymerase te maken RNA-bouwstenen worden gevangen door het polymerase en vastgekoppeld aan de groeiende RNA-streng. via RNA, eiwitten te maken. Direct naast deze genen vind je de zogenaamde promotoren. Deze geven aan waar het RNA-polymerase moet beginnen met kopiëren van het DNA naar RNA. Iedere cel in je lichaam bevat hetzelfde DNA. Maar de promo­ toren in de verschillende lichaamscellen zijn niet allemaal op dezelfde plaats in het DNA geactiveerd. Op deze vernuftige manier worden er in je lichaam alleen daar eiwit­ ten gevormd waar je ze nodig hebt. Het DNA-molecuul is opgerold en wordt beschermd in de chromosomen van de celkern. Moleculen op de foto Om een foto te maken, richt je je camera op een voorwerp en schiet je een plaatje. Moleculen laten zich niet zo makkelijk vastleggen. Voordat je hiervan een ’foto’ kunt maken, moet je er eerst kristallen van maken. Daarna richt je rönt­ genstralen op de kristallen. Het plaatje dat je daarmee krijgt, laat ’zien’ hoe de atomen in het molecuul ten opzichte van elkaar liggen. Wat biedt de toekomst? Het kristal op het plaatje is 0,1 mm groot. Een ander woord voor het kopiëren van DNA naar RNA is transcriptie. Het RNA-polymerase-enzym voert deze transcriptie uit. Dit enzym kun je je als volgt voorstellen: het is een groot bouwwerk van moleculen dat de DNA-strengen bijeenhoudt tijdens het kopiëren. Om dit plaatje te kunnen maken, moest Roger Kornberg de transcriptie stop­ zetten. Dit deed hij door een belangrijk onderdeel van het RNA-polymerase weg te laten, waardoor er geen RNA meer kan worden bijgemaakt en de moleculen die betrokken zijn bij de transcriptie zijn vastgezet in de posities die ze normaal hebben gedurende het proces. Het plaatje is tot stand gekomen met beh ulp van Kennet h Westover en David B usc hnell van de S tanford Universiteit. Je moet er wel voor zorgen dat je de juiste röntgenstralen gebruikt. Deze moeten erg sterk zijn en van de juiste golflengte. Met de hulp van een syn­ chrotron – een reusachtig röntgenkanon – kun je grote biologische moleculen goed bekijken. Het RNA brengt de informatie om eiwitten te maken van de celkern naar de delen van de cel waar eiwitten worden gemaakt. Deze eiwitten zorgen er op hun beurt weer voor dat het organisme gevormd wordt en dat alles ook werkt. DNA Transcriptie wordt bestuurd door verschillende belangrijke molecuulcomplexen. Zij helpen het RNA-polymerase het juiste stukje op het DNA, de promotor, te vinden zodat de transcriptie kan worden gestart. De ’mediator’ is een ander complex dat signalen uit de omgeving doorgeeft aan het polymerase. Het team van Robert Kornberg werkt op dit moment aan het maken van plaatjes van dergelijke molecuulcomplexen. Hier­ mee wordt het mogelijk te begrijpen hoe de transcriptie op moleculair niveau werkt. In de toekomst zouden we dan kun­ nen begrijpen hoe een vruchtbaar eitje zich kan ontwikkelen tot een nieuw, zelfbesturend organisme. Ook helpt het ons beter te begrijpen hoe cellen reageren op signalen van buitenaf en zo zich kunnen aanpassen aan een veranderde omgeving. Transcriptie RNA Eiwit 1959 Ochoa en Arthur Korn­ berg (de vader van Roger!) krijgen de Nobelprijs voor fysiologie of geneeskunde voor de biologische syn­ these van RNA en DNA. V er d er le z e n ! 1962 Crick, Watson en Wilkins krijgen de Nobel­ prijs voor fysiologie of geneeskunde voor het ontdekken van de dub­ bele DNA-helix. 1965 Jacob, Lwoff en Monod krijgen de Nobelprijs voor fysiologie of geneeskunde voor de genetische con­ trole van enzym- en vi­ russynthese. 1968 Khorana, Nirenberg en Holley krijgen de Nobelprijs voor fysiolo­ gie of geneeskunde voor het ontrafelen van de genetische code. Information on the Nobel Prize in Chemistry: www.kva.se, www.nobelprize.org and www.nobelmuseum.se scientific articles: Structural basis of transcription: An RNA polymerase II elongation complex at 3.3 Å resolution, by A. L. Gnatt, P. Cramer, J. Fu, D. A. Bushnell and R. D. Kornberg, Science 292, p. 1876-1882 (2001) Structural basis of transcription: An RNA polymerase II – TFIIB cocrystal at 4.5 angstroms, by D. A. Bushnell, K. D. Westover, R. E. Davis and R. D. Kornberg, Science 303, p. 983-988 (2004) Structural basis of eucaryotic gene transcription, by H. Boeger, D. A. Bushnell, R. Davis, J. Griesenbeck, Y. Lorch, J. S. Strattan, K. D. Westover and R. D. Kornberg, FEBS Lett. 579, p. 899-903 (2005) 1982 Klug krijgt de Nobelprijs voor scheikunde voor de elektronenmicro­scopische opheldering van de struc­ tuur van o.a. nucleosomen. Printing and Distribution made possible by 1993 Roberts en Sharp krijgen de Nobel­ prijs voor fysiologie of geneeskunde voor het knippen (‘splicen’) van genen. Editors: Ulrika Björkstén, Nobel Museum, Claes Gustafsson, KI, Lars Thelander, member of the Nobel Committee for Chemistry, Helena Enstedt and Malin Lindgren, The Royal Swedish Academy of Sciences. Layout and illustrations: Typoform Printing: Billes AB 2007 Roger D. Kornberg (1947) Hoogleraar aan de Stanford Universiteit in Californië, Verenigde Staten. © The Royal Swedish Academy of Sciences, P.O. Box 50005, SE-104 05 Stockholm, Sweden Phone: +46 8 673 95 00, Fax: +46 8 15 56 70 e-mail: [email protected], www.kva.se Nobel Prize® and the Nobel Prize® medal design mark are the registered trademarks of the Nobel Foundation Roger Kornberg omringd door zijn huidige medewer­ kers direct na het bekendmaken van de Nobelprijs voor de scheikunde in 2006. In zijn handen houdt hij het resultaat van zijn werk vast: het model van RNApolymerase.