The Moon is Big

The Moon is Big
Rats on Rafts
Recensie over het album
• Recensie niet verkeerd, kwam overeen met eigen mening.
• Ik kon de band alleen van naam, niet van muziek.
• De band presenteert het album op 23 september 2012 pas.
Nummers Uiteengezet.
•
•
•
•
‘’Number 22’’: Spanning Opbouwen, duidelijk een Interlude/Intro, verder niet veel
aan de hand, ieder vat het nummer anders op.
‘’The Moon is Big’’:Het Vorige nummer loopt echt heel lekker in deze over! Dit is
zeker weten ‘’De Hit’’ van het album. Een lekker vuig gitaargeluid, een goeie
basspartij en drums. Dit nummer zou zeker kunnen dienen als een defenitie van
het genre Postpunk! Verder zit het nummer goed in elkaar.
‘’Patient’’: Een lekker dansnummer, op het eerste opzich beetje te vrolijk maar er
zitten slimme muzikale twists in waardoor de band het nummer toch eigen maakt.
Dit vindt ik geen echt een Postpunk/newwave nummer.
‘’Plastic Plaster’’:Dit is weer een ruiger nummer met een vast motiefje waardoor
het nummer alleen de aandacht vasthoud door dynamiek, en dit gebeurt ook wel.
• ‘’Lalalala’’:Hierin vindt ik meer een Psychedelische kant van de band terugkomen,
zeer lekker nummertje, maar helaas weer niet het genre zoals de band beschreven
wordt, er zit zeker een bepaalde sound in die het genre wel representateert, maar
in totaal kan er niet van postpunk/new wave gesproken worden.
Nummers Uiteengezet (2)
•
•
•
•
‘’God is Dead’’:Begint met een heel dromig karakter, je word als het ware in het
nummer gezogen.Hierna barst het nummer los en is het genre new wave wel zeer
goed te horen. Mooi nummer en wederom een zeer dansbare plaat. Ook zit er
een hele duidelijke dynamiek lijn in het nummer waardoor je als luisteraar
geintereseerd blijft.
‘’Sailer’’:In dit nummer staat vooral de saxefoon centraal, en daardoor klinkt het
meer als een ‘’freestyle feestband’’, wederom is het genre waarvoor de band staat
niet echt terug te hoor, wellicht misschien de lyriek en zang, maar muzikaal gezien
niet. Het nummer zelf is duidelijk opgebouwd, maar blijft erg veel in het zelfde
melodietje/thema hangen. Zeker het minste nummer van het album
‘’Sleeping in Rotterdam’’: Begint heel relaxed met zelfs een geluid van neerslaande
golven en misthoorns van de haven in Rotterdam, mooi toegepast in de titel van
het nummer. Dit is een lekker nummer dat psychedelisch is en zowel beetje
donkerder van aard. Het Refreintje trekt mensen uit de relaxedheid, en valt daarna
weer terug in een waas.
‘’Jazz’’: Begint als een up tempo jazz plaat. Heel donker van karakter en daarmee
trekken ze wel weer terug naar de Postpunk. Verder wordt het nummer steeds
meer dynamisch en laat de band ook wat meer instrumentaal werk horen; het
einde lijkt wel bijna op een jam, op een positieve manier.
SWOT+ Succesfactor
•
•
•
•
•
Strenghts: Het nummer ‘’The moon is Big is zeker een Hoogtepunt van dit
album, hiermee zullen ze ook doorbreken in de hitlijsten. Verder vond ik de
rimtesectie (Bass en Drums) wel heel tof en strak op dit album
Weaknesses: De band heeft nog geen duidelijk beeld over wat ze willen, ze
hebben namelijk nog geen duidelijk genre. Dit hoor je heel goed terug als je
het album luistert, ik had namelijk het gevoel dat ik allemaal singletjes achter
elkaar was aan het afspelen. Het album zelf is niet echt een ‘’Totaalplaatje’’
Oppertunities: Een goed idee zou zijn om puur met de bezetting die ze nu
hebben ook werkelijk te gebruiken. Want als je andere artiesten erbij haalt, is
dit moeilijk live na te bootsen. Verder past een saxofoon helemaal niet bij de
muziek, maar dat is mijn opvatting.
Threats: Het eerste nummer, de Interlude (intro van het album) hoort eigenlijk
niet thuis op dit album, vooral omdat het een EP is. Het geeft niet echt een
muzikale toevoeging aan het album. Ze hadden beter een extra nummer op
het album kunnen zetten.
Succesfactor:De band heeft veel in huis laat dit ook merken, dus voor mensen
die houden van gevarieerd luisterplezier zullen hier wel van kunnen genieten.
Conclusie
•
•
Het was opzich wel leuk om deze opdracht te doen, je leert muziek kennen die je
niet in eerste instantie zou luisteren.
Concluderend op de recensie: Ik vond dat de recensist niet helemaal eerlijk was
naar mijn gevoel, maar das ook een kwestie van smaak en muziek die je zelf
luistert. Na het globaal luisteren van het album ben ik het oneens met de Recensist
dat Postpunk/Newwave als een rode draad door het album loopt, er zijn namelijk
ook veel andere invloeden te horen van reggae/ska tot retro-pop Maar de
nummers heeft de recensist wel goed beschreven.
BRONNEN
• http://3voor12.vpro.nl/lokaal/zuidholland/nieuws/rotterdam/2011/september/a
lbumrecensie-the-moon-is-big-rats-onrafts.html