Leven en werk[bewerken]

De Cineac (1934-1996) is door Pathé opgezet als bioscoop waar het filmjournaal werd
vertoond. Er was een Cineac in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam. Aan het hoofd stond
directeur van Gelder, iedere Cineac had een eigen bedrijfsleider, resp. de heren Jaap
Kroon, Janssens en Cor Blad.
Doorlopend journaal[bewerken]
Het programma duurde een uur, en bestond uit een filmjournaal en enkele andere filmpjes. Het
werd na afloop steeds gelijk herhaald (doorlopende voorstelling). Bezoekers konden op elk
gewenst moment de bioscoop betreden en verlaten (met de mogelijkheid om langer dan de duur
van het programma te blijven zitten, en zo voor één keer de entreeprijs het programma
meermalen te zien). Philippus (Philip) Bloemendal (Scheveningen, gemeente Den Haag, 25
juni 1918 - Amersfoort, 22 februari 1999) was een Nederlands nieuwslezer. Hij is vooral bekend
als presentator van het Polygoon-journaaltussen 1946 en 1986. Zijn karakteristieke stemgeluid
en zijn humor worden nog steeds door veel mensen herkend.
Leven en werk[bewerken]
Bloemendal werd in Scheveningen geboren als zoon van het orthodox-joodse echtpaar Louis
Bloemendal, die al in 1924 overleed, en Rebecka Zilverberg[1]. Hij groeide op
in Zandvoort en Haarlem. Na het behalen van zijn HBS-diploma werkte hij korte tijd in de
textielbranche. Hij overleefde de Tweede Wereldoorlog door onder te duiken, maar op twee
personen na kwam zijn hele verdere familie, onder wie zijn moeder, om in
het concentratiekamp Auschwitz.
Na de oorlog solliciteerde Bloemendal op aanraden van zijn vrouw bij Radio Herrijzend
Nederland. Een jaar later, in 1946, trad hij in dienst van Polygoon, waar hij redacteurcommentator werd bij hetbioscoopjournaal. In 1952 werd hij daarvan hoofdredacteur. In 1981
werd hij tevens directeur van Polygoon. Zijn andere taken bleef hij vervullen. Het
bioscoopjournaal stopte in 1986. Inmiddels was Bloemendal opgenomen in het Guinness Book of
Records als 'langstzittende commentator bij filmjournaals'.
Bloemendal was bij Polygoon een all-round nieuwslezer en redacteur: hij monteerde zelf beeld en
geluid, schreef de teksten en sprak deze uit. Hij was eveneens verantwoordelijk voor het
personeelsbeleid en het handhaven van het productiepeil.
Bij de keuze van onderwerpen van het nieuws koos Polygoon vaak voor wat later als
'gezagsgetrouwe' reportages werd gekenmerkt. Maar nog elke dag zijn Polygoon-onderwerpen
uit de jaren 50, 60 en 70 op televisie te zien en op de radio te horen, omdat Polygoon vooral de
wederopbouw van Nederland na de oorlog vastlegde èn het dagelijks leven uit die tijd. Het
Polygoon-archief is van grote historische waarde voor Nederland gebleken. Het conserveren,
beheren en ontsluiten van dit grote archief door het Nederlands Instituut voor Beeld en
Geluid in Hilversum voor internet betekent een toegankelijkheid die de makers uit de
hoogtijdagen nimmer hadden kunnen vermoeden.
De stem van Bloemendal ("de stem van Nederland" genoemd) is in de jaren negentig gebruikt
door de Technische Universiteit Eindhoven en TNO bij onderzoek naar de ideale computerstem.
Ook was zijn stem vele jaren te horen als halteafroeper op alle toenmalige lijnen in
de Amsterdamse metro. Daaruit is hij inmiddels verdwenen, maar tot voor kort werden de
stationsnamen op lijn 51 van de Amsterdamse metro nog door Bloemendal omgeroepen.
Hij overleed in 1999 in zijn woonplaats Amersfoort en ligt begraven in Leusden op Begraafplaats
Rusthof.