SamenvattingAndrew Walls, Cathy Ross (eds.), Mission in the 21st Century: Exploring the Five Marks of Global Mission, Orbis Books: Maryknoll 2008, Introduction + pp. 3-104; Christopher J.H. Het boek lijkt erg dicht bij de praktijk te staan, en probeert die ook vaak te omschrijven. Deze samenvatting gaat over de eerste vijf hoofdstukken van het boek, waarin de ‘’five marks of global mission’’ worden geïntroduceerd. Deze vijf kenmerken (en hoofdstukken) van missie zijn: 1. 2. 3. 4. 5. Het evangelie verkondigen Onderwijs, doop en zorg voor de nieuwe gelovigen. Ingaan op noden van mensen door dienende liefde Onrechtvaardige structuren in de maatschappij transformeren De integriteit van de natuur en aarde beschermen en het bewaren van het leven op aarde. Elk van deze hoofdstukken/kenmerken zijn in het boek onderverdeeld in twee paragraven: I Een artikel/paragraaf dat er theologisch op wil ingaan, en er op reflecteert II Een artikel dat beschrijvend is en de praktijk laat zien. De hoofdstukken in deze samenvatting bestaan dus uit allemaal losse artikelen in plaats van één lopend verhaal. 1 Het evangelie verkondigen I.Het koninkrijk van God proclameren is iets verkondigen wat er eigenlijk al is. Het koninkrijk van God en Jezus Christus zijn in feite hetzelfde, waar Jezus is daar is het koninkrijk van God. Het koninkrijk van God is er nu en in de toekomst, we leven en roepen op nu in dat koninkrijk te leven, tegelijkertijd verwachten we de vervulling ervan in de toekomst. Het evangelie verkondigen is in feite Christus verkondigen, omdat Christus het evangelie is. Ook avondmaal is het getuigen en proclameren van het evangelie, omdat er staat: ‘’Zo vaak als jullie dit brood en deze wijn drinken, proclameren jullie de dood van Christus totdat hij komt’’ (1Cor.11:26). Er zijn twee manieren van het evangelie verkondigen, de ene is confronterend, zoals Petrus deed bij en na de uitstorting van de Heilige Geest, de andere is meer aansluiting zoeken bij de hoorders, zoals Paulus deed in Griekenland bij de Aroapechus. Kerken moeten opnieuw nadenken over hoe ze het koninkrijk van God willen verkondigen en tastbaar maken in daden, ze moeten het op manieren doen die passen bij context. II. Praktijk en theologie is een valse tegenstelling, de twee zijn juist met elkaar verbonden, dat laat de Bijbel ook zien in het leven van Christus en zijn apostelen. Het idee is dat Het Koninkrijk van God Jezus zelf is, dat moet dus ook het centrum zijn van het verkondigen van het evangelie. Na Jezus’ dood is hij aanwezig bij gelovigen door de Heilige Geest. De manier van evangeliseren moet dus het wijzen op het leven en de werken van Christus vroeger en vandaag zijn, dat betekent wijzen naar Jezus in de Bijbel, en naar de Heilige geest en zijn werken vandaag de dag. Handelingen laat zien dat het koninkrijk van God verkondigen iets is van de gemeenschap als geheel, niet van een of meerdere superevangelisten. Het goede nieuws wordt ook altijd gedemonstreerd in daden, niet alleen in woorden, zodat het Koninkrijk van God zichtbaar en tastbaar wordt. Dat betekende in de tijd van Filippus het wonderen doen en het nieuws verkondigen, het kan nu betekenen dat men advies en zorg geeft rondom HIV/Aids, hiermee wordt het Koninkrijk ook daadwerkelijk zichtbaar bij de verkondiging. 2 Onderwijs, doop en zorg voor de nieuwe gelovigen I.Men is heel lang naar andere culturen gegaan om het evangelie te verkondigen, maar een probleem was vaak dat de zendelingen uit andere culturen kwamen, en misschien nog wel meer een eigen cultuur naar Afrikaanse landen brachten dan dat ze het Christendom brachten, op die manier kwam het Christendom los te staan van de inheemse cultuur en affectie. Het was dus alsof je nieuwe wijn in oude zakken deed, of andersom. De doop is een verbindend element met alle soorten Christendom en moet daarom helder en goed uitgelegd worden aan nieuw bekeerden. Discipelschap betekent dat men wordt geleerd dat de Bijbel de hoogste autoriteit heeft, en samen met gebed de basis is voor geestelijke