Toenemende internationale gegevensuitwisseling Wealth Engineering

Wealth Engineering
oktober 2015
Toenemende internationale gegevensuitwisseling
Doeltreffend middel tegen internationale belastingfraude
Eén van de basisprincipes van het fiscaal recht is dat elke persoon belastingen betaalt in zijn fiscale woonstaat. Om te ontkomen aan een belastingdruk die ze als te hoog aanvoelen in hun woonstaat, zoeken belastingplichtigen wel eens naar alternatieven, zoals het beleggen van hun vermogen (geld, effecten, …) in
het buitenland. Recent ontplooit er zich een brede consensus tussen tal van landen wereldwijd om financiële
gegevens uit te wisselen. De bedoeling is dat financiële inkomsten die worden geïnd in het buitenland worden doorgegeven aan de woonstaat van de begunstigde van de desbetreffende inkomsten zodat ze daar
correct belast kunnen worden.
De huidige situatie: de Europese Spaarrichtlijn
Op Europees niveau bestaat er reeds een vorm van automatische uitwisseling van financiële gegevens sinds 2005.
Dat systeem heeft gezorgd voor een grotere fiscale openheid over de grenzen heen maar sluitend is het niet.
Een paar voorbeelden illustreren de lacunes:
- Enkel inkomsten van het type “intrestbetalingen” vallen eronder
- Enkel de lidstaten van de Europese Unie en een paar staten daarbuiten (bijvoorbeeld Zwitserland en Monaco) nemen eraan deel
- Enkel gegevens betreffende natuurlijke personen worden uitgewisseld
- Bepaalde deelnemende landen hebben geopteerd voor de toepassing van een systeem van
belastingheffing aan de bron ter vervanging van de automatische gegevensuitwisseling.
De keuze voor een inhouding aan de bron heeft tot gevolg dat er geen gegevens worden uitgewisseld met
de woonstaat van de genieter van de inkomsten. Luxemburg heeft het systeem van de inhouding aan de
bron toegepast tot 31 december 2014 en Zwitserland doet het nog steeds.
FATCA heeft voor een stroomversnelling gezorgd
Nadat aan het licht was gekomen dat Amerikaanse burgers aanzienlijke kapitalen in het buitenland verborgen hielden en zo Amerikaanse belastingen ontdoken, hebben de Verenigde Staten een krachtig middel
ontwikkeld om dergelijke praktijken te stoppen.
FATCA staat voor ʹForeign Account Tax Compliance Actʹ en houdt in dat financiële instellingen waar ook ter
wereld verplicht zijn om aan de Amerikaanse fiscus (IRS) gegevens door te geven omtrent Amerikaanse burgers en rechtspersonen (US persons) en hun buitenlandse tegoeden. Een financiële instelling die zich niet
aan de regels houdt, stelt zich bloot aan significante sancties.
CRS (Common Reporting Standard) als fundament voor een uniforme aanpak
FATCA heeft als inspiratiebron gediend voor de OESO om alle Staten wereldwijd een standaard voor internationale uitwisseling van financiële gegevens aan te bieden, CRS genaamd.
Intussen hebben een honderdtal landen zich geëngageerd om conform CRS gegevens uit te wisselen.
Het spreekt voor zich dat een dergelijk uniform systeem effectief zal bijdragen aan het bestrijden van
belastingfraude.
Financiële instellingen van landen die CRS onderschrijven, zijn verplicht om al hun klanten te identificeren
en te bepalen waar ze hun fiscale woonplaats hebben. Als dat in een land is dat ook CRS toepast, zullen automatisch de financiële gegevens omtrent die persoon worden uitgewisseld. Dat zal gebeuren via de fiscale
autoriteiten van de betrokken landen.
Over wie wordt informatie uitgewisseld?
