Infoprogramma voor oncologische patiënten met gevorderde ziekte Gegevens team: team: Oncologisch support team setting: ziekenhuis adres: Buitenring Sint-Denijs 30, 9000 Gent Projectomschrijving: Geef een omschrijving van het project (inhoud, werkwijze en doel): Door recente evoluties in oncologische behandelingen, kunnen patiënten - ook wanneer curatie niet meer mogelijk is - lange tijd leven mét hun ziekte. Dit kan zeer belastend zijn voor patiënten en omgeving. Zij worstelen vaak met dezelfde thema's: het evenwicht zoeken tussen hoop en berusting, naasten voorbereiden op hun eventuele overlijden, afwegen hoe ver te gaan in het volgen van levensverlengende behandelingen. Dikwijls doen patiënten dit in stilte, willen hun partner of familie niet belasten. Daarom willen wij patiënten - en in tweede instantie partners - samenbrengen en ervaringen laten uitwisselen. Wij beogen hiermee gevoelens van eenzaamheid te doorbreken en de communicatie te verhogen. Een tweede doelstelling is de veerkracht te verhogen door patiënten informatie te geven, zodat zij zelf meer grip op hun situatie krijgen. Terzelfdertijd leren zij alle hulpverleners werkzaam op oncologie kennen. Dit is onze derde doelstelling: de drempel verlagen naar de diensten in ons ziekenhuis. Wij organiseren tien wekelijkse bijeenkomsten waarbij er telkens een half uur infosessie is (steeds andere hulpverlener van oncologie), gevolgd door een uur lotgenotencontact (onder begeleiding van onco-coach en onco-psycholoog). 1. 2. 3. 4. 5. 6. "Kanker als chronische ziekte", oncoloog "Ondersteunende rol van voeding" , diëtiste "Communicatie met omgeving", psycholoog "Pijnbestrijding", pijnverpleegkundige Partnersessie "Kanker heb je niet alleen", onco-coach en psycholoog "Wat kan palliatieve zorg bieden? - vroegtijdige zorgplanning", palliatief verpleegkundige 7. "Voorzieningen", sociale dienst 1 8. "Hoe actief blijven?", kinesiste 9. "De balans tussen hoop en aanvaarding", pastoraal werker 10. "Zelfmanagement", onco-coach Waarin is dit project inventief of innovatief? Gedurende het laatste decennium zijn de behandelingsmogelijkheden in oncologie fors toegenomen. Het gaat hier vooral over levensverlengende behandelingen: curatie is niet meer mogelijk, maar men beoogt de groei van de tumoren af te remmen of te stoppen. Voor sommige patiënten betekent dit dat zij jaren aan een stuk behandelingen afwisselen met therapiepauzes. Dit zorgt voor een verschuiving binnen het palliatief werkveld: wanneer alle behandelingen stopgezet wordt, hebben patiënten vaak al jaren van behandeling achter de rug en jaren geleefd met de idee dat zij zullen sterven aan hun ziekte. In ons ziekenhuis ontstond het gevoel dat er een leemte was in de hulpverlening: er wordt heel wat lotgenotencontact georganiseerd voor curatieve patiënten (o.a. in het kader van onco-revalidatie); en ons palliatief support team biedt heel wat ondersteuning naar patiënten in de laatste levensfase. Met dit programma willen wij die patiënten ondersteunen die 'hiertussen' vallen: mensen die volop in behandeling zijn maar die beseffen dat de behandelingsmogelijkheden ooit uitgeput zullen zijn. Uit onderzoek blijkt immers dat deze doelgroep vaak een lage kwaliteit van leven heeft. In welke mate is het project duurzaam? Wij hopen dit infoprogramma twee maal per jaar te kunnen herhalen. Wij startten het programma voor de eerste maal in het voorjaar van 2015. Vanaf 17 september 2015 begint het tweede infoprogramma met een nieuwe groep. Het is nog wat vroeg om te beoordelen welke mate het infoprogramma duurzame effecten heeft op de deelnemers. Wel merken wij dat een aantal deelnemers van de eerste groep een gesprek gehad heeft met onze palliatief verpleegkundige rond vroegtijdige zorgplanning, voortvloeiend uit het contact tijdens de infoprogramma. Hoe kan het project inspirerend zijn voor de andere palliatieve settings? Dit programma kan integraal overgenomen worden door andere ziekenhuizen. Ook voor patiënten uit de thuiszorg lijkt dit programma interessant. Wij vermoeden dat dit programma ook toepasbaar is voor andere doelgroepen die met chronische maar ongeneeslijke ziekte geconfronteerd worden. Wij denken bijvoorbeeld aan mensen met degeneratieve neuromusculaire aandoeningen. 2 Heeft u zicht op de uitkomst en de resultaten van het project tot dusver (aantal bereikte personen)? Bij het eerste infoprogramma in het voorjaar van 2015 waren er 7 deelnemers. Er kwamen 5 partners naar de partnersessie en naar de laatste sessie. De reacties van de deelnemers waren zeer positief, ook voor de mensen die zich schoorvoetend ingeschreven hadden. De angst dat het programma teveel emoties zou losmaken bleek ongegrond. Zij vonden het programma informatief en ondersteunend. Ook de partners reageerden uitermate positief. Zij gaven aan dat het programma thuis toch een aantal zaken bespreekbaar maakte. Op hun vraag nodigden we hen ook uit voor de laatste, afsluitende sessie. Voor het tweede infoprogramma zullen er 8 of 9 deelnemers zijn. Gezien onze ervaring met het opstarten van onco-revalidatie, vroegen wij onze artsen en directie de tijd om dit programma te kunnen opstarten en naambekendheid te geven (bij de opstart van het oncorevalidatie programma in 2008 waren er problemen om aan voldoende inschrijvingen te raken, maar nu zijn er continu twee groepen van ca. 8 personen.). Doorverwijzing verloopt vooral via de onco-coaches, onco-psychologen en de artsen, maar wij vermoeden dat patiënten vooral gemotiveerd worden door "mond-aan-mond reclame". 3