We begonnen de dag vandaag in het Archeologisch Museum van

We begonnen de dag vandaag in het Archeologisch Museum van Delphi. In dit
museum zijn alle vondsten die in het oud-Griekse Delphi ooit gevonden zijn,
aangezien deze niet uit Griekenland mogen worden meegenomen. Alles wat er lag
was nog in ontzettend goede staat en was heel mooi uitgestald voor expositie. Onze
gids Penny was een hele leuke gids, die ons goed betrok bij de geschiedenis van de
tentoonstelling door bijvoorbeeld vragen te stellen aan de groep. Ze was erg grappig
en hield onze aandacht bij de informatie die ze vertelde, wat fijn was. Wat veel
terugkwam in de verhalen over het orakel van Delphi was het verhaal over de
tragedie van Oedipus. Om even dat verhaal in het kort te vertellen: De koning en
koningin van Thebe konden geen zoon krijgen, dus ging de koning naar het orakel
van Delphi. Deze vrouw, die waarschijnlijk gewoon in trans was door de gassen uit
de vulkanische grond, vertelde hem dat het kind zijn vader zou vermoorden en met
zijn moeder zou trouwen. Bang keerde de koning terug, maar het was te laat: zijn
vrouw was al zwanger. Toen het kind werd geboren, werd het afgestaan aan een
herder om in een rivier te worden gegooid, maar de herder kon dit niet en liet het
achter, voeten en handen vastgebonden. Het werd geadopteerd door de koning en
koning van Corinthe en Oedipus (gezwollen voet) genoemd. Hij groeide op en was
overal goed in, wat zijn oudere broer jaloers maakte. Deze vertelde hem dat hij was
geadopteerd en Oedipus schrok, vroeg het aan zijn ‘vader’, die ontkende, en vertrok
daarna naar Delphi om het aan het orakel te vragen. Daar kreeg hij dezelfde
uitspraak als die zijn echte vader had gehad en bang vluchtte hij naar… Thebe. Hij
raakte op zijn weg in gevecht met de koning van Thebe en vermoorde hem. Het
eerste deel van de voorspelling was daarmee uitgekomen. In die tijd werd Thebe ook
geteisterd door een griffioen en deze kon alleen verslagen worden als iemand een
raadsel zou oplossen. De slimme Oedipus wist dit en redde de stad. Als beloning
mocht hij met de koningin trouwen en samen kregen ze nog 4 kinderen. Later kwam
Oedipus erachter dat deze vrouw eigenlijk zijn moeder was en dat de koning zijn
vader was geweest. Als straf stak hij zelf zijn ogen uit en ging als blinde door het
leven.
Na ons tripje door het museum hadden we een kleine koffiepauze en daarna zijn we
doorgegaan naar de site van Delphi, waar de tempel van Apollo ooit heeft gestaan
en het bekende orakel van Delphi, dat voor vele legenden heeft gezorgd, heeft
gepreekt. Het was bijzonder om te zien hoe alles na 2000 jaar nog intact was. Het
uitzicht over de natuur en de opgravingen was heel indrukwekkend en zeker toen we
naar boven liepen om het oude stadion van Delphi op de top van de berg te zien,
was het erg adembenemend. Na veel foto’s en dezelfde (zware ;) ) tocht naar
beneden te hebben gemaakt, zijn we gaan lunchen in het leuke dorpje dat Delphi zelf
is. We hebben ons met velen in een klein cafeetje in het centrum gewurmd waar we
naast een stelletje rokende Griekse mannen een bordje met pita’s en pizza’s hebben
gegeten. Daarna klommen we in de bus en reden we in een snelle tweeënhalf uur
naar Athene, waar we ons installeerden in ons hotel en lekker uit eten zijn geweest.
Groetjes uit een (bijna weer) zonnig Athene,
Yentl, Vera en Nienke.
Zo, hier zitten we dan, in de foyer een dagverslag te typen. We hebben een lange en
indrukwekkende dag achter de rug, met (naar onze mening) de twee mooiste plekken
van Griekenland in de spotlight.