groei en de geestelijke relatie met God. Bij evangelisatie en zending werkt Christus vaak door groepen heen, zending is niet gericht op individu’s maar op groepen, lastig is hierbij om, wanneer zich er hele groepen bekeren, om ze allemaal erbij te houden en te onderwijzen in het nieuwe geloof. Vrouwen en kinderen vormen vaak driekwart van de kerk, het is daarom belangrijk juist deze twee groepen te verzorgen waardoor ze tot bloei kunnen komen en een grote impact kunnen hebben op de kerk. Het onderwijzen (catechese) van nieuwe gelovigen is altijd al erg belangrijk geweest, om catechese affectief te laten zijn moet het de volgende componenten bevatten: A. Een robuuste Christologie, men moet goed vanuit de Bijbel onderwezen worden over de dood en opstanding van Christus, Christus moet centraal staan in het geloof. In seminars in Afrika had men altijd Westerse curricula, daardoor werd er niet ingegaan op de situaties en noden van Afrika, dit heeft men veranderd, door predikanten degelijke hermeneutische principes te leren, waardoor ze zelf vanuit hun eigen cultuur de Bijbel kunnen bestuderen en toepassen. Een goede zondagsschool met goede leraren, in combinatie met groepen binnen de kerk, zorgt ervoor dat kinderen en nieuwe leden een goede Christelijke basisonderwijs krijgen, waardoor de Christelijke fundamenten worden gelegd. Christelijke begrijpbare simpele literatuur voor persoonlijk en thuisgebruik is erg belangrijk zodat men het eigen geloof leert, en niet alleen alles laat afhangen van de predikant, en zodat men een overbrugging maakt tussen zondag en doordeweeks in het geloof. De kerk moet ook ingaan en onderwijzen over sociale en politieke kwesties, dan getuigt een kerk duidelijker en kan ze transformerend bezigzijn in de samenleving. Er moet ook onderwijs zijn over het bovennatuurlijke, nieuwe gelovigen komen uit een wereld vol magie, de kerk moet daarin onderwijzen en wijzen naar het Christelijke alternatief, naar de gaven van de Heilige Geest. Er moet genoeg aan het opleiden van leiders gedaan worden, als de zendeling de gelovigen afhankelijk laat zijn van zichzelf, dan zullen de nieuwe gelovigen een permanente passieve en afwachtende houding aannemen in het geloof. Men moet dus eerst goed naar de (inheemse) mens kijken zodat men daarna pas de grote Christelijke thema’s los kan laten en Christus kan laten werken in de levens van bekeerden. II.De schrijver van dit stukje vertelt over zijn ervaringen in de Congolese kerk en missie, waar in dat land veel onderdrukking, conflicten en lijden is. Congo was in het verleden in kolonie van België, de manier van heersen heeft ervoor gezorgd dat men nu met een samenleving zit vol geweld en ellende en tirannie, terwijl het land wel erg Christelijk is. In Congo komt juist de Charismatische kerk enorm op, qua aantallen en geografie, maar de Charismatische kerk mist een diepgang in het geloof, met doet bijna alleen tijdens de diensten iets met het geloof. Bisschoppen en de clerus zijn serieuze gelovigen, maar zijn vaak praktisch niet goed opgeleid en theologisch niet diep onderlegd waardoor het geloof oppervlakkig kan worden door de volgende uitdagingen: A. Een theologische opleiding die door gebrek aan allerlei kanten meer wordt gezien als een paspoort voor het bisschop-zijn dan een vormende opleiding, B. Bisschoppen zijn niet goed opgeleid, waardoor ze niet goed op de praktijk kunnen ingaan, C. gebrek aan reflectie in het onderwijs en bij Bisschoppen, het educatieve systeem bestaat uit dingen uit het hoofd leren en weer opzeggen tijdens het tentamen, er wordt dus niet over de stof nagedacht, D. Mensen hebben amper educatie, bisschoppen hebben eigenlijk alleen maar de middelbare school afgemaakt, dit geeft dat zij het moeilijk vinden de Bijbel diep te begrijpen en de Bijbel toe te passen op de praktijk. Door gebrek aan deze opleiding lijkt preken een gok te zijn, en is de prediking wettisch geworden, in plaats van dat het echt over Christus gaat. Mensen verstaan de doop in Congo als het vermijden van de