Alle natuurlijke personen die geïdentificeerd worden als woonachtig in een ander CRS-land zijn betrokken
partij. Een voorbeeld betreft een Belgisch rijksinwoner die een rekening aanhoudt in Luxemburg. Ook rechtspersonen (waaronder vennootschappen) die tegoeden aanhouden buiten hun land van vestiging zijn geviseerd. Een Duitse vennootschap met een rekening in België is hiervan een toepassing.
In welbepaalde gevallen moet de financiële instelling een stap verder gaan en is ze verplicht om ook informatie door te geven op naam van de personen die achter de structuur zitten. Dat is het geval voor entiteiten
die als ʹpassief ʹ aangemerkt worden. Voorbeelden uit de sfeer van vermogensplanning zijn trusts, stichtingen en vennootschappen die puur als beleggingsvehikel dienst doen.
Welke informatie wordt uitgewisseld?
In het algemeen gaat het om financiële gegevens betreffende bankrekeningen – zowel deposito- als effectenrekeningen- en verzekeringscontracten van het type tak 21, 23 en 26.
Meer in detail betreft het volgende gegevens:
- Persoonsgegevens (naam, adres, fiscaal identificatienummer, geboorteplaats en –datum)
- Rekeningnummer(s) (contractnummer)
- Saldo van de rekening(en) (afkoopwaarde verzekeringscontract)
- Brutobedrag van intresten, dividenden, … (gehele of gedeeltelijke afkopen verzekeringscontract)
- Opbrengsten van verkoop, terugbetaling, wederinkoop van financiële instrumenten allerhande
Welke landen hebben zich reeds aangesloten?
De lijst van de landen die hebben toegezegd om de CSR-norm toe te passen, is indrukwekkend.
Alle lidstaten van de EU hebben ze onderschreven maar ook vele staten daarbuiten.
Vanaf wanneer wordt CRS toegepast?
Twee groepen van landen moeten onderscheiden worden.
De eerste groep -de early adopters genoemd- gaan voor de eerste keer informatie uitwisselen in 2017 met
betrekking tot gegevens van 2016. De ganse Europese Unie behoort tot deze groep, maar ook onder andere
Barbados, Bermuda en de British Virgin Islands komen verrassend voor in de lijst.
Een tweede groep treedt toe met een jaar vertraging. De Bahama’s, Hong Kong, Rusland, Singapore, Zwitserland en nog vele andere landen volgen in 2018 met een eerste uitwisseling met betrekking tot gegevens
van 2017.
De zeer recente toezegging van het Zwitserse parlement om het zo gekoesterde Zwitserse bankgeheim op
te heffen met betrekking tot niet-inwoners met rekeningen in Zwitserland toont aan dat het menens is. Het
valt niet te ontkennen dat CRS een grote stap betekent in het kader van een doeltreffende bestrijding van
belastingfraude in een internationale context.
Dit document wordt u enkel ter informatieve titel overgemaakt en maakt geenszins een advies of een aanbeveling uit. De inhoud van dit document berust
op betrouwbaar geachte informatiebronnen. ING België nv verstrekt geen enkele verzekering, waarborg of attest, noch uitdrukkelijk, noch stilzwijgend,
met betrekking tot de juistheid, het aangepast karakter of de volledigheid van de verstrekte informatie. ING België nv heeft dit document te goeder trouw
opgesteld en hiertoe elke redelijke inspanning geleverd. ING België nv kan onder geen enkel beding enige aansprakelijkheid of verantwoordelijkheid dragen
met betrekking tot de inhoud van dit document, noch voor het onvolledige of onjuiste karakter van de door u meegedeelde inlichtingen noch voor het
gebruik dat u zou maken van dit document, zijn inhoud of uit de verwijzing ernaar.
ING België nv – Bank – Marnixlaan 24, B-1000 Brussel – RPR Brussel – Btw: BE 0403.200.393 – BIC: BBRUBEBB – IBAN: BE45 3109 1560 2789.
Verantwoordelijk uitgever: Inge Ampe – Sint-Michielswarande 60, B-1040 Brussel – 710895N –10/15.