In hotel Castri, vernoemd naar het dorpje dat ooit bovenop de ruïnes van Delphi
heeft gestaan, hebben we gezellig ontbeten. Het eten stond al klaar op tafel toen we
naar beneden kwamen, voor de verandering. Sommigen waren zo enthousiast dat ze
wel twee eieren opaten voor het ontbijt. (Ja, we bedoelen jou, Luc.)
Inpakken ging redelijk soepel, maar het uitzicht van het balkon was zo on-ge-loof-lijk
mooi dat we gewoon niet konden gaan. Wie kan er nou weglopen van de zon die
opkomt over het Parnassus gebergte en de Korinthische Golf? We kwamen dus een
beetje te laat aan bij de bus.
Nadat de aardige buschauffeur de koffers voor ons in de bus had gezet, we net
lekker achterin zaten en ons voorbereid hadden op een lange busreis naar de ruïnes,
arriveerden we alweer voordat we doorhadden dat de bus überhaupt had gereden.
Onze gids, Christina, ontving ons voor het archeologisch museum met een grote
glimlach. Ze kon heel mooi en inspirerend vertellen en wist heel veel over de
geschiedenis van Delphi (zelfs meer dan meneer Makkenze).
Voordat we het museum in gingen vertelde ze over hoe Delphi zijn naam had
gekregen. Het verhaal luidt als volgt: De god Apollo had een reusachtige draak,
genaamd Python, gedood op de plek waar Delphi nu ligt. Python was een dochter
van Gaia, Moeder Aarde, die natuurlijk (badum-tss) het niet zo leuk vond dat haar
dochter afgeslacht werd. Volgens de oude Grieken zijn de goden net als de mensen,
alleen onsterfelijk (en met een paar leuke extra krachten). Apollo moest dus
terechtgesteld worden voor zijn daden. Zijn straf was acht jaar ballingschap als
herder. Hij kwam terug en zag dat de stank van het rottende drakenlijk de inwoners
had verjaagd. Met wat allesreiniger ruimde hij de boel op en maakte het land weer
bewoonbaar. In de horizon zag hij een schip en nam de vorm aan van een dolfijn om
de bemanning naar het vasteland te leiden. De bemanning dacht “dit is best een leuk
plekje om te gaan wonen” en dat deden ze. Zo, van het woord dolfijn, is de naam
Delphi ontstaan.
In het archeologisch museum kregen we het beeld van een sfinx te zien, de
beschermster van de tempel van Apollo. De gids vertelde ons haar meest beroemde
raadsel, namelijk: “Wat loopt ‘s ochtends op vier benen, ‘s middags op twee en ‘s
avonds op drie?” Als je het antwoord niet wist, werd je verslonden. (Het antwoord is
de mens.)
We hebben verder nog geleerd over de kouros, Byzantische mozaïek, de Delphische
hymnes aan Apollo (zoek ze op op YouTube, dat waren pas echte feestrammers),
een standbeeld van opstandige Griekse meisjes in korte rokken en nog veel meer.
Toen (na een korte koffiepauze) was de tijd eindelijk aangebroken om de ruïnes van
Delphi te bekijken in zijn volle glorie. We kregen de Atheense treasury te zien, in
elkaar gezet met marmer van Paros, om te pronken met hun macht en rijkdom, zeker
na de overwinning over de Perzen.
Een stukje verder op de berg, begon ze het verhaal over het Orakel. Deze werd
gekozen uit de vrouwen van Delphi. Zij was als het ware de maan en Apollo de zon:
want via de maan konden we de zon bestuderen. Ze deed adviserende uitspraken,
onder invloed van ethyleengassen, die vrijkwamen door breuklijnen die zich onder de
tempel bevonden.
Vaak waren deze uitspraken op verschillende manieren te interpreteren. Een van de
leukste verhalen was het verhaal van een egoïstische koning, die per se met de
Perzen (haha) oorlog wilde voeren. Hij vroeg om raad en het Orakel zei: “Wanneer jij
de rivier oversteekt, zal jij een machtig rijk ten gronde richten.” Hij deed zoals
gezegd, maar hij had niet gevraagd welk rijk en kwam verslagen terug.