hel en als lid-zijn van de kerk, terwijl de echte betekenis is dat je met de doop verbonden wordt met heel Christus’ lichaam en met Christus zelf. Hierdoor zijn familiebanden en wraak en oorlog belangrijker voor de mensen dan het kerkelijk gezin, er is een diepere/vergaandere bekering nodig. In Congo zijn er wel kansen om theologisch en gelovig onderwijs te krijgen, maar er wordt veel meer energie gestopt in het ‘’temmen’’ van de gelovigen, omdat men autoriteit heel hoog heeft staan. Om een gemeenschap te bouwen met een volwassen geloof zijn de volgende dingen nodig: A. Mensen moeten onderwezen en geworteld worden in de Bijbel, B. Ze hebben de theologische opleiding omgegooid en motiveren de studenten om zelf na te denken, en ze geven cursussen aan de clerus, C. men doet nu veel meer aan trainingen en onderwijs onder het normale kerkvolk, zodat men geestelijk volwassen en gevormd wordt. Men zoekt nu ook naar manieren om de Christelijke boodschap tot de mensen in hun context te laten spreken. Er was de kerkmensen ook altijd geleerd om niet met politiek bezig te zijn, maar ook hierin is men bezig met verandering, de kerk moet oog hebben voor de complete situatie van de mens, ook die van de politiek als de politiek de mens negatief raakt. Op deze manier wil de kerk ambassadeur voor Christus zijn. 3 Ingaan op noden van mensen door dienende liefde I. Wereldwijd is de laatste 40 jaar aandacht gekomen voor armoede wereldwijd, dit hoofdstuk gaat er theologisch op in, en uiteindelijk dus ook praktisch. In de Bijbel legt Jezus het liefhebben van God en het liefhebben van de naaste bij elkaar, deze twee belangrijkste geboden horen bij elkaar. God liefhebben betekent je afkeren van afgoden, het valt samen met het liefhebben van je naaste en het is liefhebben over alle etnische en alle andere grenzen heen. In de Christelijke wereld is vaak veel aandacht geweest voor armoede, wat er goed is, maar armoede wordt ook in stand gehouden door regeringen en onrechtmatige constructies in de maatschappij, de Bijbel is realistisch en optimistisch over het oplossen van armoede, volgens de Bijbel zal armoede er altijd zijn, maar moet het ook zoveel mogelijk opgelost worden, hierdoor zouden de armen maar een fractie van de totale bevolking in een land moeten zijn. Jezus heeft zorg om armen een heilige taak gemaakt wanneer hij zei dat iedereen wie een hongerige voedt Hem voedt. II.De schrijver werkt in een context waar inheemse mensen in Nieuw-Zeeland zijn onderdrukt waardoor hun levens en cultuur zijn verwoest en waardoor ze in enorme armoede en met allerlei verslavingen en misbruik te maken hebben. Bij de inheemsen moesten ze een nieuwe theologie leren begrijpen, die gebaseerd was op de inheemsen, waarbij God zich op andere manieren liet zien dan ze gewend waren. Vier verhalen maken hun taak duidelijk. A. Ze mogen regelmatig Christus zien in de wonden van verwaarloosde, arme en criminele mensen. B. Wij westerse mensen denken vaak goed te weten wat mensen nodig hebben, maar dat is niet zo, mensen weten zelf wat ze het meeste nodig hebben. C. Tegen alle verafschuwing en angst van de toen rijke wijk in, hebben ze een zwaar (ex)criminele man in huis genomen, die inmiddels na alle genezing hetzelfde werk doet als hen en een eigen gezin heeft, het is het resultaat van een open deur, koelkast en gezin. D. Het verhaal van de ex-crimineel inspireerde en bekeerde de leider van een lokale groep van de meest gruwelijke bende, doordat ze de bekeerde motiveerden om in zijn omgeving te blijven, werd de hele bende naar Jezus gekeerd en zijn ze zich gaan richten op hoe ze hun wonden konden gaan helen, zo zijn ze inspiratie voor heel Nieuw-Zeeland geworden, met name voor criminelen. 