Ik geloof in God, de almachtige Vader

Het Jaar van het Geloof II
Ik geloof in God, de almachtige Vader,
Schepper van hemel en aarde.
En in Jezus Christus, zijn enige Zoon, onze Heer,
die ontvangen is van de heilige Geest,
geboren uit de maagd Maria
die geleden heeft onder Pontius Pilatus,
is gekruisigd, gestorven en begraven,
die nedergedaald is ter helle,
de derde dag verrezen uit de doden,
die opgestegen is ten hemel,
zit aan de rechterhand van God, de almachtige Vader,
vandaar zal Hij komen oordelen
de levenden en de doden.
Ik geloof in de heilige Geest;
de heilige katholieke kerk;
de gemeenschap van de heiligen;
de vergeving van de zonden;
de verrijzenis van het lichaam;
en het eeuwig leven. Amen.
E
r is echter meer dan die "Onnoembare". God is zelfs noembaar, hij heeft zich als een Vader in
Jezus gemanifesteerd. Hij is dus meer dan een loutere bron van energie, een levensbron.
Hij is iemand en wel een Vader.
Dingen spreken niet, God wel. Zo komt Hij tegemoet aan wat we ten diepste verlangen: iemand om
naar te luisteren en om mee te spreken. Hij is een gesprekspartner en Hij zegt zichzelf ten diepste uit:
Hij is Vader.
Hij sprak tot Abraham en Mozes, tot profeten en wijzen. Hoe zou het zijn indien God niet had
gesproken? De mens zou onaf gebleven zijn, begaafd met taal - en dan nog. Want als er
niemand was die naar Hem luisterde, hoe zou hij ooit hebben kunnen spreken?
Wie niets hoort, heeft doorgaans ook moeite met de spraak. We zijn geen eenzame vogel op een dak,
we zijn partners, geen wezens meer, want we hebben een Vader.
En al weten we dat aardse vaders onaf zijn en onmachtig, vaak zelfs verwond, toch is er één die
echt vader is en wel voor alle mensen. Heeft Hij niet aan Noach gezegd toen Hij zijn regenboog in
de wolken zette: 'Nu sluit Ik mijn verbond met u en met uw nageslacht, en met alle levende wezens
die bij u zijn, met de vogels en de viervoetige dieren, met alle dieren van de aarde die bij u zijn,
alle dieren die uit de ark zijn gekomen, alle dieren van de aarde ( ... ) Ik zet mijn boog in de wolken;
die zal het teken zijn van het verbond tussen Mij en de aarde. ( ... ) Dat is het teken van het verbond
dat Ik heb gesloten tussen Mij en alles wat leeft op de aarde' (Gen. 9,8-11.I3.17)?
© De vreugde van te geloven -­‐ Het Credo Kardinaal Godfried Danneels Het Jaar van het Geloof God is vader. De profeet zegt het zo kinderlijk mooi: 'U bent toch onze vader' (Jes. 63,16).
Maar voor christenen is Hij ook Zoon en heilige Geest: Triniteit.
Al wat leeft en beweegt, ontspringt aan de Triniteit, als vonken uit een open haard. Aan de oorsprong
van alles ligt dit gesprek van de liefde die de Drie sinds altijd met elkaar voeren, de hoofden naar
mekaar geneigd. Alsof ze voortdurend tot elkaar zeggen: 'Wat kan ik voor jou doen' en 'jij bent groter
dan ik'.
Almachtig
Dat God alles kan, heeft niets te maken met krachtpatserij of overmacht. Gods almacht is inderdaad
onbegrensd, maar ze is de almacht van een Vader. De diepste uiting van Gods almacht is dat Hij ons
zijn eniggeboren Zoon heeft geschonken en Hem mens liet worden.
Zijn almacht is dus op de eerste plaats te zoeken in de kribbe, aan de timmerbank van Nazareth en op
het hout van het kruis. Het is enkel onze idee van macht die te maken heeft met spierkracht en
geweld: Gods almacht is de almacht van de liefde.
Zo almachtig is God dat Hij zich arm kan maken, kwetsbaar en klein. Het begrip armoede wordt
dus helemaal op zijn kop gezet, binnenstebuiten gekeerd.
Waar voor ons de macht dient om te veroveren of te verwerven, is die van God een macht om te
schenken en te geven. Vooral de macht om te vergeven.
Maar U ontfermt zich over iedereen,
omdat U alles kunt
en U telt de zonden van de mensen niet
om hen tot inkeer te laten komen.
Want alles wat bestaat, hebt U lief
en U verafschuwt niets van wat U gemaakt hebt;
als U iets zou haten,
zou U het niet geschapen hebben.
En hoe zou iets in stand zijn gebleven
als U het niet wilde,
of hoe zou iets bewaard zijn
dat niet door U was geroepen?
U spaart echter alles, omdat het van U is,
U, Heer, die alles wat leeft, bemint.
(Wijsh. II, 23-26)
© De vreugde van te geloven -­‐ Het Credo Kardinaal Godfried Danneels