PWS: Biometrie Hoofd- en deelvragen: Hypothese

PWS: Biometrie
Groep: Laura Matser, Suze Keultjes, Sarah Krol H5
Candea College Duiven
Hoofd- en deelvragen:
Hoofdvraag:
Wat is het veiligste meetsysteem van biometrie?
Deelvraag:
Wat is biometrie?
Hoe werkt biometrie?
Hoe is biometrie ontstaan?
Hoe werken de belangrijkste biometrische meetsystemen?
- Irisscan
- Vingerafdruk
- Stemherkenning
- Gezichtsherkenning
- Handpalmherkenning
Wat zijn de voor- en nadelen van de meetsystemen?
Kun je een biometrisch meetsysteem frauderen? Zo ja hoe?
Waar wordt biometrie voor gebruikt?
Wat is de toekomst van biometrie?
Hypothese:
Het veiligste en meest betrouwbare meetsysteem is de handpalmscan. Er kan bij handpalmerkenning
niet gefraudeerd worden. Daarentegen kan er bij elk ander biometrisch meetsysteem wel
gefraudeerd worden. Ook de irisscan is tegenwoordig een betrouwbaar en veilig meetsysteem maar
doordat hierbij in het verleden wel gefraudeerd is, is hij niet 100 procent betrouwbaar.
Alle organismen op deze wereld hebben unieke kenmerken, door deze kenmerken onderscheiden ze
zich van andere organismen. Veel van deze unieke kenmerken zijn met de moderne technieken te
meten en vast te leggen. Biometrie betekent letterlijk het meten van levende wezens.
Biometrie is dus een verzameling van technieken en gebaseerd op het vaststellen van meetbare
eigenschappen van unieke lichaamskenmerken van de levende wezens (zie figuur 1). Waarmee de
identiteit van een organisme kan worden vastgesteld, gemeten of gecontroleerd. Deze
lichaamskenmerken of gedragskenmerken zijn uniek en maken het daarom mogelijk ze te gebruiken
voor identificatie (het vaststellen van iemands identiteit) en authenticatie (het vaststellen van
iemands identiteit, omdat deze persoon is wie hij claimt te zijn). Gedragskenmerken zoals de manier
van bewegen, de stem, zijn of haar lichaamsgeur of een handtekening zijn aan één persoon toe te
kennen, maar kunnen in de loop van de tijd veranderen of ze zijn relatief eenvoudig na te maken. In
de strafrechtsketen kiezen we daarom voor fysieke eigenschappen om te controleren, zoals de vorm
van een gezicht, patroon van een vinger (vingerafdrukken), de iris, vorm van de hand, de vorm van
het oor en alle andere kenmerken waarmee we de ene persoon van de andere persoon kunnen
onderscheiden.
Het is in feite een voortzetting van de dactyloscopie (het identificeren van personen door middel van
het onderzoeken van de vingerafdrukken), dat evenals identificatie aan de hand van DNA-kenmerken
vooral wordt toegepast voor misdaadbestrijding. Biometrie is echter veel breder toepasbaar en
uitermate geschikt als beveiligingsmethode. Er zijn vele toepassingsmethoden mogelijk of in
ontwikkeling. Biometrie kan in principe pasjes, sleutels, wachtwoorden, codes, foto's en
handtekeningen gaan vervangen of in combinatie daarmee beveiliging sterker maken.
De meest gangbare en toegepaste vormen van biometrie zijn op dit moment de vingerafdruk, de irisof netvliesscan, stemherkenning en de gelaatsscan. Deze vormen worden vaak ingezet voor
identificatie bij toegangscontrole.
Het grote probleem bij biometrie is de betrouwbaarheid. We kennen hier twee foutieve
identificaties:
-
Fout-negatief (False Rejection rate): Ten onrechte verwerpen. Iemand wordt geweigerd,
terwijl hij eigenlijk toegang had moeten krijgen.
Fout-positief (False Acceptance rate): Ten onrechte accepteren. Iemand wordt toegelaten,
hoewel die eigenlijk geweigerd had moeten worden.
Elke vorm van biometrie werkt volgens hetzelfde principe. Een apparaat digitaliseert een kenmerk
van het lichaam (bijvoorbeeld een vingerafdruk, het gezicht of een iris). De gedigitaliseerde
informatie wordt omgezet in een rekenkundig getal -ook wel een template genoemd- en opgeslagen
in een database. Nadat de gegevens van een persoon op die wijze in een database zijn opgeslagen,
kan bij een volgende controle de template worden vergeleken met de eerder opgeslagen template.
Omdat de uitkomst van het rekenkundig proces niet altijd gelijk is, wordt gebruik gemaakt van
toleranties. Met andere woorden: er wordt gekeken hoe groot de kans is dat de gescande informatie
gelijk is aan die van de opgeslagen informatie, er word dus gekeken of er een vergelijking is.
Antwoord op de vraag: Wat is het veiligste meetsysteem van biometrie?
Onze hypothese klopt inderdaad, het veiligste biometrische systeem is inderdaad de handpalmscan.
Biometrie is dus een verzameling van technieken en gebaseerd op het vaststellen van meetbare
eigenschappen van unieke lichaamskenmerken van de levende wezens. Gedragskenmerken kunnen
in de loop der tijd veranderen en zijn relatief eenvoudig na te maken. Daarom word vaak gekozen
voor fysieke eigenschappen om te controleren waarmee we de ene persoon van de andere persoon
kunnen onderscheiden.