4. Onrechtvaardige structuren in de maatschappij transformeren I. De vijf punten van missie hangen samen, waarin dienende liefde een mooie brug vormt tussen evangelisatie + geloofsonderwijs en onrechtvaardige structuren transformeren + de integriteit van de natuur en aarde beschermen en deze natuur en aarde vernieuwen. De schrijver heeft lang getwijfeld over wat missie precies allemaal inhoudt, in elk geval is missie nu ook iets van de zuidkant van de aardbol, niet alleen van de noordkant, al vindt men het in het zuiden nog erg moeilijk om God te verbinden aan recht en aan eerlijk handelen, daar ligt dus een probleem. Als je de uitzending van de twaalf in twee evangeliën leest dan zegt Jezus in totaal vier dingen: wees bij mij en leef, verkondig, doe door te genezen, en breng bevrijding. Dit laat zien dat bevrijding ingebed is in wat missie is, in wat Jezus wil, bevrijding is een teken voor het koninkrijk van God, voor het feit dat Christus koning is. Het idee is dat het transformeren van onrechtvaardige structuren in de maatschappij gelijk staat aan het omzien naar de achtergestelde en naar de arme, naar de leidende, het betekent bevrijding brengen aan hen, zoals God Israël bevrijdde uit het onrechtvaardige en onderdrukkende Egypte. God houdt van rechtvaardigheid dat herstel brengt in levens van mensen, rechtvaardigheid is dus iets relationeels, en de kerk moet getuige zijn van die rechtvaardigheid. De evangelische kerk in Brazilië trekt wel veel nieuwe leden, maar verkondigt een welvaarts-evangelie, waarmee ze de onrechtvaardige structuren meer in stand houdt dan ze weg haalt. II. De schrijfster werkt in Zuid-Afrika in een geschiedenis van apartheid met armen. Ze merkt dat ze zichzelf moet identificeren met de mensen met wie ze werkt, en dicht met hen moet samenwerken. In de tijd dat HIV aids zijn intrede deed, was het voor haar als kerkleider erg moeilijk om het zwijgen rond aids te doorbreken, verder was het zo dat de kerken meestal erg veroordelend waren rond aids, terwijl slachtoffers de kerk juist nodig hadden. Volgens David Korten moeten er vier stappen gebeuren voordat er sociale transformatie is, A reageren op de crisis/behoefte B het opzetten van ontwikkelingsprojecten om in het probleem/nood te voorzien C het veranderen van beleid en procedures rond het probleem/nood D mobiliseren van bewegingen en regering tot sociale verandering te komen. De schrijfster heeft zo een training ontwikkeld die op deze punten ingaan, waarin de kerk aids slachtoffers verwelkomt, ze opvangt, de kerk niet meer veroordelend laat spreken over deze slachtoffers en man/vrouw relaties laat herzien om uitbreiding te voorkomen. Terwijl de kerk een duidelijk rol heeft gespeeld in de afschaffing van de apartheid is de kerk in ZuidAfrika veel verlegener in het opkomen voor slachtoffers van aids, de kerk zit in een morele impasse, iets wat veranderd moet worden omdat er politiek opgekomen moet worden voor slachtoffers en verandering van hun situaties en de veroorzakende elementen van hun situaties. 5. De integriteit van de natuur en aarde beschermen en het bewaren van het leven op aarde. I. De taak om voor de aarde te zorgen stamt uit Genesis 1, en is opnieuw bezegeld door het sterven van Christus aan het kruis. De menselijke economie moet in harmony meedraaien met de economie van de natuur, waar de menselijke economie de andere kant op draait, daar vindt afbreuk plaats. Veel problemen in de natuur, zoals vervuiling, zijn gemakkelijk te herkennen, andere minder gemakkelijk zoals het leegvissen van de oceanen en opwarming van de aarde. In genesis 1 wordt expliciet genoemd dat de mens de aarde moet onderhouden, wat niet expliciet wordt genoemd is dat de aarde de mens al onderhoudt, het is dus een zorgen voor elkaar twee kanten op. Bijbelse principes van rentmeesterschap zijn: A het teruggeven idee, de aarde geeft ons veel, door te dienen geven we veel terug. B we moeten de schepping bewaren en bewaken zoals God ons bewaakt en bewaart (Gen 2:15). C In Genesis staat dat we vruchtbaar moeten zijn, en de aarde is dat óók, dat moet niet kapot gemaakt worden (Eze 34:18, Deu 20:19v). D Het land in Israël moest ook regelmatig een sabbatsjaar krijgen, dat leert ons ook om niet de natuur te willen leegzuigen. De natuur dienen betekent Gods schepping dienen, het is een dienen in navolging van Christus, die