DOEN EN DOEN IS TWEE Welkom + V. Een nieuw schooljaar, een

DOEN
EN
DOEN
IS TWEE
Welkom +
V. Een nieuw schooljaar, een nieuw werkjaar...
Uitgerekend vandaag waarschuwt Jezus ons voor een leven
beheerst door uiterlijke voorschriften en wetten,
gewoonten en gebruiken waarin geen hart meer zit.
L. Even verduidelijken: als we met onze wagen
opeens in de verte de politie zien staan,
gaan we vlug controleren: 'alles wel in orde?
rijd ik niet te snel? gordel omgedaan? mijn GSM opzij gezet?...'
Zo voelen wij ons in ons leven maar veilig
wanneer we in orde zijn met de vele grote en kleine
voorschriften die ons leven regelen.
Gewoonten, tradities en gebruiken zijn soms
van meer belang dan de levende mens naast ons.
Christen-zijn of christen-worden eist van ons
niet alleen aandacht voor rechten en plichten,
maar dat we ons hart laten spreken
bij alles wat we doen.
Lied:
Uit uw hemel zonder grenzen komt Gij tastend aan het licht
met een naam en een gezicht even weerloos als wij mensen.
Als een kind zijt Gij gekomen als een schaduw die verblindt
onnaspeurbaar als de wind die voorbijgaat in de bomen.
Als een vuur zijt Gij verschenen als een ster gaat Gij ons voor
in den vreemde wijst uw spoor in de dood zijt Gij verdwenen.
Als een bron zijt Gij begraven als een mens in de woestijn
zal er ooit een ander zijn ooit nog vrede hier op aarde?
Als een woord zijt Gij gegeven als een nacht van hoop en vrees
als een pijn die ons geneest als een nieuw begin van leven.
Schuld bekennen
V. Jezus vindt het erg:
dit volk eert met de lippen maar het hart is weg.
Hij legt de vinger op de wonde van een zekere schijnheiligheid,
een zekere routine.
Voor dat teveel aan routine in ons leven, vragen wij om vergeving.
L. Er is routine in mijn leven...
als ik hier naar de viering kom en alles over mij heen laat gaan
zonder ook maar één woord uit mijn hart te zeggen.
Er is routine in mijn leven...
als ik 's avonds thuis kom, eet en naar TV kijk
zonder iets uit mijn hart te vertellen.
Er is routine in mijn leven...
als ik in mijn jeugdgroep alleen voor straffe activiteiten zorg
en geen oog heb voor hen die niet mee kunnen.
Heer ontferm U over ons!
Wij bidden
Samen: Heer, dikwijls stellen wij ons tevreden
met een min of meer deftig leven.
Wij draaien mee in de draaimolen van de routine.
Ons hart is soms ver weg.
Wij vragen U:
leer ons leven met heel ons hart
in onze ontmoetingen, ons werk, ons bidden.
Geef ons iets van de hartelijkheid
waarmee U bij mensen aanwezig was. Amen.
Eerste lezing: uit de brief van Jacobus 1, 17-18.21b-22.27
Broeders en zusters,
elke goede gave, elk volmaakt geschenk daalt neer van boven,
van de Vader der hemellichten
bij wie geen verandering is of verduistering door omwenteling.
Uit vrije wil heeft Hij ons het leven geschonken
door het woord der waarheid,
zodat wij in zekere zin de eerstelingen onder zijn schepselen zijn.
Neemt met zachtmoedigheid het woord van God aan
dat in u werd geplant
en dat de kracht bezit uw zielen te redden.
Wees uitvoerders van het woord en niet alleen toehoorders;
dan zoudt gij uzelf bedriegen.
Zuivere en onbevlekte vroomheid
in de ogen van onze God en Vader is dit:
weduwen en wezen opzoeken in hun nood
en zichzelf vrijwaren voor de besmetting van de wereld.
Lied:
Als Gij naar de woorden luistert
die hier tot U zijn gezegd
zullen zij een licht ontsteken,
wijzen zij de goede weg.
3.
Als Gij naar de woorden luistert die van mij geschreven staan
zullen zij van vrede spreken die er schuilgaat in mijn naam.
Evangelie: Mc. 7, 1-8. 14-15. 21-23
Dit volk eert Mij met de lippen, maar hun hart is ver van Mij...
Als Gij naar mijn woorden luistert, ze van harte wilt verstaan,
zullen zij de Vader tonen, zult gij niet verloren gaan.
Als Gij naar mijn woorden luistert, brengt de dood niet langer vrees,
wordt Gij tot Gods zoon herboren, ademt Gij zijn levensgeest.
Litanie van hoop
L. Zolang er nog mensen blij kunnen zijn
om de vreugde in het hart van een ander,
zolang er nog mensen zich de moeite getroosten
om samen te komen in het huis van de Heer,
zolang is er hoop.
Samen: Zolang er mensen nog zoenen
en zich met elkaar ook verzoenen,
zolang er nog mensen kinderen baren
uit de liefde ontstaan,
zolang is er hoop.
V. Zolang er nog mensen God niet vergeten
en bidden verstaan,
zolang er nog mensen Jezus beminnen
en zijn weg durven gaan,
zolang is er hoop.
Samen: Zolang er nog mensen vreugde delen
en moeheid en lijden samen verslaan,
zolang is er hoop.
L. Zolang er nog mensen vogels zien vliegen
en bloemen zien staan,
zolang er nog mensen met elkaar kunnen leven
en voor elkaar dood kunnen gaan,
zolang is hoop.
