Voetbal toernooi SC ´t Gooi 29 mei 2014 DE FAVELA ONDER DE DUGOUTS De dugout is de plek waar je je als wisselspeler thuis wilt voelen. Juist als je een uitwedstrijd speelt. De dugout is de plek waar de coach in wanhoop zijn verdriet verbergt of juichend uit tevoorschijn komt. Een goede dugout is een comfortabele plek waar je ook na de wedstrijd graag nog even blijft hangen. Maar wat blijkt: de ene dug out is de andere niet. Die van Sc ´t Gooi is ongezellig, levensgevaarlijk. De dodelijke dugout. De favela onder alle dugouts. Gedeukte golfplaten waar je je aan open haalt. In die omgeving moesten de jongens van de C4 hun derde toernooi binnen twee weken spelen. Bij SC ´t Gooi. Opgericht in 1905. DRIE IS HET LUCKY GETAL VAN DE C4 Terwijl de spelers van Heerenveen, Ajax en ADO al op het strand liggen, begonnen de jongens van SDO C4 super gemotiveerd aan hun derde toernooi. Na Nigtevecht en Texel was Hilversum aan de beurt. Met één afwezige, Nevan. Door griep geveld. Ingedeeld in een poule met zware tegenstanders uit Nieuwegein, Haarlem en Hilversum. Een poule des doods. En dat alles op een druilerige hemelvaartdag. Het werd meteen duidelijk in de eerste wedstrijd tegen Nieuwegein. Onze jongens zijn geen ochtendmensen. Want net als op Texel ging de eerste wedstrijd verloren met 3-0. Nieuwegein had een tweede jaars C team opgesteld. Bovendien kampioen van hun competitie. Waren ze beter? Nee dus. SDO speelde verzorgd, kaatste en tikte netjes. Had het betere van het spel. Maar deed niet wat Nieuwegein wel deed: het benutten van de enige twee kansen die ze creëerde. De tweede wedstrijd tegen ´t Gooi was saai. Julian stompte nog een bal weg uit de hoek. Stan stond solide in de achterhoede. ´t Gooi had een paar supersnelle jongens voorin maar de stand bleef zoals het begon. 0 -0. De derde wedstrijd zou bepalen hoe hoog SDO zou eindigen. Ze moesten aantreden tegen de boomlange jongens van de Koninklijke HFC uit Haarlem! Die dachten dat ze SDO wel even alle hoeken van het veld konden laten zien. Dat pakte anders uit. Weliswaar kwam SDO met 0-1 achter maar een tactische wissel (wat dat ook moge wezen) leidde binnen enkele seconden tot 1-1. Toen was het er op of eronder. Het werd erop. Een prachtige pass van de ene Max naar de andere Max werd afgerond met een spetterende uithaal die de bal in de bovenhoek deed belanden. Het gebeurde in de ´dying seconds´. Vrijwel direct daarna floot de scheidsrechter af. De Koninklijke was royaal afgedroogd. Het krachtsverschil tussen de vier ploegen was minimaal geweest. Op doelsaldo moest SDO om de derde en vierde plaats strijden. Tegen ´t Gooi. En dan blijkt dat de jongens van de C4 echte toernooi spelers zijn. Naarmate het toernooi vordert gaan ze beter spelen. Maar liefst twee maal schoot SDO op de paal. Blaze (bijgenaamd ´der Bomber´ stond precies op de juiste plek en zette SDO op 1-0. En wat zette ´t Gooi hier tegenover? Opportunistisch spel. Lange halen, vlug thuis. Hopen op een mazzelgoal. Die kwam zowaar en eindigde deze strijd wederom in een gelijkspel. Penalties moesten uitkomst brengen. En wat bleek: SDO C4 deed het daarin beter dan – bijvoorbeeld – het Nederlands elftal of Benfica in de Europaleague finale. Een score van vijf uit vijf. (Max, Julian, Max, David en Bente). Met Bente bij SDO op doel sidderde ´t Gooi bij voorbaat. Hij kéék de bal uit het doel. Om vervolgens de laatste penalty snoeihard zelf in de touwen te jagen. En zo werd op veld drie SDO C4 voor de derde keer derde. Een mooie seizoenafsluiting!