zelf de aarde heeft geschapen en zelf vlees is geworden om tot ons te komen, in navolging van Hem dienen we in Zijn schepping. Er moet gezorgd worden voor de schepping op lokaal en globaal niveau om de schepping te herstellen, en de houding van de mens richting schepping te veranderen. In Christus is de schepping en de mensheid met God verzoend, Christus bevrijdde daarmee ook de mensheid en de schepping, hiermee maakt hij het werk van de eerste Adam ongedaan. De eerste Adam verwoestte alles, de tweede Adam herstelt alles en is niet gevallen voor de verleiding van Satan. In het avondmaal mag ook verzoening worden ervaren met schepping, door de bakker en het brood (Jezus’ lichaam) wat voor ons is gebroken, het bevestigt ons dienaarschap voor de schepping. II. In India ging men in een bepaalde buurt ook bezig met het herstellen van de verwoeste natuur in inheemse gebieden, hierdoor kreeg men in die buurt oog voor het Christendom en werd de kerk serieus genomen etc . De eerste vier punten van zending moeten opnieuw bekeken worden, in het licht van het zorgen voor de schepping. Verkondiging: moet bewijzen dat Christenen ook antwoorden hebben op vragen over ecologie. Discipelschap: moet naast de relatie met God en de naaste ook wijzen naar de relatie met de natuur. Dienende liefde: wordt van binnenuit uitgehold als ze niet de oorzaken van armoede ziet. Onrechtvaardige structuren veranderen: je kunt arme mensen wel toegang verlenen tot rijkdom, maar die rijkdom is gebaseerd op uitholling van de aarde, de leefstandaarden moeten naar een leven waarbij iedereen net zo veel kan krijgen. Zendingsgeschiedenis ziet Ate weinig de breedte van missionair werk, wat vaak ook werk met de schepping was. B het ziet te weinig dat missie vaak met behulp van inheemse mensen geholpen heeft de natuur te beschermen. C het ziet te weinig dat missie voor de verlichting positief was over samenwerken met natuur, het zag de natuur als de grootste getuige van God. D het sluit natuur vaak buiten van Gods missie, terwijl Jezus zegt dat er verkondigd moet worden aan heel de schepping. Voorbeelden van missie en schepping: A in Idaho begon de dominee te preken over het thema, waardoor de kerk zich massaal aansloot en begon samen te werken met groene projecten, en zo ook in contact kwam en geprezen werd door de seculiere wereld. B in Dronfield bleef het niet alleen bij meer contact met de buurt en organisaties, maar hadden kerken een compleet riviergebied geadopteerd om schoon te maken en te houden, waardoor mens en natuur beter in harmonie met elkaar kunnen leven. C de oprichting van de eerste ‘’A Rocha’’ centrum, dat een soort spiritueel centrum is dat omziet naar natuur, het probeert in feite God, de mens en de natuur bij elkaar te brengen in het verzoenend werk wat Christus al heeft gedaan. De inmiddels meerdere centra vormen bruggen tussen allerlei organisaties, het geloof, en mensen van alle religies. Nog drie voorbeelden van ‘’rocha’’ centra: A. een centrum in Kenia probeerde aan alle vijf punten van missie te voldoen, zo beschermt ze nu een bepaald ecosysteem, waardoor daar toeristen op afkomen die geld in het laatje brengen voor inheemsen, dat, in samenwerking een fonds dat gefinancierd wordt door hotels brengt geld naar armen voor hun beroepsopleiding. B. In India, waar de bevolking en economie snel groeit, onderzoek een ‘’rocha’’ hoe olifanten en mens het beste harmonieus kunnen samenwerken. C. in London heeft de schrijver van het stukje een project opgezet in een arme buurt waar weinig open ruimte was, in samenwerking met kerken, missie en overheid heeft hij een stuk verwaarloosd grond omgetoverd tot park waar natuur wordt onderhouden, dit gaf hoop in de hele wijk en contact en bekeringsverhalen, terwijl men niet had gedacht dat de wijk kon veranderen. Deze verhalen laten zien dat zorg om schepping niet een bonus is op missie, maar onderdeel is van het volle leven zoals God die bedoeld heeft, en dat het een sterke getuigenis vormt samen met de andere vier punten van missie.