Common Reporting Standard moet belastingontwijking tegengaan Op 1 januari 2016 treedt in 90 landen de Common Reporting Standard in werking. Doel van deze nieuwe regelgeving is het bevorderen van de internationale uitwisseling van financiële gegevens door lokale belas­ tingdiensten om zo belastingontduiking of -ontwijking tegen te gaan. Daarvoor moeten in de deelnemende landen alle financiële instellingen de fiscale woonplaats(en) van hun rekeninghouders identificeren. De Common Reporting Standard (CRS) voor financiële instellingen is ontwikkeld in samenwerking met de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Negentig landen, waaronder Nederland, hebben de CRS-overeenkomst in 2014 ondertekend. In Nederland is de CRS onderdeel van de Nederlandse wet en daarmee dus een wettelijke verplichting voor alle Nederlandse financiële instellingen. Activiteiten in kader van CRS De CRS vraagt financiële instellingen hun klanten te identificeren en na te gaan in welk land zij belastingplichtig (‘fiscal resident’) zijn. Hiervoor dienen zij de volgende activiteiten uit te voeren: 1. Van alle nieuwe klanten moet vanaf 1 januari 2016 de fiscale woonplaats(en) vastgesteld worden. Dit gebeurt via een zogenaamde ‘self-certificatie’ door de nieuwe klant zelf. 2. Van alle bestaande rekeninghouders moet informatie opgevraagd en vastgelegd worden over de fiscale woonplaats om zo vast te kunnen stellen waar de rekeninghouder fiscale verplichtingen heeft. 3. Jaarlijks moeten alle in Nederland gevestigde financiële instellingen de Nederlandse Belastingdienst informeren over de bank- en beleggingsproducten die hun klanten aanhouden inclusief de fiscale woonplaats(en). De Belastingdienst wisselt onder bepaalde voorwaarden deze informatie uit met belastingdiensten in landen die eveneens de CRS overeenkomst ondertekend hebben. 14 | KAS SELECTIONS | December 2015 Zo moet er een bilateraal verdrag aanwezig zijn met het land van de buitenlandse belastingplichtige. Proces van internationale gegevensuitwisseling De nationale belastingdiensten van de deelnemende landen gaan medio september 2017 voor het eerst onderling de gegevens van geïdentificeerde rekening­ houders van financiële instellingen uitwisselen. Geïdentificeerde rekeninghouders zijn rekeninghouders die zijn getoetst aan de hand van de CRS identificatie vereisten. De verzamelde informatie wordt uitgewisseld met de belastingdienst van het land waar de rekening­ houder fiscaal gevestigd is. Daarbij wordt alleen informatie van rekeninghouders in CRS landen uitgewisseld. Met andere woorden, wanneer een rekeninghouder een fiscale inwoner is van een niet-CRS land, wordt met het betreffende land geen rekeninginformatie uitgewisseld. Nationale wetgeving over adequate gegevensbescherming is basisvoorwaarde Een belangrijke randvoorwaarde voor de uitwisseling van informatie is dat de nationale wetgeving over de CRS op orde moet zijn. Zo moeten de deelnemende landen een adequate bescherming van persoonsgegevens hebben ingericht. Ook moet er duidelijkheid zijn over het ‘transmissiekanaal’ voor de onderlinge uitwisseling van gegevens. Hierbij moet o.a. aan bepaalde encryptievereisten worden voldaan. Verder vindt voor elk 1. FI vraagt klant om inzicht te verschaffen in fiscale woonplaats(en) door invullen formulier Financiële instelling (FI) Klant 2. Klant stuurt formulier naar FI 3. FI checkt of gegevens correct en volledig zijn en slaat de gegevens op 4. FI stuurt jaarlijks de gegevens naar de belastingdienst Belastingdienst deelnemend land een vertrouwelijkheidstoets en een toetsing beveiligingswaarborgen plaats door het Global Forum. Dit forum is begin deze eeuw opgericht onder Er wordt alleen informatie van rekeninghouders in CRS landen uitgewisseld auspiciën van de OESO om internationale standaarden vast te stellen voor transparantie en het uitwisselen van informatie op het gebied van belastingen. Op basis van deze toetsingen kunnen de deelnemende landen onderling besluiten of zij wel of geen informatie willen uitwisselen. CRS en FATCA Wellicht komt deze beschrijving van de Common Reporting Standard u bekend voor. Dat klopt, want de CRS heeft raakvlakken, maar ook belangrijke verschillen, met FATCA, de Amerikaanse Foreign Account Tax Compliance Act. Sinds 2014 zijn veel financiële instellingen bezig geweest om hun Amerikaanse rekeninghouders te identificeren. Informatie over deze Amerikaanse rekeninghouders wordt vervolgens via de lokale belastingdienst uitgewisseld met de Amerikaanse belastingdienst IRS. Financiële instellingen 5. De belastingdienst wisselt gegevens uit met buitenlandse belastingdiensten, met als doel belastingontduiking te voorkomen zijn dit verplicht op basis van een overeenkomst, de Intergovernmental Agreement (IGA), tussen de Verenigde Staten en diverse landen, waaronder Nederland. Er zijn echter ook belangrijke verschillen tussen de CRS en FATCA, zoals u kunt zien in onderstaand schema: CRS FATCA Belastingplichtigen in meerdere Europese landen Belastingplichtigen in Amerika Geen registratie verplicht voor financiële instellingen Registratie bij IRS verplicht om GIIN nummer te verkrijgen Betreft vrijwel alle rekeningen Betreft alle rekeningen boven een bepaalde waarde KAS BANK houdt u op de hoogte De bepalingen van de CRS moeten op onderdelen nog nader worden ingevuld. Voor zover dat voor u relevant is, wordt u hier in 2016 verder over geïnformeerd. In het eerste kwartaal van 2016 organiseren wij ook een Ronde Tafel bijeenkomst over de CRS in samenwerking met een externe CRS specialist. Ook hier wordt u nog nader over geïnformeerd. 15