Presentatie: Augustus` opvolgers

Presentatie: Augustus' opvolgers
14-37: Tiberius
Dit was de stiefzoon van Augustus, aangezien deze geen mannelijke opvolger had. Hij verwierf een slechte
naam doordat hij, volgens de Senaat en Tacitus, aan majesteitsschennis deed. Toch was hij een bekwaam
bestuurder van het Romeinse Rijk.
37-41: Caligula
Dit was de achterneef van Tiberius, al snel werd duidelijk dat hij zijn volk onderdrukte. Caligula was een
man die niet helemaal goed bij zijn hoofd was, wat we ook al bij andere heersers in die tijd zagen. Hij zag
zichzelf als god en het verhaal gaat dat hij zijn paard als consul wilde benoemen. Ook vermoordde hij een
hoop mensen, zonder enige reden. Uiteindelijk werd hij zelf vermoord door een groepje samenzweerders.
41-54: Claudius
Dit was de oom van Caligula, en hij volgde zijn neefje op. Geestelijk was hij niet helemaal in orde volgens
veel mensen, en daarom kreeg hij nooit echt hoge politieke functies toebedeeld. Toch viel dit wel mee, hij
bestuurde het land goed toen hij wel een hoge politicus werd, maar ook hij had een slechte verhouding met
de Senaat. Zij vonden namelijk dat hij verkeerde functies toebedeelde aan bijv. slaven en daardoor verkeerd
advies kreeg, zo heeft hij zijn vrouw Messalina laten vermoorden. Claudius trouwde met zijn nicht
Agrippina, en bracht haar zoon mee uit een vorig huwelijk, Nero. Zij drong aan dat haar zoon tot Claudius'
stiefzoon werd benoemd en toen dit was gebeurd, vergiftigde ze haar man en maakte Nero als keizer,
omdat ze bang was dat Claudius zijn eigen zoon aan zou wijzen.
54-68: Nero
Nero was 16 jaar toen hij keizer werd, en de eerste 5 jaar werd zijn bewind eigenlijk door zijn adviseurs (o.a.
Seneca) uitgevoerd. Zijn moeder wilde zelf ook wel de macht hebben, en daarom liepen de spanningen vrij
hoog op, ook bij Nero zelf, en daarom liet deze Agrippina vermoorden in 59. Nero had een beetje een gat in
zijn hand, en de schatkist van de staat raakte leger en leger. Daarom hield hij processen tegen mensen en
inde dan hun bezittingen. In 64 stond Rome in brand, en op de vrijgekomen ruimte bouwde Nero zijn
gigantische paleis. Er wordt beweerd dat hij zelf de brand heeft aangestoken, maar dit is niet zeker. In 65
meende Nero dat er een samenzwering tegen hem bestond, en hij liet alle medeplichtigen vermoorden. De
keizer werd steeds meer gehaat en in 68 kwam dit tot een opstand. De gouverneur Galba werd voortaan
gesteund door de keizerlijke garde, de praetorianen, en hij werd de nieuwe keizer.
68-69: Vierkeizerjaar
In dit jaar zijn er 4 keizers aan de macht geweest: Galba, Otho, Vitellius en Vespasianus. Tijdens Galba’s
bewind ontstond er machtsstrijd, Otho won de praetorianen voor zich en Galba werd gedood. Inmiddels
hadden de Germaanse legioenen hun bevelhebber Vitellius tot keizer uitgeroepen, dus Otho werd
verslagen. Maar, toen hadden de troepen in het oosten besloten dat hun generaal Vespasianus keizer moest
worden, en deze slaagde erin zich te handhaven.
69-98: Flavische dynastie
De zoon van Vespasianus, Titus Flavius Vespasianus, volgde zijn vader op, die een goed georganiseerd en
bebouwd (denk aan Colloseum) achter liet. In 79 volgde zijn zoon Titus hem weer op, en in 81 zijn andere
zoon, Domitianus. Domitianus was een dictator, hij voer vele processen en liet veel mensen ter dood
veroordelen. Uiteindelijk is hijzelf ook vermoord door een groep samenzweerders die o.l.v. zijn eigen vrouw
en de keizerlijke garde stonden. Zijn opvolger was de bejaarde senator Nerva, die van 96 tot 98 regeerde.
98-192: Adoptiekeizers
In de tweede eeuw werd de opvolging van keizers via adoptie geregeld, en zo adopteerde Nerva de militair
Trajanus, die van 98 tot 117 regeerde. Trajanus zorgde voor een Rijk met de grootste omvang. Trajanus’
opvolgers waren Hadrianus (117-138), Antoninus Pius (138-161) en Marcus Aurelius (161-180). Marcus
Aurelius wees als opvolger zijn eigen zoon aan, Commodus. Dit was een slechte keizer en in 192 werd hij
vermoord. Vanaf toen ontstonden er grote moeilijkheden in het Romeinse Rijk.