Erysipelas aan onderbeen Een patiënte heeft een hardnekkige erysipelasinfectie aan het onderbeen. De wondverzorging en compressietherapie geven in eerste instantie niet het gewenste resultaat. tekst en fotografie: Aleid van der Kraan De 43-jarige mevrouw Kooistra heeft last van een rood, dik onderbeen en gaat hiermee naar de huisarts (zie foto 1). De huisarts diagnosticeert een erysipelasinfectie en behandelt haar met een antibioticakuur (Augmentin®: amoxicilline/ clavulaanzuur). Dit zorgt niet voor verbetering; binnen enkele dagen heeft mevrouw ernstige pijnklachten, koorts en koude rillingen. Na een acute infectiefase met blaarvorming ontstaat een circulair ulcus aan het onderbeen met een niet vitaal wondbed. Ze wordt doorverwezen naar de dermatoloog, die besluit tot opname (zie foto 2). Ze krijgt zeven dagen antibiotica clindamycine 3-4 dd 600 mg intraveneus. Ook krijgt ze morfine en tramadol per os tegen de pijn. De wondbehandeling bestaat in eerste instantie uit vier dagen lang viermaal daags koelen met natte verbanden. Daarna is de behandeling vooral gericht op het opvangen van oedeemvocht dat uit de wond sijpelt. Dit gebeurt tweemaal daags met een niet verklevend gaas (Klinitulle®) en absorberende verbanden (Exsupad®). Voorgeschiedenis Na een week opname gaat mevrouw naar huis. Als pijnstilling voor overdag krijgt ze paracetamol (6x500 mg), voor de nacht krijgt zij eenmaal daags 150 mg tramadol (retardtablet) en de antibioticakuur wordt oraal drie dagen verlengd met clindamycine 4 dd 450 mg. De wijkverpleegkundige neemt de wondverzorging over: tweemaal daags spoelen van het wondbed, daarna afdekken met een niet verklevend gaas (Klinitulle®) en absorberende verbanden (Exsupad®). Daarnaast start ze met ambulante compressietherapie met twee korterekzwachtels. Na twee weken is nog geen verbetering opgetreden. Vooral het compressie geven is problematisch, omdat de zwachtels na een paar uur afzakken. Ook heeft mevrouw per abuis geen controleaf- 40 nursing - oktober 2011 spraak bij de dermatoloog gekregen. De wijkverpleegkundige belt mij met de vraag of ik - als specifiek verpleegkundige huiddefecten – kan adviseren. Tijd: twee weken. Intensiteit: 20 x 6 x 0,5 cm. Samenhang: erysipelasinfectie, CVI, adipositas. Anamnese Bij het huisbezoek tref ik de patiënte aan met een circulair ulcus op haar linkeronderbeen (zie foto 3). Ze is ernstig adipeus (BMI 43.2). Mevrouw heeft geen diabetes mellitus. Wel heeft zij ongeveer vijf jaar geleden ook een beginnende erysipelasinfectie aan haar linkerbeen doorgemaakt, die met orale antibiotica is gecoupeerd. Bij navraag blijkt dat mevrouw acht jaar geleden van de trap is gevallen, waarna aan het linkerenkelgewricht wat fijne haarscheurtjes zijn geconstateerd. Na die val is het been regelmatig oedemateus. Ook heeft mevrouw op dit moment een schimmelinfectie tussen haar tenen, wat mogelijk de porte d‘entrée voor de veroorzaker van de erysipelas (streptokok) is geweest. Samengevat in de ALTIS methodiek: Aard: ulcus cruris. Locatie: linkeronderbeen. Specifieke anamnese Met behulp van TIME kom ik tot de volgende gegevens: T = tissue (wondbed): 100% niet vitaal fibrineus wondbed. I = infection (infectie): geïnfecteerd. Been is nog rood en pijnlijk, maar veel minder dan voorheen, volgens mevrouw. M = moisture (vocht): zeer nat, vocht sijpelt uit het been als gevolg van oedeem. E = edge (wondrand en omgeving): wondrand is intact, met maceratie van de huid rondom het ulcus (zie foto 4). 1. Mevrouw bezoekt de huisarts met klachten van een pijnlijk, gezwollen onderbeen als gevolg van een erysipelasinfectie. Deze schrijft een antibioticumkuur (Augmentin®) voor. 2-laags compressiezwachtelsysteem Omdat het wondbed ondanks de ingezette behandeling niet verbetert en zelfs de omgevingshuid gemacereerd raakt, stel ik een nieuw wondbeleid in. Voor het wondbed gebruik ik alginaat op maat om het fibrineus beslag te verwijderen. 