Creature With The Atom Brain

homegrown
20
Tekst: Jana Poppelaars • Foto: Hilde Den Blauwen
Wat begon als de one-man band van Aldo Struyf (Millionaire) is enkele jaren
geleden uitgegroeid tot een volwaardige groep met Dave Schroyen (Millionaire),
Jan Wygers (Mauro And The Grooms) en Michiel Van Cleuvenbergen (Dead Stop)
in de rangen. Na ‘I Am The Golden Gate Bridge’ vuurt Creature With The Atom Brain al een
tweede supervette plaat in onze richting af, ‘Transylvania’.
Het album werd in Antwerpen opgenomen door Pascal Deweze (Sukilove/Mauro)
en Aldo trok speciaal naar LA om de plaat te laten mixen door niemand minder dan
stonerlegende Chris Goss (Masters Of Reality). We hoeven je niet te vertellen dat
‘Transylvania’ een beest van een plaat is geworden, waar we maar al te graag wat
meer over weten.
Ik ontmoet Aldo en Jan in café het Zeezicht in Antwerpen om de pieren uit hun neus
te halen. Daar vertelt Aldo bij een kop koffie, het is immers nog vroeg, hoe het in
Californië niet helemaal liep hoe hij verwacht had.
Aldo Struyf: (zanger, gitarist) “Het was een verrassende ervaring. Ik ben naar daar
gegaan om wat rond te rijden, mensen te ontmoeten enzovoort. Maar in de studio
werken ze daar op een totaal andere manier dan dat wij hier doen. Ze zijn veel
relaxter, alles opt gemakske. Maar voor je het weet, maken ze er toch iets van dat
fantastisch klinkt. Het was dus een rare ervaring eigenlijk.”
Jan Wygers: (bassist) “Je hebt ze ook echt hun ding laten doen hé.”
De plaat heet ‘Transylvania’, vanwaar die naam?
Aldo: “Als je dat woord zegt, komen er veel dingen in je hoofd. Het spreekt tot de
verbeelding, zoals ook bij ‘I Am The Golden Gate Bridge’. En ik vind trans ook een sjiek
woord. Dat zit in veel goede platen, ‘Trans’ van Neil Young en in ‘Transformer’ bijvoorbeeld.”
Jan: “Aldo kwam met dat woord af en ik was direct verkocht. Ik vond dat het zich heel goed
tot de plaat leende. Het past perfect bij de sound.”
Past ook goed bij de hoes waarop een volle maan staat.
Aldo: “Ik heb aan Sven Rayen gevraagd om die hoes te maken. Hij maakt tekeningen van
pakweg een bakstenen muur ofzo, maar als je het ziet, denk je meteen: dat is een foto.
Hij maakt heel mooie dingen. Ik had alleen de titel van onze plaat genoemd, hij had geen
nummers gehoord ofzo, en toch heeft hij een hoes gemaakt die perfect bij het album past.”
Jullie nummers klinken rustiger, toegankelijker, het zijn ook echt afgebakende songs,
is dat een bewuste keuze of is dat gewoon zo gegroeid?
Aldo: “Het zijn meer echte nummers. Maar er zijn er ook bij die niet echt een song-
Met dank aan Turkse, psychedelische muziek
Aldo: “Ja, ze hebben nog van alles veranderd, maar niet op het vlak van de songs.
Ze hebben iets anders van de plaat gemaakt dan dat we in onze gedachten hadden
en dat is wel heel tof.”
Je vindt het dus niet erg dat er nog aan de sound geprutst wordt?
Aldo: “Nee, zeker niet. Eigenlijk is het de eerste keer dat ik denk: dju, een nummer
kan je echt op vier verschillende manieren mixen en het kan elke keer ook nog
goed zijn.”
Is de woestijnmentaliteit van Californië bepalend voor hoe jullie plaat nu klinkt?
Aldo: “Het is wel altijd mooi weer in LA, ik veronderstel dat ze daardoor wel op een
andere manier werken als wij. Chris Goss woont inderdaad wel heel afgezonderd.
We hebben zeven dagen met hem in de studio gezeten. Mark Lanegan is een
nummer komen inzingen. Engineer Edmund Monsef heeft ons ook geholpen, voor
de rest niemand.”
Klinkt vrij chill, heb je nog iets anders gedaan buiten in de studio
rondgehangen?
Aldo: “Ik ben even bij Lanegan thuisgeweest, de eerste keer dat ik daar kwam
trouwens. Het was wel leuk om tussen zijn platen te neuzen en zo. Josh Homme is
eens langs de studio gepasseerd. We zijn ook even naar zijn nieuwe studio gaan
kijken. Dat was wel sjiek. Heel professioneel, hij heeft daar het grootste mengpaneel
dat ik ooit gezien heb. (lacht) Allemaal heel groot en rijk.”