Na de rondleiding kregen we nog even vrije tijd op de archeologische site en zijn we
helemaal naar de top van de berg geklommen. Het paradijs voor de fotograven onder
ons. Om 13:30 moesten we afscheid nemen van de ruïnes van Delphi en gaan
lunchen (beetje jammer dit). Tijd voor de gyros en souvlaki! We hebben heerlijk
gegeten in ‘Dionysus’ en daarna souvenirs gekocht.
Om 14:15 gingen we op weg naar Athene, een busreis van ongeveer drie uur. In de
bus hebben sommigen onder ons de film ‘My Big Fat Greek Wedding’ gekeken,
anderen hebben muziek geluisterd of een (welverdiend) dutje gedaan.
Rond 17:15 arriveerden we in het Economy Hotel, waar de tv in onze kamer (nog
steeds) niet uit wil gaan. We moeten dus de Griekse X-Factor kijken tot diep in de
nacht.
We hebben de dag afgerond met een gezellig diner in ‘Zorbas’. Nu gaan we het
verslag afronden, aangezien we er al ruim anderhalf uur aan werken, dankzij de
slechte wifi-verbinding. Morgen weer een vroege start, met de akropolis en een
wandeling door Athene.
Kalinichta!
Chrystal, Manuela en Suzanne
Verslag leiding dag 6
Tijd om afscheid te nemen van het leuke hotel in Delphi dat gerund wordt door twee
oude mensen, de man is 82 jaar en de vrouw is een paar jaar jonger. Beiden zijn
zeer enthousiast maar hadden grote zorgen om de economische situatie en
Griekenland en ze hadden het zelfs over emigratie naar Roemenië of Bulgarije. Het
was droog maar het zonnetje liet zich vandaag niet zien. Eerst naar het museum van
Delphi waar alle schatten staan die gevonden zijn op de site. Er is ter plekke een
museum gemaakt zodat de schatten niet op een andere plek of zelfs in een ander
land kwamen te staan. Wederom geweldig indrukwekkend om te zien wat men al in
ongeveer 600 voor Christus maakte. Absoluut kopstuk is de bronzen wagenmenner
die bijna komplaat terug is gevonden. Veel brons is er niet gevonden omdat dat vaak
geroofd werd en werd omgesmolten voor wapens bijvoorbeeld. Meneer van Beurden
was weer helemaal in zijn element want zijn favoriete gids Penny was er weer bij. Zij
kan heel enthousiast vertellen en betrekt de leerlingen bij haar verhaal. Na het
museum moesten we natuurlijk naar de site om te kijken waar dat orakel van Delphi
nu eigenlijk zat. Voor degene die helemaal naar boven zijn geklommen; daar ligt het
goed bewaarde stadion van de Pytische spelen. Het woord ‘indrukwekkend’ hebben
wij al vaak gebruikt maar we zijn iedere keer weer onder de indruk ook al zijn wij er al
diverse keren geweest. Wij zijn dan ook heel blij als we zien dat de leerlingen
genieten van al deze schatten en van de schoonheid van het Parnassos gebergte.
Het begon te regenen toen we na de lunch in de bus stapte naar Athene. Gelukkig
staakten de boeren vandaag niet dus konden we doorrijden. De bus reis wordt vaak
benut om bij te slapen, voor de leerlingen die niet konden slapen werd de film “My
Big Fat Greek Wedding” opgezet. Om half vijf kwam Athene in zicht, meteen zagen
we al wat bedelaars en lege winkels.
Nog even lekker uitrusten om vervolgens op de Plaka, het oude gedeelte van Athene
te gaan dineren. Het regende ook weer lichtjes maar dat mocht de pret niet drukken.
De vermoeidheid begint nu toe te slaan en wij raden onze leerlingen dan ook iedere
dag aan om vooral eens vroeg naar bed te gaan, jammer genoeg luisteren ze niet
altijd naar onze goede raad.
Morgen (donderdag) komt er een stukje over onze reis in het Algemeen Dagblad,
vandaag werden we gebeld door een verslaggever die ook een leerling van ons wilde
spreken. Wij zijn benieuwd….