2. Na een acute infectiefase met blaarvorming ontstaat een circulair ulcus aan het onderbeen met een niet vitaal wondbed. Ben jij gespecialiseerd in wondzorg en heb je een interessante casus om te bespreken in Nursing, mail dan naar [email protected]. Erysipelas Erysipelas is een ontsteking van de huid en subcutis, voortschrijdend via de lymfbanen. Kenmerken: een pijnlijke, warm aanvoelende en oedemateuze huid, met scherp begrensd erytheem, vaak gecombineerd met hoge koorts (>39°C), koude rillingen, algehele malaise, hoofdpijn en braken. De meest voorkomende plaats is het onderbeen, maar erysipelas kan ook in het gezicht voorkomen. Het betreft meestal een oppervlakkige infectie, veroorzaakt door beta-hemolytische streptokokken (Lancefield groep A). Het oedeem kan de circulatie hinderen; ook kunnen bullae (blaren) ontstaan (erysipelas bullosa).4 Op de verweekte omgevingshuid breng ik dun zinkolie aan. Ik start met tweemaal per week compressief zwachtelen met een tweelaags compressiezwachtelsysteem (Coban®)1 Dit tweelaags verklevende zwachtelsysteem blijkt in de praktijk vaak beter te blijven zitten bij anatomisch bijzonder gevormde benen. Voordat de compressietherapie start, bepaal ik met behulp van de enkel-armindex2 of er sprake is van arterieel vaatlijden en wat de mate van compressie zou moeten zijn. Mevrouw Kooistra heeft een waarde van 0,98 beiderzijds. Dit betekent dat er geen sprake is van verstoring in de aanvoer (geen arterieel vaatlijden). Er kan een compressie van 40 mmHg worden gegeven. Na een week (zie foto 5) is de wondomgeving minder vochtig en is de oedeemvorming verminderd. Een verbandwissel van eenmaal per week volstaat. Na drie weken (foto 6) is de huid gesloten. Ik adviseer mevrouw het been eenmaal daags in te smeren met een parfumvrije lotion. Therapeutische elastische kous Omdat mevrouw aan beide benen klachten van chronische veneuze insufficiëntie heeft, zoals oedeem, varices en hyperpigmentatie, is ook haar andere been de laatste twee weken gezwachteld. Ik meet voor beide benen een therapeutisch elastische kous aan conform het hulpmiddelenkompas3. Ik kom uit op de vlakbrei klasse 2. In verband met het recidiverende karakter van erysipelas adviseer ik mevrouw om de kousen levenslang te dragen. De infectie met streptokokken in de lymfevaten kan de vaten nog sterker beschadigen dan vóór de infectie, waardoor de afvoer van lymfevocht verder verslechtert en daarmee de kans op een nieuwe erysipelasinfectie toeneemt. Patiënten met voortdurend terugkerende erysipelas (vier keer of meer binnen twee jaar), krijgen vaak een onderhoudskuur antibiotica voorgeschreven. Na acht weken gaat mevrouw Kooistra weer aan het werk als fulltime medewerkster in de linnenkamer. Een baan waarbij ze de hele dag staat, dus des te 3+4. De wondrand is intact, met maceratie van de huid rondom het ulcus. casus wondzorg In deze rubriek presenteren gespecialiseerde verpleegkundigen wondcases uit hun eigen praktijk. Deze maand: Aleid van der Kraan, specifiek verpleegkundige huiddefecten bij Evean in de regio ZaanstreekWaterland en Amsterdam. meer reden om haar te adviseren de kousen trouw te dragen. Ook adviseer ik haar te blijven bewegen tijdens het staan, door bijvoorbeeld af en toe de kuitspieren even aan te spannen. ■ Noten 1. Tweelaags compressiesysteem (Coban®). Kenmerken: foamlaag met een adhesive rekzwachtel eroverheen. Kan in eigen schoeisel gedragen worden en is geschikt voor een enkel-armindex vanaf 0.8. De cohesieve zwachtels verkleven aan elkaar en vormen een inelastische koker welke mechanisch hecht aan de huid. Dit voorkomt afzakken van de zwachtels. 2. Enkel-armindex (soms afgekort tot EAI) is een meting die een indruk geeft van de toestand van de slagaders in de benen. Hiervoor delen we de (systolische) bloeddruk aan de enkel door de (systolische) bloeddruk aan de arm. Een normale enkel-armindex is ongeveer 1. Bij een waarde lager dan 0,8 is er een verminderde doorbloeding van het been (arterieel vaatlijden). Dit is een contra-indicatie voor compressietherapie. Bij een uitslag tussen 0,9 en 1,3 is sprake van veneus vaatlijden. 3. Hulpmiddelenkompas: handreiking bij het indiceren, typeren, selecteren, leveren en evalueren van hulpmiddelen; deel therapeutische elastische kousen, College voor zorgverzekeringen. 4. Richtlijnen en protocollen in de dermatologie, erysipelas, 1998. www.huidziekten.nl > richtlijnen > lokale richtlijnen > erysipelas. 5. Na een week is de wondomgeving droog en is de oedeemvorming afgenomen. Een verbandwissel van eenmaal per week volstaat. 6. Na drie weken compressie is het ulcus gesloten. Wil je reageren op dit artikel, mail dan naar [email protected] oktober 2011 - nursing 41 nursing