Hier in België hebben jullie met Pascal Deweze (Sukilove) samengewerkt.
Hoe ging dat?
Aldo: “We kennen hem al lang, en we wisten dat hij een studio had. Dus het was een
evidente keuze om met hem samen te werken. Pascal is heel goed met geluid en zo.
Alles is wel op een heel korte tijd gebeurd. We hebben er enkel de drums en de bas
opgenomen. Chris Goss zei vaak dat de opnames makkelijk om te mixen waren, dus
alles was blijkbaar echt wel goed opgenomen.”
structuur hebben. Ik denk dat er nog veel hetzelfde is als vroeger, toen maakten we ook al
uitgesponnen nummers, live toch zeker. Maar meer rustige songs…dat komt met het ouder
worden denk ik.” (lacht)
Jan: “We zijn inderdaad veel geëvolueerd, we hebben hard gewerkt en we besloten om
echte liedjes te maken.”
Ook de teksten zijn erg belangrijk op deze full.
Aldo: “Ik besteed altijd wel veel aandacht aan mijn teksten. Maar vroeger snapte ik er soms zelf
niks van. Nu zijn ze duidelijker. Ik vind dat ik goed ben geworden in teksten schrijven. (lacht) Het
is wel zo dat ik er altijd op het laatste moment aan begin. Vlak voor ik ze moet opnemen, schrijf
ik meestal de laatste dingen nog op. Maar het is wel makkelijker geworden dan vroeger.”
Jullie hebben allebei in platenwinkel Brabo gewerkt. Die is al een tijdje weg, hoe vullen
jullie die tijd nu in?
Jan: “Eigenlijk een beetje hetzelfde als anders, ik ben nog altijd constant met muziek
bezig. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe dingen. Dat was ook juist onze job in Brabo, niet
de mainstream, maar de specialekes presenteren. Ik doe nog altijd hetzelfde, maar dan
gewoon voor mezelf.”
Kopen jullie nog veel muziek?
Jan: “Ja, via internet vooral. Ik moet wel zeggen dat we niet direct onze goesting vinden in
nieuwe muziek. We zijn allemaal in de jaren ’60-’70 gevlogen. Er wordt immers enorm veel
heruitgegeven op vinyl.”
Jullie plaat klinkt trouwens ook heel sixties/seventies…
Jan: “Die platen hebben ons allicht allemaal beïnvloed. Zo heeft bijvoorbeeld Erkin Koray
iets teweeg gebracht bij ons. Hij maakt Turkse, psychedelische muziek. Hij heeft enorm veel
opgenomen, maar één van zijn platen is echt de max: ‘Eletronik Türkelür’.”
Denk je dat jullie plaat het goed gaat doen?
Aldo: “Ik denk dat het aangename muziek is voor veel mensen, dus we zullen wel zien.
Weet je, onze plaat klinkt misschien wat toegankelijker dan de ep’s die ik in het begin
uitbracht, maar wij luisteren even goed naar sunno))), Sun Ra, Beethoven, The Hickey
Underworld… De mensen die ons vroeger goed vonden, zullen ons nu ook appreciëren.”
Jan: “Goss heeft vooral de finishing touch aan de toegankelijkheid toegevoegd.”
Aldo: “Ja, dat is waar. Als ik het zelf had gedaan, was het anders geweest. Maar ik denk niet
per se beter. Integendeel.”
on stage
28 maart: Novonov, Hoboken
15 april: AB, Brussel
24 april: Mezz, Breda (NL)
16 mei: ’t Beest, Goes (NL)
20 mei: Muziekgieterij, Maastricht (NL)
Creature With The Atom Brain
‘Transylvania’
Sacred Love Records/Munich Records
Op de tweede full van Creature With The Atom Brain is er weer wat
noise van de twee oorspronkelijke ‘Snake-ep’s’ gesneuveld, maar
in ruil daarvoor krijgen we tien snedige, afgewerkte songs, die ons traag maar zeker
bekruipen. Creature blijft tegendraads: je moet nog altijd geen typische songstructuren
en voorspelbare melodieën verwachten. Deze band past dan ook niet in een hokje. De
songs op ‘Transylvania’ klinken eigentijds, maar tegelijk ook erg vintage, naar eigen
zeggen door ’60- en ’70-invloeden, denk daarbij maar aan Hawkwind en 13th Floor
Elevators. Woestijnrat Chris Goss, die eerder albums van Kyuss en Queens Of The Stone
Age producete, mixte de plaat in La Hacienda in LA. Ook gastbijdrages van
Koen Kohlbacher, Mark Lanegan en Goss himself doen het niveau van de
songs alleen maar stijgen. ‘Transylvania’ herbergt zwarte parels als ‘Spinnin’
The Black Hole’ (single) en ‘Darker Than A Dungeon’. Je hebt het begrepen,
dit mystiek album is weer dik de moeite waard. (jp)