Samen: Zolang er nog mensen samen brood kunnen dele
en wijn kunnen drinken,
zolang er nog mensen durven erkennen
dat dit brood en die wij
Jezus moet zijn,
zolang is er nog hoop.
Wat tijd om persoonlijk uit te spreken , wat er diep in je hart leeft...
Gebed bij de gaven
V. God onze Vader,
Gij brengt ons bijeen rond deze tafel van brood en wijn,
Gij nodigt ons uit tot breken en delen.
Samen: Laat ons brood zijn voor elkaar,
voedsel dat gegeven en gedeeld wordt
en dat mensen leven doet,
zoals Gij dat zijt voor ons.
Laat ons een beker wijn zijn voor elkaar,
drank van vreugde en vriendschap
die groeit waar mensen het opnemen voor elkaar,
zoals Gij het steeds opnieuw
blijft opnemen voor ons. Amen.
Dank- en tafelgebed
V. Langs betrouwbare wegen, God,
leidt Gij mensen naar mensen
en niets gebeurt tussen hen aan pijn en aan genade
dat uw zorgend hart ontgaat.
Samen: Ik dank U voor ieder mens
met wie ik mee mocht gaan
deze voorbije vakantietijd.
Voor duizend tekenen van goedheid,
voor woorden en voor stilte
waarin Gij woonde;
voor mensen met wie ik deelde:
lief en leed, brood en beker,
leven en hoop.
V. Ik dank
voor wie ik dagelijks mag mee samenleven,
voor vrienden overal bij wie ik wonen mag
als in mijn eigen huis.
Samen: Ik dank
voor de kinderen op mijn weg,
fonteinen van hoop
die mij het leven leren, steeds opnieuw,
want alles is heel diep in hen,
hun vreugden en hun klein verdriet.
V. Voor ieder dank ik
met wie ik in de hemel en op aarde verbonden ben.
Looft de Heer, al wat gemaakt is, prijs zijn Naam.
Verheft Hem voor eeuwig, dankt voor uw bestaan.
5.
Looft Hem die gezeten is op tronen van gezang.
Zingt als rivieren mee voor God: Hij leve lang!
V. Ik dank voor de mens Jezus.
Hij was het hart van God.
Hij was ook één van ons.
Hij heeft als mens geleefd hier op aarde.
Samen: Hij had geen macht,
maar was meester in het dienen.
Zijn stem heeft Hij niet verheven,
maar Hij sprak velen aan.
Hij schreeuwde niet,
maar fluisterde in ieders oor:
heb jezelf lief
en precies ook zo de ander.
V. Zelf toonde Hij hoe zijn hart bij de mensen was
op die avond...
-Instellingswoorden-
Als wij dan eten van dit brood en drinken uit deze beker
verkondingen wij de dood des Heren, totdat Hij komt.
V. Hij heeft alles welgedaan.
Wij hebben het van horen zeggen,
en dat getuigenis is betrouwbaar.
Hij is niet dood. Hij leeft, hier, daar,
overal waar mensen hart hebben voor elkaar.
Samen: Bewaar ons dan in Uw naam, Vader,
schep licht in onze ogen
en vrede in ons hart.
Dat wij met blijdschap onze wegen gaan
in het spoor van Jezus.
V. Verbonden met allen die leven op aarde,
met de velen die thuis zijn in ons hart,
ook met hen die gestorven zijn...
bidden wij:
Onze Vader...
Vredewens
L. Soms hebben we alleen maar tekenen
om het diepste in ons
-wat zo moeilijk te zeggen is- uit te drukken.
7.
Maar als het teken zijn betekenis verliest
blijft er niets over dan verpakking.
Woorden zonder leven, een hart vol misverstand,
leegte en vervreemding.
Dan geven we elkaar een hand zonder hart,
een zoen zonder ziel,
een lippendienst zonder daden.
Geven we hier mekaar een oprecht teken van diepe Godsvrede...
De vrede van de aarde en de hemel zij geheel met jou.
De vrede van rivieren en de zeeën moge die zijn met jou.
Diepe vrede kome over jou. Gods vrede groeie in jou. (herhalen)
Communie
Lied:
Wij gaan weer verder vol van hoop, de ongebaande wegen,
met onze droom op hinderloop, de meeste feiten tegen.
De onrust houdt ons op de been en doet ons verder reizen,
een stem die klinkt door alles heen, een God niet weg te prijzen.
Zijn woord houdt aan in ons gemis, dat alles kan verkeren,
dat vrede hier bestaanbaar is en onrecht om te keren.
Zij doet ons kiezen voor de mens, bedreigd, verarmd, vergeten,
Zij voert ons naar de laatste grens om van elkaar te weten.
Sjaloom, geluk op deze reis, het duurt misschien nog eeuwen,
maar twijfel niet meer aan de wijs: het lam huist bij de leeuwen.
Slotgebed
V. God, op weg naar het beloofde land
hebt Gij uw volk geboden gegeven,
wegwijzers voor het samenleven,
tastbare tekens ook van uw aanwezigheid.
Wij danken U dat Gij ons trouw blijft
en sterkt voor onze reis door het leven
met het brood dat wij hier samen gedeeld hebben.
Zegen en zending
V. Laten we heengaan
en waarachtig maken wat we hier gevierd hebben.
Laten we gaan van belijdenis naar beleven,
van teken naar taak, van kerk naar
Laat de zegen van God met ons zijn:
+ Vader, Zoon en heilige Geest.
wereld.